Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΚΑΡΠΑΘΙΩΤΗ Ε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΚΑΡΠΑΘΙΩΤΗ Ε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Η ΤΟΥΡΚΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Από Ελίνα Σκαρπαθιώτη


Μετά την προχθεσινή έκρηξη της τουρκικής μιλιταριστικής επιθετικότητας στο Αιγαίο, πρόβα τζενεράλε για όσα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα, είναι ώρα να συζητήσουμε σοβαρά το ρόλο της *τουρκικής διείσδυσης* στην καθημερινότητα της χώρας μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Πέρα απ'το καθαρά πολιτικό σκέλος της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, η γείτονα μας ασκεί πληθώρα πολιτικών διείσδυσης στον τομέα της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού. Εκτός από τα τουρκικά σήριαλ που έχουν κατακλύσει την τηλεόραση του Σκάι και άλλων καναλιών, κάνοντας σαφές ότι η ελληνική ελίτ δεν έχει τίποτα να χωρίσει με την τουρκική, το τουρκικό κράτος μας πολιορκεί και με άλλα πολιτιστικά μέσα.

Η διείσδυση της κλασικής οθωμανικής μουσικής εντός της ελληνικής επικράτειας, η οποία φτάνει στο σημείο να αγγίζει και τελετουργικές μουσικές της θρησκείας του Ισλάμ, αποτελεί μια πρόσφατη "μόδα" στους κύκλους των νεαρών λαϊκών και παραδοσιακών μουσικών, οι οποίοι βρίσκουν ολοένα και συχνότερα τέτοιες ευκαιρίες για σεμινάρια, συναυλίες και φεστιβάλ με αυτό το περιεχόμενο εντός της Ελλάδας, κάτι που δεν υπήρχε ουδέποτε μέχρι τώρα από συστάσεως του ελληνικού κράτους. 

Τυπική τέτοια περίπτωση το κέντρο "Λαβύρινθος" στο Χουδέτσι Ηρακλείου Κρήτης, το οποίο παρότι ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Δήμου της περιοχής να λειτουργήσει ως κέντρο μελέτης και διάδοσης της Κρητικής παραδοσιακής μουσικής, από την επίσημη έναρξη της λειτουργίας του το 2001 ανέδειξε την οθωμανική κλασική μουσική ως το κεντρικό του πολιτιστικό προϊόν προσφερόμενο αδιάλειπτα επί 20 συναπτά έτη μέχρι και σήμερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ το κέντρο αυτό ιδρύθηκε για να καλύψει το τεράστιο κενό στην μελέτη της ποικιλομορφίας της Κρητικής παραδοσιακής μουσικής σε κάθε γωνιά του νησιού όπως αυτή εκφράστηκε και εκφράζεται από διάφορους καταξιωμένους οργανοπαίχτες, από την ίδρυσή του κιόλας έδωσε προτεραιότητα σε τουρκικές παραδοσιακές μουσικές, και μάλιστα όχι τόσο σε μουσικές του Αιγαίου, μικρασιατικό αστικό τραγούδι, καφέ Αμάν κλπ, αλλά στοχευμένα στην κλασική οθωμανική μουσική και θρησκευτική μουσική των δερβίσηδων.