Δεν είναι τα χωρικά ύδατα σαν τις πατάτες στη Λαϊκή, κυρία Γαβουνέλη

ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗ

Την 12 Οκτωβρίου, ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά την επίσκεψή του στη Σερβία δήλωσε ότι «είναι σημαντικό να υπάρχει βούληση και από τις δύο πλευρές να ορίσουν τα προβλήματα και να βρουν συγκεκριμένες λύσεις» και επίσης ξεκαθάρισε ότι «θα υπάρξει συζήτηση για όλα τα θέματα στη βάση της ολιστικής μας προσέγγισης της Τουρκίας για το Αιγαίο». Επίσης ανέφερε πως ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν θα μεταβεί στην Ελλάδα και θα έχει συνομιλίες για τα θέματα αυτά.

Ο Ερντογάν ανέφερε για πολλοστή φορά πως «Οι δύο χώρες μπορούν να επιδείξουν βούληση για λύση και να αφήσουν πίσω τους τα προβλήματα. Ζητάμε ανέκαθεν τον καθορισμό των περιοχών δικαιοδοσίας του θαλάσσιου και του εναέριου χώρου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Ως χώρες της περιοχής, μπορούμε να αυξήσουμε την ασφάλεια και τη σταθερότητα και να μειώσουμε τους κινδύνους συγκρούσεων μόνο μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας. Επιδιώκουμε τη δικαιοσύνη. Δεν επιβουλευόμαστε τα εδάφη κανενός και είμαστε πλήρως αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας μέχρι τέλους».

Όμορφα λόγια μόνο που στη πράξη δεν επιβεβαιώνονται. Στις Μικρασιατικές ακτές, όχι μόνο παραμένουν οι Τουρκικές αποβατικές δυνάμεις, αλλά οι βάσεις τους εκεί ενισχύονται και το δόγμα τους είναι καθαρά επιθετικό, αφού και το αεροπλανοφόρο που ήθελαν να έχουν, είναι για μεταφορά μιας αποβατικής δύναμης.


Επιβουλεύονται λοιπόν νησιωτικά εδάφη που δεν τους ανήκουν, αφού με βάση το άρθρο 6 της Συνθήκης της Λωζάνης η κυριαρχία τους περιορίζεται όχι στα τρία ναυτικά μίλια που λένε, αλλά στα τρία μίλια που η σύμβαση λέει, δηλαδή στα 2,6 ναυτικά μίλια. Επίσης για ότι νησιά υπάρχουν πέρα από την απόσταση αυτή, πάλι με το άρθρο 16 της συνθήκης η Τουρκία έχει παραιτηθεί «παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως» εκτός από τα νησιά Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών. Ενόψει λοιπόν αυτής της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας το Νοέμβριο, πολλά λέγονται από την τουρκική πλευρά και πολύ λίγα από την ελληνική.

Χωρική θάλασσα και αμφισβήτηση κυριαρχίας

«Ὄχι στίς γκρίζες ρυθμίσεις, πού ὁδηγοῦν στήν διχοτόμηση τοῦ Αἰγαίου»

Εφημερίς Εστία Δεκ 12, 2023

Στήν Θράκη καί στήν Κύπρο κρίνεται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ – Νά μήν ἀναμιγνύονται τρίτοι στά ἐσωτερικά μας

«Η εΙρήνη δέν ἐξαγοράζεται μέ παραχώρηση κυριαρχίας». Αὐτό ἐτόνισε ὁ πρώην Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλῆς στήν Ἀλεξανδρούπολη, κατά τήν παρουσίαση τοῦ βιβλίου τοῦ διευθυντοῦ τῆς «Ἑστίας», Μανώλη Κοττάκη, «Οἱ Ἀπόρρητοι Φάκελοι Καραμανλῆ». Ὑπεγράμμισε ὅτι «γκρίζες ρυθμίσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς στόχο, μέ αὐθαίρετη ἑρμηνεία τῶν συνομιλητῶν μας, νά παγώσουν ἤ νά ἀναστείλουν τήν ἄσκηση τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας στό Αἰγαῖο, τή Θράκη καί τήν Κύπρο, ἐκεῖ πού κρίνεται τό στρατηγικό βάθος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δέν μποροῦν νά γίνουν ἀνεκτές. Πολύ, δέ, περισσότερο, ἐάν ὁ στόχος τρίτων εἶναι ἡ συνδιαχείριση τοῦ ἀρχιπελάγους τοῦ Αἰγαίου».

Καί κατέληξε, ὑπογραμμίζοντας ὅτι: «Στή Θράκη, στό Αἰγαῖο, στήν Κύπρο, κρίνεται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί, κατ’ ἐπέκταση, ἡ εὐθύνη καί ἡ μοῖρα ὅλων μας».

Ὁ συγγραφεύς Μανώλης Κοττάκης, ἀναφερόμενος στό βιβλίο του, ἐτόνισε: «Τό βιβλίο πού ἴσως κρατᾶτε στά χέρια σας δέν εἶναι εὔκολο βιβλίο. Εἶναι ἕνα ἐνοχλητικό βιβλίο. Εἶναι ἕνα βιβλίο πού λέει σέ φίλους συμμάχους καθαρά καί ξάστερα τά λάθη τους. Εἶναι βιβλίο πού ἀποκαλύπτει τίς πρακτικές τους».

Ὡς πρός τήν γενικώτερη πολιτική καί τήν στάση τῆς χώρας μας, ἐπεσήμανε μέ νόημα: «Ἡ καλύτερη συμπολίτευση στή Δύση εἶναι νά τῆς λές μέ τόλμη τά λάθη της, ἐνῷ ἡ χειρότερη ἀντιπολίτευση εἶναι νά σιωπᾶς στά λάθη της». Καί καταλήγοντας, ἀφοῦ σημείωσε ὅτι «ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἐδῶ γιά νά φοβόμαστε. Ἐμεῖς εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά φοβοῦνται οἱ ἄλλοι!» εἶπε γιά τόν Κώστα Καραμανλῆ:

«Δέν ἦρθα ἐδῶ, γιά νά δικαιώσω τόν ἄνδρα. Τόν Κώστα Καραμανλῆ. Δέν τό ἔχει ἀνάγκη. Ἔχει μεγάλη ρίζα στό λαό».

Ἀναλυτικῶς, ἡ ὁμιλία τοῦ κ. Κώστα Καραμανλῆ στήν Ἀλεξανδρούπολη ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Ἀγαπητοί φίλοι,

Χαίρομαι πολύ πού βρίσκομαι σήμερα ἐδῶ, ἀνάμεσά σας –μέ ἀφορμή τό βιβλίο τοῦ Μανώλη Κοττάκη– 14 χρόνια μετά τήν τελευταία δημόσια παρουσία μου στήν πόλη σας. Ἔχει κάνει, πράγματι, πολλή δουλειά ὁ Κοττάκης. Μέ ἐπιμονή καί πεῖσμα ἔχει συγκεντρώσει μεγάλο ὄγκο ἀπό στοιχεῖα καί μαρτυρίες. Ἡ ἔρευνα πού ἔχει γίνει, φανερώνει τό πάθος του γιά τήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας.

Η ηχηρή παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή - Σταύρος Λυγερός

Η «επανεκκίνηση» των Ελληνοτουρκικών γίνεται στο επικίνδυνο πλαίσιο των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών για οδυνηρές διευθετήσεις

Παρασκευή 8 Δεκέμβρη 2023

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν:

«Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να καλλιεργηθεί κλίμα εφησυχασμού περί "ήρεμων νερών", η αλήθεια είναι ότι η αποκαλούμενη "επανεκκίνηση" των ελληνοτουρκικών σχέσεων πραγματοποιείται πάνω στο πολύ επικίνδυνο πλαίσιο που διαμορφώνουν οι ΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί για οδυνηρές διευθετήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα αν αποτυπώνεται πάντα σε επιθετικές ή ακραίες ρητορικές εκφράσεις. Από αυτήν την άποψη ο λαός επιβάλλεται να ανησυχεί και να επαγρυπνά.

Στην πράξη, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, επιχειρείται να επιταχυνθεί το "παζάρι" για την προώθηση του λεγόμενου "Οδικού Χάρτη", με στόχο την ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τη συνεκμετάλλευση - συνδιαχείριση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο προς όφελος των ενεργειακών και άλλων ομίλων, αλλά με σοβαρούς κινδύνους για την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, στο πλαίσιο ενός οδυνηρού συμβιβασμού και του "καζάν - καζάν", της μοιρασιάς που προβάλλει το τουρκικό κράτος.

Στο παραπάνω πλαίσιο εντάσσονται η Κοινή Διακήρυξη και οι οικονομικές, εμπορικές και άλλες συμφωνίες που υπογράφηκαν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του "Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας". Υπηρετούν τα συμφέροντα των ελληνικών και των τουρκικών επιχειρηματικών ομίλων και δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των λαών των δύο χωρών. Ενώ οι συνομιλίες για το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα γίνονται στη βάση της Κοινής Δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας σε βάρος των ξεριζωμένων από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.

Αλλωστε, οι τοποθετήσεις της τουρκικής πλευράς και ιδιαίτερα η συνέντευξη Ερντογάν στην εφημερίδα "Καθημερινή" διέψευσε αβάσιμες προσδοκίες, ιδιαίτερα αυτές που καλλιεργήθηκαν για την παραπομπή μόνο του θέματος της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ενώ, από την άλλη μεριά, ερωτηματικά προκαλεί η αναφορά του κ. Μητσοτάκη ότι υπάρχει "μία διαφορά που μπορεί να υπαχθεί σε διεθνή δικαιοδοσία", αφήνοντας χώρο για ερμηνείες ότι υπάρχουν επιπλέον διαφορές που μπορούν να διευθετηθούν με άλλο τρόπο.

Τι κέρδισε ο Ερντογάν στην Αθήνα

Του Νίκου Ιγγλέση 09/12/2023

Η Κοινή Διακήρυξη των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας, που δόθηκε στη δημοσιότητα με την ολοκλήρωση της 5ης Συνάντησης του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών, αποτελεί ένα ακόμη βήμα στην ολέθρια πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί εδώ και δεκαετίες το κυρίαρχο ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Ξαφνικά ο Ερντογάν έγινε «αγαπητός Ταγίπ» και οι Έλληνες φίλοι των Τούρκων. Η Κυβέρνηση, τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, οι κυβερνητικοί αναλυτές και οι «παρακοιμώμενοι» δημοσιογράφοι φαντασιώνονται ότι με διάλογο, με διαβουλεύσεις, με θετική ατζέντα και με μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης οι μονομερείς απαιτήσεις της Τουρκίας θα διευθετηθούν χωρίς συγκρούσεις. Θεωρούν ότι αρχίζει μια νέα εποχή ειρήνης και συνεργασίας με τους νεο-Οθωμανούς. Τα περισσότερα κόμματα της Αντιπολίτευσης ψελλίζουν ότι θεωρούν εποικοδομητικό το διάλογο και απλώς ζητούν περισσότερες διευκρινίσεις.

Με την αποκαλούμενη «Διακήρυξη των Αθηνών» περί σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας η Ελλάδα εγκλωβίζεται ακόμη περισσότερο στο υπάρχον status quo που έχει διαμορφώσει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Στην Κοινή Διακήρυξη αναφέρεται: 

«Τα Μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους».

Έτσι για να μη χαλάσει το καλό κλίμα, να διατηρηθεί το μορατόριουμ, να υπάρξουν ήρεμα νερά στο Αιγαίο, η θετική ατμόσφαιρα να διαρκέσει και να «κοιμόμαστε ήσυχοι» η Κυβέρνηση Μητσοτάκη ουσιαστικά δεσμεύτηκε:

Να μην προχωρήσει, μονομερώς, σε επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στα 12 ν.μ. όπως δικαιούται να κάνει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Να μην προχωρήσει σε οριοθέτηση της ΑΟΖ με αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας ή την ολοκλήρωση της οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αίγυπτο ανατολικότερα του 28ο Μεσημβρινού.

"Σύμφωνο Φιλίας", γιατί;

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

"Σύμφωνο Φιλίας", γιατί;

Αυτή δεν είναι υπόκλιση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών προς αυτόν που απειλεί κάθε τόσο ότι "θα έλθει νύχτα" στα νησιά μας..

Είναι η δουλική στάση ενός προσκυνημένου δουλοπρεπή που ετοιμάζεται να φέρει εις πέρας μια αποστολή σαν αυτή των Τεμπών, όταν τσιμέντωσε το χώρο για να χαθούν τα πειστήρια του εγκλήματος απέναντι στα δολοφονημένα παιδιά μας.

"Σύμφωνο Φιλίας", γιατί;

-Μήπως καταργήθηκε το Τουρκο - Λιβυκό μνημόνιο και η υφαρπαγή ελληνικής ΑΟΖ;

- Ή το Casus belli σε περίπτωση άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο 

-Θα πάψουν τα τουρκικά αεροσκάφη να παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο;

-Θα συνεχιστεί η απαίτηση για αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου;

-Επαψε  η κατοχή στην Κύπρο και η μη αναγνώριση της Κυπριακής δημοκρατίας

-- Θα συνεχιστεί ο εκβιασμός με την παράνομη μεταφορά μεταναστών στα νησιά και στον Έβρο;

-- Θα συνεχίσει να εξαγγέλλει τον αποικισμό της Αμμοχώστου στην Κύπρο και τη δημιουργία τουρκικού ναυστάθμου εκεί;

- Θα συνεχιστεί η προκλητική μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί;

Για να υπογραφεί "Σύμφωνο Φιλίας" θα έπρεπε πρώτα η Τουρκία να αποδεχτεί τα εγκλήματα που έπραξε έναντι των λαών της Ανατολικής Μεσογείου και να υποκλιθεί ο Πρόεδρός της στο μνημείο των θυμάτων της, μιμούμενος τη γονυκλισία του Βίλι Μπραντ*.

*H γονυκλισία του Β. Μπραντ στις 7 Δεκεμβρίου 1970 στη Βαρσοβία άνοιξε το δρόμο για τη συμφιλίωση Πολωνίας-Γερμανίας.

Το 1970 ο Μπραντ κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο για την εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας, τιμώντας τους Εβραίους που έχασαν ηρωικά τη ζωή τους δείχνοντας θάρρος μέσα στην απελπισία τους ενάντια στους Γερμανούς βασανιστές τους.

 Αφού κατέθεσε το στεφάνι ο Βίλι Μπραντ έκανε μερικά βήματα πίσω και έπεσε στα γόνατα.

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πως φτάσαμε στο «φίλε Κυριάκο» του Ερντογάν

“Η Τουρκία δεν έχει ιστορία έχει ποινικό μητρώο “

“Η Τουρκία δεν έχει ιστορία έχει ποινικό μητρώο “

Εχθές ήταν οι Έλληνες, οι Κούρδοι, οι Άραβες, οι Αρμένιοι, οι Κιρκάσιοι, οι Ασσύριοι...

Σήμερα είναι η Κύπρος, η Βόρεια Συρία, το Ιράκ, η Αρμενία, η Λιβύη...

Αύριο η Κύπρος, το Αιγαίο, η Θράκη...

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σταύρος Λυγερός - Φοβού τον Ερντογάν και κλάδο ελαίας φέροντα...

Γιώργος Αϋφαντής : Σε υπαρξιακό αδιέξοδο η Ελλάδα

Οι “τέσσερις” της “Κ” ξαναχτύπησαν – Απάντηση σημείο προς σημείο

Λυγερός Σταύρος
17/09/2023




Διάβασα με προσοχή και το πρώτο και το δεύτερο άρθρο των “τεσσάρων” στην “Καθημερινή” (Αλ. Διακόπουλος, Π. Λιάκουρας, Κ. Υφαντής και Κ. Φίλης). Είχα αποφύγει να σχολιάσω το πρώτο άρθρο τους, αλλά η δεύτερη παρέμβασή τους, καθώς και το γεγονός ότι οι απόψεις τους προσέλαβαν ευρύτερη δημοσιότητα, με υποχρεώνει, έστω και ετεροχρονισμένα, να ασχοληθώ. Επειδή, μάλιστα, απεχθάνομαι να κάνω ανίχνευση προθέσεων, θα περιοριστώ αυστηρά σε μία κριτική των όσων αναφέρουν στις δύο αυτές παρεμβάσεις, οι “τέσσερις” της “Κ” Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από το πρώτο άρθρο.

Οι αρθρογράφοι αρχίζουν υπογραμμίζοντας ότι «η Άγκυρα εγκατέλειψε επί του παρόντος τη “διπλωματία του καταναγκασμού”… προχωρώντας σε βήματα αποκλιμάκωσης. Οι περισσότεροι απέδωσαν αυτή την αλλαγή στη “διπλωματία των σεισμών”, αν και κάποιες ενδείξεις είχαν διαφανεί νωρίτερα». Οι “τέσσερις” έχουν δίκιο που αναζητούν την αιτία, όχι τόσο στους σεισμούς, όσο στην ανάγκη του Ερντογάν να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Δύση. Είναι αμφίβολη, ωστόσο, η εκτίμησή τους ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία και η επανάκαμψη των ΗΠΑ στην Ευρώπη περιορίζουν την ελευθερία κινήσεων της Άγκυρας. Προς το παρόν, ο Ερντογάν ισορροπεί επιτυχώς μεταξύ Δύσης-Ουκρανίας και Ρωσίας.
//


Αμφίβολη είναι και η εκτίμησή τους για «αναβάθμιση της Ελλάδας στο δυτικό στρατόπεδο, λόγω της στάσης της στο Ουκρανικό, αλλά και της πολυδιάστατης γεωπολιτικής χρησιμότητας του λιμένος της Αλεξανδρούπολης, που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον τουρκικό στρατηγικό σχεδιασμό». Μέχρι σήμερα τουλάχιστον αυτό δεν τεκμαίρεται από κανένα γεγονός. Πράγματι «τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον τους για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», αλλά αυτό κατ’ ουδένα τρόπο συνεπάγεται αναβάθμιση της Ελλάδας.

Και ναι μεν ευνοεί τις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις, αλλά όχι υποχρεωτικά «επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου», όπως γράφουν οι “τέσσερις”. Εμμέσως πλην σαφώς, άλλωστε, το ομολογούν οι ίδιοι στο δεύτερο άρθρο τους: «Στο πλαίσιο όμως των δυτικών συμφερόντων, ζωτικής σημασίας είναι μόνο η αποφυγή μιας ενδονατοϊκής σύγκρουσης και όχι η επίλυση των διαφορών μας (ελληνοτουρκικών). Το τελευταίο είναι επιθυμητό όχι όμως απαραίτητο, όσο η κατάσταση παραμένει διαχειρίσιμη με την ένταση εντός κάποιων ορίων. Η ανάσχεση λοιπόν των δυτικών μας συμμάχων προς την Τουρκία αφορά πρωτίστως την αποφυγή της σύγκρουσης».

Φθηνός λαϊκισμός

Στη συνέχεια, οι αρθρογράφοι διατυπώνουν έναν συλλογισμό, κατώτερο του διανοητικού επιπέδου που διεκδικούν για τον εαυτό τους. Αναφερόμενοι στις ελληνικές αμυντικές δαπάνες γράφουν: «Σε σημερινές τιμές, έχουμε δαπανήσει συνολικά κοντά στα 400 δισ. ευρώ (όσο ακριβώς είναι σήμερα το δημόσιο χρέος)! Είναι λοιπόν πιθανό η κούρσα εξοπλισμών, που ξεκίνησε λόγω της διαφοράς μας για την υφαλοκρηπίδα, να έχει κοστίσει μέχρι σήμερα περισσότερο από το όποιο προσδοκώμενο κέρδος θα μας απέφεραν τυχόν πλουτοπαραγωγικοί πόροι της υφαλοκρηπίδας».

Τί να πρωτοσχολιάσει κανείς! Εάν πιστεύουν οι “τέσσερις” ότι το ελληνοτουρκικό πρόβλημα αφορά αποκλειστικά και μόνο την υφαλοκρηπίδα, πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί η Άγκυρα γεμίζει το καλάθι της όλα αυτά τα χρόνια με μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την υφαλοκρηπίδα, με πιο χαρακτηριστικές τις “γκρίζες ζώνες”, το casus belli και την αποστρατιωτικοποίηση. Και μην μας πουν ότι έθεσε αυτές τις απαιτήσεις μόνο για διαπραγματευτικούς λόγους, για να πάρει περισσότερη υφαλοκρηπίδα.

Η πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία αναπτύσσει με αξιοσημείωτη συνέπεια μία στρατηγική επεκτατικής πίεσης με σκοπό τη συρρίκνωση του Ελληνισμού. Πρώτο βήμα ήταν να διαλύσει την ελληνορθόδοξη μειονότητα σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο, με κορυφαίο το πογκρόμ του 1955. Δεύτερο βήμα ήταν να εγείρει αξιώσεις διχοτόμησης στην Κύπρο, με αποτέλεσμα την εισβολή του 1974 και όσα ακολούθησαν. Τρίτο βήμα όταν την ίδια περίοδο η Άγκυρα άρχισε να εγείρει επεκτατικές αξιώσεις στο Αιγαίο με όχημα και αιχμή την υφαλοκρηπίδα, αλλά με στόχο τη διχοτόμησή του και τον εγκλωβισμό των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου σε θάλασσα τουρκικής δικαιοδοσίας. Και όπως είναι γνωστό, από τότε γεμίζει το καλάθι των επεκτατικών διεκδικήσεών με νέες.

Η συνέχεια της ανάρτησης ΕΔΩ

Γιώργος Αϋφαντής: Παραχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας προωθούν κάποιοι στο εσωτερικό, με άρθρα για Χάγη

Γιώργος Αϋφαντής- Να ρωτηθεί ο ελληνικός λαός για τις αποφάσεις με την Τουρκία

Σταύρος Λυγερός - "Τουρκοφάγοι" VS "τουρκολάγνοι" - Ο Μητσοτάκης και οι καριέρες

Σάββας Καλεντερίδης: Δεν υποχωρείς πριν καν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις (17-7-2023)

Ελληνοτουρκικά: «Έχουμε αποφασίσει να χάσουμε, πάμε σε προγραμματισμένη εκτέλεση»-Γ.Αυφαντής

"Έχουμε αποφασίσει να χάσουμε… Πηγαίνουμε προς προγραμματισμένη εκτέλεση…» 

Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αυφαντής μιλά για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά που «τρέχουν» με ταχύτητα μεγάλη. Μας επιβάλουν την ταχύτητα και το σχεδιασμό οι «Αμερικανοί κόουτς», υποστηρίζει.

 Δεν αποκλείεται ακόμη και εντός του Σεπτεμβρίου να έχουμε εξελίξεις. Ο κ.Αυφαντής δεν μιλά με συνθήματα αλλά με επιχειρήματα. Επισημαίνει ότι μιλά για τον σχεδιασμό που υπάρχει και είναι γνωστός στους διπλωματικούς κύκλους. Αν κάτι απρόοπτο προκύψει και χαλάσει τον σχεδιασμό είναι ένα άλλο ζήτημα και μια ελπίδα…

Τι μπορεί να είναι αυτό το απρόοπτο; Ο κ.Αυφαντής αναφέρει κάποια απ΄ αυτά. «Συζητάμε εφ όλης της ύλης, βρισκόμαστε στο στάδιο της άτυπης αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης», λέει ο κ.Αυφαντής. 

«Υπάρχει ο κίνδυνος να θέσουμε στην κρίση κάποιων δικαστών την κυριότητα ελληνικών νησιών όπως οι Οινούσσες και το Αγαθονήσι ή την έκταση των χωρικών μας υδάτων», επισημαίνει ο κ. Αυφαντής και εξηγεί πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. «Το Διεθνές Δίκαιο είναι πολύ εύπλαστο και είναι συνυφασμένο με την ισχύ που έχει ο κάθε αναγνώστης του…

Ξέρουμε τι θα μας συμβεί, πηγαίνουμε σε προγραμματισμένη εκτέλεση», λέει ο κ.Αυφαντής. Αναφέρεται στην «απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης που προήλθε από το 40% των εκλογών» ότι δεν ενδιαφέρεται για την Κύπρο και το Κυπριακό. Απόφαση για την οποία έχει ενημερωθεί η Λευκωσία. Θα αντιδράσει η Κύπρος;

 Είναι μια ελπίδα όπως λέει, γιατί στην Αθήνα δεν πιστεύει ότι «θα υπάρξει κάποια κρίση συνείδησης και να αυτοκτονήσουν ο κ.Γεραπτρίτης και η κα. Παπαδοπούλου το βλέπω δύσκολο», λέει. 

Απαντά στην εύλογη απορία της σιωπής που υπάρχει σχεδόν στο σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Win-win ή... "φιάσκο";

Του Θανάση Κ. 

 

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζών Κέννεντυ είπε κάποτε:

"Δεν μπορείς να διαπραγματεύεσαι με κάποιον που λέει:

Ό,τι είναι δικό μου είναι δικό μου, 

κι ό,τι είναι δικό σου είναι... διαπραγματεύσιμο".

Αυτά έλεγε ο Κέννεντυ. Αλλά, θα μου πείτε, τι ήξερε ο Κέννεντυ από... "πολύτροπη" εξωτερική Πολιτική;

H συνέντευξη Κυριάκου Μητσοτάκη στο SKAI ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση για το πώς μπορούν να «λυθούν» τα ελληνοτουρκικά.

Με βάση την κριτική που έγινε και τις απαντήσεις που δόθηκαν και τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ (για το τι πραγματικά έχει στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση), μπορούμε να κάνουμε σήμερα τις εξής παρατηρήσεις. 

Με την επιφύλαξη πάντως, πώς όσα γράφτηκαν στο Τύπο ΔΕΝ είναι απαραίτητο να απηχούν τις πραγματικές προθέσεις και τη λογική του Πρωθυπουργού:

* Πρώτον διατυπώνεται στην ουσία ο ισχυρισμός ότι, με τη διατύπωση «πάμε να κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις από αφετηριακές θέσεις», εμείς παραιτούμαστε από την «πλήρη επήρεια των νησιών» (αποδεχόμενοι τη «μερική επήρεια» που δεν διευκρινίζεται πόση είναι) και η Τουρκία υποχωρεί κι εκείνη από τις δικές της αφετηριακές θέσεις, που είναι όλη η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας», δηλαδή το… Τουρκολυβικό μνημόνιο κλπ. 

Κατά τον ισχυρισμό αυτό, εμείς θα παραιτηθούμε από «μαξιμαλιστικές» δικές μας επιδιώξεις (την «πλήρη επήρεια των νησιών») και η Τουρκία θα παραιτηθεί «από… όλες τις παράνομες αξιώσεις και αποφάσεις της»!

 

-- Πρώτη ένσταση: η Τουρκία ΔΕΝ πρόκειται να παραιτηθεί ούτε από το casus belli στο Αιγαίο, ούτε από τη στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» (την οποία την έχει ενστερνιστεί πλέον και το σύνολο σχεδόν της τουρκικής αντιπολίτευσης). Ο ίδιος ο Ερντογάν φροντίζει να μας το υπενθυμίζει αυτό κάθε μέρα…

-- Δεύτερη ένσταση: ουσιαστικά μας λένε ότι η Τουρκία θα παραιτηθεί, ας πούμε από το Τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο ΔΕΝ έχει γίνει αποδεκτό από κανένα, ούτε καν από το Λυβικό Κοινοβούλιο. Όλοι το θεωρούν παράνομο…

Και εις "αντάλλαγμα", εμείς θα παραιτηθούμε από τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου υπέρ μας! 

Δηλαδή η Τουρκία θα παραιτηθεί από κάτι που, έτσι κι αλλιώς είναι - και όλοι το θεωρούν - απολύτως ΠΑΡΑΝΟΜΟ κι εμείς θα παραιτηθούμε από τα νομίμως προβλεπόμενα κυριαρχικά μας δικαιώματα. 

Αυτό στη Θεωρία Διαπραγματεύσεων λέγεται "εύσχημη παράδοση"!

Σίγουρα ΔΕΝ λέγεται... win-win

-- Τρίτη ένσταση: «πλήρης επήρεια» των νησιών ΔΕΝ είναι «μαξιμαλιστική» θέση της Ελλάδας. Είναι αυτό ακριβώς που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (Montego Bay, UNCLOS, United Nations Conference for the Law of the Sea).

Στο άρθρο 121 του UNCLOS 1982 αναφέρεται ρητά:

Το Αιγαίο είναι αδιαπραγμάτευτο!

ΝΙΚΗ -ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Η ΝΙΚΗ προεκλογικά έδωσε το πολιτικό της στίγμα αναφερόμενη σε αδιαπραγμάτευτα σύνορα.

Με αυτό το πρόταγμα ζήτησε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, έχοντας προειδοποιήσει ήδη προ έτους για την αδιαφάνεια στις διαπραγματεύσεις του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Ερντογάν.

Πικρή επιβεβαίωση της ΝΙΚΗΣ υπήρξε η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους. Ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ξεγέλασε για ακόμη μία φορά τον ελληνικό λαό, καθώς του απέκρυψε προεκλογικά το προαποφασισμένα σχέδιό του για μία καινούρια ελληνοτουρκική ψευτοδιαπραγμάτευση. Η εικονική αυτή διαπραγμάτευση δεν στοχεύει να εξαλείψει τα χρόνια προβλήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά αντιθέτως επιδιώκει να δικαιολογήσει στους Έλληνες τις σχεδιαζόμενες «Πρέσπες του Αιγαίου». Όμως ο ελληνικός λαός στις εκλογές ΔΕΝ έδωσε τέτοια εξουσιοδότηση στη Νέα Δημοκρατία.

Πώς είναι δυνατόν να ξεκινά ένας νέος γύρος «διερευνητικών επαφών» και «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης», όταν δεν έχουν αποκατασταθεί οι παράνομες πράξεις, παραβάσεις και παραβιάσεις της Τουρκίας;

Αποσύρθηκε ο κατοχικός στρατός από την Κύπρο σε υλοποίηση των δεκάδων ψηφισμάτων του ΟΗΕ;

Ανακλήθηκε το παράνομο ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης,  της 8ης Ιουνίου 1995, με το οποίο θεωρείται αιτία πολέμου (casus belli) η επέκταση του εύρους της χωρικής θάλασσας της Ελλάδος σε 12 ν.μ.;

Σταμάτησαν οι παραβάσεις του Ελληνικού FIR και οι παραβιάσεις του εναερίου χώρου; (Πράγματι, σταμάτησαν μόνο προεκλογικά για δημιουργία ευνοϊκού κλίματος και ξεκίνησαν πάλι 2 μόλις ημέρες μετά τις δηλώσεις του Ερντογάν, σε συνέχεια της Συνόδου του ΝΑΤΟ).

Αποκαταστάθηκε η εκδιωχθείσα και λεηλατηθείσα Ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη;  

Απολαμβάνουν των νομίμων προνομίων τους για αυτονομία σύμφωνα με την συνθήκη της Λωζάννης τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος; (Επί του συγκεκριμένου δε θέματος αναφέρθηκε το 2022 μέχρι και ο πρώην ΥΠΕΞ κ. Δένδιας).

Ασκήθηκε πίεση για αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας του Δικαίου της Θάλασσας, που αποτελεί και Ενωσιακό Δίκαιο, ως βάση για συζήτηση;    

Αντί να εξασφαλισθούν τα παραπάνω ως ελάχιστη εγγύηση από την Τουρκία, ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε στις συνεντεύξεις του μία νεφελώδη πρωτοβουλία επαφών, διότι δήθεν η Τουρκία επέδειξε, σύμφωνα με δικά του λόγια, «καλή διαγωγή» και «φαίνεται» ότι επιθυμεί μία μεταστροφή πολιτικής προς την Δύση γενικότερα. Ευχολόγια δηλαδή και τίποτα πλέον τούτου. Είναι εμφανές σε όλους τους προβληματισμένους Έλληνες ότι πρόκειται για μία ανανεωμένη «ελληνοτουρκική φιλία κατ’ επιταγή».

Το εξαιρετικό άρθρο του Μανώλη Κοττακη για τα Ελληνοτουρκικα και τις πιθανές υποχωρήσεις που προανήγγειλε ο πρωθυπουργός

Δραματικές εξελίξεις στα εθνικά: Η Ελλάς «υποχωρεί» στο Αιγαίο.

Όλο το χρονικό των εξελίξεων, από το «Ορούτς Ρέις» και τη διακήρυξη Γεραπετρίτη το 2020, για μη επέκταση στα 12 μίλια, μέχρι την προχθεσινή διακήρυξη Μητσοτάκη για «υποχωρήσεις» στη διαπραγμάτευση – Δυσαρέσκεια Χριστοδουλίδη για την μετατροπή της Κύπρου σε κουκίδα συντεταγμένων στους χάρτες του ΝΑΤΟ, χωρίς ελληνική αντίδραση.

Η βόμβα περί εθνικών υποχωρήσεων στα ελληνοτουρκικά που έριξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην συνέντευξη του στον ΣΚΑΪ το βράδυ της περασμένης Πέμπτης αμέσως μετά την επιστροφή του από το Βίλνιους της Λιθουανίας και την συνάντηση του με τον Πρόεδρο Ερντογάν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για όσους παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Και πάντως δεν αιφνιδίασε τους αναγνώστες της «Εστίας της Κυριακής», οι οποίοι ήταν πολλαπλώς ενήμεροι κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, για το οργιώδες παρασκήνιο που ήταν σε εξέλιξη από τότε. Το πρωτοσέλιδο μας τρεις εβδομάδες πριν τις εκλογές για το περιεχόμενο του συνυποσχετικού παραπομπής της διαφοράς στην Χάγη, το οποίο απετέλεσε και την αιτία εκτόξευσης πολύ συγκεκριμένων απειλών από αγνώστους προς την διεύθυνση της εφημερίδας (όταν θα έρθει η ώρα θα πούμε και λεπτομέρειες- οι Αρχές γνωρίζουν ) αποκάλυπτε τα πάντα.

Στην πραγματικότητα εισερχόμαστε στην τελική ευθεία για την πραγματοποίηση του μείζονος εθνικού συμβιβασμού στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος-Τουρκίας τον προσεχή Δεκέμβριο όταν θα επικυρωθούν με υπογραφές όσα συνέβησαν επί του πεδίου με την κρίση του «Ορούτς Ρέιτς» το καλοκαίρι του 2020 και με την κατάθεση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου το οποίο αναρτήθηκε στον ΟΗΕ και καταχωρήθηκε στα αποθετήρια του περίπου την ίδια εποχή. Λίγο πριν, λίγο μετά. Η ήττα και η εθνική υποχώρηση θα επισημοποιηθούν διά του συνυποσχετικού που θα υπογραφεί πλέον, του Συμφώνου μη Επιθέσεως, χάριν της ειρήνης και της σταθερότητας στο Αιγαίο. Και χάριν της επείγουσας ανάγκης ρυμούλκησης της Τουρκία στο λιμάνι της Δύσεως εκ νέου.

K. Λαμπρόπουλος: Το επικίνδυνο πλαίσιο του διαφαινόμενου Ελληνοτουρκικού Διαλόγου

Ο Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος , Ανώτερος Στρατηγικός Αναλυτής, Συνδιευθυντής του Athens Hub του Οργανισμού Geneva Centre for Security Policy, μιλώντας στον 98.4 , έκανε λόγο για την διαμόρφωση με επισπεύδουσα την Ελλάδα, ενός επικίνδυνου πλαισίου, για τον διαφαινόμενο Ελληνοτουρκικό διάλογο . 

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά , όταν προαναγγέλλεις υποχωρήσεις απ τις πάγιες θέσεις, όταν θεωρείς εφαλτήριο διαπραγμάτευσης θέματα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, όταν σχετικοποιείς την απομείωση της εθνικής κυριαρχίας, τότε το μόνο που δύνασαι να διαπραγματευτείς είναι το μέγεθος της ήττας. Και δεν υπάρχει καμία νομιμοποίηση για κάτι τέτοιο γιατί δεν ετέθη καν στη προεκλογική περίοδο. 

Δυστυχώς, όπως υπογραμμίζει, επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά, απ τα πιο επίσημα χείλη αυτό που γράφει εδώ και 4 χρόνια..οτι η Ελλάδα έχει ως στρατηγικό στόχο την Ύφεση και τις Σχέσεις Καλής Γειτονίας με τη Τουρκία ανεξαρτήτως Τιμήματος. Ένα απ τα πλέον επικίνδυνα που ακούστηκαν στη περίφημη συνέντευξη, του Έλληνα Πρωθυπουργού, είναι η απάλειψη της πρόσφατης συμπεριφοράς της Τουρκίας χάριν ενός restart άνευ όρων και μιας αναζήτησης "τολμηρής" ατζέντας. 

Δεν μηδενίζεται ο ιστορικός χρόνος ποτέ σε μια διαπραγμάτευση αφενός, αφετέρου το συνολικό πλαίσιο που τίθεται συν-καθορίζει το αποτέλεσμα. Όταν αναφερόμαστε σε πολιτικό διάλογο τότε αναπόφευκτα εισέρχεται ο παράγων ισχύς και οι έννοιες της συμμετρίας ή της ασυμμετρίας ισχύος. Ακόμα και αν ο απώτερος στόχος είναι η ύφεση πάντα πρέπει να χρησιμοποιείς ως όπλο τη διαδικασία (process) για να ισχυροποιείς τη θέση σου. 

Όταν την αναβαθμίζεις σε peer to peer χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα χωρίς τη παραμικρή κύρωση για προηγούμενη επιθετική συμπεριφορά τότε ως χώρα καθίστασαι εξ υπαρχής σε καθεστώς αδυναμίας. Επιπρόσθετα το μοτίβο της Προσωπικής Διπλωματίας( Personal Diplomacy) καθίσταται επικίνδυνο για τη χώρα που το υιοθετεί γιατί το πρόσωπο αναγορεύεται σε καθοριστικό δρώντα.