Αποικία...

«Ο πλούτος είναι ισχύς, και η ισχύς χωρίς έλεγχο οδηγεί χώρες στην εξάρτηση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επιβιώσει ως κυρίαρχο κράτος αν χάσει τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, των επικοινωνιών, των μεταφορών και των υποδομών της. 

Το ζήτημα δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά βαθιά πολιτικό και δημοκρατικό. 

Οταν οι αποφάσεις λαμβάνονται από μετόχους στο εξωτερικό, η ψήφος των πολιτών χάνει το πρακτικό της νόημα. Πολλώ δε μάλλον όταν οι μέτοχοι αυτοί έχουν διασπορά συμφερόντων και σε χώρες που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή για εθνικούς λόγους.»

Μιχάλης Σάλλας 

Του Κώστα Κουτσουρέλη 

Ο Μιχάλης Σάλλας ο τραπεζίτης αυτά. Τη στιγμή που το 70% της αξίας των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών ανήκει σε ξένους. Τη στιγμή που οι μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις γδύνονται ακόμη και λεκτικά από τα τελευταία ίχνη της ελληνικότητάς τους (ο ΟΤΕ-Cosmote γίνεται Telekom, o ΟΠΑΠ γίνεται Allwyn, η Μυτιληναίος γίνεται... Metlen κ.ο.κ., κ.ο.κ.) με την κυβέρνησή μας όχι μόνο να μην κάνει το παραμικρό για να ανακόψει τον αφελληνισμό τους αλλά να χειροκροτεί και από πάνω για την... εμπιστοσύνη που μας δείχνουν λέει οι ξένοι επενδυτές. 

Τη στιγμή που οι ξένοι εξαγοράζουν en mass ξενοδοχεία, αστικά ακίνητα, παραθεριστικές κατοικίες και ό,τι άλλο αξίας μας έχει απομείνει - ακόμη και ιδιωτικά σχολικά συγκροτήματα!

 Τη στιγμή που συμβαίνει το πρωτοφανές (και αναρωτιέμαι πόσο σύννομο), η Pziizer να διαφημίζει στο μετρό το νέο της εμβόλιο (τι άλλο!), κατά τα αμερικανικά ειωθότα!...

Μ. Σάλλας: Εθνική κυριαρχία και "κατανομή" του παγκόσμιου πλούτου

"Η Ελλάδα οφείλει να δημιουργήσει έναν δικό της Ανεξάρτητο Μηχανισμό Ελέγχου Ξένων και Στρατηγικών Επενδύσεων", γράφει ο Μιχάλης Σάλλας σε άρθρο του στο "Βήμα της Κυριακής", ο οποίος "θα διέπεται από διαφάνεια, θα κάνει προληπτική εποπτεία και να έχει δικαίωμα επανεξέτασης συναλλαγών, που μπορεί να επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα, τα κυριαρχικά της δικαιώματα".

Ολόκληρο το άρθρο του Μιχ. Σάλλα έχει ως εξής:

"Ο κόσμος της Δύσης έχει αλλάξει. Οι γεωπολιτικές σχέσεις μεταβάλλονται. Οι "συμμαχίες” αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη, ακόμη και με βάση τα προσωπικά οικονομικά συμφέροντα ηγετών. Απροκάλυπτα επίσης, παρεμβαίνουν πολυδισεκατομμυριούχοι στην υποστήριξη δικών τους επιλογών ακόμη και σε τρίτες χώρες, για να τις ελέγξουν.

Η λεγόμενη "ελεύθερη αγορά" έχει πάψει να είναι ελεύθερη. Έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό παγκόσμιας συγκέντρωσης ισχύος, όπου το κεφάλαιο κινεί τα νήματα και οι κυβερνήσεις ακολουθούν. Σήμερα, λίγες εκατοντάδες επιχειρηματικοί όμιλοι ελέγχουν την ενέργεια, τα τρόφιμα, την τεχνολογία και την ενημέρωση του πλανήτη. Η οικονομική ισχύς έχει αποκτήσει γεωπολιτική διάσταση, ικανή να καθορίζει πολιτικές αποφάσεις και να επηρεάζει εκλογικά αποτελέσματα.

Η συγκέντρωση του πλούτου σε ελάχιστα χέρια έχει λάβει ιστορικά πρωτοφανείς διαστάσεις. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Oxfam, το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει πάνω από το 70% του νέου παραγόμενου πλούτου. Εκατοντάδες επιχειρηματίες και funds, διαθέτουν περιουσίες που υπερβαίνουν καθένας, τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Επαρκείς για να αγοράσουν, κυριολεκτικά, ολόκληρους κλάδους της οικονομίας μικρών κρατών, ενώ κάποιοι μπορούν να αγοράσουν και το σύνολο σχεδόν, των μεγάλων επιχειρήσεων μιας χώρας. ‘Όπως έχει διαμορφωθεί το παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον, το φαινόμενο δεν είναι θεωρητικό.

Άρθρο-«μανιφέστο» από τον τραπεζίτη Μ.Σάλλα: Μύδροι κατά της κυβέρνησης και των «κομμάτων-ανεκδότων»

Αναστάσιος Β. Γκουριώτης

Θέτει θέμα εκποίησης του εθνικού πλούτου, κλοπής των επιδοτήσεων και ενισχύσεων της ΕΕ από τους οικονομικά ισχυρούς, καταγγέλλει τον υπερτουρισμό

Με ένα άρθρο που μοιάζει περισσότερο με πολιτικό μανιφέστο παρά με άρθρο γνώμης, ο Μιχάλης Σάλλας, πρώην εκτελεστικός πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς και νυν επίτιμος πρόεδρος της ίδιας Τράπεζας, και επικεφαλής του επενδυτικού σχήματος Lyktos Group, διατυπώνει μια ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου από την κρίση.

Αλλά και διάρρηξης με τις πρακτικές των κυβερνήσεων των Μνημονίων (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά, Τρίπρα και Μητσοτάκη).

Στο κείμενο-διάγγελμα, όπως σε κάθε μανιφέστο, αναφέρεται με λεπτομέρειες στους επιμέρους τομείς όλου αυτού που χαρακτηρίζεται «διακυβερνησιμότητα» σε μία στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά από το 2019 που ανέλαβε την εξουσία, αλλά κανένας δεν μπορεί να καταθέσει -ακόμα- ισχυρή και βιώσιμη πολιτική πρόταση.

Η ανυπαρξία εναλλακτικών (Μ.Ανδρουλάκης, Κ.Βελόπουλος κλπ. καλύτερα να αντιμετωπίζονται ως «πηγή νέων προβλημάτων» παρά ως εναλλακτική, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) έχει οδηγήσει τους «τελειωμένους» (από άποψη πολιτικού χρόνου) πολιτικούς του παρελθόντος της Αριστεράς και της ΝΔ, όπως ο Α.Τσίπρας και ο Α.Σαμαράς, να συζητάνε την επιστροφή τους στην ενεργό πολιτική!