Carl Rogers: Ενσυναίσθηση και Γνησιότητα

30.10.2017

«Στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους ανακάλυψα ότι τελικά δεν βοηθά να παριστάνω κάτι που δεν είμαι» Rogers, 1961.

Ενσυναίσθηση

Η ενσυναίσθηση αποτελεί τον δεύτερο αναγκαίο παράγοντα της θεραπευτικής σχέσης, που προτάθηκε από τον Carl Rogers.

Στην διάρκεια της θεραπείας, ο θεραπευτής εγκαταλείπει τον προσωπικό του τρόπο αντίληψης των πραγμάτων και συναισθάνεται αληθινά τον άνθρωπο που έχει απέναντί του. Αυτό σημαίνει ότι δεν προβάλει δικές του αξιολογήσεις, ούτε υιοθετεί τον ρόλο κριτή η της αυθεντίας, στην προσπάθεια ερμηνείας του πελάτη.

Ενσυναίσθηση VS κλινικές διαγνώσεις

Η ενσυναίσθηση δεν υφίσταται όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον άλλο με βάση την δική μας αποθηκευμένη γνώση. Για παράδειγμα, όταν ένας θεραπευτής προσπαθεί να ερμηνεύσει την εμπειρία του άλλου μέσα από διαγνωστικά συστήματα ψυχικών διαταραχών, δεν συναισθάνεται τον πελάτη, παρά σπεύδει σε μια εκ των έξω κατηγοριοποιήση, που μειώνει την μοναδικότητα της εμπειρίας. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί οπαδοί της προσωποκεντρικής προσέγγισης αποφεύγουν τις κλινικές διαγνώσεις.

Καρλ Ρότζερς (1902-1987)

1 προσωποκεντρική θεραπεία  

Αμερικανός ψυχολόγος, ένας από τους πρώτους εισηγητές της προσωπoκεντρικής θεραπευτικής προσέγγισης. Θεωρείται ένας από τους ιδρυτές της ουμανιστικής ψυχολογίας και ένας από τους επιφανέστερους στοχαστές του κλάδου.

Προσωπική ζωή

Ο Καρλ Ρότζερς γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1902 στο Σικάγο, μεγάλωσε μέσα σε ένα αυστηρό και θρησκευτικό οικογενειακό περιβάλλον και ήταν το τέταρτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Το 1919, ξεκίνησε γεωργικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Ουισκόνσιν Μάντισον. Μετά το ταξίδι του στην Κίνα, το 1922, όπου παρακολούθησε ένα χριστιανικό συνέδριο, άρχισε να αμφισβητεί την επιλογή καριέρας που είχε κάνει. Το 1924 πήρε πτυχίο Ιστορίας και αμέσως μετά, προς απογοήτευση του συντηρητικού πατέρα του, εγγράφηκε σε μία φιλελεύθερη προτεσταντική θεολογική σχολή της Νέας Υόρκης. Μετά την αποφοίτησή του, το 1924, παντρεύτηκε την Έλεν Έλιοτ και απέκτησαν δύο παιδιά.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1926, ξεκίνησε να φοιτά στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Το 1928 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του και το 1931 το διδακτορικό του στην Κλινική Ψυχολογία. Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου του 1987 στην Καλιφόρνια σε ηλικία 85 ετών.