Θεοφάνης Τάσης: Τεχνητή Νοημοσύνη

Ο Θεοφάνης Τάσης αναλύει το ζήτημα της τεχνητής νοημοσύνης και τις χρήσεις του τόσο στο σήμερα, όσο και μελλοντικά.

Στα 'Ακρα - «Θεοφάνης Τάσης, Λέκτωρ Φιλοσοφίας» | 01/01/2020 | ΕΡΤ

Τι είναι η πληθωριστική ελευθερία του ανθρώπου; Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι σήμερα στην εικονιστική κοινωνία μας ότι στο μέλλον δεν θα υποδουλωθούμε στα ρομπότ; Τι είναι ο υπερανθρωπισμός της Σίλικον Βάλλευ; Μπορεί ο ψηφιακός ανθρωπισμός να μας εξασφαλίσει την αυτονομία μας έναντι των αλγορίθμων αλλά και της ψηφιακής μας εικόνα εαυτού; Ο λέκτωρ Φιλοσοφίας Θεοφάνης Τάσης έρχεται ΣΤΑ ΑΚΡΑ με τη Βίκυ Φλέσσα ανήμερα Πρωτοχρονιά, την Τετάρτη 1 Ιανουρίου 2020 στις 8 το βράδυ στην ΕΡΤ2, και στοχάζεται μαζί μας για τη νέα ψηφιακή εποχή που έχει ήδη ανατείλει. Παρουσίαση, αρχισυνταξία, δημοσιογραφική επιμέλεια: Βίκυ Φλέσσα

H εποχή του μετανθρώπου & οι μαθητευόμενοι μάγοι της Silicon Valley

του Γιώργου Καραμπελιά, το εισαγωγικό κείμενο από το αφιέρωμα του Άρδην (τ. 132) για τον Μετάνθρωπο και την Silicon Valley

Η κρίση του μαρξιστικού και εθνικοσοσιαλιστικού μεσσιανισμού προήλθε από την εξάντληση των προτάσεών τους, στην αντιπαράθεση με την ίδια την ηγερία τους, την Ιστορία, και από την εκκένωση του «μύθου του 20ού αιώνα» –για να δανειστούμε τον τίτλο του Ρόζενμπεργκ– του ημιθέου της ιστορίας. Ο ημίθεος κομμουνιστής/προλετάριος και ο αντίπαλός του, ο Γερμανός υπεράνθρωπος/δολοφόνος, θα βυθιστούν στο λυκόφως, όσο και εάν ο πρώτος συνιστά μια πλέον ελκυστική ανθρώπινη φιγούρα από την αποτρόπαιη καρικατούρα του δεύτερου.
Πράγματι, κατά τον 20ό αιώνα, περάσαμε από τον Θεό και Μεσσία του εβραϊσμού στον Θεό/Ημίθεο της ιστορίας, για να ξαναβρεθούμε μπροστά σε έναν νέο θεό, τον Θεό της τεχνολογίας. Δεν προλάβαμε να εξέλθουμε από την εποχή του ιστορικού μεσσιανισμού και βρισκόμαστε αντιμέτωποι, σε αυτή τη νέα χιλιετία, με τη φοβερότερη πρόκληση στην ιστορία του ανθρώπου, τη μετάβαση προς τον «μετάνθρωπο».

Όντως, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, γίνεται επιστημονικά και τεχνολογικά εφικτή η δυνατότητα παρέμβασης στο γενετικό υλικό του ανθρώπου και κατά συνέπεια η δυνατότητα μιας τεχνητής αλλοίωσης του ανθρωπίνου είδους, ή μιας μετεξέλιξης των μηχανικών συστημάτων προς την κατεύθυνση οιονεί ανθρωπίνων λειτουργιών, ή και τα δύο ταυτοχρόνως, σε μια συνάρθρωση («συνεπαφή») ανθρώπου και μηχανής. Και επιμένουμε στο επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύξιμο, διότι μυθολογικά και μυθιστορηματικά είχαν ήδη κατασκευαστεί τεχνουργήματα αντίστοιχα με τις σημερινές ευφυείς μηχανές και τα αυτόματα, από τον χάλκινο γίγαντα Τάλω, στην αρχαία Ελλάδα, έως τον… Πινόκιο και το τέρας του Φρανκενστάιν.

Στην αρχαία ελληνική παράδοση, ο Τάλως ήταν μια μηχανική κατασκευή, το πρώτο «ρομπότ» στην παγκόσμια ιστορία. Σύμφωνα με την επικρατέστερη μυθολογική εκδοχή, κατασκευάστηκε από τον Ήφαιστο κατ’ εντολήν του Δία, ο οποίος τον χάρισε στο Μίνωα για να φυλάει την Κρήτη. Ήταν κατασκευασμένος από μπρούντζο και διέθετε μία και μοναδική φλέβα, η οποία ξεκινούσε από τον λαιμό και κατέληγε στον αστράγαλό του, όπου ένα χάλκινο καρφί έκλεινε την έξοδό της. Μέσα στη φλέβα του Τάλω κυλούσε ο ιχώρ, δηλαδή «το αίμα των αθανάτων», θείο υγρό που του έδινε ζωή. Κύριο έργο του Τάλω ήταν να διατρέχει όλες τις ακτές της Κρήτης, τρεις φορές την ημέρα, να ρίχνει βράχους στα εχθρικά πλοία, να σκοτώνει τους εισβολείς και επί πλέον να περιφέρεται στο εσωτερικό του νησιού μεταφέροντας από χωριό σε χωριό τους νόμους που θεσμοθετούσε ο Μίνωας. Τους εισβολείς εξόντωνε αγκαλιάζοντάς τους, ενώ ταυτόχρονα πυρακτωνόταν –άγνωστο πώς– και τους κατέκαιγε. Ο «θάνατός» του επήλθε όταν, από την Κρήτη, περνούσαν οι Αργοναύτες και ο Ποίας, πατέρας του Φιλοκτήτη, τόξευσε το χάλκινο καρφί στη φτέρνα του Τάλω, το οποίο βγήκε από τη θέση του και χύθηκε ο ιχώρ. Δηλαδή, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Τάλως αποτελούσε ένα είδος «κύβοργου».
Στο παρελθόν, και σε δύο μεγάλες «στιγμές», ο άνθρωπος έθεσε ως στόχο την «υπέρβαση» της ανθρώπινης φύσης, και σήμερα ετοιμάζεται για το τρίτο «αποφασιστικό άλμα».

«ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» Από Τοντ Χάιεν

Ο μεταανθρωπισμός είναι μεταμφιεσμένος ως τεχνολογική πρόοδος

ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ,Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

του Τοντ Χάιεν

Φαίνεται ότι η ιδέα του μεταανθρωπισμού (1) ως κύριας δύναμης σε αυτήν την τρέχουσα παγκόσμια καταστροφή συχνά επισκιάζεται και θεωρείται λίγο υπερβολικά ακραία για να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Αλλά αν με έβαζαν στη γωνία και με ρωτούσαν ποια είναι κατά τη γνώμη μου τα τρία πιο σημαντικά και τρομακτικά στοιχεία αυτής της τρέχουσας ανθρώπινης πρόκλησης, θα έλεγα τον υπερανθρωπισμό (την καταστροφή της ανθρωπότητας ως μια ομάδα ανθρώπινων όντων που δημιουργήθηκε από τον Θεό) , η προσπάθεια να πεθάνει ο Θεός και την εξαπόλυση ενός αιώνιου πολέμου στον κόσμο. Η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να επιτευχθούν όλα αυτά είναι ο παγκόσμιος κολεκτιβισμός.

Η επίθεση που απεικονίζουν και τα τρία αυτά πράγματα ουσιαστικά συνοψίζεται στην ίδια βασική θεμελιώδη προσπάθεια: το καλό εναντίον του κακού. Το καλό ορίζεται ως δημιούργημα του Θεού (και αν δεν πιστεύετε στον Θεό, πείτε απλώς («δημιουργία της φύσης») και το κακό ορίζεται ως η εκμηδένιση της δημιουργίας του Θεού (ή της δημιουργίας της φύσης).

Και τα τρία από αυτά τα πράγματα που αναφέρονται στον τίτλο αυτού του άρθρου είναι δραστηριότητες, βαθιά ανθρώπινες δραστηριότητες, και όλα είναι μεταμφιεσμένα ως κάποιο στοιχείο απαραίτητο για τη διατήρηση της «καλής» ζωής. Κάτι που είναι τόσο ειρωνικό όσο γίνεται.

Ο μεταανθρωπισμός είναι μεταμφιεσμένος ως τεχνολογική πρόοδος στο πνεύμα της διατήρησης μιας ζωής χωρίς πόνο και της παράτασης αυτής της ζωής όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο θάνατος του Θεού (προφανώς κανείς ή τίποτα δεν μπορεί να «σκοτώσει» τον Θεό, αλλά ξέρετε τι εννοώ) είναι απαραίτητος για την αυτοσυντήρηση (σωματική ζωή). Ο Θεός μας περιορίζει, ή έτσι λένε, και είναι απάνθρωπο να είμαστε υποταγμένοι σε κάθε είδους ισχυρή οντότητα (υποθέτοντας ότι ο Θεός εμπίπτει στην πραγματικότητα σε αυτόν τον περιορισμένο ορισμό). Είναι λοιπόν σαφές ότι ο Θεός πρέπει να καταστραφεί εάν ο άνθρωπος θέλει να πάρει τη θέση Του δημιουργώντας ιατρική πρόοδο για να αποφύγει το μόνο πράγμα που φοβάται περισσότερο ένας υλικός άνθρωπος: τον θάνατο. Η καταστροφή του Θεού δημιουργεί ταυτόχρονα την αντίληψη ότι η φυσική ζωή είναι το τέλος όλης της ύπαρξης και ότι χωρίς τον Θεό είμαστε ελεύθεροι να είμαστε Θεός και να δημιουργούμε τεχνολογία που ξέρει πώς να συντηρεί τη ζωή καλύτερα από ό,τι έχει ποτέ, ή θα το κάνει ποτέ ο Θεός.

Ο Four Futures Planner! Προετοιμάζοντας τους Εκπαιδευτικούς για το Μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης

Φανταστήκατε ποτέ πώς θα είναι το μέλλον της εκπαίδευσης με την ταχύτατη εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης;

Η προετοιμασία για το μέλλον χρησιμοποιώντας σενάρια επιτρέπει στους ανθρώπους να προβλέπουν και να προσαρμόζονται σε πιθανές αλλαγές, ελαχιστοποιώντας τους κινδύνους και εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες που μπορεί να προκύψουν.

Ο “Four Futures Planner” (FFP) είναι μια προσαρμοσμένη εκδοχή του ChatGPT της OpenAI, βασισμένη στην αρχιτεκτονική GPT-4. Είναι προγραμματισμένος να βοηθά στη διεξαγωγή ασκήσεων στρατηγικού σχεδιασμού σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη (AI), χρησιμοποιώντας τις τεχνικές της εταιρείας Shell. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία σεναρίων με βάση τις δυνάμεις STEEP (Κοινωνικές, Τεχνολογικές, Οικονομικές, Περιβαλλοντικές και Πολιτικές), την ανάπτυξη πίνακα με τίτλους, βινιέτες και ενδείξεις για κάθε σενάριο. Στόχος του είναι να παρέχει σαφείς και χρήσιμες πληροφορίες για το πώς διαφορετικά σενάρια AI μπορούν να επηρεάσουν τη στρατηγική και τις αποφάσεις σε διάφορους τομείς, όπως η εκπαίδευση.

Σε αυτό το σενάριο, πραγματοποιήσαμε μια άσκηση στρατηγικού σχεδιασμού για να εξετάσουμε πώς η τεχνητή νοημοσύνη (AI) μπορεί να επηρεάσει την καριέρα ενός δασκάλου/καθηγητή σε ένα σχολείο στην Ελλάδα. Ο FFP ανέπτυξε τέσσερα πιθανά σενάρια:

 1) Όσο Καλό Γίνεται, 2) Βραδεία Ανάπτυξη, 3) Εκθετική Ανάπτυξη και 4) Τεχνητή Γενική Νοημοσύνη (Artificial General Intelligence, AGI). 

Κάθε σενάριο περιλαμβάνει τίτλο, πιθανές εξελίξεις και ενδείξεις, δίνοντας στους δασκάλους μια εικόνα για το πώς η AI θα μπορούσε να μεταμορφώσει τον εκπαιδευτικό τομέα και τον ρόλο τους μέσα σε αυτόν.

Η χρήση του FFP μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τους εκπαιδευτικούς, καθώς τους επιτρέπει να προετοιμαστούν για τις πιθανές μελλοντικές εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη και πώς αυτές μπορεί να επηρεάσουν το επάγγελμά τους.

 Συγκεκριμένα:

Κατανόηση των Μελλοντικών Τάσεων: 

Βοηθά τον εκπαιδευτικό να κατανοήσει τις πιθανές μελλοντικές τάσεις στην τεχνολογία και την εκπαίδευση, επιτρέποντάς του να παραμείνει ενημερωμένος και να προσαρμοστεί στις αλλαγές.
Στρατηγικός Σχεδιασμός: Παρέχει σενάρια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για στρατηγικό σχεδιασμό, ώστε ο εκπαιδευτικός να προετοιμαστεί για διάφορα πιθανά μέλλοντα και να αναπτύξει στρατηγικές για να αντιμετωπίσει προκλήσεις ή να εκμεταλλευτεί ευκαιρίες.

Εκπαιδευτική Καινοτομία:

π. Αθανάσιος Παραβάντσος: H νευρωτική δίψα για εμπειρίες

Ο π. Αθανάσιος Παραβάντσος (ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Μεγαλοβρύσου Αγιάς) μιλά για την νευρωτική δίψα για εμπειρίες.

Έχει σχέση ο Δυτικός Χριστιανισμός με τον “ανθρωπόθεο” και τη woke ατζέντα;

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Στη δημόσια αντιπαράθεση για τον γάμο ομόφυλων έχει επιβληθεί ένα παραπλανητικό στερεότυπο. Και το στερεότυπο αυτό είναι πως, όσοι αντιδρούν σε αυτόν και στο ευρύτερο αφήγημα μέσα στο οποίο αυτός εντάσσεται, είναι θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές, ενώ αυτοί που είναι υπέρ παλεύουν για την απαλλαγή της κοινωνίας από θρησκευτικούς σκοταδισμούς.

Στην πραγματικότητα όμως, το ευρύτερο αφήγημα το οποίο υπηρετεί η woke ατζέντα, μέρος της οποίας είναι ο γάμος ομόφυλων, αποτελεί έκφανση του σκληρού πυρήνα του Δυτικού Χριστιανισμού. Όπως ο γράφων υποστήριξε σε προηγούμενο άρθρο του στο SLpress, το ευρύτερο αφήγημα είναι η άρνηση των διαφορετικών ρόλων των δύο φύλων σε μια οικογένεια, αυτόν του πατέρα και της μητέρας. Και αυτή προκύπτει από την άρνηση της ύπαρξης βιολογικών διαφορών μεταξύ των φύλων και εν τέλει από την άρνηση της ίδιας της έννοιας του βιολογικού φύλου. Το φύλο θεωρείται ως μια αυθαίρετη “φαντασιακή” κατασκευή και τίποτε άλλο.

Όμως, αυτή η άρνηση της ίδιας της βιολογίας, που θα ήταν αδύνατη για οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό στην ιστορία της Ανθρωπότητας, καθίσταται δυνατή εξαιτίας της τεράστιας αυτοπεποίθησης που έχει προσδώσει στον άνθρωπο της μετανεωτερικής Δύσης το κοσμοείδωλο του “ανθρωποθεού” (man-god), το οποίο εντάσσεται στον σκληρό πυρήνα του Δυτικού Πολιτισμού και προέρχεται από τον Δυτικό Χριστιανισμό.

Ποιος γέννησε τον “ανθρωπόθεο”

Αναλυτικότερα, η παρακμή του Χριστιανισμού στη Δύση και η άνοδος του Ανθρωπισμού ουσιαστικά οδήγησε στην αντικατάσταση του Θεού στη συλλογική συνείδηση των ανθρώπων από την πίστη στις δυνατότητες του ίδιου του Ανθρώπου. Δηλαδή, δημιουργήθηκε το κοσμοείδωλο του “ανθρωποθεού”, όπως το περιγράφει ο Ντοστογιέφσκι στο βιβλίο του οι “Δαιμονισμένοι”. Με απλά λόγια, ο άνθρωπος επιχείρησε να υποκλέψει τις αρμοδιότητες και τις δυνατότητες του θεού και να θεοποιηθεί ο ίδιος.

π. Ν. Λουδοβίκος: H Ανάσταση και η κρίση του Ανθρωπισμού

Μετά-Αναστάσιμη αντιφωνική συζήτηση με τον π. Νκόλαο Λουδοβίκο με αφορμή το νέο του βιβλίο: Nα ξανασκεφτούμε τον ανθρωπισμό

 (Εναλλακτικές Εκδόσεις 2024).

Περιεχόμενα

00:00 Eισαγωγή 

01:30 O άνθρωπος και ο Θεάνθρωπος

 03:40 Είναι και χρόνος 

06:35 O ορισμός του ανθρωπισμού είναι παράγωγο 

11:19 Η αγελάδα και οι διαστροφούλες 

12:33 Οι Σουλιώτισσες, τα κριτήρια ύπαρξης και η ελευθερία

16:20 Τα εκρηκτικώς ανόητα και τα αυτονόητα

π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Να ξανασκεφτούμε τον ανθρωπισμό

από π. Νικόλαος Λουδοβίκος

-27 Ιουλίου 2024

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος “Ναυπλία”, οι “Εναλλακτικές Εκδόσεις” και το “Άρδην”, με την αρωγή της Μητρόπολης Αργολίδος, παρουσίσαν την Κυριακή 30 Ιουνίου τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο όπου ανέπτυξε τις θεματικές του νέου του βιβλίου: “Να ξανασκεφτούμε τον ανθρωπισμό”.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Η μεταμοντέρνα κατάσταση, το μεγάλο ρεύμα ενός ανθρωποκεντρισμού που παγιώθηκε χωρίς εξωκοσμικόν ορίζοντα, ακυρώνει τις πηγές νοήματος που άρδευσαν οτιδήποτε γόνιμο συνέβη στον νεώτερο στοχασμό. την συμπάγεια της έννοιας της φύσεως και της ενοποιού λειτουργίας του αρχαιοελληνικού εξωκοσμικού Ενός, καθώς και τη δυνατότητα θέωσης του κτιστού, όπως την εγκαινιάζει η Βιβλική εμπειρία.

Είναι φανερό ότι οι ενδοκοσμικές σκοτεινές μεταφυσικές των ολοκληρωτισμών, της Βιοτεχνολογίας και του Γουοκισμού είναι απλά πίστες για την απογείωση ενός μετανθρωπισμού που δεν θέλει να ξέρει τίποτα για τον Ηράκλειτο ή τον Πλάτωνα ή φυσικά τον Μάξιμο Ομολογητή, τον Θωμά Ακινάτη, ή τον Γρηγόριο Παλαμά…, όλη η μεταφυσική αναφορικότητα του ανθρώπου περιορίζεται πλέον «στο σκοτεινό άστρο της επιθυμίας».
Με ποιες λοιπόν προϋποθέσεις μπορούμε να ξανασκεφτούμε τον ανθρωπισμό; Επειδή η επανάληψη της σκέψης των κλασικών είναι αδύνατη σήμερα, αυτό που απαιτείται είναι η ερμηνευτική μεταφορά των ουσιωδών της σκέψης αυτής στο σήμερα, με τους σημερινούς όρους διασκεπτικής και υπαρξιακής κατανόησης – και σε αυτό πρέπει ανυπερθέτως να προστεθούν, ει δυνατόν, νέες ενοράσεις, έννοιες και προτάσεις….

Από τη woke κουλτούρα στον μετανθρωπισμό: ιστορικές, μεθοδολογικές και εννοιολογικές διευκρινίσεις

Ευγενία Σαρηγιαννίδη

Καλεσμένη από την ΣΥΝ.ΕΠ.ΕΙ.Α. συζητώ με τον κ. Αρβανίτη Κωνσταντίνο και την κ. Ορφανίδου Σωτηρία για την πορεία προς τον μετανθρωπισμό.
Η εισήγησή μου: “Από τη woke κουλτούρα στον μετανθρωπισμό: ιστορικές, μεθοδολογικές και εννοιολογικές διευκρινίσεις.”, βρίσκεται από το 22ο λεπτό έως το 55ο.

Μπορείτε να δείτε το video στο https://www.youtube.com/watch?v=nYjLlF2uXrQ
Newsletter

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/nYjLlF2uXrQ?si=l9eOyYmbjTPZgcK3
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

H Nέα Tάξη Πραγμάτων και ο Μετάνθρωπος - Μαρία Νικολακάκη - Πίσω από τα Γεγονότα

Ο Παναγιώτης Μαντάς, ιατρός, μέλος του ΔΗΚΚΙ, στην εκπομπή "Πίσω από τα Γεγονότα", θα συζητήσει με την κυρία Μαρία Νικολακάκη, καθηγήτρια Παιδαγωγικής του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με θέμα: " H Nέα Tάξη Πραγμάτων και ο Μετάνθρωπος"


ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/nPiqHIORjcI?si=RUO0O0AeHF8DdRGW
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Έχει σχέση ο Δυτικός Χριστιανισμός με τον “ανθρωπόθεο” και τη woke ατζέντα;

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Στη δημόσια αντιπαράθεση για τον γάμο ομόφυλων έχει επιβληθεί ένα παραπλανητικό στερεότυπο. Και το στερεότυπο αυτό είναι πως, όσοι αντιδρούν σε αυτόν και στο ευρύτερο αφήγημα μέσα στο οποίο αυτός εντάσσεται, είναι θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές, ενώ αυτοί που είναι υπέρ παλεύουν για την απαλλαγή της κοινωνίας από θρησκευτικούς σκοταδισμούς.

Στην πραγματικότητα όμως, το ευρύτερο αφήγημα το οποίο υπηρετεί η woke ατζέντα, μέρος της οποίας είναι ο γάμος ομόφυλων, αποτελεί έκφανση του σκληρού πυρήνα του Δυτικού Χριστιανισμού. Όπως ο γράφων υποστήριξε σε προηγούμενο άρθρο του στο SLpress, το ευρύτερο αφήγημα είναι η άρνηση των διαφορετικών ρόλων των δύο φύλων σε μια οικογένεια, αυτόν του πατέρα και της μητέρας. Και αυτή προκύπτει από την άρνηση της ύπαρξης βιολογικών διαφορών μεταξύ των φύλων και εν τέλει από την άρνηση της ίδιας της έννοιας του βιολογικού φύλου. Το φύλο θεωρείται ως μια αυθαίρετη “φαντασιακή” κατασκευή και τίποτε άλλο.

Όμως, αυτή η άρνηση της ίδιας της βιολογίας, που θα ήταν αδύνατη για οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό στην ιστορία της Ανθρωπότητας, καθίσταται δυνατή εξαιτίας της τεράστιας αυτοπεποίθησης που έχει προσδώσει στον άνθρωπο της μετανεωτερικής Δύσης το κοσμοείδωλο του “ανθρωποθεού” (man-god), το οποίο εντάσσεται στον σκληρό πυρήνα του Δυτικού Πολιτισμού και προέρχεται από τον Δυτικό Χριστιανισμό.

Ποιος γέννησε τον “ανθρωπόθεο”

Το Δικαίωμα Υπέρβασης της Ανθρώπινης Φύσης

ΒΙΒΗ ΦΑΤΟΥΡΟΥ

Με αφορμή τη συζήτηση για τον γάμο των ομοφύλων και την πρακτική της παρένθετης μητρότητας μερικές σκέψεις για το πώς η υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης στο όνομα της ισότητας και της ελευθερίας, αντλώντας ηθική νομιμοποίηση από τις μεταμοντέρνες θεωρίες περί κοινωνικής κατασκευής του φύλου, οδηγεί όχι μόνο σε λιγότερη ελευθερία και περισσότερη εκμετάλλευση αλλά ανοίγει τον δρόμο προς τον μετανθρωπισμό.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Βιολογικός περιορισμός ή κοινωνική αδικία; Το παράδειγμα της παρένθετης μητρότητας
2. Γιατί δεν μιλάνε οι ψυχολόγοι; Γιατί δεν μιλάνε οι ειδικοί;
3. Ποιο μοντέλο οικογένειας είναι το καλύτερο;
4. Η μεταμοντέρνα στροφή στην κατανόηση του ανθρώπου και η αμηχανία των νεωτερικών εργαλείων ανάλυσης
5. Η λαχτάρα για ένα παιδί και η κατάργηση της ιστορίας
6. Ποιος στ’ αλήθεια προστατεύει τα δικαιώματα;
7. Τι είναι μια γυναίκα; Τι είναι μια μητέρα;
8. Η υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης: ελευθερία ή δυστοπία;

1. Βιολογικός περιορισμός ή κοινωνική αδικία; Το παράδειγμα της παρένθετης μητρότητας

Σήμερα πλέον το να μην μπορεί μία γυναίκα μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία να τεκνοποιήσει, δεν γίνεται αντιληπτό ως αναπόφευκτος περιορισμός της φύσης ή της βιολογίας, αλλά ως κοινωνική αδικία ή κάποιου είδους καταπίεση. 

Όπως και το να μην μπορούν δύο άντρες μεταξύ τους να κυοφορήσουν και να γεννήσουν ένα παιδί, επίσης δεν θεωρείται περιορισμός της φύσης ή της βιολογίας, αλλά κοινωνική αδικία.

 Και στους καιρούς που μεγάλες ομάδες του πληθυσμού ασπάζονται την πολιτική θρησκεία των “ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων” οι προαναφερθείσες αδικίες πρέπει πάση θυσία να αποκατασταθούν.

Σύμφωνα με κάποιες αντιλήψεις, κανένας φυσικός, ηθικός, κοινωνικός ή άλλος περιορισμός δεν πρέπει να εμποδίζει την ικανοποίηση των ατομικών επιθυμιών.

 Ιδίως μάλιστα όταν κάποιος έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει το χρηματικό αντίτιμο για την ικανοποίησή τους. 

Κατά συνέπεια κάθε όριο ή περιορισμός, φυσικός ή κοινωνικός, θεωρείται εξορισμού προβληματικός και επιχειρείται κατάργηση ή υπερκέρασή του.

Οι στόχοι του κεφαλαίου μεταμφιεσμένοι σε «ατομικά δικαιώματα» στην εποχή του «ίντερνετ των σωμάτων»

Κυριακή 4 Φλεβάρη 2024

Του Μάκη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Πριν από λίγες μέρες, ένας από τους ισχυρότερους καπιταλιστές στον κόσμο, ο Ιλον Μασκ, ανακοίνωσε την επιτυχή εμφύτευση ενός μικροτσίπ σε ανθρώπινο εγκέφαλο που μπορεί να «διαβάζει» τις σκέψεις ενός τετραπληγικού και να μεταδίδει εντολές σε συσκευές, όπως ο υπολογιστής και το κινητό τηλέφωνο. Η εταιρεία του, η «Neuralink», δεν είναι η μοναδική που πειραματίζεται και αναπτύσσει αντίστοιχες τεχνολογικές εφαρμογές.

Γενικότερα περνάμε με γρήγορα βήματα από την εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού της οικονομίας στην τεχνολογική εποχή της «πολυτροπικής τεχνητής νοημοσύνης». Το ίντερνετ των πραγμάτων (internet of things) είναι ήδη πραγματικότητα. Με το κινητό μας μπορούμε πλέον να ενεργοποιήσουμε τις «έξυπνες συσκευές» του σπιτιού μας (π.χ. ψυγεία, τηλεοράσεις) που είναι συνδεδεμένες στο διαδίκτυο. Τώρα προχωράμε στην άμεση αλληλεπίδραση και διασύνδεση μεταξύ ανθρώπων, διαδικτύου και «έξυπνων μηχανών». Μεταβαίνουμε δηλαδή στο ίντερνετ των σωμάτων (internet of bodies).

Ηδη φοράμε «έξυπνα ρολόγια» και συσκευές που συνδέονται με το διαδίκτυο και παρακολουθούν πλευρές της σωματικής μας λειτουργίας (π.χ. τα καθημερινά μας βήματα, τους παλμούς μας). Τώρα η εφαρμοσμένη έρευνα εστιάζει στα εμφυτεύματα άμεσης σύνδεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου με το διαδίκτυο. Και όπως είναι αναμενόμενο, δυναμώνει η σχετική δημόσια συζήτηση.

Οι περισσότερες αστικές αναλύσεις προβάλλουν το νέο τεχνολογικό άλμα ως τη θαυματουργή λύση για τα προβλήματά μας, ενώ ορισμένοι επιστημονικοί φορείς και επιτροπές βιοηθικής αναδεικνύουν τους νέους κινδύνους.
Ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης από το μονοπωλιακό κεφάλαιο

Το ουσιαστικό ζήτημα είναι ποιος και για ποια συμφέροντα καθορίζει τον προσανατολισμό, την ανάπτυξη και την αξιοποίηση κάθε νέας τεχνολογίας, όπως σήμερα της πολυτροπικής τεχνητής νοημοσύνης.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη και η ανόητη σιωπή της αριστεράς

Θέμης Τζήμας

Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ 2024: ειπώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα, έως και εντυπωσιακά πράγματα (ή για να το θέσουμε με άλλους όρους, εξόχως ανησυχητικά).

Η ετήσια σύνοδος του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ ολοκληρώθηκε στις 19 Ιανουαρίου, συγκεντρώνοντας, όπως συνήθως, την προσοχή των μεγαλυτέρων διεθνώς μέσων ενημέρωσης. Η αλήθεια είναι ότι ειπώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα, έως και εντυπωσιακά πράγματα (ή για να το θέσουμε με άλλους όρους, εξόχως ανησυχητικά). Ανάμεσα σε άλλα ζητήματα αξίζει να δει κανείς τις συζητήσεις για την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ).

Το 2023, στο αντίστοιχο Φόρουμ του Νταβός είχε παρουσιαστεί ένα σύντομο βίντεο για το πώς η ήδη υπάρχουσα τεχνολογία ΤΝ μπορεί να αποκωδικοποιεί τα εγκεφαλικά μας κύματα και προφανώς θα το κάνει πολύ καλύτερα στο μέλλον. Όπως κάθε νέα τεχνολογία, η ΤΝ διαθέτει μια τουλάχιστον τριπλή εκδοχή στην επίδρασή της: η πιο θετικώς αποδεκτή, η οποία πάντα προτάσσεται, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με τη θεραπεία βλαβών στον οργανισμό και ασθενειών. Η δεύτερη εκδοχή αφορά τις παντελώς αχρείαστες πλην όμως συστηματικώς προωθούμενες καθημερινές χρήσεις: δεν θα έχουμε πια ποντίκι στον υπολογιστή, δεν θα έχουμε πληκτρολόγια και περιττές οθόνες, αλλά θα κουνάμε τα χέρια μας προκειμένου να σερφάρουμε στο διαδίκτυο, να ενεργοποιούμε τις συσκευές μας και να κάνουμε άλλα εξωτικά πράγματα. Η τρίτη, ωστόσο, εκδοχή έχει να κάνει με κάπως πιο ενοχλητικές και απειλητικές καταστάσεις: με την επιτήρηση και με τον έλεγχο απευθείας στον εγκέφαλό μας και πρώτα από όλα με τον έλεγχο στο εργασιακό περιβάλλον και στο πεδίο της αστυνόμευσης.

Μάλιστα στο βίντεο στο οποίο αναφερόμαστε, η μελλοντολόγος και νομικός (“futurist and legal ethicist”, για να μη νομίζετε ότι χλευάζουμε την επιστημόνισσα) όλως τυχαίως αναφέρθηκε σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα, που είχε προκληθεί από έναν κουρασμένο επαγγελματία οδηγό και το οποίο θα είχε προληφθεί, αν ο οδηγός φορούσε ένα καπέλο αποτύπωσης των εγκεφαλικών του κυμάτων, που θα μετέδιδε πληροφορίες στο αφεντικό του, ώστε ο τελευταίος να μην τον αφήσει να οδηγήσει. Επίσης παρουσιάστηκε το υποθετικό παράδειγμα ενός υπαλλήλου γραφείου, του οποίου οι απάτες θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν χάρη στην πρόσβαση της αστυνομίας στο εγκεφαλικό του αποτύπωμα. (Για να το κάνουμε πιο δελεαστικό: φανταστείτε να μπορούσαμε να εντοπίσουμε τα εγκεφαλικά κύματα σεξουαλικών εγκληματιών και να τους τσακώσουμε προληπτικώς. Καλό;) Μάλιστα η επιστήμων στο εν λόγω πάνελ μας ενημέρωσε ότι ως κοινωνία θέλουμε να έχουμε δυνατότητες παρέμβασης, προκειμένου να αποτρέπουμε ατυχήματα και συμφορές, όπως και για να μην κουραζόμαστε πολύ. Θα μου πείτε υπάρχει και ο απλούστερος τρόπος για λιγότερη κούραση και ατυχήματα, που είναι να δουλεύουμε λιγότερο και να ξεκουραζόμαστε περισσότερο. Η απάντησή μας είναι απλή και μονολεκτική: boomers.

Το αφήγημα περί ανυπαρξίας φύλων και ο μανδύας περί ισότητας δικαιωμάτων

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Η συζήτηση που γίνεται σήμερα για το θέμα του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου τείνει να αγνοεί το ευρύτερο πλαίσιο, μέσα στο οποίο διεξάγεται αυτή η συζήτηση. Και το ευρύτερο πλαίσιο είναι η υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα ο Δυτικός Πολιτισμός, ο οποίος φαίνεται πως έχει κηρύξει έναν ανελέητο πόλεμο σε πάσης μορφής συλλογικές ταυτότητες, προωθώντας ως απόλυτα κυρίαρχο και ανεξέλεγκτο πολιτικό υποκείμενο το “απέραντο” άτομο. Δηλαδή, το άτομο που δεν αντιμετωπίζει κανενός είδους περιορισμούς, ούτε καν από την ίδια τη φύση και που δια των επιλογών του μπορεί να ορίζει τα πάντα, ακόμη και το φύλο του!

Ας ξεκινήσουμε εξετάζοντας αν ο γάμος είναι απαραίτητος σε ζευγάρια ανθρώπων του ιδίου φύλου ώστε να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα ζευγάρια ανθρώπων διαφορετικού φύλου. Όπως έχουν υποστηρίξει πολλοί επιστήμονες, αρμοδιότεροι του γράφοντος, η απάντηση είναι όχι. Πολλά ετερόφυλα ζευγάρια σήμερα (ο γράφων έχει τρία στον οικογενειακό και φιλικό του περίγυρο) έχουν επιλέξει να κάνουν σύμφωνο συμβίωσης και όχι γάμο. Τα ζευγάρια αυτά κανένα πρόβλημα δεν φαίνεται να έχουν με τα παιδιά τους και τα δικαιώματα των συζύγων, σε περίπτωση απώλειας του ενός ή του άλλου, όπως επιμένει ο επικοινωνιακός μηχανισμός προώθησης του γάμου ατόμων διαφορετικού φύλου. Και εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχουν προβλήματα, αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν με επιπρόσθετες νομικές ρυθμίσεις.

Η στοχοθέτηση, λοιπόν, δεν είναι η ισότητα στην κοινωνία και έναντι του νόμου ζευγαριών του ιδίου και του άλλου φύλου, αλλά η εξυπηρέτηση ενός ευρύτερου αφηγήματος. Αυτό είναι η άρνηση των βιολογικών διαφορών μεταξύ των φύλων και των ρόλων τους στην οικογένεια, ως πατέρας και μητέρα. Αυτό φαίνεται και από δηλώσεις (επωνύμων και μη) του τύπου ότι οι γυναίκες δεν είναι γυναίκες αλλά γενικά άνθρωποι με μήτρα.


Επίσης έχουμε την εκδήλωση της επιθυμίας ανδρών να θηλάσουν τα παιδιά τους ή ακόμη και να τα κυοφορήσουν και μια σειρά από άλλα. Η τάση αποτυπώνεται σε σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, απεικονίζοντας δύο άντρες όπως ένα παραδοσιακό ζευγάρι στο μαιευτήριο, με τον έναν να είναι ξαπλωμένος, ωσάν μόλις να έχει γεννήσει και να σφίγγει στο γυμνό του στήθος το μωρό, ενώ ο περήφανος πατέρας να χαμογελάει καθισμένος στο πλάι του κρεβατιού.

Δικαιώματα και «δικαιώματα»

- 12 Ιανουαρίου, 2024


Εδώ και μέρες βομβαρδιζόμαστε για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» με αφορμή μια νομοθετική πρωτοβουλία της Ν.Δ. για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Λίγο πριν βομβαρδιζόμασταν για το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», ενώ χθες μάθαμε τον βομβαρδισμό της Υεμένης από ΗΠΑ και Αγγλία για να προστατευτεί το «δικαίωμα στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα». Πριν 25 χρόνια 19 χώρες του ΝΑΤΟ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και καθιέρωσαν τους «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» πόλεων, αμάχων, υποδομών νερού και ηλεκτρισμού, διαλύοντας εν τέλει μια ολόκληρη χώρα. Ο Δυτικός «πολιτισμός» (δηλαδή ο Δυτικός ιμπεριαλισμός) εκφοβίζει ευθέως ότι έχει τη δυνατότητα να στείλει 50 ή και 100 χρόνια πίσω κάθε χώρα ή λαό που απειλεί ή αμφισβητεί την κυριαρχία του.

Θα ρωτήσει ο αναγνώστης (εν μέρει δικαιολογημένα): τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Κάποια σχέση έχουν, αφού τα «ανθρώπινα δικαιώματα» έχουν γίνει σημαία της παγκοσμιοποίησης με διπλή κατεύθυνση: άμεσου στρατιωτικού και οικονομικού καταναγκασμού και επεμβάσεων οπουδήποτε νομίζουν ότι «χρειάζεται», αλλά και μιας ορισμένης κοινωνικής μοντελοποίησης στο εσωτερικό όλων των χωρών της Δύσης (κι όπου αλλού αυτό είναι δυνατόν). 

Και τα δύο επιβάλλονται στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων». Στην ουσία πρόκειται για μια μεγάλη και οργανωμένη εκστρατεία διάλυσης και ακύρωσης των μεγάλων ταυτοτήτων που εμποδίζουν την αέναη επέκταση του κεφαλαίου σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής (συλλογικής, ιδιωτικής, πνευματικής, πολιτιστικής).

Οι πρώτες μεγάλες ταυτότητες που πλήττονται και καταπολεμούνται σκληρά είναι η εθνική, η ταξική, και η γυναικεία. Στη θέση τους μπαίνουν ο καταναλωτικός κοσμοπολιτισμός, το ατομικιστικό άτομο και ο απόλυτος αυτοπροσδιορισμός φύλου. Μορφές κοινωνικής συλλογικής ύπαρξης των ανθρώπων μπαίνουν στο στόχαστρο, ως μη συμβατές με τη νέα ψηφιακή τεχνοδεσποτική αναδιάρθρωση της κοινωνίας και τις νέες εργασιακές σχέσεις που τη διέπουν. Κι έτσι είναι σε εξέλιξη μια τεράστια προπαγανδιστική μηχανή που τείνει να εγχαράξει στη συνείδηση των ανθρώπων την ακύρωση βιολογικών, ιστορικών και κοινωνικών προϋποθέσεων και κατακτήσεων. Το έθνος, η τάξη, τα δύο φύλα, η οικογένεια, η μητρότητα και η πατρότητα μοιάζουν με εμπόδια που οι νέες σχέσεις παραγωγής και εξουσίας πρέπει να «υπερβούν» διαλύοντάς τα.

Άλλωστε έχει διακηρυχθεί ανοικτά: «Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα». Οπότε τα «δικαιώματα» αποδεσμεύονται εντελώς από τις υποχρεώσεις, και βεβαίως από κάθε έννοια κοινωνικής ευθύνης. Ο σχετικισμός («δεν υπάρχει αλήθεια») και ο μηδενισμός («δεν υπάρχει κανένα νόημα») ανοίγουν την πόρτα της κοινωνικής διάλυσης, προσφέροντας καταφύγιο στο «ας κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει», ατομικά και αποκομμένος από κάθε κοινωνικό ιστό. Έτσι οι υπερ-ελίτ της παγκοσμιοποίησης συγκεντρώνουν πλούτο και εξουσία που ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε οποιαδήποτε κυρίαρχη τάξη ή ομάδα. Κάνε ό,τι γουστάρεις εγκλωβισμένος σε ένα ψεύτικο υπερΕγώ, φθάνει να μην εμποδίζεις τη Μεγάλη Αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

....Ώσπου τα ίδια τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε δεδομένα...

Ο Πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για την έκδοση του Ιανουαρίου 2024 της μηνιαίας εφημερίδας "ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ":

«Στην αρχή είπαν ότι χρειαζόνταν δεδομένα (data) για τα παιδιά, για να ανακαλύψουν τί μαθαίνουν

Μετά ανέφεραν ότι χρειάζονταν δεδομένα για τα παιδιά, για να διασφαλίσουν ότι μαθαίνουν

Μετά τα παιδιά κατέληξαν να μαθαίνουν μόνο ό,τι μπορεί να εξελιχθεί σε δεδομένα

Ώσπου τα ίδια τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε δεδομένα».

(Ποίημα του Michael Rosen, «The Data»)

Η «εποχή της αποδόμησης της ζωής και του ανθρώπου έχει ήδη έρθει, η μεταβατική περίοδος τελείωσε προ πολλού», ευαγγελίζονται οι αρχιερείς της τεχνοεπιστήμης.

Τελειώνουμε με τον άνθρωπο, θα έχουμε τσιπάκι στον εγκέφαλο το οποίο θα διαβάζει την δραστηριότητά του, θ’ αυξάνεται η μνήμη μας, θα σταματάει το Αλτσχάιμερ, θα βοηθάει τη σεξουαλική μας ενέργεια, θα τα κάνει όλα, θα μπορούμε να «παίρνουμε» τον εγκέφαλό μας και να τον τοποθετούμε στο software, θ’ αποθηκεύονται όλες οι εγκεφαλικές μας λειτουργίες και πληροφορίες, μπορεί να ρυθμίζεται η ηθική συμπεριφορά. Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος όπου  συναντιούνται η βιοϊατρική, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη, των πλήρως εργαλειοποιημένων οντοτήτων νέας γενιάς, έχει ανατείλει, μόνο που η λάμψη του έχει γκριζάρει τα πάντα.

«Η διαφορά είναι ότι πλέον έχουμε τη δυνατότητα να χειραγωγήσουμε γενετικά την ανθρώπινη φύση, να παρέμβουμε στο ανθρώπινο γονιδίωμα και να το τροποποιήσουμε οριστικά και αμετάκλητα. Μέχρι σήμερα διάφορες παρεμβάσεις στην ανθρώπινη φύση είναι δυνητικά αναστρέψιμες, η γενετική δεν θα είναι». Η νέα διακυβέρνηση της ανθρωπότητας θα είναι και αυτή θαυμαστή, η τάξη της αμετακίνητη, αιώνια και άφθαρτη. Οι γκουρού της νέας θρησκείας είναι ξεκάθαροι. Οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στα λάθη, διαφθείρονται, δεν ελέγχονται σε απόλυτο βαθμό, όμως η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι αλάθητη, αμόλυντη από το «απρόβλεπτο».

Προετοιμάζουν το έδαφος, για την απαγόρευση των ταξιδιών, για τις φυλακές των 15 λεπτών

Της Μαρίας Δεναξά 

Το σύστημα κοινωνικής πίστωσης καταφθάνει με βήμα ταχύ και τα ΜΜΕ σε Γαλλία κι αλλού, ξεκίνησαν με ανώδυνα (και καλά) ρεπορτάζ να προετοιμάζουν το έδαφος, για την απαγόρευση των ταξιδιών, για τις φυλακές των 15 λεπτών, για την εντομοφαγία κτλ  

Τα υπόλοιπα τα έχουν αναλάβει οι ηγεσίες μας που κάθε άλλο παρά στην υπηρεσία του πολίτη και των κοινωνιών είναι 

Στο προσεχές μέλλον λοιπόν, στην παγκόσμια Σοβιετία που προετοιμάζουν με γοργούς ρυθμούς, για να ταξιδέψει κάποιος στην Ελλάδα, θα πρέπει να αντισταθμίσει τον αντίκτυπο που θα έχει το CO2 της πτήσης. Οι «επιστήμονες» αποφάνθηκαν πως μια πτήση προς την Ελλάδα, 4.222 χιλιομέτρων, αντιστοιχεί σε 971 κιλά CO2, ανά επιβάτη. 

📌 Οι αλλαγές που θα πρέπει να κάνει κάποιος για να αντισταθμίσει τα CO2 του ταξιδιού στην Ελλάδα, σύμφωνα με ρεπορτάζ (ακόμη ένα) της κρατικής τηλεόρασης είναι: 

🔴 Θα πρέπει να χρησιμοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για έναν ολόκληρο χρόνο. 

🔴 Θα πρέπει να ακολουθεί μια (vegetarian) χορτοφαγική διατροφή για περισσότερο από δυο χρόνια. Κι αν γίνει εντελώς χορτοφάγος να μην τρώει δηλαδή αυγά και φρούτα για παράδειγμα, θα φτάσει στο στόχο του νωρίτερα σε μόλις 1 χρόνο και 3 μήνες! 

🔴 Αν όμως ο επίδοξος ταξιδιώτης είναι καλοφαγάς, τότε θα μπορεί να επιλέξει την τηλεργασία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, "οι τόσες πολλές αλλαγές στις συνήθειες, δίνουν την επιλογή περιορισμού των επιπτώσεων ενός αεροπορικού ταξιδιού". Μάλιστα προειδοποιεί πως "η αντιστάθμιση των εκπομπών CO2 θα έκανε καλό στη συνείδηση μας"!

Πέραν αυτού χθες διάβαζα, άρθρο για το «τι είναι οι πόλεις των 15 λεπτών» και πως «η παγκόσμια τάση μπορεί να αλλάξει το χάος της Αθήνας»… 

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι το σύνδρομο του ζεστού βατράχου, ας κάνουν μια αναζήτηση! 

Το ρεπορτάζ της γαλλικής τηλεόρασης. =>

https://www.francetvinfo.fr/monde/environnement/rechauffement-climatique-quels-efforts-pour-continuer-a-prendre-l-avion_6280824.html

ΠΗΓΗ: https://twitter.com/mdenaxa/status/1742897912865042511?t=7s8Z9nIDvF3MzCyMNh1j_Q&s=19

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ακαδημαϊκή «επάρκεια» του κινήματος Wok

του Νικόλα Δημητριάδη –

 εισαγωγικό κείμενο στο αφιέρωμα του νέου Λόγιου (Ερμή τ. 26) το κίνημα woke και η υπεράσπιση της επιστήμης

Η επέλαση του διαβόητου κινήματος «Woke» στα αμερικανικά πανεπιστήμια συνοδεύεται πλέον από ένα πραγματικό κυνήγι μαγισσών, όσων επιχειρούν να αμφισβητήσουν την ιδεολογική ορθοδοξία του. Οι διάφορες γνωστές κατηγορίες (του «ρατσιστή», του «ομοφοβικού» κ.ά.) εκτοξεύονται με αδιανόητη ευκολία εναντίον όσων καθηγητών και φοιτητών θα τολμήσουν να υποβάλουν τις θεωρίες του γουοκισμού σε κριτική. Έτσι, η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» δεν χρησιμεύει απλώς στην ιδεολογική εξάπλωση του κινήματος αυτού, αλλά έχει και έναν επιπλέον –πιο «αμαρτωλό»– στόχο: να αποθαρρύνει την ακαδημαϊκή κοινότητα από κάθε απόπειρα επιστημονικού ελέγχου των θεωριών αυτών.

Οι «σπουδές φύλου», οι «μαύρες σπουδές» και τα άλλα ιδεολογικά προπύργια του γουοκισμού λειτουργούν σε ένα ιδιότυπο περιβάλλον ακαδημαϊκής προστασίας: Λίγοι έχουν το θάρρος να θέσουν τις σπουδές αυτές στη βάσανο της επιστημονικής κριτικής και του ελέγχου της μεθοδολογίας τους. Οι θεωρίες τους κυκλοφορούν εσωτερικά μεταξύ των ακαδημαϊκών που τις ενστερνίζονται, ενώ όσοι διαφωνούν μαζί τους προτιμούν τη σιωπή, καθώς οποιαδήποτε κριτική μπορεί να επιφέρει βαρύτατες συνέπειες, που ξεκινάνε από τον συνήθη στιγματισμό και καταλήγουν ως και στην απόλυση. Έτσι, το κίνημα Woke αναπτύσσεται σε συνθήκες ακαδημαϊκού θερμοκηπίου: μέσω του εκφοβισμού καθίσταται απρόσβλητο στην επιστημονική κριτική. Οι οπαδοί του έχουν το ελεύθερο να προωθούν τις ιδέες τους χωρίς καμία κριτική, σε ένα περιβάλλον όπου «όλα μπορούν να ειπωθούν» και «κάθε θεωρία είναι σεβαστή», αρκεί να είναι πολιτικά ωφέλιμη.

Ένα από τα θύματα της πολιτικής ορθότητας υπήρξε και ο Peter Boghossian: Ένας καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ, από το οποίο εν τέλει παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας το κλίμα ανελευθερίας που επικρατούσε στο Πανεπιστήμιο και τις απειλές που δεχόταν ο ίδιος. Όπως συνόψισε στην επιστολή παραίτησής του: