Η εφημερίδα "ΜΑΧΗ" παράνομη στην κατοχή, όργανο της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας, ενός από τα κόμματα του συνασπισμού κομμάτων του ΕΑΜ, και μεταπολεμικά εβδομαδιαία, όργανο του ΣΚ-ΕΛΔ, ως τα μέσα του Φλεβάρη του 1950 που έγινε καθημερινή, ανάλαβε τότε, παραμονές των εκλογών της 5ης Απριλίου 1950, μια μεγάλη εκστρατεία για την κατάργηση του αίσχους της Μακρονήσου. Τότε, συγκροτήθηκε ο εκλογικός συνασπισμός της Αριστεράς, Δημοκρατική Παράταξη, Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών (Σοφιανόπουλος), Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων (Νεόκοσμος Γρηγοριάδης) και Σοσιαλιστικό Κόμμα - ΕΛΔ (Σβώλος-Τσιριμώκος). Η καθημερινή πια "Μάχη", τέθηκε στην υπηρεσία της Δ.Π.
Την καμπάνια για την κατάργηση της Μακρονήσου την είχε αναλάβει ο Ευάγγελος Μαχαίρας, δικηγόρος, διοικητής μεγάλων μονάδων του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου στην κατοχή, που είχε περάσει από τις φυλακές της Τρίπολης και του Πειραιά και τις εξορίες της Ικαρίας και της Μακρονήσου, είχε άμεση γνώση και εξακολουθούσε να είναι υπόδικος.
Τότε βρέθηκα και εγώ εκεί, απ' αφορμή τις εκλογές και σε λίγο άρχισα να γράφω στο εργατικό ρεπορτάζ. Εκεί πρωτογνωρίστηκα με τον Βαγγέλη Μαχαίρα.
Η Μακρόνησος ήταν το χειρότερο ελληνικό κολαστήριο, στρατόπεδο συγκέντρωσης -υπήρχαν και άλλα συναγωνιστικά της σε βαρβαρότητα, όπως τα Γιούρα, που σε σχέση με τα χιτλερικά στρατόπεδα, η διαφορά ήταν μόνο ποσοτική. Μόνο τα μεγέθη διαφέρανε. Οι εγκληματικές διάνοιες που τα φαντάστηκαν και τα υλοποίησαν, δεν είχαν τίποτε να ζηλέψουν από τις χιτλερικές όμοιές τους. Μόνο ως προς τους αριθμούς των θυμάτων διαφέρουν.
