Του Σπύρου Κουτρούλη
Η εν λόγω εφημερίδα περισσότερο ίσως και από την "Αυγή" αποτυπώνει τις προτιμήσεις και τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς η απήχηση της σκέψης του Κ.Καστοριάδη δημιούργησε προβληματισμούς. Διότι δεν αρκέστηκε στην αμφισβήτηση των αποκαλούμενων σοβιετικών καθεστώτων αλλά προχώρησε στην ρήξη με πολλές από τις πλευρές του μαρξικού έργου. Βεβαίως ο μαρξισμός στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ έχει έναν περίεργο ρόλο που αντιστοιχεί στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Δηλαδή παρότι ο μαρξισμός ελάχιστα καθοδηγεί την πολιτική του σκέψη ή ακόμη περισσότερο την προσωπική ζωή των στελεχών του όμως κυρίως μέσα από την αλτουσεριανή ερμηνεία του θεμελιώνει την ιδεολογική του "συνείδηση".
Οι συντάκτες της Εφ.τ.Συν. ξαναθυμήθηκαν ένα από τα πιο ατυχή κείμενα του Ν.Πουλαντζά που αδικούν τον ίδιο και το υπόλοιπο έργο του.Σε αυτό το σύντομο άρθρο δεν ασχολήθηκε διόλου με το έργο του Κ.Καστοριάδη, αλλά τον κατηγόρησε ότι ως στέλεχος του ΟΟΣΑ εξυπηρετεί τα ατλαντικά σχέδια. Προφανώς δεν είχε καταφέρει να γιατρευθεί πλήρως από ένα βαρύ σύνδρομο της αριστεράς, την πρακτορολογία, που τον κομματικό αντίπαλο -αλλά και τον εσωκομματικό- τον στόλιζε με επίθετα ως πράκτορα του εχθρού, ασφαλίτη κλπ. Φυσικά οργανισμοί όπως ο ΟΟΣΑ δεν ενδιαφέρονταν για τις πολιτικές απόψεις των υπαλλήλων τους, όταν αυτοί ήταν αποδοτικοί στην δουλειά τους. Αλλά και η κοινωνική θέση δεν προσδιορίζει με ένα ευθύγραμμο τρόπο τις πολιτικές επιλογές. Ο Φ.Ένγκελς ήταν εργοστασιάρχης όμως ήταν αυτός που ζούσε τον Μαρξ και του έδωσε την δυνατότητα να ασχοληθεί απερίσπαστος με το έργο του. Η εργασία του Καστοριάδη στον ΟΟΣΑ μέχρι το 1970, στην συνέχεια ασχολήθηκε με την ψυχανάλυση, δεν επηρέασε τις απόψεις του προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση, εκτός του ότι του έδινε πρόσβαση σε ένα πλήθος στοιχείων για την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας.