O Αριστομένης Συγγελάκης στους ‘Έλληνες παντού” | 03.11.2024

ΚΛΙΚ στην εικόνα

O κ. Αριστομένης Συγγελάκης, Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, στους ‘Έλληνες παντού”.

Ο Πρόεδρος της Γερμανίας τις ημέρες του εορτασμού του ΟΧΙ στην Ελλάδα και την μαρτυρική Κάντανο με στόχο να εμπεδωθεί η νέα γραμμή για θέμα των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Το θέμα για τον Γερμανό πρόεδρο θεωρείται λήξαν. 

Αυτά συμβαίνουν στη Σωφρονιστική αποικία Ή ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Του Αριστομένη Συγγελάκη 

ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ! 

Τι δουλειά έχει η γερμανική ομοσπονδιακή εγκληματολογική υπηρεσία Bundeskriminalamt στην μαρτυρική Κάντανο; Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Κατά την υποδοχή του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην μαρτυρική Κάντανο ελήφθησαν δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και (διαβαθμισμένη) πρόσβαση στο μνημείο.πεσόντων, το αμφιθέατρο και άλλα σημεία είχαν μόνο όσοι είχαν διαπιστευθεί πολλές μέρες πριν, στέλνοντας ονοματεπώνυμο και Αριθμό Δελτίου Ταυτότητας στον Δήμο Καντάνου - Σελίνου.

Ωστόσο, με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι το βραχιολάκι που πέρασαν στον καρπό του αριστερού μου χεριού, όπως και σε όλους τους  συμμετέχοντες στις επίσημες εκδηλώσεις κατά την επίσκεψη του Προέδρου της ΟΔΓ δεν ανήκει σε κάποια ελληνική αρχή αλλά στο Ομοσπονδιακό Εγκληματολογικό Γραφείο της Γερμανικής Αστυνομίας! (Bundeskriminalamt -BKA).

- Αναρωτιέμαι, με ποια αρμοδιότητα μία γερμανική αρχή ρυθμίζει την προσέλευση σε εκδηλώσεις επί ελληνικού εδάφους;

- Είναι το γεγονός αυτό σε γνώση της ελληνικής κυβέρνησης;

- Άραγε, τα προσωπικά δεδομένα που μας ζητήθηκαν έτυχαν διαχείρισης μόνο από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, όπως ρητώς είχαμε ζητήσει, ή διαβιβάστηκαν και σε γερμανικές υπηρεσίες; Και αν ναι, σε ποιες και με ποιο δικαίωμα;

- Αναρωτιέμαι αν αυτός είναι ορθός τρόπος λειτουργίας μίας σύγχρονης δημοκρατίας. Εκφράζω την ανησυχία μου για το ενδεχόμενο παραβίασης των συνταγματικών μας δικαιωμάτων.

Αρ. Συγγελάκης : Nein οι επιζήσαντες της σφαγής της Κανδάνου ως ντεκόρ στον Γερμανό Πρόεδρο

Ένας πρώτος απολογισμός της χθεσινής εξαιρετικής παρουσίας του κινήματος διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και της κινηματικής υποδοχής του Γερμανού Προέδρου στην μαρτυρική και ηρωική Κάνδανο.

Οι επιζώντες της Κατοχής με τα σκληρά αλλά δίκαια λόγια που είπαν στον κ. Στάινμαγιερ και το πανώ που ανήρτησαν με το σύνθημα "Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση" δεν του επέτρεψαν να τους χρησιμοποιήσει ως ντεκόρ για να επιδείξει την ευαισθησία του και να λάβει άφεση αμαρτιών για τα στυγερά εγκλήματα του Γ' Ράιχ! Και έφεραν τούμπα όλους τους σχεδιασμούς της γερμανικής πρεσβείας!

Την εικόνα της υπερήφανης και ανυπότακτης Κρήτης ολοκλήρωσε ο Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος, που συγκλόνισε με την ομιλία του θέτοντας ευθέως και επιτακτικώς θέμα γερμανικών οφειλών!

Ανυποχώρητος αγώνας για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!

 Μέχρι τη νίκη!

Αρ. Συγγελάκης : Nein οι επιζήσαντες της σφαγής της Κανδάνου ως ντεκόρ στον Γερμανό Πρόεδρο

Ο συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, Αριστομένης Συγγελάκης, αναφερόμενος στην επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου στη μαρτυρική Κάνδανο , υποστήριξε πως η απόπειρα να εμφανιστούν οι ηλικιωμένοι επιζήσαντες της σφαγής ως ντεκόρ φωτογραφιών ενός θερμού κλίματος με τον Γερμανό Πρόεδρο , έπεσε στο κενό. Στη Κάνδανο, είπε, ο απλός λαός και ένας φωτισμένος ιεράρχης ο Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος , υπενθύμισαν με σταθερό τρόπο πως η συγχώρεση από μόνη της χωρίς δικαιοσύνη στις απαράγραπτες οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα για τις καταστροφές της Κατοχής, δεν είναι παρά υποκριτική στάση περί συμφιλίωσης.

 Ο κ. Συγγελάκης, μίλησε για τα επόμενα άμεσα βήματα που οφείλει να κάνει η πολιτική, πολιτειακή και δικαστική ηγεσία της χώρας , διεθνοποιώντας άμεσα το ζήτημα.

Δεν επαιτούμε. ΑΠΑΙΤΟΎΜΕ! Δεν υπάρχει συμφιλίωση χωρίς Δικαιοσύνη!

"Στο θέμα των πολεμικών επανορθώσεων οι απόψεις μας διαφέρουν. Για μας το θέμα έχει νομικά κλείσει", τόνισε ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, μετά τη συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο Προεδρικό Μέγαρο.

Του απαντάμε:

Είναι υποκρισία να δηλώνει ότι λυπάται ή ντρέπεται χωρίς να αναλαμβάνει την ευθύνη για τα ναζιστικά εγκλήματα!

Δεν θέλουμε οίκτο. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ζητάμε!

Δεν επαιτούμε. ΑΠΑΙΤΟΎΜΕ!

Δεν υπάρχει συμφιλίωση χωρίς Δικαιοσύνη!

Δικαιοσύνη! Όχι ελεημοσύνη...

Το υπερήφανο βλέμμα του ανυπότακτου Κρητικού απέναντι στους σφαγείς του πριν τον μαζικό τουφεκισμό αμάχων στο Κοντομαρί (2.6.1941) μας δείχνει το δρόμο!

Τι γυρεύει ο Γερμανός Πρόεδρος στη μαρτυρική Κάντανο;

Του Αριστομένη Συγγελάκη 

Η επίσκεψη του Προέδρου της Γερμανίας κ. Στάινμαγιερ στην ηρωική και μαρτυρική Κάντανο στις 31 Οκτωβρίου, πέραν των προθέσεών του τις οποίες δεν γνωρίζουμε, αποτελεί, ούτως ή άλλως, σημαντικό γεγονός καθώς είναι μια de facto αναγνώριση της μείζονος εκκρεμότητας που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών. Και παρέχει μία σπουδαία ευκαιρία στην Ο.Δ. της Γερμανίας να αναλάβει, επιτέλους, την ευθύνη της για τα ναζιστικά γερμανικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Ελλάδα, ζητώντας μια καθαρή συγνώμη χωρίς περιστροφές και αστερίσκους. 

Μία κίνηση ειλικρινούς και έμπρακτης μεταμέλειας γιατον πόνο, το πένθος, τη λεηλασία και την καταστροφή της πατρίδας μας από το Γ' Ράιχ,θα ήταν πραγματικά ιστορική και θα άνοιγε διάπλατα το δρόμο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών για τις γερμανικές οφειλές, η απόδοση των οποίων θα αποδειχθεί ευεργετική και για τη Γερμανία, όπως πάντα σημείωνε ο Μανώλης Γλέζος, καθώς θα της επιτρέψει να χαράξει μια βαθιά, διαχωριστική γραμμή με το ναζιστικό της παρελθόν, στέλνοντας, σε μία κρίσιμη περίοδο,ένα αποφασιστικό μήνυμα στους ζηλωτές του ναζισμού, που επιχειρούν να επανακάμψουν στην εξουσία.

Και έχει την ευκαιρία ο Γερμανός Πρόεδρος, τόσο στην Κάντανο, όσο και στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας - το οποίο σφραγίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση τον Οκτώβριο του 1944 και παρέμεινε κλειστό έως το 1951 ως μία (δυστυχώς μοναδική) κύρωση για την κλοπή και λεηλασία από αξιωματικούς της Βέρμαχτ και των ΕςΕς των αρχαιοτήτων μας και άλλων πολιτιστικών θησαυρών - να προβεί στιςεπιβεβλημένες κινήσεις επανόρθωσης για τα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τον θάνατο, την ολοκληρωτική καταστροφή και τη μεθοδική ληστεία της πατρίδας και του λαού μας, που διέπραξε το Γ’ Ράιχ στην χώρα μας στη διάρκεια της Κατοχής.

Θα μπορούσε να είναι, πράγματι, μία ιστορική στιγμή. Δυστυχώς, όμως, μοιάζει «πολύ καλό για να 'ναι αληθινό»!Δεν τρέφουμε πολλές ελπίδες ότι θα αλλάξει άμεσα στάση η Γερμανία εγκαταλείποντας την ανάλγητη, αλαζονική, παράνομη και ιστορικά, ηθικά και νομικά ατεκμηρίωτη άρνησή της να συζητήσει, καν, το ζήτημα των απαράγραπτων οφειλών της προς την Ελλάδα. Και αναρωτιόμαστε: ποιος είναι, αλήθεια, ο σκοπός της επίσκεψης του Γερμανού Προέδρου στην Ελλάδα; 

ΔΕΘ made in Germany για 2η φορά σε 5 χρόνια (2020, 2024)!..

Μια συνέντευξη του συγγραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Αριστομένη Συγγελάκη στο Militaire.gr με τον δημοσιογράφο Paris Karvounopoulos. 

Η επιλογή της κυβέρνησης να ορίσει τη Γερμανία ως τιμώμενη χώρα στην (ελληνική) ΔΕΘ για 2η φορά σε πέντε χρόνια ξενίζει την κοινή γνώμη και στέλνει μήνυμα επιβράβευσης της αδιάλλακτης, ανήθικης και παράνομης στάσης της απέναντι στην Ελλάδα στο ζήτημα της απόδοσης των απαράγραπτων και στέρεα τεκμηριωμένων οφειλών της προς την Ελλάδα. Και της δίνει τη δυνατότητα να επιχειρήσει πιο αποτελεσματικά τη διείσδυσή της στους μαρτυρικούς δήμους και την ελληνική νεολαία, την οποία έχει θέσει στο στόχαστρό της!..

Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα επιμένει να διεκδικεί Δικαιοσύνη και Αξιοπρέπεια!

Αριστομένης Ι. Συγγελάκης / Η Εθνική Αντίσταση έσωσε την Μακεδονία από τους Βούλγαρους

Αριστομένης Ι. Συγγελάκης / Η Εθνική Αντίσταση έσωσε την Μακεδονία από τους Βούλγαρους

Αριστομένης Ι. Συγγελάκης

«Πριν ένα χρόνο ακόμα, υπήρχαν, θυμάστε, διαδηλωτές και συμπαθούντες έστω, αλλά θεατές. (…) Σ’ αυτές τις διαδηλώσεις της Άνοιξης και του Καλοκαιριού του ’43 και περισσότερο απ’ όλες σ’ αυτήν εδώ, όλα τα φράγματα είχαν σπάσει. Κι όταν σπάσουν όλα όσα χωρίζουν την πρωτοπορία από τη μεγάλη μάζα του λαού, όταν πρωτοπορία και μάζα γίνονται ένα – μία πρωτοπόρα λαϊκή μάζα που εξορμά αποφασισμένη για όλα, δεν αντέχει πια κανένα φράγμα».

Πέτρος Ανταίος, Αντιστασιακός (1920-2002)

Στα τέλη του 1942, μετά το ορόσημο του Γοργοποτάμου, η Αθήνα και όλη η Ελλάδα φλέγεται από επαναστατικό πυρετό. Τον πάνδημο συναγερμό της Μάχης της Κρήτης, καταλύτη και θεμέλιο λίθο της ευρωπαϊκής λαϊκής Αντίστασης, ακολουθούν ηρωικές πράξεις της «αυθόρμητης Αντίστασης», με κυριότερες τη θυσία του Μάθιου Πόταγα και το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τους 19χρονους φοιτητές Λάκη Σάντα και Μανώλη Γλέζο.

Πολύ γρήγορα, όμως, αναπτύσσονται ολοένα και πιο οργανωμένες μορφές Αντίστασης, όπως π.χ. η Εθνική Αλληλεγγύη, που ιδρύθηκε τον Μάιο του 1941 κι οργάνωσε τη λαϊκή πρόνοια σώζοντας τους Έλληνες από την πείνα και το Εργατικό ΕΑΜ (η ίδρυσή του στις 16 Ιουλίου 1941 προηγήθηκε της ίδρυσης του ΕΑΜ) που συσπείρωσε στις γραμμές του το σύνολο των εργατών κι υπαλλήλων της χώρας.

Αλλά και κορυφαία αντιστασιακά γεγονότα όπως η απεργία των τριατατικών, τον Απρίλιο του 1942, που εξελίχθηκε σε καθολική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων κι αποτέλεσε τη μόνη νικηφόρο απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη. Καθώς και η ανατίναξη των γραφείων της ναζιστικής-δωσιλογικής οργάνωσης ΕΣΠΟ από την ΠΕΑΝ στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, που είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα που δεν στήριξε με εθελοντές την χιτλερική επιδρομή εναντίον του λαού της ΕΣΣΔ!

Με βάση τα παραπάνω, η Αθήνα δικαίως χαρακτηρίζεται ως «η πρώτη αντιστασιακή πρωτεύουσα της Ευρώπης».

Η ίδρυση της ΕΠΟΝ στις 23 Φεβρουαρίου 1943, της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης νεολαίας στην Ευρώπη, σηματοδοτεί σπουδαίες εξελίξεις. Στις 24 Φεβρουαρίου η νεολαία της Αθήνας ξεχύνεται στους δρόμους ενάντια στην πολιτική επιστράτευση. Στις 25 Φεβρουαρίου 1943 πραγματοποιείται νέα απεργία των τριατατικών και την ίδια μέρα ανακοινώνεται το διάταγμα της δωσιλογικής «κυβέρνησης» περί υποχρεωτικής εργασίας. Στις 28 Φεβρουαρίου, η πάνδημη συμμετοχή και το ανυπότακτο πνεύμα του λαού της Αθήνας μετατρέπει την κηδεία του Κωστή Παλαμά σε μεγάλο αντιστασιακό γεγονός.

Δρ. Αριστομένης Συγγελάκης: Οι γερμανικές οφειλές ξανά στο προσκήνιο

Αριστομένης Συγγελάκης

«Με την υποστήριξη των Αμερικανών φίλων μας κατορθώσαμε να παραπέμψουμε στις ελληνικές καλένδες τις από τη Συμφωνία του Λονδίνου προβλεπόμενες τεράστιες επανορθώσεις για κράτη εχθρικά, έως ότου υπογραφεί η ειρηνευτική συμφωνία, παρηγορώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τους αντιπάλους μας στον τελευταίο πόλεμο. (…) Θα ήταν προς το συμφέρον μας να διατηρήσουμε αυτή την ενδιάμεση κατάσταση όσο γίνεται περισσότερο, έτσι ώστε οι αξιώσεις των τότε αντιπάλων μας είτε να αποσυρθούν είτε να παραγραφούν. Με άλλα λόγια: δεν πρέπει να ξυπνήσουμε τους σκύλους που κοιμούνται».

Το παραπάνω απόσπασμα απόρρητης επιστολής του Πρεσβευτή της Ο.Δ.Γ. στην Αθήνα προς το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών εν έτει 1969, αποκαλύπτει τις ανίερες μεθοδεύσεις των γερμανικών μεταπολεμικών κυβερνήσεων προκειμένου να αποφύγουν την εκπλήρωση των απαράγραπτων υποχρεώσεών τους έναντι της Ελλάδας. Αλλά, δυστυχώς, φέρει στο φως και τις διαχρονικές, ιστορικών διαστάσεων, ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, της ελληνικής πολιτικής τάξης συνολικά, η στάση της οποίας στο ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών χαρακτηρίζεται από αμφιθυμία, ανεκτικότητα ή και ενδοτισμό!

Η Ελλάδα πρωταγωνίστησε στον Αντιφασιστικό Αγώνα και είχε καθοριστική συμβολή στην συντριβή της πανούκλας του ναζισμού – φασισμού. Στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας, η Ελλάδα ταπείνωσε τον στρατό της φασιστικής Ιταλίας, τον δεύτερο πιο ισχυρό στρατό της Ευρώπης εκείνη την εποχή και πέτυχε την πρώτη νίκη της Αντιφασιστικής Συμμαχίας, πριν ακόμη αυτή συγκροτηθεί. Ακολούθησε η γερμανική εισβολή και ο ηρωικός αγώνας στα οχυρά του Ρούπελ. Για να φτάσουμε, τον Μάιο του 1941, στον πάνδημο συναγερμό και τον παλλαϊκό ξεσηκωμό της Μάχης της Κρήτης, ενός από τα πιο φωτεινά ορόσημα στη διαχρονική πάλη του ανθρώπου ενάντια στον φασισμό, καταλύτη και εναρκτήριας πράξης της ευρωπαϊκής λαϊκής Αντίστασης.

Η μεγαλειώδης Αντίσταση και η ανείπωτη θυσία της Ελλάδας
Όπως πάγια υποστήριζε ο Μανώλης Γλέζος, η Εθνική Αντίσταση, η αυθόρμητη και η οργανωμένη, η ένοπλη και η άοπλη, πήρε καθολικές διαστάσεις, στον τόπο και τον χρόνο, ενώνοντας όλες τις τάξεις και τα στρώματα του ελληνικού λαού στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας και τη συντριβή του φασισμού. Ο ελληνικός λαός δεν δέχθηκε ποτέ ως τετελεσμένη την τριπλή φασιστική κατοχή (από Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους), δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι μπροστά στους φασίστες κατακτητές και πλήρωσε βαρύτατο τίμημα για την ανυπότακτη αυτή στάση του.

Η διάσκεψη της Ρώμης και η αλήθεια για το κατοχικό δάνειο

Αριστομένης Συγγελάκης

Παιδιά κουρελιάρικα σέρνονταν στο κάθε βήμα. Περιπλανιόνταν κατά μικρές αγέλες, με ύφος ζωώδικο και φοβερό, με το βλέμμα αγκιστρωμένο στη γη, αναζητώντας μια απίθανη τροφή. Μερικά, πολύ μικρά, είχαν κολλήσει το μούτρο τους στη βιτρίνα ενός εστιατορίου, που είχε μετατραπεί σε καντίνα της Βέρμαχτ (…) Καμιά φορά, κάποιος στρατιώτης πετούσε μια πορτοκαλόφλουδα απ’ το παράθυρο. Τα παιδιά χτυπιόνταν αναμεταξύ τους για να την αρπάξουν. Ο καυγάς τους είχε μια βραδύτητα παραίσθησης. Γρατζουνιόνταν και δαγκάνονταν, αλλά με κινήσεις εξαντλημένες και πολύ αργές. Ενώ ένα παιδί έχωνε τα νύχια του στο μάτι του αντιπάλου του, εκείνο, αναίσθητο στον πόνο, μασουλούσε κιόλας, εκστασιασμένο, την τσαλαπατημένη, πικρή και βρώμικη τροφή.». 

Αντρέας Κέδρος, «Peuple roi» («Λαέ βασιλιά»), Παρίσι, 1952.

Είναι γεγονός ότι διαχρονικά η γερμανική προπαγάνδα έχει επιδοθεί σε ένα, άνευ ορίων, παιχνίδι εντυπώσεων μέσω της διαρροής φημών, ανυπόστατων ισχυρισμών και μυθευμάτων, προκειμένου να αποποιηθεί των ευθυνών της για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα και την απόδοση των γερμανικών οφειλών. Σύμφωνα με ό,τι κατά καιρούς έχει υποστηριχθεί, είτε δια των χειλέων Γερμανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων ή μέσω διαρροών σε ΜΜΕ, η Ελλάδα, δήθεν, «έχει αποζημιωθεί», ή, δήθεν, κάποια «ελληνική κυβέρνηση έχει παραιτηθεί» (χωρίς να λέγεται ποια), ή ότι «το θέμα έχει οριστικά κλείσει» ή ότι, δήθεν, «οι ελληνικές αξιώσεις έχουν απωλέσει τη νομιμοποιητική τους βάση».


Οι απαντήσεις από πλευράς κυρίως του κινήματος διεκδίκησης είναι άμεσες, αναλυτικές και τεκμηριωμένες και εντελώς συνοπτικά συνίστανται στο τρίπτυχο: α) καμία κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί των ελληνικών αξιώσεων αλλά αντίθετα το ζήτημα έχει τεθεί επισήμως περίπου 15 φορές, β) οι γερμανικές οφειλές έχουν ισχυρή ηθική και ιστορική βάση, πλήρη νομική θεμελίωση και δεν υπόκεινται σε παραγραφή και γ) η διεκδίκησή τους εξελίσσεται εδώ και 70 χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία εικοσαετία, μετά την επανένωση της Γερμανίας. Όμως, μετά από τις σαφείς ελληνικές απαντήσεις, η γερμανική κυβέρνηση δεν επανέρχεται˙ επιλέγει τη σιγή ιχθύος και περιμένει να ξεχαστεί το συγκεκριμένο «επιχείρημά» της για να επανέλθει με άλλον, εξίσου ανυπόστατο ισχυρισμό.

Η αλήθεια για το κατοχικό δάνειο

Στις 14 Μαρτίου του 1942 ολοκληρώθηκε η Διάσκεψη της Ρώμης με τη συμμετοχή μόνο της Ιταλίας και της Γερμανίας, όπου αποφασίστηκε, μονομερώς, η καταβολή από την Ελλάδα στην Ιταλία και τη Γερμανία 1.500 εκατομμυρίων δραχμών το μήνα για την κάλυψη των δαπανών συντήρησης των στρατευμάτων Κατοχής. Το ποσό αυτό στη συνέχεια αναπροσαρμόστηκε στα 8.000 εκατομμύρια δραχμές το μήνα και τελικά καταργήθηκε ως όριο. Και μόνο η συγκεκριμένη απαίτηση του Άξονα ήταν πολύ βαριά και δυσανάλογη με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, παραβιάζοντας κατάφωρα τα προβλεπόμενα από τον Διεθνή Κανονισμό της Χάγης του 1889 και του 1907.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΟΥΜΕ...

Ένα σύντομο βίντεο της χθεσινής, εξαιρετικής και με μαζική συμμετοχή επίσημης τελετής μνήμης του Ολοκαυτώματος των Πύργων Εορδαίας, που αξίζει να το παρακολουθήσετε.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Πρόεδρο της Κοινότητας Δημήτρη Σαμπακίδη και στον Πρόεδρο του Συλλόγου Ολοκαυτώματος Μπάμπη Φωτιάδη διότι δεν δέχθηκαν την "προσφορά" της γερμανικής πρεσβείας και δεν επέτρεψαν στα τριάκοντα αργύρια των γερμανικών ταμείων να μολύνουν την ιερότητα του τόπου τους. Αντίθετα, προχώρησαν στη δημιουργία μνημείου με πολλούς αγώνες και κόπους, πετυχαίνοντας τελικά τη συμβολή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, του Δήμου Εορδαίας, της Βουλής των Ελλήνων αλλά και απλών πολιτών, όπως ενός συνταξιούχου που έδωσε 5.000 ευρώ από το υστέρημά του για να τιμήσει τη μνήμη των προγόνων του!

Έτσι τιμάμε τους νεκρούς μας!  Με αγώνα για Δικαιοσύνη και ζωή με αξιοπρέπεια!

Καλό μήνα, χρόνια πολλά, ζήτω η εργατική Πρωτομαγιά!

2 Μαΐου 1941: ο 17χρονος μαθητής Μάθιος Πόταγας θυσιάζεται και γίνεται σύμβολο της Εθνικής μας Αντίστασης!

Του Δρ. Αριστομένη Ι. Συγγελάκη

«Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις,  - εκεί που πάει να σκύψει 

με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο

Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει

και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου» Γιάννης Ρίτσος 

Σαν σήμερα, 2 Μαΐου 1941, ο δεκαεπτάχρονος Μάθιος Πόταγας, μαθητής της Ε’ Γυμνασίου της Βαρβακείου, γράφει ιστορία ως εμπνευστής και πρωταγωνιστής μιας από τις πρώτες πράξεις Αντίστασης στην κατεχόμενη Ευρώπη. 

Όπως σημειώνει ο Μανώλης Γλέζος, που έφερε στο φως αυτή την σπάνια ιστορία θάρρους και αυτοθυσίας, αμέσως μετά την κατάληψη της Πάτρας στις 26 Απριλίου 1941 η μεραρχία «Σωματοφυλακή SS Αδόλφος Χίτλερ» κινείται νότια με κατεύθυνση την Καλαμάτα. Λίγο έξω από τη Βυτίνα, στη γέφυρα Κουτρουμπή βρίσκει απέναντί της έναν ατρόμητο έφηβο που υψώσει το χέρι του φωνάζοντας: «Σταθείτε. Δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί» . Μόλις ο διερμηνέας μετέφρασε τα λόγια του αμούστακου νέου, ο διοικητής της επίλεκτης γερμανικής μονάδας εκτέλεσε εν ψυχρώ τον ηρωικό μαθητή. Διέταξε δε τους στρατιώτες του να πολτοποιήσουν το κεφάλι του Μάθιου Πόταγα με μία μεγάλη πέτρα, γιατί, κατά τη ναζιστική ιδεολογία αυτό το τέλος πρέπει να έχουν όσοι αντιστέκονται…  

Η θυσία του Μάθιου Πόταγα δεν πήγε χαμένη. Μαζί με άλλες αντιστασιακές πράξεις άναψε τη σπίθα της Αντίστασης στις καρδιές των Ελλήνων. 

Ακολουθεί ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης, όπου πολλοί συνομήλικοι του Μάθιου Πόταγα όπως ο Ιωάννης Μαυραντωνάκης  και άλλοι έφηβοι και νέοι, μαζί με χιλιάδες άλλους Κρητικούς, συμμετείχαν στην σθεναρή άμυνα του κρητικού λαού εναντίον των επίλεκτων αλεξιπτωτιστών και ορεινών καταδρομέων της Βέρμαχτ. Όμως, παρά την ηρωική αντίσταση του κρητικού λαού, που ξάφνιασε τον υπερόπτη εισβολέα,  η Κρήτη πέφτει και οι Γερμανοί πανηγυρίζουν για την πύρρειο νίκη τους.

«Οι Γερμανοί ξανάρχονται» στην Κρήτη για να επιβάλουν τη λήθη! Ο Αριστομένης Συγγελάκης αποκαλύπτε

-Τι γυρεύουν άραγε Γερμανοί και Έλληνες εκπαιδευτικοί στο "κακό πουλί" (μνημείο των αλεξιπτωτιστών της Βέρμαχτ) και σε άλλα ναζιστικά μνημεία στην Κρήτη, στα οποία συγκεντρώνονται μόνο νοσταλγοί του Χίτλερ;

-Από πότε επιτρέπεται στη Γερμανική Πρεσβεία να παραδίδει μαθήματα σε Έλληνες εκπαιδευτικούς, επιχειρώντας να τους καθοδηγήσει σε ευαίσθητα εθνικά ζητήματα;

-Από πότε το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας λειτουργεί ως "συγκεντρωσιάρχης" των εκδηλώσεων που οργανώνει το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών;

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!  

Μία συνέντευξη στον δημοσιογράφο Paris Karvounopoulos που αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα μίας δήθεν "αθώας" επίσκεψης Γερμανών εκπαιδευτικών στην Κρήτη, που έχει οργανωθεί και χρηματοδοτηθεί από τη Γερμανική Πρεσβεία Αθηνών. με σκοπό, όπως προκύπτει, τη δημιουργία φιλικού προς τα συμφέροντα του γερμανικού κράτους δικτύου στην Ελλάδα. Το Υπουργείο Παιδείας να ανακαλέσει την επαίσχυντη εγκύκλιό του με την οποία καλεί καθηγητές από την Κρήτη να παραστούν στην συνάντηση αυτή. Οι Μαρτυρικοί Δήμοι της Κρήτης να μην νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους την γερμανική ωμή παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας. Η ΕΛΜΕ Χανίων καλείται να πάρει θέση! 

«ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ»[1]

Του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη

Τρία χρόνια χωρίς τον Μανώλη Γλέζο.

«ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ»[1]

«Μου είπαν: Είσαι μικρός, αν κάνεις ένα ακόμη βήμα θα σε αφανίσουν. Είπα: Αν δεν το κάνω θα είμαι ακόμα πιο μικρός».

 Η φράση αυτή του Βάσου Λυσσαρίδη περιγράφει ιδανικά το βίο και την πολιτεία του Μανώλη Γλέζου. Και, πράγματι, ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί αντιπροσωπευτική έκφραση του αντιστασιακού διαχρονικού πνεύματος του ελληνισμού. Έκανε πράξη ζωής την αλληλεγγύη στους μαχόμενους ανθρώπους όπου γης, στους αγωνιζόμενους λαούς και έθνη απέναντι στην τυραννία, την εξάρτηση, την ξένη κατοχή, την καταπίεση οποιασδήποτε μορφής. Και για τη δράση του αυτή υπέστη διώξεις, φυλακίσεις και κάθε λογής δοκιμασίες αλλά δεν κάμφθηκε. Παρέμεινε μέχρι το τέλος στις επάλξεις του αγώνα με συνέπεια, ανιδιοτέλεια και ηθική ακεραιότητα.

Η κορυφαία αντιστασιακή πράξη των Μανώλη Γλέζου και Λάκη Σάντα να κατεβάσουν την πολεμική σημαία του Γ’ Ράιχ με τον αγκυλωτό σταυρό, που μόλυνε τον Ιερό Βράχο, σε συνέχεια του παλλαϊκού ξεσηκωμού της Μάχης της Κρήτης, έστειλε παντού το μήνυμα ότι ο Άξονας δεν είναι αήττητος. Σε όλη την Ευρώπη οι Λαοί ξεσηκώθηκαν, οργανώθηκαν στην Αντίσταση και συνέβαλαν καθοριστικά στη λύτρωση της ανθρωπότητα από τον φασισμό. Με τη Μάχη της Κρήτης και την Εθνική της Αντίσταση η Ελλάδα τέθηκε στην πρωτοπορία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.

Όμως η χώρα μας πλήρωσε βαρύτατο τίμημα, ακριβώς γιατί δεν έσκυψε το κεφάλι στους κατακτητές. Ο πληθυσμός της αποδεκατίστηκε, η εβραϊκή κοινότητα εξολοθρεύθηκε, οι υποδομές της Ελλάδας καταστράφηκαν ολοσχερώς, ο  εθνικός της πλούτος λεηλατήθηκε. Αρχαιολογικοί και πολιτιστικοί θησαυροί ανυπολόγιστης αξίας εκλάπησαν και φυγαδεύτηκαν στο Γ’ Ράιχ, ενώ μοναδικής αξίας μνημεία υπέστησαν βαρύτατες καταστροφές.

Δυστυχώς όμως για τα ναζιστικά εγκλήματα δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε: με ελάχιστες εξαιρέσεις, τιμωρία για τους σφαγείς και αποζημίωση στα θύματα δεν υπήρξε.

Ο Ρίχτερ ξαναχτυπά!

Θυμάστε τον υβριστή της Μάχης της Κρήτης και της Εθνικής μας Αντίστασης Χάιντς Ρίχτερ; Αυτόν που έγραψε το βιβλίο "Η άλωση της Κρήτης" το 2011, στα 70 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης;

Αυτόν που υποστήριζε ότι ο ανθός της γερμανικής νεολαίας, οι ιδεολόγοι και ιππότες αλεξιπτωτιστές που έπεσαν στην Κρήτη (προφανώς για να μας εκπολιτίσουν...) και βρήκαν, οι δύσμοιροι, απέναντί της την ... βρώμικη και κτηνώδη αντίσταση του κρητικού λαού;!!!

Αυτόν που το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, σε μια εκδήλωση φιάσκο, παρουσία μόλις 8 ατόμων (!!!) αναγόρευσε ...επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος!...

Ε, ξαναχτύπησε, προσφεύγοντας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εναντίον της απόφασης του ΣτΕ που επικύρωσε την ανάκληση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα που είχε, κακώς, πολύ κακώς, λάβει από το Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Ας μην αυταπατώμαστε: ο κ. Ρίχτερ αντικειμενικά λειτουργεί ως όργανο του βαθέως γερμανικού κράτους, που αρνείται να αποδεχθεί ότι η Ελλάδα οροέταξε τόσο σθεναρή αντίσταση στους φασίστες εισβολείς και κατακτητές.. Και επιχειρεί, συστηματικά και εμμονικά, να πλαστογραφήσει την Ιστορία για να υπονομεύσει τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.

Δεν θα του περάσει!  Έχουσιν γνώση οι φύλακες!

«Λευκό Ρόδο» σε πείσμα του Χειμώνα! Του Αριστομένη Συγγελάκη

Ανάμεσά τους ο Αλέξανδρος Σμορέλ (Alexander Schmorell, 16 Σεπτεμβρίου 1917-13 Ιουλίου 1943), ήταν ορθόδοξος φοιτητής, μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο», ο οποίος εκτελέστηκε από το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.

 Ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 2012 για αυτό αποκαλείται και ως Άγιος Αλέξανδρος εν Μονάχω.

Μας υπενθυμίζει μια δημοσίευσή του γραμμένη το 2014 ο  Aristomenis Syngelakis :

«Λευκό Ρόδο» σε πείσμα του Χειμώνα! Του Αριστομένη Συγγελάκη

  80 χρόνια μετά: Από το Λευκό Ρόδο στην ΕΠΟΝ: η νεολαία στην πρώτη γραμμή του αντιναζιστικού αγώνα!

(...)

Στις 22 Φλεβάρη του 1943 δολοφονούνται διά αποκεφαλισμού από το Γ’ Ράιχ, τα αδέλφια Σοφία και Χανς Σολ και ο συναγωνιστής τους Κρίστοφ Προμπστ, μέλη της αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο»

 Οι θαρραλέοι νέοι του Λευκού Ρόδου ανέπτυξαν μία αξιοθαύμαστη δράση στο Μόναχο, μέσα στο προπύργιο των ναζί, γράφοντας ιστορία. Από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943 κατόρθωσαν μόνοι τους, χωρίς ευρύτερη υποστήριξη, να συντάξουν, τυπώσουν και διανείμουν έξι προκηρύξεις σε χιλιάδες αντίτυπα, προσπαθώντας να ξεσηκώσουν το γερμανικό λαό κατά του ναζιστικού καθεστώτος:

 «Ποιος από εμάς μπορεί να φανταστεί την ντροπή που θα πέσει επάνω μας και επάνω στα παιδιά μας όταν θα βγουν στο φως τα τρομερά εγκλήματα που ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία;» έγραφαν χαρακτηριστικά στην πρώτη προκήρυξή τους.

Διεθνή Διάσκεψη για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις προτείνει η Πολωνία δια του αρμόδιου για το ζήτημα Πολωνού Υφυπουργού Αρκάντιους Μουλάρτσικ. Η Ελλάδα τι κάνει;

Του Αριστομένη Συγγελάκη 

Αναμφίβολα η Πολωνική Κυβέρνηση έχει πάρει το θέμα στα σοβαρά. Μέσα σε λίγους μήνες προχώρησε περισσότερο το ζήτημα απ' ό,τι η Ελλάδα επί 25 χρόνια!... Και προειδοποιεί τη Γερμανία ότι ή θα καθήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του ζητήματος ή η Πολωνία θα κάνει διεθνή εκστρατεία για το ζήτημα. Απέστειλε μάλιστα και διπλωματική νότα σε 51 χώρες - μέλη της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ και του Συμβουλίου της Ευρώπης - και στην Ελλάδα - κάνοντας γνωστές τις θέσεις της.

Ό,τι δηλαδή είχε προτείνει ο Μανώλης Γλέζος και το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προ δέκα περίπου ετών και είχε αποφασίσει ομόφωνα η Βουλή των Ελλήνων τον Απρίλιο του 2019 υιοθετώντας το πόρισμα της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Έκτοτε, σιγή ιχθύος με ελάχιστες εξαιρέσεις δηλώσεων αξιωματούχων - περισσότερο για την τιμή των όπλων...

Άραγε, η Ελληνική Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών πώς τοποθετείται επί του ζητήματος; Τι σκέπτεται να απαντήσει στην Πολωνία; Και πότε σκοπεύει  να μας ενημερώσει;

Η δε Γερμανία, έως πότε θα αρνείται να λάβει τα μαθήματα της Ιστορίας; Έως πότε θα επιχειρεί να ξεφύγει από την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της; Κινδυνεύοντας να αναβιώσει τα (ναζιστικά) φαντάσματα του παρελθόντος, που, όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, απειλούν τη συνταγματική τάξη και την προοπτική της δημοκρατίας της;

Πλησιάζει η ώρα της κρίσης και όλοι θα αναμετρηθούμε με την Ιστορία!

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ!

Ο Αριστομένης Συγγελάκης για την επίσκεψη Σολτς και τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων για τα να ναζιστικά εγκλήματα της κατοχής

Αποκαλυπτική παρέμβαση του Αριστομένη Συγγελάκη, συγγραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ) μετά την επίσκεψη του Γερμανού Καγκελάριου Όλαφ Σόλτς

• Αντί μεθοδικά και αποφασιστικά οι ελληνικές κυβερνήσεις να διεκδικούν τις γερμανικές επανορθώσεις από τα ναζιστικά εγκλήματα στην κατοχή, 

• επιχειρείται η αναθεώρηση της ιστορίας με εκπαιδευτικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα  από το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών.

• Αντί με σθένος να απαιτείται η επιστροφή των κλεμμένων αρχαιοτήτων Γερμανοί απεσταλμένοι προσπαθούν να εξαγοράσουν με ευτελή ποσά τη σιωπή μαρτυρικών χωριών.

«18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944: Η ΛΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ»

«18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944: Η ΛΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ»

Άρθρο του Δρ. Αριστομένη Ι. Συγγελάκη.

Η 18η Οκτωβρίου είναι μεγάλη μέρα για τη Λαμία: η πόλη γιορτάζει την απελευθέρωσή της από το ναζιστικό ζυγό και, παράλληλα, την εορτή του πολιούχου της Αγίου Λουκά. Τέτοιες μέρες πριν 78 χρόνια, η πρωτεύουσα της Ρούμελης, της καρδιάς του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, γίνεται το επίκεντρο της χώρας. Χιλιάδες λαού διαδηλώνουν την ανείπωτη χαρά τους για τη λευτεριά.

Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ (της «κυβέρνησης του βουνού») και πολίτες από άλλες περιοχές συρρέουν στην πόλη για να γιορτάσουν τη λύτρωση της Πατρίδας και να σχεδιάσουν την ανασυγκρότησή της και την Ανάστασή της από τις στάχτες που άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί. Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκε και η επίσημη τελετή της απελευθέρωσης της Αθήνας, που είχε απελευθερωθεί ήδη από τις 12 Οκτωβρίου.

Ο λαός, μεθυσμένος από τη χαρά, κατακλύζει τους δρόμους και τις πλατείες σε όλη την Ελλάδα αποφασισμένος να χτίσει ένα μέλλον ειρήνης, προόδου και ευημερίας. Η απελευθέρωση της Λαμίας έγινε από την ΧΙΙΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ. Μετά από σκληρές μάχες και υπό την ασφυκτική πίεση των ανταρτών οι Γερμανοί υποχωρούν από τη Λαμία το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου, ενώ λίγες ώρες μετά εισέρχονται στην πόλη τα πρώτα τμήματα της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.

Εκείνες τις κρίσιμες ώρες, που οι Γερμανοί είχαν αποφασίσει να βυθίσουν στο χάος τη Λαμία ανατινάσσοντας τις αποθήκες πυρομαχικών στο στρατόπεδο της πόλης καθώς και αυτές των τροφίμων τρεις ξένοι λειτούργησαν σωτήρια: ο Ιταλός αιχμάλωτος Eugenio de Simone, ο Αυστριακός στρατιώτης Josef H. Blechinger (Ηλίας Κόκκινος) και ο Σουηδός αντιπρόσωπος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Sture Linner.

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/

Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 2022

78 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ!

«...Παντού, όλο και πιο πολλοί άντρες, γυναίκες, παιδιά προστρέχουνε στις πλατείες, αναμαλλιασμένοι από τον άνεμο, γελώντας, κλαίοντας. Εκατοντάδες σημαίες, γαλανόλευκες ή κόκκινες, ξεπετάχτηκαν μέσα από το πλήθος και, μονομιάς, αυτή η απέραντη μάζα αρθρώθηκε και σείστηκε σε μια κίνηση. Έτσι άρχισε η ατέλειωτη παρέλαση, μια παρέλαση που ποτέ δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος. Τρεις μέρες και τρεις νύχτες ο λαός της Αθήνας, τσακισμένος από τα δεινά τόσων μαύρων ατελείωτων χρόνων, από τόσα πένθη και τόση μιζέρια, ο πεινασμένος, άρρωστος λαός, που έφτυνε αίμα, ξετυλίχτηκε κάτω από τον ήλιο και με το φως των πυρσών, χωρίς να κοιμηθεί, χωρίς να πιει και χωρίς να φάει, κρατημένος απ΄ το ομαδικό παραλήρημα, από την απέραντη χαρά της λευτεριάς, που είχε ξαναβρεθεί». A. Kedros, «Le peuple roi», Παρίσι, 1952.

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 η Αθήνα λυτρώθηκε από το ναζιστικό εφιάλτη. Είχαν προηγηθεί 3,5 εφιαλτικά χρόνια βάρβαρης Κατοχής αλλά και μεγαλειώδους Εθνικής Αντίστασης, με πρωτοπόρο το ΕΑΜ και την πολύτιμη συμβολή όλων των αντιστασιακών οργανώσεων. Όμως εβδομήντα οκτώ χρόνια μετά τη λήξη της Κατοχής, η ιστορικής σημασίας συμβολή της Ελλάδας, που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, δεν έχει ακόμη εμπράκτως αναγνωρισθεί καθώς η Γερμανία αρνείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα για τα αποτρόπαια εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας στη χώρα μας: τις μαζικές εκτελέσεις και τα Ολοκαυτώματα, το λιμό της Κατοχής, την εξαφάνιση της Εβραϊκής κοινότητας, τη λεηλασία του πλούτου και των αρχαιολογικών θησαυρών, την καταστροφή των δημόσιων και ιδιωτικών υποδομών, την καταναγκαστική εργασία.

Υπενθυμίζουμε ότι η Ο.Δ.Γ., που οφείλει την μεταπολεμική της ραγδαία ανάπτυξη στη μεγαλοψυχία της Ελλάδας και των άλλων χωρών - θυμάτων του ναζισμού, προκειμένου να μην καταβάλλει τις γερμανικές οφειλές στην πατρίδα μας επικαλούνταν διαχρονικά την ύπαρξη δύο χωριστών γερμανικών κρατών. Το επιχείρημα αυτό έπαψε να υφίσταται με την ενοποίηση της Γερμανίας, που τέθηκε σε ισχύ στις 3 Οκτωβρίου 1990. Όμως, οι γερμανικές κυβερνήσεις, αντί να τιμήσουν την υπογραφή τους στη Συνθήκη του Λονδίνου του 1953 χρησιμοποιούν έκτοτε κάθε λογής νομικά και πολιτικά τερτίπια προκειμένου να αποφύγουν τις απαράγραπτες υποχρεώσεις τους.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ! ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΟΥΜΕ...

Του Αριστομένη Συγγελάκη

Η κα Αναλένα Μπέρμποκ δήλωσε ότι θα μπορούσαμε, αντί για την απόδοση των απαράγραπτων γερμανικών οφειλών, να συζητήσουμε για "επενδύσεις για το μέλλον" στα "χωριά που επλήγησαν από τη γερμανική κατοχή". 

Της απαντούμε:

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ! ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΟΥΜΕ...

ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromoras.blogspot.com