Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023

Πιο στημένο πεθαίνεις...




Φοβήθηκαν φαίνεται οι διάφοροι μηχανισμοί του κράτους από το ορμητικό ποτάμι των χιλιάδων διαδηλωτών που συγκεντρώθηκαν, μαζί με τους απεργούς σιδηροδρομικούς, το πρωί της Κυριακή 5/3 στο Σύνταγμα. Όσοι συμμετείχαν στην κοσμοπλημμύρα στο Σύνταγμα απαίτησαν να μη συγκαλυφθεί το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια των εργαζομένων και των επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Αφού η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν και επιδιώκουν να κυβερνήσουν ξανά πάνω στις αιματοβαμμένες ράγες του εχθρικού κράτους για το λαό, του κράτους των επενδυτών και των κερδών των λίγων, δεν κατάφεραν να καταλαγιάσουν την οργή των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, σειρά πήραν οι γνωστοί προβοκατόρικοι μηχανισμοί.

Σε μια από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων, με πρωτόγνωρη έκταση και πυκνότητα, μια ομάδα ατόμων που δεν είχαν καμία σχέση με κάποιο από τα μπλοκ των διαδηλωτών, έχοντας καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους με τις γνωστές κουκούλες και τα fullface, προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα πανικού, με μια ολοφάνερα στημένη προβοκάτσια, δίνοντας την ευκαιρία στις αστυνομικές δυνάμεις (ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ), να επιτεθούν με δακρυγόνα και χημικά στους χιλιάδες που διαδήλωναν.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2021

"Η πόλη, το βλέπεις και μόνος σου, είναι πολύς καιρός που παραπαίει"

Σπύρος Γιανναράς: / Σπύρος Γιανναράς: "Με φοβίζει η περιθωριοποίηση του  ίδιου του ανθρώπου" | Αυγή 


του Σπύρου Γιανναρά


"Η πόλη, το βλέπεις και μόνος σου, είναι πολύς καιρός που παραπαίει", λέει ο ιερέας στον Οιδίποδα, στον πρόλογο του δράματος. Και ποιο το ειδοποιό χαρακτηριστικό της παραπαίουσας πόλης; Της πόλης που καταρρέει; Το χαρακτηριστικό αυτό είναι ο φόβος. Ο διάχυτος φόβος των πολιτών απέναντι στο κακό που περιμένουν νομοτελειακά, σχεδόν μοιρολατρικά να πέσει στο κεφάλι τους. Ο φόβος της φονικής βίας που θα ξεσπάσει επάνω τους. Όμως ο διάχυτος αυτός φόβος είναι ταυτόχρονα η λυδία λίθος που διαφοροποιεί την τυραννία από τη δημοκρατία.

Σε μια δημοκρατία ο πολίτης, το εχέφρον μέλος μιας κοινότητας που μετέχει στα κοινά, μοιραζόμενος τους πόνους, τις χαρές και τις αγωνίες του με εκείνες των άλλων, δεν τρέμει τη μοίρα που τον περιμένει σαν διαβεί το κατώφλι του ή και μέσα στο σπιτικό του.
Σήμερα στην γειτονιά μου, στη Νέα Σμύρνη, αφουγκράστηκα αυτόν ακριβώς τον φόβο. Για πρώτη φορά τον οσμιζόσουν στον αέρα, μαζί με την οργή που κοχλάζει. Τον φόβο απέναντι στην απρόκλητη φονική βία της ασύδοτης εξουσίας που ηδονίζεται να υπερβαίνει το όριο, όχι του θεσμού ή του νόμου απλώς, αλλά εκείνο που τον χωρίζει από την θηριώδη βαρβαρότητα.

Δεν είναι πολύς καιρός που άλλαξε ο αστυνομικός διοικητής της περιοχής. Ήταν η πρώτη φορά στα σχεδόν πενήντα χρόνια διαμονής μου στην συνοικία που θεμελίωσαν οι μικρασιάτες πρόγονοί μου, που ατιλαμβανόμουν την αλλαγή του διοικητή. Κι αυτό γιατί άρχισε να βγαίνει και να κόβει ο ίδιος κλήσεις στα αυτοκίνητα που κινούνταν στην περιοχή του. Τον είδα με τα μάτια μου να βγάζει από το αυτοκίνητό του έναν οδηγό, οποίος κοιτούσε εντελώς σαστισμένος τα σιρίτια και τις χρυσές επωμίδες της στολής του ανώτατου αξιωματικού.

Σε μια μόλις στιγμή, μού λύθηκε η απορία που γεννούσε το θέαμα ενός διοικητή επιτελούντος το έργο του τελευταίου τροχού της αστυνομικής ιεραρχίας. Ο άνθρωπος αυτός ηδονιζόταν από τον φοβό που προκαλούσε στους οδηγούς που σταματούσε, οι οποίοι βλέποντας τα σιρίτια και τα χρυσά διακριτικά της στολής του, παραδίνονταν αμαχητί, περιμένοντας την πιο εξωφρενική τιμωρία.
Το πρόσωπο του διοικητή που έλαμπε, τρεφόμενο από τον τρόμο του άλλου, είναι το πρόσωπο του Τυράννου. Το πρόσωπο του παραλόγου, του χάους, της διαστροφής, όλων των ειδοποιών χαρακτηριστικών μιας τυραννίας. Την ίδια ηδονική χαρά διέκρινες σήμερα και στους μπάτσους που ξεχύθηκαν στην πλατεία με την πρόθεση να λιανίσουν κόκκαλα.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021

Τώρα, χτυπούν με μανία οικογένειες, γυναίκες, παιδιά!




Τώρα, χτυπούν με μανία οικογένειες, γυναίκες, παιδιά!

Η κρατική βία και η εφαρμογή επιλεκτικά του νόμου σε βάρος των αδύναμων παραμένει το θεμέλιο κάθε απολυταρχικής εξουσίας, είναι το απωθημένο του τυράννου.

Αυτή η αυταρχική παρεκτροπή γεννά την πολιτική ανυπακοή, την αντίσταση που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δημοκρατίας την οποία κανένας νόμος και καμία βία δεν μπορεί να νικήσει.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020

Συνηθίσαμε... «Θα συνηθίσεις, ρε φίλε», σου λέει ο ένστολος. «Θα συνηθίσεις».

Σ. Καλαφάτης: "Η Θεσσαλονίκη γνώρισε για πρώτη φορά τόση αστυνομοκρατία"

Συνηθίσαμε... «Θα συνηθίσεις, ρε φίλε», σου λέει ο ένστολος. «Θα συνηθίσεις». 

_____****______

Αυτό που συμβαίνει αυτό τον καιρό πρέπει να σταματήσει πριν είναι αργά!
Ενώ η πανδημία μας έκλεισε στα σπίτια μας η κρατική αυθαιρεσία, ο κατασταλτικός μάγκικος τραμπουκισμός έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις! Δεν είναι μόνο η επιβολή προστίμου λίγα μέτρα από το σπίτι τους σε γέροντες γιατί δεν φορούσαν σωστά τη μάσκα, είναι η αυταρχική συμπεριφορά "εγώ είμαι η εξουσία, ο νόμος, το κράτος", και σου κόβω και τον αέρα που αναπνέεις.

Περιστατικά πολλά, καθημερινά!

Εχθές, στην εκπομπή των Μπογιόπουλου - Κοττάκη στο "Real", άκουσα ακροατή να καταγγέλει αστυνομικούς ότι τον κατέβασαν από το τρόλεϊ, τον ταλαιπώρησαν, τον χλεύασαν λίγα λεπτά μετά την εθελοντική αιμοδοσία του στο Κρατικό της Νίκαιας, γιατί τους ενόχλησε το σύνθημα στη μάσκα του και ο Ριζοσπάστης στην τσάντα του. Χωρίς μέτρα προστασίας έψαξαν τα πράγματα του και του έκοψαν πρόστιμο! Στο τηλέφωνο διαμαρτυρίας που έγινε από το διευθυντή της μονάδας αιμοδοσίας στους προϊσταμένους των αστυνομικών βρήκαν αδιαφορία, απαντούσαν στα "κινέζικα"!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

______*****_______

"Ε, όχι, εγώ δεν θα συνηθίσω - κι άλλοι, ευτυχώς."


Η καταγγελία που ακολουθεί από τον τοίχο της Καθηγήτριας της Θεολογικής Evi Voulgaraki

ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ. Πολύ σοβαρή επώνυμη καταγγελία γονέων: 

"Ο 15χρονος γιος του Αλέκου Αναστασίου (σχεδιαστή φωτισμού) και της Ελένης Μανωλοπούλου -γνωστοί άνθρωποι του θεάτρου και οι δύο- είπε να κάνει χρήση της μετακίνησης με νούμερο sms 6. 
Τον συνέλαβαν στην Κυψέλη την περασμένη Κυριακή καθώς ήταν μια μέρα ύποπτη: η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Η επιστολή κόρης καθαρίστριας προς τον “ηρωικό” αστυνομικό! Λόγια που συγκλονίζουν…


Τα φώτα της δημοσιότητας βλέπει η επιστολή κόρης καθαρίστριας προς”αστυνομικό”. Προς το συγκεκριμένο ” Όργανο της Τάξης” που θεωρεί ηρωισμό να ξυλοκοπάει μία καθαρίστρια που διεκδικεί το δίκιο της.



Θέλω να σου αφηγηθώ μία ιστορία. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 80. Τότε η Ελλάδα δεν ζούσε την κρίση των θεσμών και των αγορών, αλλά οι περισσότεροι ζούσαν τον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης. Κάπου στα Βόρεια προάστια των Αθηνών υπήρχε μία μεγάλη υφαντουργία, που τα αφεντικά της θεωρούντο μέλη της οικονομικής ελίτ.


Απασχολούσαν περισσότερες από 700 εργαζόμενες. Και μία νύχτα αποφάσισαν να μεταφέρουν αιφνιδιαστικά τα κεφάλαιά τους στην Ελβετία και να εξαφανιστούν.


Είχαν προηγηθεί τρεις μήνες καθυστέρησης πληρωμών του προσωπικού. Η “Μπαρκό” -έτσι λεγόταν η υφαντουργία τους- έμεινε ακέφαλη, με 700 οικογένειες μέσα σ’ έναν άγριο χειμώνα να περιμένουν τα χρήματα που είχαν ήδη δουλέψει. Το Κράτος άρχισε να .. σφυρίζει αδιάφορα κι όταν το συνδικάτο των εργαζομένων (τότε τα συνδικάτα ήταν ακόμη ισχυρά) κήρυξε την πρώτη λευκή απεργία εν Ελλάδι, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως έβαλε τα ΜΑΤ απέναντι στις υφάντριες.

Σε μία τέτοια διαδήλωση μία από τις απεργούς βρέθηκε απέναντι από μία αγέλη καλοκουρδισμένων αστυνομικών. Κάποιος την μέτρησε με το βλέμμα και την βρήκε του χεριού του. Κατάφερε να την απομονώσει και να την χτυπήσει αλύπητα. Εκείνη απεγνωσμένα του φώναζε πως πάλευε για το ψωμί των παιδιών της. Του ενός που είχε και εκείνου που περίμενε. Την έστειλε στο νοσοκομείο. Οι γιατροί διέγνωσαν πέρα από τα εξωτερικά τραύματα σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά της. Τα επόμενα χρόνια τα νοσοκομεία την έβλεπαν συχνά. Το παιδί που κουβαλούσε τότε στην κοιλιά της δεν γεννήθηκε ποτέ. Ποτέ επίσης δεν βρήκε κανείς και δεν τιμώρησε τον αστυνομικό που την σακάτεψε.

Σήμερα όμως στο δικό σου πρόσωπο, απεχθέστατο όργανο της υποτιθέμενης τάξης, τον αναγνώρισα. Είδα την ίδια λυσσαλέα κι αναίτια κακία. Και κατάλαβα πως όσο υπάρχουν αστυνομικοί του αισχρού σου είδους θα κινδυνεύουν οι μάνες όλων μας. Η γυναίκα που χτύπησες πάλευε για το δίκιο της. Εσύ για τι παλεύεις;
Θα περιμένω να μάθω την τιμωρία σου. Εγώ κι η κόρη κάθε καθαρίστριας που θα βρεθεί ανυπεράσπιστη στο δρόμο σου”


Η κόρη εκείνης της υφάντριας

Ανάρτηση από: http://www.general.gr

Αναδημοσίευση από:http://blogvirona.blogspot.gr/

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Πως ψήφισαν οι μπάτσοι στις περασμένες εκλογές...

Σε αυτά τα εκλογικά κέντρα ψήφισαν μπάτσοι που υπηρετούν στη Διεύθυνση Άμεσης Δράσης Αττικής (Αμπελόκηποι) και στη Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής (Καισαριανή)

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Ανάρτηση από: http://blogvirona.blogspot.gr