Μαρίνος Αντύπας: Ο Επαναστάτης της Αγάπης

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & η εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ παρουσίασαν το βιβλίο του Ηρακλή Κανακάκη: «Μαρίνος Αντύπας: Ο Επαναστάτης της Αγάπης»

 Ομιλητές:

 ●Καρανικόλας Παύλος, Καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

 ●Κανακάκης Ηρακλής, Συγγραφέας - Εκπαιδευτικός

 Συντόνισει ο Γιάννης Ζερβός, Νομικός και Πρόεδρος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας»

 Η παρουσίαση έγινε το απόγευμα της Δευτέρας 13 Μαΐου 2024 στα γραφεία της ΧΔ & της εφημερίδας “Χριστιανική” 

Οι ομιλητές, με αφορμή τη ζωή και τη δράση του Μαρίνου Αντύπα, προέβαλαν την χριστιανική του πίστη και την προσήλωσή του στο κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου ως κινητήρια δύναμη για τους κοινωνικούς του αγώνες υπέρ των αγροτών, οι οποίοι δεν περιορίστηκαν στις διακηρύξεις.

 Τις απόψεις του έκανε πράξη ως επιστάτης στο κτήμα του θείου του, όπου καθιέρωσε οι κολλήγοι που δούλευαν τη γη να λαμβάνουν το 75% της απόδοσης αντί πολύ πιο πενιχρού ποσοστού, επέβαλε την Κυριακή αργία και άλλα θεμελιώδη δικαιώματα. 

Ο Παύλος Καρανικόλας επικεντρώθηκε ιδίως στη σημερινή κατάσταση της γεωργίας και έδωσε πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, πράγμα που έγινε και από πολλούς άλλους που μετείχαν στη συζήτηση. 

Στην εκδήλωση παρέστη εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Ρίβιος, Αρχιερατικός Επίτροπος της Γ΄ Αρχιεπισκοπικής Περιφερείας και προϊστάμενος του Ιερού Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου.

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/WeCwOg_MaCo?si=5t2iUDBF2STLOktk
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821-29 - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ - Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Χρήσιμοι «ηλίθιοι» παντός καιρού

Του  Ηρακλή Κανακάκη

Η ΣΥΡΙΖΑΐικη «Νέο-αριστερά» γερασμένη πρόωρα και… κουρασμένη από τους… ανυποχώρητους αγώνες – τρομάρα της – που έχει δώσει, «έκλεισε» οριστικά τους λογαριασμούς της με την αντιστασιακή και πατριωτική Αριστερά.

Αγκιστρωμένη στη νομή της εξουσίας και εξοικειωμένη με το ρόλο του δεσπότη στο εσωτερικό, έχει επιλέξει μαχητικά την προσχώρηση στο εθνομηδενιστικό κίνημα, την υποταγή στο γερμανικό ηγεμονισμό και στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό-ανθρωπισμό, τη δουλική συμμόρφωση με τα προτάγματα του Νεοφιλελευθερισμού και των δυνάμεων της αγοράς.

Ημιμαθείς, θρασείς και κομπλεξικοί με ό,τι αναφέρεται στην ιστορική μνήμη και συνέχεια, στη λαϊκή κουλτούρα και παράδοση, αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί. Ως αποδεικτικά της προοδευτικότητάς τους επισείουν πράγματα, που επιβεβαιώνουν την ιδεολογική τους κατάντια και την πολιτισμική τους αλλοτρίωση και απομόνωση από την κοινωνία, όπως είναι η προσήλωσή τους στα μετανεωτερικά ιδεώδη των ανοιχτών συνόρων, η αφοσίωσή τους στην πολιτική θρησκεία του ατομικού δικαιωματισμού και κάθε εκκεντρικής επιθυμίας, η στράτευσή τους στην αποκοπή του παρόντος και του μέλλοντος από το παρελθόν, ο ζήλος τους κατά της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας.

Ο όρος «προοδευτικός», όπως και τόσοι άλλοι επί των ημερών τους, έχει υποστεί τόση κατάχρηση, ώστε έχει καταντήσει ένα άδειο κέλυφος, που μπορεί να παραγεμιστεί με κάθε είδους πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο.

Υπηρέτες στο ίδιο αφεντικό