Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δεύτερη ζωή του Μπόμπυ Φίσερ.

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δεύτερη ζωή του Μπόμπυ Φίσερ. 

Ο μεγαλύτερος σκακιστής όλων των εποχών με IQ 181 και τον υψηλότερο βαθμό σκακιστικής αξιολόγησης ELO, ever, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής και αναγνωρισμένη σκακιστική ιδιοφυία, Μπόμπυ Φίσερ, έζησε ως κλοσάρ και πέθανε πάμπτωχος στην Ισλανδία, τη μοναδική χώρα που τον δέχθηκε μετά τα απίστευτα συμβάντα που βίωσε με αφετηρία τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία και το αμερικανικό εμπάργκο. 

Η μεγάλη περιπέτεια του Φίσερ ξεκίνησε το 1994, όταν έσπασε το αμερικανικό εμπάργκο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και ταξίδεψε στο Βελιγράδι για να παίξει σε σκακιστικό τουρνουά. Η απόφασή του απέφερε απίστευτα σκληρές συνέπειες εκ μέρους των ΗΠΑ. Του αφαιρέθηκε η αμερικανική υπηκοότητα, δημεύθηκε και πλειστηριάστηκε η περιουσία και οι τραπεζικές του καταθέσεις, και του αφαιρέθηκε το αμερικανικό διαβατήριο με αποτέλεσμα να γίνει "άνθρωπος χωρίς πατρίδα". Για όλα αυτά "καταράστηκε" κι απαρνήθηκε την πατρίδα του, τις ΗΠΑ, την χώρα που δόξασε στην "μονομαχία του αιώνα" με τον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή, Σοβιετικό Μπορίς Σπάσκι. 

Στη συνέχεια εξαφανίστηκε από το σκακιστικό προσκήνιο ζώντας στο Βελιγράδι ή αλλού στην Γιουγκοσλαβία. Επανεμφανίστηκε στις διεθνείς ειδήσεις στις 13 Ιουλίου 2004. Στο Διεθνές αεροδρόμιο του Τόκυο, σε ταξίδι του ως προσκεκλημένος του προέδρου της Ιαπωνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, διαπιστώθηκε από τις αρχές του αεροδρομίου, ότι σε βάρος του Αμερικανού με το "ληγμένο′′ διαβατήριο είχε εκδοθεί πριν δεκατρία χρόνια διεθνές ένταλμα σύλληψης, για παραβίαση της αμερικανικής νομοθεσίας. 

Ο Φίσερ, πέρασε τους επόμενους εννέα μήνες, φυλακισμένος στην Ιαπωνία, χτυπήθηκε κι έχασε τα μπροστινά δόντια σε επεισόδιο "αντίστασης κατά της αρχής" και κρατήθηκε σε ιαπωνικές φυλακές. Η Ουάσιγκτον επέμεινε στην έκδοση παρά τη διεθνή κατακραυγή, τις εκκλήσεις της σκακιστικής κοινότητας και την επιστολή του μεγάλου Σπάσκι προς τον Αμερικανό Πρόεδρο να επέμβει.

 Εντέλει το Κοινοβούλιο της Ισλανδίας, της χώρας που ο Φίσερ, επέλεξε να δώσει τον "αγώνα του αιώνα" εναντίον του Σπάσκι, το 1972, αποφάσισε να του χορηγήσει πολιτικό άσυλο, αυτό ακριβώς που χρειαζόταν ο Ιάπωνας Πρωθυπουργός, για να πετάξει από επάνω του την καυτή πατάτα με το όνομα Φίσερ. 

Οι τελευταίες φωτογραφίες του στο Ρέικιαβικ, με μακρά λευκή γενειάδα, φτωχικά κι ατημέλητα ρούχα, ματιά κλοσάρ και σημάδια ταλαιπωρίας στο πρόσωπό του, έκαναν τον γύρο του κόσμου σκορπίζοντας ανατριχίλες αποστροφής κι απογοήτευσης για τη διεθνή πολιτική σκηνή. Η ιδιοφυΐα της Πασαντίνα, έχοντας χάσει τα πάντα, έζησε ως μισάνθρωπος σε απόλυτη απομόνωση για 2-3 χρόνια ακόμα και πέθανε πάμπτωχος σε νοσοκομείο του Ρέικιαβικ.

ΠΗΓΗ:Στάθης Βαλούκος

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com