Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ

Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

Αν «μεταξύ των ανθρώπων μεγαλείο έχουν μόνο ο ποιητής, ο ιερέας και ο στρατιώτης: ο άνθρωπος που τραγουδεί, ο άνθρωπος που θυσιάζει και ο άνθρωπος που θυσιάζεται», όπως έγραψε ο Charles Baudelaire («Journaux intimes»), μεγαλύτερη θυσία δεν υπάρχει από αυτήν του Στρατιώτη που πέφτει σε καιρό ειρήνης. 

Μια τέτοια θυσία εκτυλίχθηκε πριν από 25 χρόνια στο Αιγαίο. Μπορεί βέβαια οι ρεαλιστές και οι πεσσιμιστές να προβάλλουν τη στάχτη ως επιχείρημα για να απορρίψουν τη φωτιά, τη λάσπη για να κατηγορήσουν το χιόνι, το βάλτο για να αμφισβητήσουν τη θάλασσα, τον σκελετό για να αρνηθούν το σώμα. Μα ο Χρόνος, εκδικητής που όλα τα βάζει κάποτε στο πραγματικό τους μέγεθος, θα φέρνει πάντα την απάντηση από τα βάθη των αιώνων σε αυτή τη Θάλασσα. Σε αυτόν υψώνουμε τα χέρια, τα μάτια, την καρδιά, μνημονεύοντας τους τρεις Στρατιώτες που έπεσαν για να μείνουμε εμείς όρθιοι, για να χαιρόμαστε όσα αυτοί αυτοπροαιρέτως στερήθηκαν πρόωρα: Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτορας Γιαλοψός.

ΠΗΓΗ:Kostas Hatziantoniou

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com