ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ VS ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ (μέρος Ά)

Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

Ἀπό πλῆθος πρωτογενῶν καί δευτερογενῶν πηγῶν (βλέπε ἐνδεικτικά στό τέλος), μποροῦν εὔκολα νά ἐξαχθοῦν οἱ λόγοι γιά τούς οποίους τό κοινοβουλευτικό πολίτευμα δέν μπορεῖ σέ καμία περίπτωση νά χαρακτηριστεῖ "Δημοκρατία". Ἄν λάβουμε ὑπόψην μας ὄτι στήν Ἑλλάδα ἐφαρμόζεται καί ἡ πιό τριτοκοσμική μορφή του (καθεστώς κοτζαμπάσιδων - φυλάρχων πού μετεβλήθησαν σέ κομματάρχες),, μποροῦμε νά δοῦμε καθαρά τίς διαφορές μεταξύ Δημοκρατίας καί σύγχρονης ἑλλαδικῆς κοινοβουλευτικῆς Ὀλιγαρχίας: 

-Στήν Δημοκρατία ὁ πολίτης ἀποφάσιζε ἄμεσα γιά τά θέματα πού τόν ἀφοροῦν. Στήν κοινοβουλευτική ὀλιγαρχία ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια, προκειμένου νά προκύψει ἀπό ἀλχημεῖες μία κυβέρνηση πού ἔχει λευκή ἐπιταγή νά κάνει ὄ,τι θέλει. 

-Στήν Δημοκρατία ἡ ἐξαπάτηση τοῦ λαοῦ ἀπό τούς ἄρχοντες διωκόταν ποινικά. Στήν κοινοβουλευτική ὀλιγαρχία τό κόμμα πού κυβερνᾶ μπορεῖ νά ἐφαρμόσει ἐντελῶς ἀντίθετο πρόγραμμα ἀπό αὐτό γιά τό ὁποῖο ἐξελέγη, χωρίς καμία συνέπεια.  

-Στήν Δημοκρατία ἡ πολιτική εὐθύνη ἑνός δημόσιου λειτουργοῦ γιά κάποια ἀποτυχία, εἶχε ποινικές συνέπειες (δήμευση περιουσίας, ἐξοστρακισμός ἤ κώνειο). Στήν κοινοβουλευτική ὀλιγαρχία ἡ πολιτική εὐθύνη δέν σημαίνει  ἀπολύτως τίποτα. 

-Στήν Δημοκρατία ἡ ἰσότητα τῶν πολιτῶν ἐπιβεβαιωνόταν μέσῳ τῆς κλήρωσης τους (καί ὄχι τῆς ἐκλογῆς τους), στά περισσότερα δημόσια ἀξιώματα. Στήν κοινοβουλευτική ὀλιγαρχία τά δημόσια ἀξιώματα δίδονται μόνο σέ πιστά στελέχη τῶν κομμάτων πού ἐπιπλέον πρέπει νά  ἔχουν καί τήν στήριξη τῆς ξένης ἤ ντόπιας οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας. 

-Στήν Δημοκρατία ὁ κάθε πολίτης ἐκτός τῆς ἄμεσης μετοχῆς του στήν ἀρχή, μετεῖχε ἄμεσα καί στήν κρίση. Ἦταν δηλαδή καί δικαστής πού κατόπιν κληρώσεως μποροῦσε νά μετέχει καί νά δικάζει ἰσότιμα στό δικαστήριο τῆς Ἠλιαίας. Στήν κοινοβουλευτική ὀλιγαρχία τό δικαστικό σῶμα ἀποτελεῖται ἀπό ἕνα κλειστό κύκλο νομικῶν, τῶν ὁποῖων οἱ προϊστάμενοι ἐπιλέγονται ἀπό τό κυβερνῶν κόμμα. 

Ἐνδεικτικές πηγές:

1) Ἀριστοτέλους, Πολιτικά

2) Ἀριστοτέλους, Ἀθηναίων Πολιτεία

3) Ξενοφόντως, Ἀθηναίων Πολιτεία

4) Ἰσοκράτους, Παναθηναϊκός

5) Κορνήλιος Καστοριάδης, Ἡ ἀρχαία ἐλληνική δημοκρατία καί ἡ σημασία της για ἐμᾶς σήμερα. 

6) Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου, Ἀρχαία καί σύγχρονη δημοκρατία. 

7) Χρῆστος Γιανναρᾶς, Σχεδίασμα εἰσαγωγῆς στή φιλοσοφία 

8) Γιώργου Κοντογιώργη, Ἡ Δημοκρατία ὤς ἐλευθερία

ΠΗΓΗ:

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com