«Δὲν φρίττεις, ἄνθρωπε, δὲν κοκκινίζεις ἀπὸ ντροπή, ὀνομάζοντας ἐπιτιθέμενο αὐτὸν ποὺ ἐπιτίθεται γιὰ τὸ ψωμί του; Αὐτὸς ἂν καὶ ἐπιτίθεται, γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο δικαίως ἀξίζει τὴ συμπόνια μας, ἐπειδὴ καταπιέζεται ἀπὸ τὴν πεῖνα του, ἡ ὁποία τὸν ἀναγκάζει νὰ φορᾶ τὸ προσωπεῖο τῆς βίας. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἔγκλημα τῆς δικῆς μας ὠμότητας.»
Ἁγίου Ἰωάννη Χρυσοστόμου, Ὁμιλία εἰς Ρωμαίους
 |
Ἱερώνυμος Μπὸς
|
Ὅλοι σχεδὸν οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κάνουν εἰδικὲς ἀναφορὲς στὸν τόκο, ἐπισημαίνοντας ὄχι μόνο τὸν ἀντιευαγγελικό, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀφύσικο χαρακτήρα του. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης χαρακτηρίζει τὴ ζωὴ τοῦ τοκιστῆ ὡς ἀργὴ καὶ πλεονεκτική, γιατὶ ἐπιδιώκει καρποφορία χωρὶς σπορά. Κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος παραβάλλει τὴν τοκοληψία μὲ θερισμὸ χωρὶς γῆ, ἄροτρο καὶ βροχή, ἐνῶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος παρομοιάζει τὸν τοκιστὴ μὲ αὐτὸν ποὺ δὲν γεωργεῖ τὴ γῆ ἀλλὰ τὶς ἀνάγκες τῶν ἐνδεῶν. Ὑπογραμμίζοντας ἐντονότερα ὁ Μ. Βασίλειος τὸν ἀφύσικο χαρακτήρα τοῦ τόκου παρατηρεῖ ὅτι, ὅλα ὅσα αὐξάνονται, σταματοῦν νὰ αὐξάνονται, ὅταν φθάσουν στὸ κανονικό τους μέγεθος, ἐνῶ τὰ χρήματα τῶν πλεονεκτῶν ἐξακολουθοῦν νὰ ἀυξάνονται ἀπεριόριστα μέσα στὸ χρόνο.
Ἡ τελευταία αὐτὴ παρατήρηση τοῦ Μ. Βασιλείου, ποὺ ὣς πρὶν μερικὲς δεκαετίες μποροῦσε νὰ παραμείνει ἀσχολίαστη ἀπὸ τὴν οἰκονομική της πλευρά, σήμερα γίνεται ἀκρως ἐπίκαιρη, γιατὶ ἀγγίζει τὸ ἐπίκεντρο τῆς οἰκονομικῆς, ὅπως καὶ τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως. Ἡ ἀκατάπαυστη αὔξηση τοῦ οἰκονομικοῦ κεφαλαίου, δηλαδὴ ἡ διαρκῶς κλιμακούμενη συσσώρευση τοῦ κέρδους, ποὺ τίθεται ὡς αὐτοσκοπός, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν ὁδηγήσει στὴν ἔκρηξη.
Γεωργίου Ἰ. Μαντζαρίδη, Κοινωνιολογία τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσ/νίκη 1999
ΠΗΓΗ:http://adrahti.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.