“ΑΥΤΟΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΤΏΡΑ” (Ή και… “Μήπως είδατε τη TUI, στην πυρκαγιά στη Ρόδο?”)

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Η ίδια η προβοσκίδα της αναρρόφησης, απ’ το λογότυπο της γερμανικής TUI, μας δείχνει και τον ένοχο στον καθρέπτη της…

-Επτά τα θανάσιμα τουριστικά αμαρτήματα, που μας στερούν τη διάσωση, απ’ την κόλαση των Καρτέλ, της εννιακέφαλης Λερναίας Ύδρας, της γερμανικής TUI και των αλλεπάλληλων κρίσεων, που μας ταλανίζουν ακατάπαυστα:

1. ΟΚΝΗΡΊΑ, ΣΤΑ ΕΠΙΠΛΈΟΝΤΑ ΑΝΆΚΛΙΝΤΡΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΉΣ TUI ΚΙ ΟΙ ΦΡΟΎΔΕΣ ΕΛΠΊΔΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΌΣ ΜΑΣ

Είναι αδιαμφισβήτητο, πως: τον ελέφαντα στο δωμάτιο -με μονοκαλλιέργεια τ’ ελλειμματικού και φτηνομαζικού υπερτουρισμού, που κι από πριν μας απειλούσε θανάσιμα, ώστε θα ‘πρεπε να είχαμε προφυλαχτεί ενωρίτερα- τον γέννησε και τον εξέθρεψε, το ποινικό μητρώο εγκλημάτων της γερμανικής TUI. Ενώ & το “κίνημα πετσέτας” -παρ’ ότι διεκδικεί, τώρα, αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα, στη χρήση του δημόσιου χώρου, τα οποία καταπατούνται βάναυσα, απ’ την ανομία π’ εκτρέφει ο υπερτουρισμός- αδυνατεί -μήτε και σε μια παρανυχίδα του- να αγγίξει το θέμα των αποπνικτικών στρεβλώσεων, που προξενεί το μοντέλο της γερμανικής TUI, που αθεράπευτα διακονούμε. Στρεβλώσεις που συνιστούν και τα πειστήρια, των ένοχων ευθυνών της γερμανικής TUI. Εκείνα που ξεκινούν από καταπάτηση των κανόνων τ’ υγιούς ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά. Μέχρι & την καταλήστευση των νόμιμων αποδόσεων του τουριστικού μας επιτηδεύματος. Και φτάνουν ως τις δυστοπικές στρεβλώσεις του περιβάλλοντος και της ιδιοπροσωπείας μας. Ενώ συνεπάγονται και αφαίμαξη των όρων και προϋποθέσεων της βιωσιμότητάς μας. Χωρίς να υπάρχει, όμως, κάποιο σχέδιο υπέρβασης τους στο μέλλον μας. Όπως ίσως καταδεικνύεται στην πρόσφατη αρθρογραφία μας, που επικολλούμε στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://new-economy.gr/2023/07/20/xima-sto-kima-o-tourismos/#

Εντελώς αδικαιολόγητα, λοιπόν και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, εξακολουθεί να κωφεύει. Ενώ μοιάζει να αποτελεί το παραβάν απόκρυψης, στις συνεχείς ανομίες και στις εξακολουθητικές παραβάσεις της σύννομης λειτουργίας τ’ υγιούς ανταγωνισμού, στην αγορά του τουριστικού μας προϊόντος. Αλλά & της κατίσχυσης του “δίκαιου του ανταγωνισμού” στη χώρα μας. Καθώς κι οι παραβιάσεις κάθε ορίου αναμονής κι ανοχής μας, στην παρατεταμένη αδράνεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού, τείνουν να έχουν εξαντληθεί, πια. Μα χωρίς καμιά ακόμα αντίδραση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στη διευρυνόμενη λεηλασία του τουρισμού και της χώρας όλης, απ’ τη γερμανική TUI. Ενώ κι ως Επιτροπή, “ποιεί την νήσσαν”, απ’ το 2015. Χρονολογία της πρώτης, των αναφορών μας, προς αυτήν!

“Την κάτσαμε τη βάρκα”, παίδες, με το μοντέλο της TUI π’ εξασκούμε! Καταστρέφοντας ως & τις ελάχιστες δυνατότητες των εναλλακτικών μας επιλογών! Ιδίως, στην προσδοκούμενη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς μας. Και αντί αλλαγής, στο -στρεβλό και μη βιώσιμο- παραγωγικό μας μοντέλο και της απαλλαγής μας, από εκείνο το μονοκαλλιεργητικό, του μαζικού & μαφιόζικου φτηνοτουρισμού, εμείς λειτουργούμε με τα ίδια. Σε αυτά που φαίνεται να προκρίνει, σήμερα και η Κυβέρνηση -για εξυγείανση των χρεοκοπημένων τουριστικών επιχειρήσεων- με “απορρόφηση” του “Ταμείου Ανάκαμψης κι Ανθεκτικότητας” της Ε.Ε., υπέρ του -πάσχοντος, από ελεφαντίαση- τουρισμού. Και με μετακύληση των χρεών, των δρώντων στο Tour Επιχειρείν, σε βάρος όλων μας. Καθώς μυρίζει, πάλι, κάτι, από “επιπλέοντα ανάκλιντρα” κι από Airbnb καταλύματα, μιας “πράσινης ανάπτυξης” & μηδενικής ορατότητας…

Ρίχνοντας όμως ακόμα περισσότερο τις τιμές, μα κι άλλο κάρβουνο στις τουριστικές αφίξεις. Ώστε να αλιεύουμε τους -δήθεν- “θησαυρούς”, απ’ τα “τουριστικά μας θαύματα”, με τις Success Stories, ιστορίες, μόνο σε αφίξεις, τουριστών. Πορευόμενοι σε μια μοιραία πορεία σύγκρουσης, με παγόβουνο. Και με ποθούμενη τη συνάντησή μας με το νέο επερχόμενο και το διαπλανητικά φουνταριστό μας, ναυάγιο!!!

Μα, σαν φύγουν κι οι μέλισσες, με τα Success Stories του ελληνικού τουρισμού, το μέλλον μας θα πέσει στα τάρταρα και στο βυθό. Τότε, μια φωνή θα μας ρωτήσει: «Βρε, βρε, Εσείς. “Μην τον είδατε τον Παναγή;;;”». (Τον Ταμία της TUI, ντε. Εκείνον που, αντί εκπλήρωσης όλων των υποσχέσεών του, μας άφησε αμανάτι, ότι μας έταξε: τις φρούδες ελπίδες μας…).

– Α π ε λ π ι σ ί α !!!

2. ΑΛΑΖΟΝΕΊΑ ΣΤΗ ΧΏΡΑ ΤΟΥ ΑΔΙΑΧΏΡΗΤΟΥ ΦΤΗΝΟΤΟΥΡΙΣΜΟΎ, ΜΕ ΤΑ ΕΝΕΔΡΕΎΟΝΤΑ ΑΝΆΚΛΙΝΤΡΑ ΤΗΣ TUI

Η κατέχουσα δεσπόζουσα θέση στο τουρισμό και το 2019, γερμανική TUI στην Ελλάδα, κόμπαζε, με τις δημόσιες δηλώσεις της, πως: εκτός από Τ.Ο. & ολιγοψώνιο, στο τουριστικό μας προϊόν -ως ο κυρίαρχος Tour Operator- ήταν κι ο μεγαλύτερος ξενοδοχειακός όμιλος στη χώρα. Ως πωλητής του ελληνικού τουρισμού, με τα 50 πεντάστερα ξενοδοχεία της. Κι ενώ μιλούσαμε, τότε, για τη “νόθευση του υγιούς ανταγωνισμού”, από τον ασκούμενο αθέμιτο ανταγωνισμό της TUI, στην τουριστική μας αγορά. Με τη χειραγώγηση & τον έλεγχο των τιμών, στα τουριστικά πακέτα, απ’ τα Καρτέλ της TUI. Τα οποία δρούσαν & στις δύο όχθες του “νόμου προσφοράς και ζήτησης”! Και αυτό, έμοιαζε με γνωστό θυμοσοφικό ανέκδοτο, του: “Γιάννης κερνά & Γιάννης πίνει”! Με μοιραία τη συνέπεια -σύμφωνα μ’ εμπεριστατωμένες μου μελέτες- να προκύπτει απώλεια δεδουλευμένων μας εσόδων, το 2019 -στην καλύτερη τουριστική μας χρονιά, όπως λένε οι περισσότεροι- η οποία ξεπέρασε τα: 10 δισ. ευρώ ή περί: 5,5% του Α.Ε.Π. της χώρας μας, ως διαφεύγοντα έσοδα!!!

Ακολούθως όμως, η TUI, μέσα στην πανδημία του Covid-19, αποφάσισε & μείωσε, σχεδόν αθόρυβα, μα εντυπωσιακά -έως και μηδένισε- την έκθεσή της, σε άμεση ιδιοκτησία της, στα πεντάστερα ξενοδοχεία. Εγκαινιάζοντας ή & καθιερώνοντας, πλέον, μια νέα στρατηγική. Αλλά και κρυπτόμενη πίσω απ’ αυτή, με μια πολυμορφία συνεργασιών κι άλλων συμπράξεων της στο Μ.Κ. σημαντικών ξενοδοχειακών ομίλων. Όπως είναι: η Κυπριακή Atlantica, των υιών Νικολή Νικολαΐδη, η Grecotel κ.ά.. Ειδικότερα, ο γερμανικός όμιλος εταιριών της TUI, ενώ επεκτείνει & το χαρτοφυλακίου των ξενοδοχείων του, διεθνώς, στη στρατηγική του, στην Ελλάδα, διαφοροποιείται και ποικίλει την εικόνα του. Με συμβάσεις διαχείρισης, αλλά και Franchise συνεργασίες, με ξενοδοχεία, καθώς & με κοινοπραξίες μ’ ομίλους ξενοδοχείων και με άλλες μορφές επενδυτικών του συμπράξεων. Ελέγχοντας & πάλι τις τιμές, σε χαμηλά επίπεδα. Και ιδίως, στα πεντάστερα ξενοδοχεία, τα οποία υποκλιμακώνουν τις τιμές, με προκαθορισμένη την αναλογικότητα τους, προς σ’ όλες τις άλλες κατηγορίες αστέρων, ξενοδοχείων της χώρας… Επιφέροντας έτσι, μεγάλες αλλαγές στο τοπίο του τουρισμού, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των τιμών και σημαντικές εξελίξεις στην αγορά. Με δημιουργία συγκαλυπτόμενου καθεστώτος, υποκρυπτόμενης συνιδιοκτησίας, σε σημαντικό ποσοστό μεγάλων ξενοδοχειακών μας μονάδων. Εγκαθιδρύοντας & νέο αφελληνισμό του κλάδου και υποδομών του τουριστικού μας δυναμικού. Αλλά υπέρ της συνέχισης, διευκόλυνσης, των Καρτέλ της TUI & των διεθνών συνεργατών της, στις νέες συνθήκες που διαμόρφωσε η εποχή του μεταπανδημικού Covid-19…

-Άραγε, μήπως οι τότε δημοσιεύσεις μου κι εγώ, προκαλέσαμε τη σημειωθείσα αυτή μεγάλη αναδίπλωση και αναδιάταξη, της πολιτικής του ιδιοκτησιακού status της γερμανικής TUI στην Ελλάδα??? (Και το ερώτημα αυτό, μπορεί να μην είναι ρητορικό, αλλά απολύτως ρεαλιστικό…)

Ώστε, έτσι, να μπορεί το καθεστώς -του: “Γιάννης κερνά & Γιάννης πίνει”- να συνεχίζεται και στις νέες συνθήκες, μετά τον Covid-19, με το νέο αυτό ιδιοκτησιακό σκηνικό της TUI. Στη χώρα ενός επίμονα τουριστικού αδιαχώρητου, της στενής τουριστικής περιόδου και του μόνιμα ασταθούς, αλλά ακόμα επιπλέοντος, ανάκλιντρου της TUI…

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, όπου ακόμα και η γερμανική TUI, να φτάνει στο σημείο, μιας τόσο μεγάλης αναδίπλωσης κι αναδιάραξης δυνάμεών της. Και μάλιστα, μέσα σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Η “Ανεξάρτητη Αρχή”, της Επιτροπής Ανταγωνισμού, “αγρόν ηγόραζε” και παρέμενε εντελώς ατάραχη. Ή κι ως άλλος Βούδας, που με αδιατάραχτη μακαριότητα, περί άλλων τύρβαζε. Όπως, με την έγκριση συγχωνεύσεων, της ΑΝΕΚ, με την Attica Group! Με Αποφάσεις της, δηλαδή, που ήταν μικρότερης βαρύτητας, από τη μεγάλη μεταβολή που σημειώθηκε ήδη στο ιδιοκτησιακό χαρτοφυλάκιο της TUI, στην Ελλάδα. Ή και όταν, εξακολουθεί να ασχολείται, με το “Καλάθι του Νοικοκυριού”, ας πούμε…

Αλλά πάντως, όχι με τις έντονα αντιανταγωνιστικές και προκλητικές συμπεριφορές και πρακτικές, της γερμανικής TUI. Με βαριές συνέπειες, που μας ζημιώνουν ανεπανόρθωτα και με θανάσιμα στρατηγικά πλήγματα, σε βάρος ακόμα και του εθνικού μας κορμού. Αλλά & με τον συνεχιζόμενο ασκούμενο αθέμιτο ανταγωνισμό, σε βάρος του τουριστικού μας προϊόντος και της Ελληνικής οικονομίας!!!

3. ΛΑΙΜΑΡΓΊΑ, ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΆ ΜΑΣ ΤΑ ΜΠΌΣΙΚΑ ΕΊΝΑΙ Η ΚΎΡΙΑ ΑΙΤΊΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΎ. ΚΑΙ ΌΧΙ ΤΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΌ ΧΆΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΉΣ TUI

Η αλήθεια είναι πως,το κλίμα καλής συνεργασίας μας με το γερμανικό τουριστικό κολοσσό, TUI, με το βαρύ παρελθόν στο DNA του, στράβωσε από την αρχή της καθόδου του στην Ελλάδα. Όπου, εισήλθε από κοινού και σε συγχρονισμό, με την εισδοχή της κυπριακής Atlantica, στη χώρα. Mαζί και με το νέο, τότε, νόμισμά μας, το Ευρώ.

-Πάντως, δεν φαίνεται να μας φταίει τόσο το γεγονός πως η γερμανική TUI αποτελεί τη γνήσια μετεξέλιξη του γερμανικού ομίλου PREUSSAG. Του βιομηχανικού εκείνου συγκροτήματος, το οποίο ιδρύθηκε το 1923, ως μια εταιρία χημικών προϊόντων, εξορύξεων, μεταλλείων, κατασκευών κ.α. & που συνεργάστηκε, στενά με το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Δραστηριοποιούμενη και μέχρι το 2001, παρά τα προβλήματα δικαστικών εμπλοκών της, σε διεθνή δικαστήρια, ιδίως για χημικά της προϊόντα. Στο ιστορικό μετάλλαξης της, προς το σημερινό τουριστικό κολοσσό της TUI, πρέπει να συνέβαλε κι ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ & ΕΟΚ. Πόλεμος, που σημαδεύτηκε από το αρνητικό επιστέγασμα της “νόσου των τρελών αγελάδων”. Κι που επεκτάθηκε, στη συνέχεια, με τη συνένωση, εκατέρωθεν του Ατλαντικού, των αεροδιαστημικών τους εταιριών. Στη Boeing, για την Αμερική & στην Airbus, για την ΕΟΚ, περί το 1995. Ακολούθησε ανταγωνισμός επιδοτήσεων, για τις δύο αυτές εταιρίες, που δεν είχε μέτρο. Προξενώντας όμως υπερπαραγωγή σε επιβατικά αεροσκάφη, που ξεπερνούσαν τις, τότε, ανάγκες εξυπηρέτησης της αεροπορικής κίνησης. Ενώ & στην παραγωγή αεροσκαφών, η Air Bus, έφτασε να ξεπεράσει την Boeing. Προς αντιμετώπιση της κατάστασης, κρίθηκε σκόπιμη, η διεθνώς εναρμονισμένη, σε βάθος & πλάτος, προώθηση του μαζικού τουρισμού, με εφαρμογή κατάλληλων μέτρων και πολιτικών. Όπως, ήταν και η ίδρυση των αεροπορικών εταιριών χαμηλού κόστους, η προώθηση πολιτικών μαζικού τουρισμού & του συστήματος All Inclusive, στη λειτουργία των ξενοδοχείων κ.α.. Αλλά και με τη μετεξέλιξη της γερμανικής εταιρίας PRESSANG, σε κολοσσό του διεθνούς τουρισμού. Στην TUI…

Οι οικονομικές επιπτώσεις της γερμανικής TUI, στον ελληνικό τουρισμό, απ’ τις διεθνείς αυτές εξελίξεις, από την αρχική δραστηριοποίηση της TUI στη χώρα μας και μέχρι σήμερα, γίνονται ιδιαίτερα αποκαλυπτικές και χαρακτηριστικές, μόνο απ’ τη διατύπωση και τη διαπίστωση, στο κειμένο πρόσφατου άρθρου, ενός πολύπειρου -για την τουριστική αγορά και αποκλειστικού διαφημιστή του ΕΟΤ, παλαιότερα- του κ. Παύλου Παπαδάτου, οικονομολόγου & επικοινωνιολόγου, πως: «Τα 13 εκατομμύρια τουρίστες, το 2002, άφηναν, στη χώρα μας, τόσα έσοδα, όσα αφήνουν σήμερα τα 30 εκατομμύρια…»! Όπως άλλωστε καταγράφεται στο σύνδεσμο του άρθρου που εδώ επικολλώ:

https://new-economy.gr/2023/07/04/mnimoniakos-pithos-danaidon/

Με άλλη διατύπωση κι ο γερμανοσπουδαγμένος οικονομολόγος, μακροοικονομικών αναλύσεων & Βουλευτής, Βασίλης Βιλιάρδος, μόλις πρόσφατα κατέθετε στη Βουλή, ότι: «Το 2002, η Ελλάδα είχε 13 εκατομμύρια τουρίστες. Κάθε τουρίστας άφηνε, κατά μ.ό., 680 δολάρια. Ενώ αν λάβουμε υπόψη μας τον πληθωρισμό, η Ελλάδα εισέπραξε το 2002, πριν 20 χρόνια, 18 δισ. δολάρια. Ποσά που είναι περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε το ’22, από τα 30 εκατομμύρια τουρίστες. Καταλαβαίνει κανείς το ποια επιβάρυνση έχει αυτό και στις υποδομές.». Ιδού κι ο σχετικός σύνδεσμος στο: YouTube:

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=6789711984401543&id=100000884251866

Οι εμπεριστατωμένες αυτές διαπιστώσεις τους, θεωρώ πως, επιβεβαιώνουν, πλήρως & τις δικές μας αιτιάσεις ότι: οι τόσο αρνητικές οικονομικές αποδόσεις τ’ ελληνικού τουρισμού, σημειώθηκαν σε χρόνους, που συμπίπτουν, ακριβώς, με τη δράση, την ανάπτυξη και την κυριαρχία της λειτουργίας της TUI στην Ελλάδα & διεθνώς. Και που εξ αιτίας της, “πετύχαμε” τα Success Story του ελληνικού τουρισμού, μόνο σε αφίξεις & με συντριπτικότατη την καταβαράθρωσή μας στις οικονομικές τουριστικές μας επιδόσεις…

Αξίζει εδώ να παρατηρήσει κανείς ότι: ενώ, η γερμανική TUI, δραστηριοποιείται -και με ρόλο δεσπόζοντα- σε όλες τις τουριστικές αγορές του πλανήτη, εξαιρετικά στην Ελλάδα, μπόρεσε να καταφέρει τόσο μεγάλα οικονομικά, κοινωνικά & περιβαλλοντικά, πλήγματα, επειδή μας βρήκε εξαιρετικά μπόσικους, όσο πουθενά αλλού!!!

4. ΛΑΓΝΕΊΑ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΈΣ ΜΈΘΟΔΕΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΉΣ TUI

Οι δυσμενείς μας διαπιστώσεις για τις ιδιαίτερα αρνητικές οικονομικές επιδόσεις κι αποδόσεις μας στον τουρισμό, γίνονται ακόμα χειρότερες, αν αναλογισθεί κανείς, πως: Το ακολουθούμενο τουριστικό μοντέλο, που μας επέβαλε η TUI, τα τελευταία 20 χρόνια, μας οδήγησε στο μαζικό φτηνοτουρισμό. Και σε μια πραγματικότητα, με αρνητικές του αποδόσεις, οι οποίες -παραδόξως- έχουν επέλθει, παρά την μεσολαβήσασα άνοδο, στην ποσοστιαία συμμετοχή, στο ξενοδοχειακό μας δυναμικό, των -υψηλής κατηγορίας, αλλά & πολύ κοστοβόρων στη λειτουργία- πεντάστερων ξενοδοχείων. Των ξενοδοχείων που ευνόησε, με υπερμόχλευση τουριστικών επενδύσεών τους, η γερμανική TUI. Επενδύσεων, που δεν διευκόλυνε απλώς, μα κι επέβαλε, συχνά. Χρηματοδοτώντας η ίδια, τουριστικές επενδύσεις συνεργατών της, έναντι μακροχρόνιων συμβάσεων προ κρατήσεων στα τουριστικά τους πακέτα. Και με τις υπόγειες συναλλαγές της ίδιας & συνεργαζόμενων άλλων Τ.Ο., στα Καρτέλ, της, μπορούσε και πετύχαινε τις εξευτελιστικές τιμές στο τουριστικό προϊόν. Αλλά με πολλαπλασιαστικές τις αρνητικές τους επιπτώσεις στο σύνολο της τουριστικής αγοράς. Κι ιδίως, για τους μη συμβεβλημένους μαζί της. Αφού κ’ οι συμβάσεις “προ κρατήσεων”, με τους συνεργάτες της, τις αναδείκνυε κι ως τον οδηγό προσομοίωσης τιμών, προς όλους, στον κλάδο. Προκαθορίζοντας έτσι, μια συμφέρουσα, για την ίδια, διαπραγμάτευση τιμών και μια δυσοίωνη οικονομική πορεία, για τους ξενοδόχους μας στο μέλλον. Το μέλλον το οποίο, ήδη & προ πολλού, βιώνεται οδυνηρά, σε τουριστικές επιχειρήσεις, με υπερχρέωση και διαχειριστικά ελλείμματα στη λειτουργία τους. Και με πολλά προβλήματα, στην παρασιτική & κακή πρακτική που εξασκούν και σήμερα, που -με διάφορους άλλους τρόπους και μεθόδους- τους επέβαλε η γερμανική TUI. (Ιδίως όταν -π.χ.- μετέτρεπαν -στην υψηλή τουριστική περίοδο- τα πεντάστερα ξενοδοχεία τους, σε τριάστερα, στη λειτουργία τους!!! Ένα γεγονός που καταφαίνεται και απ’ τη μεγάλη υστέρηση κλινών, στο δηλούμενο δυναμικό των ελληνικών ξενοδοχείων, έως και -50%, έναντι του αριθμού των εισερχόμενων τουριστών, με τις αεροπορικές αφίξεις του ενός επταήμερου, μόνο, Αύγουστο μήνα. Κι αυτό, είναι ένα τεράστιο αριθμητικό πλεόνασμα των αφίξεων, που δεν δικαιολογείται από κανέναν συνυπολογισμό του αριθμού των κλινών βραχυχρόνιων μισθώσεων… Αλλά, μια διαφορά, που οφείλεται στις κακές κι αντιανταγωνιστικές πρακτικές, π’ εφαρμόζεται απ’ την γερμανική TUI και τους συνεργάτες της, στο Καρτέλ τουρισμού που λειτουργεί, σε βάρος του ελληνικού τουρισμού και της χώρας.).

Άλλωστε, παρά τα μεγάλα διαχειριστικά τους ελλείμματα, οι Έλληνες ξενοδόχοι, εξωθούνταν διαρκώς, σε μεγάλα οικονομικά ανοίγματα και σε υπερδανεισμό, για επέκταση του δυναμικού τους σε κλίνες. Με υπερεπενδύσεις, ακόμα & μέσα στα μνημόνια! Προωθώντας την υπερανάπτυξη των υποδομών, σε καταλύματα, για να καλύψουν τις ανάγκες της φιλοξενίας των Success Story, σε αφίξεις των τουριστών ακόμα & μέσ’ στο pic της τουριστικής κίνησης κάθε έτους…

Ώστε, έτσι, να πλεονάζει & να υπερέχει, διαρκώς, η προσφορά κλινών, έναντι των Success Story & κάθε νέας αύξησης των τουριστικών αφίξεων στη χώρα. Καθηλώνοντας τις τουριστικές τιμές. Με επενδύσεις που αποφασίζονται και γίνονται δυνατές, στην υλοποίηση τους, παρά την τόσο αρνητική, “καθαρή θέση”, στα “αποτελέσματα χρήσης” των “Ισολογισμών” των ξενοδοχείων. Ώστε, οι ανορθολογικές Επενδυτικές Αποφάσεις τους, να τρέξουν, υλοποιώντας τα Σχέδια για την υπερεπέκταση των καταλυμάτων τους και τις Success Stories του ελλειμματικού τους φτηνοτουρισμού… Αλλά και με την ιδιαίτερα χαρακτηριστική και απόλυτα δικαιολογημένη, την πολυετή συνεχή μείωση, στη “Μέση Κατά Κεφαλήν Τουριστική Δαπάνη”, κατά (-30,5%), στις ονομαστικές της τιμές, για την περίοδο του: 2005 – 2017, σύμφωνα και με τη δημοσιευμένη σχετική μελέτη του ΙΝ.Σ.Ε.Τ.Ε.. Μα & με μείωση, ταυτόχρονα, στο μέσο αριθμό διανυχτερεύσεων τον μ.ό., τους, ανά τουρίστα, κατά το 1/3 αυτών, στην τελευταία 12ετία, μόλις (που αποτελεί και χαρακτηριστικό γνώρισμα της στροφής μας σε πελατεία τουρισμού χαμηλών εισοδημάτων). Και με ελάχιστη, ως και μηδαμινή, τη συμμετοχή των εγχώριων συντελεστών παραγωγής μας, στο παραγόμενο τουριστικό προϊόν. Ιδίως, για την λειτουργία των νεοαναγερθέντων ξενοδοχείων. Όταν κ’ η τουριστική μας μονοκαλλιέργεια που εξασκούμε, δεν επιτρέπει, στο παραγωγικό μας μοντέλο, να καλύψει -έστω & κλασματικά, πλέον- τις ανάγκες συντήρησης ούτε και του ιθαγενούς πληθυσμού. Πως, άραγε, θα μπορούσε, ποτέ, να καλύψει, κατ’ ελάχιστον, τις ανάγκες φιλοξενίας τουριστών, στις νέες ξενοδοχειακές μονάδες;;; Οι οποίες, πάντως, ολοένα και επεκτείνονται, σκανδαλωδώς, μέσω αυξανόμενων ενισχύσεων, αλλά και απ’ τη συνεχιζόμενη απαλλαγή τους και μέχρι και το: 2027 (λόγω Covid-19 / σικ), απ’ το Φ.Π.Α., για τις νέες κατασκευές ξενοδοχείων. Τη στιγμή που οι Κυβερνώντες, ακόμα αρνούνται τη μείωση του Φ.Π.Α., σε είδη λαϊκής κατανάλωσης και διαβίωσης, των χαμηλών εισοδηματικών μας τάξεων, που στενάζουν απ’ τις αλλεπάλληλες κρίσεις και την ακρίβεια…

Όλα αυτά, μοιάζουν να ήταν το προσχεδιασμένο αποτέλεσμα των εναρμονισμένων πρακτικών των Καρτέλ της TUI, για τη νόθευση του υγιούς ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά. Απ’ τον τουριστικό κολοσσό, με δεσπόζουσα θέση, τόσο στην πλευρά της ζήτησης -ως μεγαλύτερος Τ.Ο.- όσο και στην πλευρά της προσφοράς -ως κύριος παράγοντας συνεργασιών, μα και ο κυριότερος μέτοχος -με τις διάφορες μορφές συμπράξεών του- στο Μ.Κ. πολλών ξενοδοχειακών ομίλων. Ο οποίος -εξαναγκαστικά- παίζει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, στην ελληνική τουριστική αγορά. Είναι -ακριβώς- τα αποτελέσματα υπονομευτικής δράσης της TUI, που εκτρέφει -ως παράπλευρη συνέπεια- τα ακραία αυτά παρασιτικά φαινόμενα. Τα φαινόμενα, με τους θύλακες αισχροκέρδειας, στην κάθετη και οριζόντια διαφθορά & διαπλοκή, των τυχοδιωκτών, παικτών, στο τουριστικό μας καζίνο, της αρπαχτής & της μοιραίας συμφοράς μας…

Πέρα όμως απ’ τις μακροοικονομικές θεωρήσεις για τη βαριά και ζημιογόνα αποδοτικότητα των ελληνικών ξενοδοχείων, με τη λειτουργία του μοντέλου της γερμανικής TUI, που αναπόδραστα υφιστάμεθα, με τις πολύ χαμηλές τιμές, στο τουριστικό προϊόν, ως κάτω και του κόστους της παραγωγής του. Υπάρχει κι η ανάγκη εφαρμογής μιας μικροοικονομικής μεθόδου, για ελεγκτική διερεύνηση διαχειριστικών απατών της TUI στον ελληνικό τουρισμό. Μιας ελεγκτικής μεθόδου, ακριβώς, η οποία να πιστοποιεί αξιόπιστα, την νοσηρή αυτή πραγματικότητα στη διαχείριση του τουριστικού προϊόντος. Η οποία απειλεί ακόμα και με γενική οικονομική καταστροφή μας, ως χώρα. Είναι μια μέθοδος που εφαρμόζεται στην ελεγκτική διαδικασία “πρότυπης κοστολόγησης”. Και με γεωγραφική επιλογή στις ξενοδοχιακές μονάδες της χώρας, που θα ελέγχουν ειδικά. Με λειτουργικές διαδικασίες που είναι αρμοδιότητα της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Εκείνες που θα πιστοποιήσουν και θα επαλήθεύσουν, περαιτέρω και τα δικά μας βασικά συμπεράσματα. Αλλά με το κύρος και την εξουσία για την επιβολή των κυρώσεων, της αρμόδιας Ανεξάρτητης Αρχής! Ώστε να πιστοποιηθούν και οι τεράστιες ζημίες, αλλά κι οι υπεύθυνοι γι’ αυτές. Κι αφού ληφθούν οι δέουσες Αποφάσεις της, τότε να επιβληθούν κ’ οι προβλεπόμενες κυρώσεις, αποζημίωσης των πληγέντων & να υποδειχθούν τα κατάλληλα μέτρα πολιτικής, προς την εκάστοτε Κυβέρνηση, για την αποκατάσταση του υγιούς ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά της χώρας!!!

Στην ίδια γραμμή, ανάγνωσης ή και αναγνώρισης, της οικτρής τουριστικής μας πραγματικότητας, βρίσκεται και το δικό μου πρόσφατο άρθρο, που αμέσως εδώ επικολλώ:




5. ΑΠΛΗΣΤΙΑ. ΧΩΡΊΣ ΌΡΙΟ, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΑΦΑΊΜΑΞΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΎ ΜΑΣ ΠΡΟΪΌΝΤΟΣ

Πλέον των προεκτεθειμένων. Αψεδής μάρτυρας των πολύ αρνητικών αποδόσεων του ελληνικού τουρισμού, με προοδευτική επιδείνωσή τους, σ’ όλη τη διάρκεια χρόνων, της δραστηριοποίησής της TUI στην Ελλάδα, είναι & τα ραβδογραφήματα που αναρτούνται στο διαδίκτυο και τα οποία κι εμείς δανειζόμαστε. Με τα καταγεγραμμένα εκεί, διαχρονικά στοιχεία & πηγή τους, την Παγκόσμια Τράπεζα. Στοιχεία που εκδιπλώνουν την εξέλιξη, παγκόσμια, της συγκριτικής μας πορείας, στην τουριστική κίνηση. Κι όπου, στην απεικόνιση τους αυτή, παρατηρείται, δια γυμνού οφθαλμού, η προοδευτική απόκλιση των επιδόσεων, της παγκόσμιας κατάταξής μας, κατά την περίοδο δραστηριοποίησης της TUI, στην Ελλάδα. Και με ιδιαίτερο Σημείο Καμπής, των αποκλίσεων, υπέρ των αφίξεων & σε βάρος των τουριστικών μας εισπράξεων να σημειώνεται ειδικά στην περίοδο των Μνημονίων στη χώρα. Απ’ την επισκόπηση τους εκεί, προκύπτουν και τα ακόλουθα:

*Το 2019, η τουριστική Ελλάδα, έφτασε να είναι στη 12η θέση, σε παγκόσμια κατάταξη, σε αφίξεις τουριστών. Ενώ στα τουριστικά έσοδα, έφτασαν έως τα: 18,1 δισ. ευρώ. Την ίδια χρονιά, του 2019, τη 12η θέση, σε παγκόσμια κατάταξη και πάλι, την είχε μια χώρα, με 40,7 δισ. δολάρια, ως τουριστικά έσοδά της!!!

Δηλαδή: η χώρα αυτή, έχει τα διπλά τουριστικά έσοδα (40 δισ. δολάρια) το 2019, με τη 12η θέση, στην παγκόσμια κατάταξη, τουριστικών εσόδων, απ’ όσα είχε η Ελλάδα, το 2019, επίσης, που είχε -μόλις 20 δισ. δολάρια- τουριστικά έσοδα, με τη 12η θέση, στην παγκόσμια κατάταξή της, στις αφίξεις τουριστών…

– Ιδού & το σχετικό ραβδογράφημα, για τα τουριστικά έσοδα:

https://fb.watch/l_4-ghtKIC/

– Ιδού & το σχετικό ραβδογράφημα, για τις τουριστικές αφίξεις:

https://fb.watch/moh3Zg44IQ/

Διαπιστώνεται πως, η Τουρκία είναι στη 12η θέση, παγκόσμια, από την άποψη τουριστικών εσόδων. Και με 40 plus δις $, στα τουριστικά της Έσοδα, για τα 50 εκατομμύρια των αφίξεων τουριστών της, στον ίδιο χρόνο του φτηνοτουρισμού της…

(Και θεωρούμε “φτηνοτουρισμό”, τον τουρισμό της, γιατί με τη 12η θέση, στα έσοδα, βρίσκεται να είναι κατώτερη της 6ης θέσης, που κατέχει σε αφίξεις της, παγκόσμια, το 2019, επίσης.)

Κι εμείς, με τη 12η θέση, παγκόσμια, σε αφίξεις, 32 εκατομμυρίων τουριστών μας (ή δηλαδή, περισσότερων απ’ τα: 3/5, των τουριστών της Τουρκίας). Είχαμε, ως τουριστικά έσοδα, μόλις 20 δισ. δολάρια (Λιγότερα, δηλαδή, από τα 2/4, των τουριστικών εσόδων της Τουρκίας).

Εξάλλου, σε μια γενικότερη αξιολόγηση της αρνητικής συνεισφοράς του τουρισμού μας, στο βιοτικό επίπεδο της χώρας, αναμφίβολα, θα την θεωρούσαμε βαρίδι & στοιχείο της οικονομικής μας δυσπραγίας. Κι αυτά, μόνο, με παρατήρηση των προαναφερόμενων ραβδογραφημάτων, απ’ την παγκόσμια κατάταξή μας, στις τουριστικές αφίξεις, σπ’ τη μια κι αντίστοιχης, στα έσοδα απ’ τον τουρισμό, απ’ την άλλη, καταδείχνεται αυτό. Αφού, παρά την μεγάλη υποβάθμιση, με τη (-25%) μείωση -λόγω των μνημονίων που προηγήθηκαν- στο κατά κεφαλήν Α Ε.Π., η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει διπλάσιο κατά κεφαλήν Α.Ε.Π., σε σχέση προς το παγκόσμιο κατά κεφαλήν, παρά αυτό που κατείχε προ των μνημονίων, που ήταν τριπλάσιο. Ενώ, στην κατά κεφαλή απόδοση του τουρισμού μας -με χαρακτηριστική την υστέρηση της θέσης κατάταξης των εσόδων μας, απέναντι κατάταξής της, σ’ αφίξεις τουριστών, παγκόσμια- φανερώνει και την υστέρηση της απόδοσης του κλάδου του ελληνικού τουρισμού, έναντι της απλής μέσης απόδοσης του τουριστικού κλάδου, στην κλίμακα της υφηλίου…

Και για να εξετάσουμε, περαιτέρω, τη σύγκρισή μας, με την απόδοση του τουριστικού κλάδου της Τουρκίας, αξίζει να δούμε & το εξής. Είχαμε, εμείς, ένα σαφώς φτηνότερο τουριστικό προϊόν, απ’ εκείνο το -επίσης- φτηνό της Τουρκίας, όπως προεκθέσαμε. Αλλά και με ένα ακόμα συγκριτικό μας στοιχείο, που κάνει ακόμα δυσμενέστερη τη συγκρισιμότητα μας στην οικονομική αξιολόγηση της τουριστικής δραστηριότητας. Αναφερόμαστε στο στοιχείο που προκύπτει απ’ τον συνυπολογισμό του γεγονότος, ότι: το δικό μας τουριστικό προϊόν, ενσωματώνει λιγότερο & από το: 20% της αξίας του, από τους εγχώριους, παραγωγικούς συντελεστές. Ενώ το αντίστοιχο τουρκικό τουριστικό προϊόν, ενσωματώνει το: 90%, από εγχώριους πόρους του…

– Όχι πια. Δεν αποτελούν “Έσοδα από εξαγωγές“, τα “έσοδα του ελληνικού τουρισμού“!!! Οι δικοί μας τουρίστες, μοιάζει σαν να φέρνουν μαζί τους τα είδη που καταναλώνουν στις διακοπές τους. Ιδίως όταν, περισσότερο από το 80%, της αξίας των συντελεστών παραγωγής, του πωλούμενου τελικού τουριστικού μας προϊόντος, προέρχεται από εισαγωγές μας, για το χτίσιμό του. Και οι εισαγωγές μας, στην επανάκαμψη του τουρισμού, απ’ την πανδημία του Covid-19 -ακόμα και χωρίς καύσιμα, π’ επίσης καταναλώνουν οι τουρίστες- εκτίναξαν το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου μας, σε απόλυτα ύψη μεγαλύτερα και από την αύξηση των τουριστικών μας εσόδων, για την ίδια χρονική περίοδο, του 2022. Τα οποία όμως, αυξήθηκαν, ακόμα & χωρίς την τιμαριθμική τους αναπροσαρμογή, λόγω, ιδίως, της επανάκαμψης του τουρισμού, απ’ την πανδημία…

Αναφερόμαστε, εδώ, για τις χαμηλές τιμές των τουριστικών πακέτων του ελληνικού τουρισμού, οι οποίες, σύμφωνα με εκτιμήσεις μας & για το 2019, ήταν σαφώς κάτω -έως και (-30%)- από ένα “πρότυπο κόστος παραγωγής” τους. Και χωρίς τον συνυπολογισμό, ενός νόμιμου κέρδους μας, με: +10%, τουλάχιστον, πάνω απ’ το κόστος παραγωγής του τουριστικού προϊόντος…

Το παραπάνω εκτιμητικό ποσοστό, της απώλειας του (-30%), κάτω ενός “πρότυπου κόστους”, της παραγωγής του τουριστικού προϊόντος, μπορεί να είναι και υποεκτιμημένο. Αν συγκρίνει κάνεις τη “Μέση Κατά Κεφαλήν Τουριστική Δαπάνη” της Ελλάδας, με την αντίστοιχη, άλλων χωρών. Σύμφωνα δε με τουριστικές τους επιδόσεις, για το 2022. Και όπου, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά: η “Μέση Δαπάνη, ανά Τουρίστα”, διαμορφώθηκε, το 2022, σε: 1.650 ευρώ, για την Ισπανία, σε: 1.250 ευρώ, για την Πορτογαλία, σε: 1.550 ευρώ, για την Ιταλία, σε 1.050 ευρώ, για την Κροατία. Στην Ελλάδα, κυμάνθηκε περί τα: 620 ευρώ ανά Τουρίστα…

Και περαιτέρω. Για το επίπεδο των τουριστικών τιμών του 2022 -σύμφωνα & μ’ άλλες εκτιμήσεις- διαπιστώνεται το επίτευγμα της γερμανικής TUI, ότι: ο εισερχόμενος, στη χώρα μας, αλλοδαπός τουρίστας, απολαμβάνει τιμών φιλοξενίας [ως, η μέση δαπάνη του, για τη φιλοξενία του -στον ίδιο μήνα, Αύγουστο, π.χ.- & για την ίδια κατηγορία ξενοδοχείων, σε αστέρια], που είναι έως και 40% φθηνότερες, από τιμές που μπορεί να απολαύσει ο Έλληνας με τον εσωτερικό τουρισμό. Κι ακόμα, η μέση δαπάνη, ανά τουρίστα, είναι υψηλότερη, κατά 75%, στις βραχυχρόνιες μισθώσεις, από την αντίστοιχη μέση δαπάνη τουρίστα, στο σύνολο του τουρισμού της χώρας μας. Και πάντα, για την τουριστική κίνηση του 2022…

Άξιο παρατήρησης, επίσης. είναι το γεγονός πως: παρ’ ότι η γερμανική TUI, δραστηριοποιείται, ως Tour Operators, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η μέση τουριστική δαπάνη στην Ελλάδα, το 2022, ήταν σαφώς κατώτερη για τον Γερμανό τουρίστα, απέναντι εκείνης, του Άγγλου, αλλά και του Γάλλου τουρίστα! Τυχαίο; Δεν νομίζω, όταν ο Γερμανός διαθέτει υψηλότερο κατά κεφαλή ΑΕΠ.

-Κι όπως λένε σχετικά οι δημοσιολογούντες, όταν “πουλάνε μούρη” και δημοσιογραφική αυτοεπιβεβαίωση:

«Τα συμπεράσματα είναι δικά σας…»!!!

Μα τα παπαγαλάκια του ελεεινού και μαζικού φτηνοτουρισμού, του μοντέλου της γερμανικής TUI που διακονούμε, με τους πρωτοσέλιδους, πηχυαίους τους τίτλους αθηναϊκών εφημερίδων, επιμένουν, πως:

«ΚΙ ΌΜΩΣ. Ο Τουρισμός, ΕΊΝΑΙ ΠΆΝΩ, εφέτος & με επίσημα στοιχεία…», όπως γράφουν!!!

Παρ’ ότι κι οι φετινές τιμές του τουρισμού μας, -το 2023- υπολείπονται, αισθητά πολύ, απ’ τον πληθωρισμό που μεσολάβησε, με βάση τις “σκοτωμένες τιμές” του, του 2022!!!

6. ΟΡΓΗ, ΓΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΎΣ ΝΤΑΒΑΝΤΖΉΔΕΣ, ΠΡΟΑΓΩΓΟΎΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΉΣ ΥΠΕΡΑΝΆΠΤΥΞΗΣ

*ΑΚΟΎΕΙ ΚΑΝΕΊΣ τίποτα, για τη FRAPORT ???

Υπάρχει κανείς, απ’ την πολιτική ηγεσία, που να είναι & υπεύθυνος για τον ελληνικό τουρισμό;;; Ώστε, να μπορεί να βλέπει, να ακούει και να αντιδρά, αναλόγως;;;

(Αναφέρομαι στο Βίο & Πολιτεία της γερμανικής Fraport. Καθώς & για το ρόλο της, σήμερα, στην επαύξηση & των φετινών αρνητικών αποδόσεων του ελληνικού τουρισμού, όπως σημειώσαμε και σε προηγούμενη αρθρογραφία μας!!! Με πλήρη την εκχώρηση των 14 ελληνικών αεροδρομίων, στη γερμανική Fraport & την ανάληψη τ’ ελέγχου της στρόφυγγας των αφιξαναχωρήσεων, απ’ το 2016, σ’ αυτή. Της είχε ανατεθεί να ανταποκριθεί σε ρυθμούς διψήφιας ποσοστιαίας αύξησης, στις αφίξεις τουριστών. Ρυθμούς κομουνιστικής Κίνας, αλλά σ’ αφίξεις τουρισμού χώρας, μόνο. Παρ’ όλα αυτά, είχαμε, το 2017, ανάσχεση ακόμα & του ρυθμού αύξησης των αφίξεων. Η δε “Μέση Κατά Κεφαλήν Τουριστική Δαπάνη”, έφτασε -στο ιστορικό χαμηλό- κάτω των 500 €, ανά τουρίστα, χάρις στην υπεραύξηση των νέων τουριστικών μας κλινών, την ίδια χρονιά, του 2017.

Και τώρα, με την επανανάκαμψη του τουρισμού, απ’ την περίοδο της πανδημίας του Covid-19, η Fraport συνέβαλε σ’ επαύξηση της προηγούμενης υστέρησης μας, στις τιμές των τουριστικών μας πακέτων, έναντι όλων των άλλων, εφάμιλλων τουριστικά, χωρών. Καθόλου τυχαία, βέβαια, η Fraport συνέβαλε στον εξοβελισμό αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, απ’ τη χώρα μας, με τις αυξημένες τιμές ενοικίων των αεροδρομίων που καθιέρωσε, γι’ αυτές. Κι όπου, σε συνδυασμό, με την έκρηξη του κόστους και στα καύσιμα των αεροσκαφών, αυξήθηκε & το κόστος μεταφορών, στα αεροδρόμια που μετακύλησε την πίεση, για περαιτέρω μείωση τιμών στα τουριστικά μας πακέτα. Συμπιέζοντας, έτσι και τις τιμές, της καθαρής φιλοξενίας. Πέραν αυτών, η Fraport, έχοντας αυξήσει τα ενοίκια εξυπηρέτησης των αεροσκαφών, υπέρμετρα μετακύλυσε το κόστος τους στις τιμές φιλοξενίας τουριστών και στα περιθώρια οικονομικής απόδοσης των πακέτων. Ενώ και οι συχνές παραβιάσεις προβλεπόμενου χρόνου των αφιξαναχωρήσεων αεροσκαφών, με τις συστηματικά ανεξέλεγκτες υπερβάσεις του χρόνου παραμονής στο αεροδρόμιο -μα χωρίς ποινές, όμως, για τις γερμανικές αεροπορικές εταιρίες- αύξησαν παραβιάσεις χρονοθυρίδων εξυπηρέτησης, στα 14 ελληνικά αεροδρόμια και επιβάρυναν την οικονομική εκμετάλλευση των φορέων διαχείρισης όλων των συνεργαζόμενων μαζί της -ξενοδόχων- στην άφιξη κι αναχώρηση τουριστών. Ανατρέποντας προγραμματισμούς λειτουργίας ξενοδοχείων, που φορτώνουν, με νέα απρόβλεπτα, πρόσθετα έξοδα, τη διαχείριση τους. Ενώ συμπιέζουν κι άλλο, τις τιμές στα τουριστικά πακέτα. Δημιουργώντας αξιώσεις καταβολής ρητρών & αποζημιώσεων, για κακές εμπειρίες αδικαιολόγητων αναμονών τουριστών. Με περιστολή των περιθωρίων της οικονομικής απόδοσης της φιλοξενίας στη χώρα και απ’ αυτή την αιτία. Αυτά, είναι συνέπεια των φανερών και τεράστιων ελλείψεων, σ’ αριθμό εξειδικευμένου προσωπικού, στα ελληνικά αεροδρόμια, με την αποκλειστική ευθύνη της γερμανικής Fraport. Όπως καταγγέλλουν τα σωματεία εργαζόμενων ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας της χώρας. Εξάλλου, κατά την επανάκαμψη του τουρισμού μας, απ’ την πανδημία, διογκώθηκαν κι άλλο, τα προβλήματα. Ενώ, η έλλειψη προσωπικού είναι ζήτημα, που μπορεί να συνιστά εξοικονόμηση δαπανών, για την Fraport, ως εργοδότη, με την αποφυγή καταβολής αμοιβών, στο μη πλήρους στελέχωσης προσωπικό, για τη λειτουργία των αεροδρομίων, προσθέτει μεγάλες ταλαιπωρίες, όμως, στη διακίνηση τουριστών. Και αυξάνει το κόστος εξυπηρέτησής τους, μειώνοντας την ικανοποίηση και φήμη του ελληνικού τουρισμού στο μέλλον. Κυρίως όμως, αυξάνεται ο κίνδυνος ατυχημάτων ή και δυστυχημάτων, στα ελληνικά αεροδρόμια!!!)…

-ΜΑ, ΑΚΟΎΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ???

7. ΖΗΛΟΦΘΟΝΊΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ TUI,

Η ΝΑΥΑΡΧΊΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΤΟΥΡΙΣΜΟΎ!!!

– ΙΔΟΎ Η ΡΌΔΟΣ, ΙΔΟΎ ΚΑΙ Τ’ ΑΪ ΓΙΑΝΝΙΟΎ ΤΟ ΠΉΔΗΜΑ…

Δυστυχώς. Οι Άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στη Ρόδο, Περιφερειάρχης και Δήμαρχος -ανεξάρτητα απ’ την αιτία εκδήλωσης της πυρκαγιάς- αλλά έχοντας εκχωρήσει(!!!) -από πέρσι κι όλας- τις βασικότερες αρμοδιότητές τους:

(α) στη διαχείριση απορριμμάτων,

(β) στην ύδρευση και

(γ) στον οδοφωτισμό, με LED, στην ίδια, τη γερμανική TUI. Φύλαξαν, για τους εαυτούς τους, το “δικαίωμά”, να υποβαθμίσουν, να αποσοβήσουν και να διακινδυνεύσουν τους τεράστιους κινδύνους που διακυβεύονταν, επί πενθήμερο -προφανώς, με την υπόδειξη ή ακόμα, και με την εντολή(!), της γερμανικής TUI- τους τρόπους αντιμετώπισης της θερμοπυρκαγιάς που, οι ίδιοι, επέλεξαν. Για την πυρκαγιά, που εκδηλώθηκε στο κέντρο του Νησιού της Ρόδου. Και γι’ αυτή, πρόκριναν, την καταπολέμησή της, μόνο με τα επιτόπια επίγεια μέσα που ήταν διαθέσιμα…

Ενώ, ως κύριο στόχο τους, φαίνεται πως είχαν, να μην διαταράξουν την ησυχία των πολλών τουριστών, την εποχή αυτή. Με τη χρήση των πολλών, από τα θορυβώδη, πυροσβεστικά αεροσκάφη, που θα έπαιρναν μέρος, στην κατάσβεση. Κι όλα αυτά, συνάγονται, ως συμπέρασμα, μέσα κι από αυθόρμητες, ήδη, δηλώσεις, προς τηλεοπτικά κανάλια -κατά τις πρώτες μέρες της μεγάλης πυρκαγιάς στη Ρόδο- των αυτοπτών μαρτύρων και εθελοντών της πυρόσβεσης, εκεί, στο Νησί της Ρόδου. Ώστε, να μην επηρεαστούν και να μην ανασχεθούν, οι νέες προσέλευσεις τουριστών, απ’ τα τουριστικά πακέτα που έποντο. Λόγω των φόβων τους, για τη βλαπτική πρόωρη δημοσιότητα, του τραγικού αυτού συμβάντος της πυρκαγιάς. Έτσι, οι τοπικοί αυτοί Άρχοντες -όπως και η TUI, που είχε περί τους 16.000 τουρίστες, ως πελάτες της, στο Νησί, κατά την εκδήλωση της θερμοπυρκαγιάς- εκτίμησαν πως, μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την πυρκαγιά με μη θορυβώδη μέσα & δυνάμεις. Μέχρι πού ‘ρθε και η 5η ημέρα, της εκδήλωσης του περιβαλλοντικού αυτού ολοκαυτώματος, της τεράστιας επέκτασης της θερμοπυρκαγιάς, στο Νησί της Ρόδου!!! Άλλωστε, μια τέτοια διαχείριση, της έκτακτης κατάστασης στην πυρκαγιά στη Ρόδο, είναι λιγότερο άξια απορίας, απ’ το απαίσιο εκείνο γεγονός, όπου: η Tοπική Aυτοδιοίκηση της Ρόδου, του 1ου & 2ου βαθμού, με τη συνέργεια & συνευθύνη της Πολιτικής Ηγεσίας της Χώρας μας, είχαν παραχωρήσει, από πέρσι -μετά από πανηγυρικές τελετές κι άλλες διαδικασίες,, πλήρως κι αφελώς, στη γερμανική TUI, τις βασικότερες των αρμοδιοτήτων τους. Με εκχωρήσεις δικαιωμάτων μας, μέχρι και του αφανισμού μας! Όπως θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς. Ενώ, η γερμανική TUI ανταποδίδει,πλέον, από απληστία, αγνομοσύνη και ζηλοφθονία, προς την ομορφιά της Ρόδου -που, η ίδια στερείται- με τους τρόπους και τις συμπεριφορές, που της επιτρέπουν μόνο να την ξεπουλά, ψυχρά και με απάθεια, στα παζάρια των T.O. και της εμπορίας Ανθρώπων αδιάφορα, αδιάντροπα κι απάνθρωπα, θα λέγαμε…



Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.
ΠΗΓΗ:https://new-economy.gr/2023/08/13/aftoapokalipsi-tora/?fbclid=IwAR2L0x-RK4Zloftg9puBCYj5adf2VkaJTxalGDV7dSurudEPYM_wSKnHZHM
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com