Κώστας Κουτσουρέλης
Η ΕΣΣΔ υπήρξε κράτος
ολοκληρωτικό, ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι πρότυπο πολιτικής και κρατικής οργάνωσης. Όμως η αποτίμηση της ιστορικής παρουσίας της δεν περιορίζεται σ' αυτό και μόνο. Σε τρεις περιπτώσεις, άμεσες και έμμεσες, ο ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης στάθηκε κοσμοϊστορικός, με τη θετική έννοια του όρου.
Η συντριβή του Χίτλερ και του ναζισμού, είναι η πρώτη από αυτές, κατόρθωμα σε μέγιστο βαθμό του Κόκκινου Στρατού.
Η μεταπολεμική εξημέρωση του καπιταλισμού στη Δύση, επίσης, ο "καπιταλισμός του Ρήνου" και η οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, το για πρώτη φορά στην ιστορία αποφασιστικό κλείσιμο της εισοδηματικής ψαλίδας μεταξύ των πάνω και των κάτω, όλα αυτά θα ήταν αδύνατο να πραγματωθούν αν δεν υπήρχε ο φόβος, το αντίπαλο δέος του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η τρίτη μεγάλη θετική συνεισφορά της ΕΣΣΔ ήταν στον αγώνα κατά της αποικιοκρατίας. Από τον Πόλεμο του Σουέζ ώς την απελευθέρωση της Γαλλικής Ινδοκίνας, χωρίς την ενεργή σοβιετική συμπαράσταση, το ξήλωμα των αποικιακών αυτοκρατοριών θα ήταν πολύ πιο δύσκολη και αιματηρή υπόθεση. Και δεν είναι τυχαίο σήμερα, ότι ειδικά τα πρώην αποικιοκρατούμενα κράτη, στην Αφρική και αλλού, αντιμετωπίζουν τις θέσεις της Ρωσσίας στο ουκρανικό με κατανόηση.
Για τα τρία τέταρτα του πλανήτη, η Δύση ήταν και παραμένει ο μεγάλος καταστροφέας, ο μεγάλος εχθρός.
Στην Ελλάδα έως και δέκα χρόνια πριν, το γνωρίζαμε αυτό καλά, και το συμμεριζόμασταν απολύτως. Η συντριβή της χώρας στην οικονομική κρίση και οι μετέπειτα πολιτικές μας ταπεινώσεις αλλοίωσαν σε μεγάλο βαθμό αυτή την ορθή ιστορική κρίση.
Η εντύπωσή μου είναι ότι η αντίληψη, η εικόνα που έχει διαμορφωθεί από τα Δυτικά ΜΜΕ, ότι δηλ. οι κομμουνιστικές χώρες μετά το 1990 πέρασαν αίφνης από την Κόλαση στον Παράδεισο, είναι τόσο "μαγική", τόσο στρεβλή που οι περισσότεροι αγνοούν τα προφανή, αυτά που ο περιηγητής της Βουλγαρίας λ.χ. αντιλαμβάνεται με γυμνό μάτι σε μια βόλτα με αυτοκίνητο στην ύπαιθρο.
Ένα ήταν το κύριο αποτέλεσμα της Wende, της καθεστωτικής στροφής, σχεδόν σε όλες αυτές τις χώρες. Η τρομακτική μείωση του πληθυσμού. Από 9 εκ. το 1990, η Βουλγαρία είχε το 2017 μόλις 7, και προβλέπεται να πέσει στα 5 το 2050. H Ουκρανία από τα 52 εκατομμύρια έπεσε στα 44 και (πριν τον Πόλεμο!) προβλεπόταν να κατρακυλήσει στα 36. Οι Βαλτικές Χώρες έχασαν μεταξύ 20-35% του πληθυσμού τους και προβλέπεται να χάσουν άλλο ένα 20%. Πάνω από 2 εκατομμύρια ανθρώπους έχασε η πρώην Ανατολική Γερμανία, που είδε ειδικά τους νέους να μετοικούν στη Δύση μαζικά. Μόνο την δεκαετία που μας πέρασε η Κροατία έχασε το 10% του πληθυσμού της και η Πολωνία προβλέπεται να χάσει 6 εκ. κατοίκους ώς το 2050.
Οι δέκα ταχύτερα καταρρέουσες δημογραφικά χώρες του πλανήτη βρίσκονται όλες στην Ανατολική Ευρώπη. Και το μοτίβο υπήρξε παντού το ίδιο, αυτό που γνωρίσαμε κι εμείς από την καλή μετά την χρεοκοπία μας: ραγδαίος και ληστρικός εκχρηματισμός της οικονομίας, πρεκαριοποίηση τεράστιου μέρους του πληθυσμού και μαζική μετανάστευση των νέων στις "ώριμες" αγορές (κυρίως Δ. Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία), όπου συχνά άνθρωποι με ένα σωρό πτυχία και ζηλευτή παιδεία εξαναγκάζονται να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί στις απορρυθμισμένες "υπηρεσίες". (Η κατάσταση των Ελλήνων μεταναστών στο Βέλγιο και τη Γερμανία τη δεκαετία του 1960 ήταν συγκριτικά καλύτερη.)
Ειδικά στη Γερμανία, οι μεγάλοι συγγραφείς της χώρας, Δυτικοί και Ανατολικοί, είχαν προβλέψει την εξέλιξη από τότε, και είχαν προειδοποιήσει με τους εμφατικότερους τόνους: Γκύντερ Γκρας, Μάρτιν Βάλζερ, Χάινερ Μύλλερ, Φόλκερ Μπράουν. «Οι φωτεινές επιγραφές, κατοχικός στρατός, προελαύνουν», έγραφε ο τελευταίος το 1991.
Τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής μετάβασης είχαν καταγγείλει, της μεταβίβασης ασύλληπτων περιουσιών στα χέρια ελαχίστων. Και δικαιώθηκαν, όπως φαίνεται και από την ενίσχυση στις χώρες αυτές του λαϊκού αντιευρωπαϊσμού, δεξιάς ή αριστερής κοπής. Η δύναμη της προπαγάνδας όμως βαφτίζει το κρέας ψάρι.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02kHUUi7pHwrdpsweC3ecjx2mLZWVrMChdFrKmuHEvTJ7DdZtzFVjfEyKm7bvX3Crel&id=100003445641273
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.