Από τον Πέτρο Ζερβό, αλήθειες για τη μνήμη του Άουσβιτς και την χρήση της ιστορίας:

Για την ταμπακιέρα κουβέντα…

Τη Δευτέρα 27/1/2020 ένα σκίτσο μου, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ξεσήκωσε αντιδράσεις ενώ το Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στη σύνταξη της Εφημερίδας!!! Επίσης έδωσε αφορμή για ένα κατάπτυστο άρθρο του Βαγγέλη Περρή στην Athens Voice.

Το σκίτσο δείχνει τον Άδωνη Γεωργιάδη με γερμανική στολή στην είσοδο του Άουσβιτς ενώ από πάνω γράφει την χαρακτηριστική φράση του «Μετά τις 30 Απριλίου μη χαλάσουμε τις καρδιές μας». Επίσης μια λεζάντα λέει «Η Τελική Λύση: Άρση προστασίας πρώτης κατοικίας από 1η Μαΐου.

Η σύγκριση του Ολοκαυτώματος με τους πλειστηριασμούς θεωρήθηκε προσβολή! Κι όμως η άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας είναι ένα είδος «Τελικής Λύσης». Το ότι μόνο για φέτος προγραμματίζονται 25.000 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί κατοικίας χωρίς ουσιαστικά να προβλέπεται καμιά νομική προστασία για την πρώτη κατοικία, το ότι τα επόμενα χρόνια θα γίνει η πιο βίαιη μεταφορά ακινήτων από τα μικρομεσαία στρώματα σε τράπεζες και ξένα funds και το τέλος της ιδιοκατοίκησης, με την ανείπωτη δυστυχία που αυτό συνεπάγεται, μόνο με ένα πολύ πιο μείζον, αλλά κατ’ αναλογίαν, αντίστοιχο ιστορικό γεγονός μπορεί, μέσω της υπερβολής, να συγκριθεί! Γιατί έτσι λειτουργεί η σάτιρα και η γελοιογραφία, μέσω της υπερβολής και της αλληγορίας.

Το σκίτσο, λένε, θίγει τη μνήμη του Άουσβιτς! Δεν την θίγει όμως η υποκριτική επίσκεψη ενός φασίστα υπουργού της Ελληνικής κυβέρνησης στον τόπο αυτό, υπουργού που πριν λίγα χρόνια εκθείαζε τηλεοπτικά αλλά και πούλαγε αντισημιτικό βιβλίο του Κ. Πλεύρη! Και λίγες μέρες πριν μίλαγε με χλευασμό για όσους θα χάσουν τα σπίτια τους με την φράση που αναγράφεται στο σκίτσο. Κουβέντα γι’ αυτήν την προσβλητική παρουσία (που ήταν και η πραγματική αφορμή του σκίτσου κι όχι η επέτειος του Ολοκαυτώματος) δεν άκουσα να γίνεται από τους τωρινούς θιγόμενους…

Το Ολοκαύτωμα είναι κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, προέκυψε από τα σπλάχνα της και δεν έχει ιδιοκτήτες! Όσοι κατηγορούν για «αντισημιτισμό» αντίστοιχα σκίτσα επειδή χρησιμοποιούν ένα ιστορικό γεγονός, έμμεσα και σιωπηλά, χτίζουν ένα αόρατο τοίχος δέους και αποτροπής για οτιδήποτε αφορά το σημερινό κράτος του Ισραήλ. Γιατί με την ίδια κατηγορία του «αντισημιτισμού» αποκρούεται οποιαδήποτε κριτική στα πεπραγμένα αυτού του κράτους! Όπως το Αουσβιτς , τόπος μαρτυρίου εκατομμυρίων Εβραίων και όχι μόνον, ανάγεται σε ιερό σύμβολο που δεν αγγίζουμε, κατά προέκταση δεν αγγίζουμε και δεν κριτικάρουμε το κράτος του Ισραήλ, ένα κράτος απαρτχάιντ όπου οι Παλαιστίνιου και άραβες είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και με τις νέες διατάξεις που μετατρέπουν το Ισραήλ σε αμιγώς «Εβραϊκό» κράτος, απαλλοτριώνονται τα πολιτικά τους δικαιώματα οριστικά και οδηγούνται αργά και σταθερά σε αφανισμό!

Όσο τώρα για το άρθρο του Περρή και την άποψή του ότι το σκίτσο αλλά και παλιότερα του Μιχάλη Κουντούρη που αναφέρει (και που κακόβουλα τα συγκρίνει με τις αναρτήσεις του ακροδεξιού Δημήτρη Καμμένου…) «περιπαίζουν τον δραματικό θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων», και τα συγκρίνει με το χιούμορ του Σεφερλή, είναι το λιγότερο άθλια, δείχνει άγνοια, υποκρισία αλλά και περιφρόνηση για την τέχνη της γελοιογραφίας! Και το σημαντικότερο: δεν λέει τίποτα για την ταμπακιέρα! Τι θέλει να πει αυτό τα σκίτσο. Ξαφνικά με έπιασε αντισημιτικός παροξυσμός; Για ποιο λόγο έβαλα έναν φασίστα υπουργό μπροστά στο Άουσβιτς; Το Άουσβιτς θίγω ή τον συγκεκριμένο Υπουργό; Τι θέλω να πω; Γι’ αυτά κουβέντα! Η κρίση δεν υπάρχει, οι πλειστηριασμοί δεν υπάρχουν, η ζοφερή πραγματικότητα μιας χώρας σε οικονομική και πνευματική κατάρρευση δεν υπάρχει. Θίγεται η «ευαισθησία» του συγκεκριμένου αρθρογράφου που θήτευσε και υπηρέτησε στην μεγάλη σχολή του εμπόρου του Φασισμού Θέμου Αναστασιάδη και της φυλλάδας του! Και μας εγκαλεί μάλιστα το συγκεκριμένο άτομο να ανανεώσουμε το εικονογραφικό μας οπλοστάσιο ως ξεπερασμένο! Ο άνθρωπος που βάσισε μεγάλο μέρος της καριέρας του στην κλοπή ξένων κόμικ, σκίτσων και animation, κατακρεουργώντας τα για να εικονογραφήσει το σκουπιδοπεριοδικό «Όλα» αλλά και την αντίστοιχη τηλεοπτική σαβούρα με τον Θέμο…

Κλείνοντας, να πω ότι θεωρώ ότι η Ιστορία δεν είναι ιερό σύμβολο! Όταν γίνεται ιερό σύμβολο, μας αποτρέπει να την αγγίξουμε, να κοιτάμε τις αιτίες και τις δυνάμεις που την κινούν. Για το ολοκαύτωμα φταίει ο Φασισμός ως ενσάρκωση του Απόλυτου Κακού, άρα αυτόν μόνο καταγγέλλουμε. Και πίσω από τον Φασισμό ποιος υπάρχει; Ποιες δυνάμεις οδήγησαν σ’ αυτόν; Μόνος του γεννήθηκε; Είναι τυχαίο ότι κατ’ αναλογία με την άνοδο του Φασισμού τον μεσοπόλεμο, ανδρώνεται και σήμερα για αντίστοιχους λόγους και με σημερινούς όρους ένας διάχυτος φασισμός παντού στην Ευρώπη; Ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι; Ποιος δεν θέλει να γίνεται κουβέντα γι’ αυτά και να ωραιοποιείται η πραγματικότητα με την απατηλή έκφραση της επιστροφής στην «Κανονικότητα», έννοια που εμπεριέχει συμφιλιωτικά τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό μ’ έναν εξευγενισμένο και «σοβαρό» φασισμό ;

ΠΗΓΗ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com