«Χώροι ελεγ­χό­με­νου θα­νά­του» με τη στή­ρι­ξη όλων των αστι­κών κομ­μά­των – Τι λέει η διε­θνής εμπει­ρία

Η σύ­γκλι­ση όλων των αστι­κών κομ­μά­των με τις στρα­τη­γι­κές κα­τευ­θύν­σεις της ΕΕ για το σο­βα­ρό πρό­βλη­μα της το­ξι­κο­ε­ξάρ­τη­σης επι­βε­βαιώ­νε­ται για άλλη μια φορά με αφορ­μή το νο­μο­σχέ­διο του υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας «Εκ­συγ­χρο­νι­σμός και ανα­μόρ­φω­ση θε­σμι­κού πλαι­σί­ου ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών, σύ­στα­ση Εθνι­κού Ορ­γα­νι­σμού Δη­μό­σιας Υγεί­ας, Σύ­στα­ση Εθνι­κού Ιν­στι­τού­του Νε­ο­πλα­σιών και λοι­πές δια­τά­ξεις», που συ­ζη­τιέ­ται από χτες στην Επι­τρο­πή Κοι­νω­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων της Βου­λής.

Στις «λοι­πές δια­τά­ξεις» (!) του νο­μο­σχε­δί­ου η κυ­βέρ­νη­ση πε­ριέ­λα­βε τη νο­μο­θέ­τη­ση της δη­μιουρ­γί­ας «χώρων επο­πτευό­με­νης χρή­σης» (ΧΕΧ) ναρ­κω­τι­κών ου­σιών, τη δη­μιουρ­γία προ­γραμ­μά­των απε­ξάρ­τη­σης από ιδιώ­τες, ΜΚΟ κ.ά. Οι ΧΕΧ εντάσ­σο­νται στην πο­λι­τι­κή «μεί­ω­σης της βλά­βης», όπως απορ­ρέ­ει από την ΕΕ και απο­τε­λεί ένα από τα πιο απάν­θρω­πα κι εγκλη­μα­τι­κά μέτρα δια­χεί­ρι­σης του προ­βλή­μα­τος των ναρ­κω­τι­κών.

Οι­κο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα ιδιω­τών και ΜΚΟ εξυ­πη­ρε­τεί και το άρθρο του νο­μο­σχε­δί­ου με το οποίο «δί­νε­ται νο­μο­θε­τι­κή εξου­σιο­δό­τη­ση στον υπουρ­γό Υγεί­ας όπως με από­φα­σή του κα­θο­ρί­ζο­νται οι βα­σι­κές αρχές και προ­δια­γρα­φές, οι όροι, οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις, τα δι­καιο­λο­γη­τι­κά (…) για τη χο­ρή­γη­ση άδειας ίδρυ­σης και λει­τουρ­γί­ας συμ­βου­λευ­τι­κών σταθ­μών, κέ­ντρων θε­ρα­πευ­τη­ρί­ων σω­μα­τι­κής και ψυ­χι­κής απε­ξάρ­τη­σης και κοι­νω­νι­κής επα­νέ­ντα­ξης ή άλλων σχε­τι­κών μο­νά­δων μη κερ­δο­σκο­πι­κού χα­ρα­κτή­ρα, πέραν των ήδη ανα­γνω­ρι­σμέ­νων με το άρθρο 51».

Οσο για τα δη­μό­σια προ­γράμ­μα­τα που ασχο­λού­νται με την το­ξι­κο­ε­ξάρ­τη­ση, αντί για μό­νι­μο προ­σω­πι­κό το νο­μο­σχέ­διο προ­βλέ­πει ερ­γα­ζό­με­νους με ημε­ρο­μη­νία λήξης (12μη­να), οι οποί­οι θα πλη­ρώ­νο­νται από τους ίδιους και ήδη οι­κο­νο­μι­κά επι­βα­ρυ­μέ­νους Ορ­γα­νι­σμούς.

Ολο­κλη­ρώ­νει ακόμη μια βρώ­μι­κη απο­στο­λή

Ει­δι­κό­τε­ρα, σε ό,τι αφορά τους ΧΕΧ, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έρ­χε­ται να ολο­κλη­ρώ­σει άλλη μια βρώ­μι­κη, αντι­λαϊ­κή απο­στο­λή, καθώς η συ­ζή­τη­ση για την εφαρ­μο­γή του μέ­τρου στην Ελ­λά­δα έχει ανοί­ξει εδώ και 15 χρό­νια από τις κυ­βερ­νή­σεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ΑΝΕΛ. Με επι­στη­μο­νι­κο­φα­νείς «ανα­λύ­σεις» οι άν­θρω­ποι που βρί­σκο­νται στην ενέ­σι­μη χρήση πλα­σά­ρο­νται ως «τε­λειω­μέ­νη υπό­θε­ση» και σπρώ­χνο­νται στη «φυ­λα­κή» των ΧΕΧ, δη­λα­δή στους τέσ­σε­ρις τοί­χους ενός νο­μι­μο­ποι­η­μέ­νου πε­ρι­θω­ρί­ου.

Μαζί με τη διά βίου υπο­κα­τά­στα­ση, οι ΧΕΧ απο­τε­λούν μέτρο που αφαι­ρεί τη δυ­να­τό­τη­τα απ’ τον εξαρ­τη­μέ­νο να αλ­λά­ξει την πο­ρεία του, να κερ­δί­σει τη ζωή του. Ωστό­σο, η απο­δε­δειγ­μέ­νη απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα των «στε­γνών» θε­ρα­πευ­τι­κών προ­γραμ­μά­των, με πο­σο­στά επι­τυ­χί­ας πάνω από 70%, επι­βε­βαιώ­νει πως η απε­ξάρ­τη­ση είναι εφι­κτή, αν υπάρ­χουν οι απαι­τού­με­νες σύγ­χρο­νες δη­μό­σιες και δω­ρε­άν δομές, με την απαι­τού­με­νη στε­λέ­χω­ση και χρη­μα­το­δό­τη­ση.

Αντ’ αυτού, η κυ­βέρ­νη­ση με χυ­δαίο τρόπο πλα­σά­ρει τους ΧΕΧ, επι­κα­λού­με­νη «το δι­καί­ω­μα του κάθε ατό­μου να κάνει επι­λο­γές ανα­φο­ρι­κά με την υγεία και τη ζωή του», στην κα­τεύ­θυν­ση του ιδε­ο­λο­γή­μα­τος της «ατο­μι­κής ευ­θύ­νης», που απαλ­λάσ­σει το κρά­τος από την ευ­θύ­νη για ορ­γά­νω­ση της πρό­λη­ψης και της θε­ρα­πεί­ας.

Η κυ­βέρ­νη­ση με­τα­τρέ­πει το πο­λυ­σύν­θε­το πρό­βλη­μα της το­ξι­κο­ε­ξάρ­τη­σης σε «ια­τρι­κό» και «δη­μό­σιας τάξης», προ­ω­θεί τη νο­μι­μο­ποί­η­ση των ναρ­κω­τι­κών και του εμπο­ρί­ου τους και τη νο­μι­μο­ποί­η­ση του προ­βλή­μα­τος ως «άλλου ενός φυ­σι­κού φαι­νο­μέ­νου» στη συ­νεί­δη­ση του λαού.

Στή­ρι­ξη από όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα

Στη χτε­σι­νή συ­νε­δρί­α­ση, ο υπουρ­γός Υγεί­ας, Αν­δρέ­ας Ξαν­θός, κά­νο­ντας το μαύρο άσπρο πα­ρου­σί­α­σε τους ΧΕΧ ως «μια επι­στη­μο­νι­κά τεκ­μη­ριω­μέ­νη πα­ρέμ­βα­ση, με κοι­νω­νι­κή ευαι­σθη­σία, με αν­θρω­πι­στι­κή ευαι­σθη­σία αλλά και πρω­τί­στως και κυ­ρί­ως, με όρους προ­στα­σί­ας της δη­μό­σιας υγεί­ας», ως «μια προ­ο­δευ­τι­κή ρύθ­μι­ση», την οποία «πε­ρι­μέ­νου­με να στη­ρί­ξουν οι πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις που αυ­το­α­πο­κα­λού­νται προ­ο­δευ­τι­κές»!

Το κά­λε­σμά του βρήκε εύ­φο­ρο έδα­φος, καθώς όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα, μη­δε­νός εξαι­ρου­μέ­νου, δή­λω­σαν τη στή­ρι­ξή τους στο νο­μο­σχέ­διο, που συν­δέ­ε­ται άμεσα με τη δια­σφά­λι­ση των με­γά­λων οι­κο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων που επο­φθαλ­μιούν κέρδη από επεν­δύ­σεις στο κέ­ντρο της Αθή­νας.

Πιο συ­γκε­κρι­μέ­να, ο ει­ση­γη­τής της ΝΔ, Ι. Φω­τή­λας, πρό­τει­νε να γίνει όπως στην Ευ­ρώ­πη, όπου «στους επο­πτευό­με­νους χώ­ρους χρή­σης την ουσία τη δίνει το κρά­τος, γιατί έτσι θα προ­λά­βου­με και το να μην είναι νο­θευ­μέ­νη και να μην πε­θά­νει και το να μην τρέ­χει να πάει να το αγο­ρά­σει από τους εμπό­ρους, αλλά να μπο­ρεί να δου­λεύ­ει, γιατί θα ξέρει ότι το κρά­τος θα του τη δώσει».

Από το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) ο ει­δι­κός αγο­ρη­τής, Κ. Μπαρ­γιώ­τας, υπεν­θύ­μι­σε ότι το κόμμα του πρω­το­στά­τη­σε στην ίδρυ­ση τέ­τοιων χώρων, κα­τα­θέ­το­ντας από τον Ιούλη του 2018 σχε­τι­κή τρο­πο­λο­γία. Ο ει­δι­κός αγο­ρη­τής της να­ζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής, Γ. Αϊ­βα­τί­δης, ζή­τη­σε να γί­νουν «νο­μο­τε­χνι­κές βελ­τιώ­σεις και προ­σθή­κες, προ­κει­μέ­νου να εμ­φα­νί­ζε­ται ως ένα άρθρο, το οποίο είναι προς την κα­τεύ­θυν­ση να βοη­θή­σει κά­ποιους αν­θρώ­πους», ενώ για «άρθρα που είναι προς τη σωστή κα­τεύ­θυν­ση» έκανε λόγο ο ει­δι­κός αγο­ρη­τής της Ενω­σης Κε­ντρώ­ων, Αν. Με­γα­λο­μύ­στα­κας, ανα­φε­ρό­με­νος συ­νο­λι­κά στο νο­μο­σχέ­διο.

Μόνο το ΚΚΕ έχει ξε­κά­θα­ρη θέση ενά­ντια στις δια­τά­ξεις αυτές του νο­μο­σχε­δί­ου, κα­ταγ­γέλ­λο­ντας την κυ­βέρ­νη­ση και τα άλλα κόμ­μα­τα για τη δη­μιουρ­γία «χώρων επο­πτευό­με­νου θα­νά­του».

Τους απα­ντά­ει η ίδια η διε­θνής εμπει­ρία

«Οι ΧΕΧ απο­τε­λούν μια από τις επι­στη­μο­νι­κά τεκ­μη­ριω­μέ­νες πα­ρεμ­βά­σεις μεί­ω­σης της βλά­βης (…) Λει­τουρ­γούν στην Ευ­ρώ­πη 3 δε­κα­ε­τί­ες», ανα­φέ­ρε­ται στο νο­μο­σχέ­διο. Η αλή­θεια είναι:

Πράγ­μα­τι, στην ΕΕ λει­τουρ­γούν 78 «shooting rooms» («χώροι να τρυ­πιέ­σαι» ή ΧΕΧ), εκ των οποί­ων οι 45 βρί­σκο­νται στην Ολ­λαν­δία. Εκεί λει­τουρ­γούν πα­ράλ­λη­λα με τα προ­γράμ­μα­τα χο­ρή­γη­σης ηρω­ί­νης σε χρή­στες με την ευ­θύ­νη του κρά­τους και με εμπλο­κή δήμων και 180 φο­ρέ­ων (υπουρ­γεί­ων, Το­πι­κής Διοί­κη­σης, Εκ­κλη­σί­ας, ΜΚΟ, ακόμα και του «Κόμ­μα­τος των Ναρ­κω­τι­κών»). Από τα ίδια τα στοι­χεία που δίνει η κυ­βέρ­νη­ση της Ολ­λαν­δί­ας προς το EMCDDA, δεν προ­κύ­πτει από που­θε­νά η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα αυτού του μέ­τρου ως προς τη μεί­ω­ση της χρή­σης ή ως προς τη μεί­ω­ση των θα­νά­των από ηρω­ί­νη. Αντί­θε­τα, δια­γρά­φε­ται στα­θε­ρά αύ­ξη­ση της χρή­σης ηρω­ί­νης. Επι­πλέ­ον, τα στοι­χεία δεί­χνουν ότι λόγω των «shooting rooms» στην Ολ­λαν­δία δεν υπάρ­χει τάση έντα­ξης χρη­στών σε πρό­γραμ­μα θε­ρα­πεί­ας.

Στην Ελ­βε­τία, οι αρχές ανα­γκά­στη­καν να κλεί­σουν τέ­τοιο χώρο στο πάρκο της Ζυ­ρί­χης, καθώς μέσα σε λίγα χρό­νια με­τα­τρά­πη­κε σε κό­λα­ση ζω­ντα­νών νε­κρών.

Οι έρευ­νες που μι­λούν για τα θε­τι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα στην πρό­λη­ψη οξέων πε­ρι­στα­τι­κών υπερ­δο­σο­λο­γί­ας στους εν­δο­φλέ­βιους χρή­στες οπιοει­δών, ανα­φέ­ρο­νται σε μο­νά­δες που τη­ρούν πολύ υψη­λές προ­δια­γρα­φές λει­τουρ­γί­ας κι ωστό­σο δεν δια­θέ­τουν το σύ­νο­λο των στοι­χεί­ων που απαι­τού­νται για τη συ­νο­λι­κή και σε βάθος απο­τί­μη­ση των απο­τε­λε­σμά­των λει­τουρ­γί­ας τους.

Το ΚΕΘΕΑ ανα­φέ­ρει: «Η λει­τουρ­γία τέ­τοιων χώρων εγεί­ρει ση­μα­ντι­κά ζη­τή­μα­τα, γιατί μπο­ρεί να εν­θαρ­ρύ­νει τη χρήση, να ενι­σχύ­σει το­πι­κά τις “πιά­τσες” και να μειώ­σει το κί­νη­τρο για θε­ρα­πεία. Παρ’ όλα αυτά, η δη­μιουρ­γία χώρων επο­πτευό­με­νης χρή­σης προ­βάλ­λε­ται από πολ­λές πλευ­ρές ως και­νο­τό­μος και “σω­τή­ρια”, χωρίς να λαμ­βά­νο­νται υπόψη τα επι­στη­μο­νι­κά δε­δο­μέ­να που ενι­σχύ­ουν την αντί­θε­τη άποψη. Η Αθήνα δεν χρειά­ζε­ται απο­σπα­σμα­τι­κά και αμ­φι­λε­γό­με­να μέτρα. Χρειά­ζε­ται έναν μα­κρο­πρό­θε­σμο, ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχε­δια­σμό, που θα αξιο­λο­γεί τις ανά­γκες και θα προ­σφέ­ρει όλο το εύρος των υπη­ρε­σιών, ώστε να αντα­πο­κρί­νε­ται στους δια­φο­ρε­τι­κούς βαθ­μούς εξάρ­τη­σης και κοι­νω­νι­κού απο­κλει­σμού του πλη­θυ­σμού των χρη­στών, αλλά και στις πολ­λα­πλές ανά­γκες κάθε ατό­μου ξε­χω­ρι­στά. Δια­φο­ρε­τι­κά το πρό­βλη­μα θα συ­νε­χί­σει να ανα­κυ­κλώ­νε­ται».

Πηγή: 902.​gr

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com