Εμείς

Πετεφρής

Εμείς

26-01-2019

Εμείς.

Οι διαφωνούντες.

Καλημέρα σας και Καλή Πάσκα.

Μας μάζεψαν σε ένα στρατόπεδο. Του κοτσάρισαν την ταμπέλα «Όρχος αντιφρονούντων» και όποιος περίεργος περαστικός ρωτάει, του εξηγούν πως είμαστε φασισταριά, στρατόκαυλοι, αντιδραστικοί, χρυσαυγίτες και οπισθοδρομικοί.

Επί χρόνια και δεκαετίες το πράττουν. Με επιτυχία. Για έναν απλό λόγο. Δεν είμαστε τίποτε από αυτά. Καλύτερα, δεν μας στρίμωξαν με στόχο να μας δικάσουν.

Συνυπάρχουμε με μόνο κριτήριο εάν εκφράζουμε θυμό η απογοήτευση. Ποτέ δεν συμμαχήσαμε με κανέναν. Αλλά μας θεωρούν συνοδοιπόρους της Μαύρης Αντίδρασης, πίσω και πέρα από τα βουνά, καθυστερημένους, επικίνδυνους και άξιους απομόνωσης.

Το στρατόπεδο δεν φρουρείται. Δεν χρειάζεται. Ζέχνουμε και η αποφορά μας απομακρύνει τους πάντες. Αν μας σημάδευαν με πυρωμένο σίδερο, πιο άνετα θα κυκλοφορούσαμε.

Τώρα που πέρασε η πρώτη κρυάδα, θα μας ξεχάσουν στον Όρχο, ώστε να στήσουν με υπομονή και σύστημα, το μαιευτήριο απ’ όπου θα  γεννηθούν τα παιδιά των οπαδών τους. Δικά μας παιδιά, δεν έχουμε. Τα καταπίνουν τα εξωμήτρια, οι αμβλώσεις, άσε που κυριαρχεί το ανεμογκάστρι.

Το τελευταίο που τους ενδιαφέρει, είναι οι λέξεις μας. Έτσι και διαμαρτυρηθούμε, δουλεύει η μάνικα του απολυμαντικού. Εκτός στρατοπέδου, δεν παράγεται κάτι άλλο. Η κατάχρεη χώρα, με αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις, μετατρέπεται σε Νεβερλάνδη. Διότι οι «νικητές» ενώ συμμετείχαν σε όλα τα σκάνδαλα και τις αμμοληψίες από τους συνεχείς εκβραχισμούς της Ιστορίας, επινόησαν θεωρίες του Χάους, ντυμένες με πλαστόν ανθρωπισμό, όρισαν τι εστί μόρφωση και τι επιχείρημα, και δούλεψαν εντατικά με σύμβολα τα οποία δείχνουν κάθε φορά που κάποιος καταδέχεται να τους κοιτάξει.

Εμείς.

Που δεν ανήκουμε στο «εμείς». Που δεν θα δίναμε διαπραγματευτική εξουσία σε ένα υπουργό εξωτερικών που παράγει τέτοιας φρικτής ποιότητας ποίηση. Που δεν θα συνεργαζόμασταν ποτέ με Ανεξάρτητο Έλληνα για να τον φλομώσουμε όταν χρειάστηκε, στην απάτη. Που τον θέλαμε για να είναι ήρεμος ο Στρατός, φιλική η Εκκλησία και τον αφήναμε να ντύνεται «δράκος με χοντρόλαιμο για να κάνει πόλεμο». Που δεν θα στήναμε ποτέ αριστερίστικα φλάμπουρα και Ρουβίκωνες. Χαλαρώνοντας την δακρυσμένη υποχρέωση των φυλακών, της Παιδείας και ουδέποτε θα αφαιρούσαμε από τους νέους το ιερό όπλο της διαμαρτυρίας, μήτε θα τους χώναμε σε αλληλέγγυες, αμόρφωτες μάγκες ευκαιριστών. Που δεν ήμασταν ποτέ δεξιοί, αλλά τελείως, ντιπ καταντίπ  σεβαστικοί και ευγενείς σε κάθε «πλάστρα φωτιά».

Εμείς. Που ακόμη κι όταν τους πετάξουν στην ανυπαρξία, σώζοντας μόνον τον επικεφαλής αστοιχείωτο Αρτούρο Ούι για να ευδοκιμήσει, ως Άρατος σε άλλα πόστα, πάλι θα σφίξουμε τα δόντια και θα τους γιατροπορέψουμε με ό,τι έχουμε, αποφεύγοντας κάθε «εγώ καλά σου τά λεγα».

Διότι πολτοποιήσαμε το εγώ μας για να υπάρξουμε ως «εμείς».

ΠΗΓΗ:https://www.thegreekcloud.com

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com