Youtube heroes: Το διαδίκτυο των ρουφιάνων…

Ο καπιταλιστικός εθελοντισμός έκανε έντονα την εμφάνισή του την προηγούμενη δεκαετία και ήδη έχει αρχίσει να περνάει σε άλλο level. H λέξη «εθελοντισμός» όμως έχει πολλές έννοιες και εξαρτάται την οπτική ή πώς θα σερβιριστεί. Εθελοντές είναι πολλοί άνθρωποι που πράττουν ανάλογα την κοσμοθεωρία και τον χαρακτήρα τους. Για παράδειγμα, σαν «εθελοντές» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα διάφορα τετραψήφια νούμερα για να «αναφέρουν» κάτι στις αρχές.

Μπορεί στην Ελλάδα να μην το βλέπετε έντονα σαν φαινόμενο – παρόλο που υπάρχουν αρκετοί τετραψήφιοι και πενταψήφιοι αριθμοί (μα και mails) ανωνύμων καταγγελιών [αν και το 2010 με τις καταγγελίες για το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους έγινε χαμός, μα θα πρέπει να γνωρίζετε πως υπάρχει και νόμος (4055/2012) για αρχειοθέτηση ανώνυμων καταγγελιών], όμως στις ΗΠΑ, αφίσες και διαφημίσεις αναφέρουν συνεχώς τέτοια νούμερα που μπορείς να καταδώσεις κάποιον συμπολίτη σου. Και πιστέψτε με, υπάρχουν για τα πάντα, άσχετα αν το τελευταίο διάστημα κάνουν θραύση όσα αφορούν καταγγελίες για «παράνομους» μετανάστες και «ξένους» γενικότερα. Προφανώς αυτές είναι περιπτώσεις «εθελοντισμού» που διαφέρουν ριζικά από τον κοινοτικό.

Αν και δεν υπάρχουν ακριβή στατιστικά στοιχεία για αυτά, πριν λίγα χρόνια διάβαζα για την έκπληξη που είχαν νοιώσει αστυνομικοί (στις ΗΠΑ), με την αποδοχή και την χρήση της εφαρμογής κατάδοσης ανθρώπων Facewatch ID και αναφορές για αριθμούς μεγάλους προσλήψεων σε θέσεις τηλεφωνικού κέντρου για τέτοια 4ψήφια και 5ψήφια νούμερα.

Εκτός αυτού όμως, παρατηρώντας την εξέλιξη των social-media στα χρόνια, με προεξέχον το Facebook βλέπουμε την σταδιακή καθιέρωση στοιχείων που άμεσα ή έμμεσα είναι στοιχεία κατάδοσης (ως ακόμα και αυτή η live πληκτρολόγηση).

Όπως και να έχει, τα κέντρα καταγγελιών έγιναν ξανά της μόδας και έχουν έρθει για να μείνουν (έστω μέχρι να έρθει η επόμενη τεχνολογία που θα τα αντικαταστήσει καλύτερα). Και δεν μιλάμε βέβαια για τις καταγγελίες στις υποτιθέμενες αρχές «προστασίας», αφού αυτές ούτως ή άλλως έχουν συγκεκριμένα πλαίσια που κινούνται και σε καμία περίπτωση δεν είναι επιθετικές ή επιδιώκουν εφαρμογή του νόμου όταν αφορά περιπτώσεις μεγάλων εταιρειών (πχ τηλεφωνικών, εστίασης κλπ). Γνωστό εξάλλου, πως το νομικό σύστημα είναι απόλυτα ταξικό και ευνοεί την οργανωμένη κοινωνική διάσπαση, δημιουργώντας ως ακόμα και «δόγματα», σαν το γνωστό «με την κατσίκα του γείτονα» που έρχεται από μια ασήμαντη χώρα της βαλκανικής χερσονήσου.

Μπορεί μέσα στην καθημερινότητά μας να μην τα λαμβάνουμε υπόψιν όλα αυτά, όμως τα τμήματα marketing και management των πολυεθνικών ξοδεύουν εκατομμύρια σε τέτοιες έρευνες ανθρώπινης συμπεριφοράς (ίσως αυτό μπορεί να κάνει αντιληπτή την αξία των προσωπικών δεδομένων) και όλα αυτά όχι μόνο τους είναι γνωστά, μα αποτελούν και την γραμμή πλεύσης τους.

Και αν το σκεφτούμε πιο καθαρά, ποιες είναι αυτές που όχι μόνο έχουν στην διάθεσή τους τέτοιες έρευνες, μα και τεράστια data-bases (υπάρχει ολόκληρη επιστήμη για την μελέτη των δικτυακών προτιμήσεων με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία του κάθε ατόμου, όπως τόπο κατοικίας, μετακινήσεις, αγορές, δημόσια σχόλια κλπ που αναλύει και ταξινομεί όλα αυτά) με τις προτιμήσεις των ανθρώπων;

Μα ποιες άλλες από τις δικτυακές πολυεθνικές όπως οι Google, Facebook, Microsoft, Apple κλπ. Και ιδιαίτερα η Google μάλλον «ξέρει κάποια πράγματα για εμάς πιο καλά και από την μητέρα μας» όπως χαρακτηριστικά λέγεται.

Αν και όλες αυτές οι εταιρείες αναπτύσσουν και εμπλέκονται διάφορα συστήματα «εθελοντισμού» για έλεγχο των υπηρεσιών τους, διαφέρει η στρατηγική τους όσον αφορά το πώς θα τα παρουσιάσουν στην «κοινή γνώμη», μα πάντα οι λόγοι που αναφέρουν περιλαμβάνουν το γενικό καλό, ηθική, προστασία κλπ-κλπ γνωστά κλισέ προσχήματα που ωστόσο από πίσω οι σκοποί είναι εντελώς διαφορετικοί.

Η έκφραση «χρήσιμοι ηλίθιοι» με αρκετές και ακόμα χειρότερες παραλλαγές, ακούγεται συχνά στους τελευταίους ορόφους των πολυεθνικών και μεγάλων εταιρειών. Και αυτοί οι «ηλίθιοι» δεν είναι φυσικά άλλοι από τους ανθρώπους εκεί έξω. Ο Steve Jiobs για παράδειγμα, το είχε πει πιο κομψά, δεκαετίες πριν και αυτό που εννοούσε ήταν πως «οι άνθρωποι είναι ηλίθιοι, μα υπάρχουν και αυτοί οι λίγοι σαν εμένα που τους λέμε τι είναι αυτό που χρειάζονται».

Κάτι άλλο γνωστό επίσης, είναι το πόσο εύκολα οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να κάνουν κάτι για ένα αντάλλαγμα ή δώρο ακόμα και αν αυτό είναι καθρεφτάκια και χάντρες.

Με τον συνδυασμό αυτόν, μπορείς να δημιουργήσεις μια στρατιά ανθρώπων που θα τους ονομάσεις «κοινότητα» ή όπως αλλιώς θες, κάνοντάς τους να δουλεύουν τζάμπα για εσένα και συγχρόνως να τους απαλείψεις κάθε τυχόν ενδοιασμό ή ενοχή με ηθικοπλασίες και προστάγματα όπως «το γενικό καλό» κλπ-κλπ.

Όλα αυτά λοιπόν, η Google μόλις τα έκανε πράξη με ένα νέο πρόγραμμα που το ονόμασε YouTube Heroes.

Τι είναι το YouTube Heroes;

• Έτσι, «αθώα», όπως το αναφέρει η Google:

Το YouTube Heroes είναι μια παγκόσμια κοινότητα συνεργατών που βοηθούν το YouTube να προσφέρει την καλύτερη δυνατή εμπειρία σε όλους. Οι συνεργάτες Heroes επισημαίνουν ακατάλληλο περιεχόμενο, προσθέτουν υπότιτλους σε βίντεο και μοιράζονται τις γνώσεις τους με άλλους χρήστες στο φόρουμ του YouTube, ξεκλειδώνοντας παράλληλα αποκλειστικά προνόμια. Το πρόγραμμα YouTube Heroes παρέχεται όπου είναι διαθέσιμο το YouTube.

• Και όπως εξηγεί καλύτερα (;):

Ως YouTube Hero θα βοηθάτε άλλα άτομα και θα απολαμβάνετε εξαιρετικά προνόμια σε αντάλλαγμα, όπως πρόσβαση σε αποκλειστικά εργαστήρια και παρουσίαση νέων προϊόντων σε πρώτη προβολή. Αν σας ενδιαφέρει να γίνετε YouTube Hero, συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα. Λάβετε υπόψη ότι λόγω του μεγάλου αριθμού των αιτήσεων που λαμβάνουμε, θα απαντήσουμε μόνο σε όσους χρήστες πληρούν τα κριτήρια.

Δέκα κρίκοι ένα τάλληρο, για περάστε παρακαλώ:

Και ποια είναι αυτά τα «εξαιρετικά προνόμια»;

Τα καθρεφτάκια και οι χάντρες που είπαμε πριν (χωρίς αυτό να σημαίνει πως αν ήταν κάτι μεγαλύτερο, θα άλλαζε κάτι):

επειδή, σύμφωνα με την Google, δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό

από τα να μιλάς και να παίρνεις γνώση από κάποιον φωστήρα υπάλληλό της στο YouTube 

• Και όλο αυτό, το προωθεί με μορφή καμπάνιας, τόσο μέσω μιας ειδικής σελίδας, όσο και με ένα βίντεο:

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, μα αναφέρει σαφέστατα πως η επιλογή αυτών των ατόμων θα γίνει με «συγκεκριμένα κριτήρια». Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου για αυτό και πως οι επιλογές θα είναι απολύτως επιτυχείς. Αν δεν γνωρίζει η Google το «ποιος είναι ποιος», τότε ποιος;

Αυτήν την είδηση λοιπόν – όπως καλά γνώριζε το marketing της Google – την διέδωσαν ταχύτατα οι πρώτοι πρόθυμοι ηλίθιοι και μάλιστα δωρεάν (ή έστω για τα hits στις σελίδες τους, αφού η αναφορά σε Google και υπηρεσίες της είναι κάτι πιασάρικο). Φυσικά, (όπως κάνουν πάντα), κανένας τους δεν το έψαξε περισσότερο, δεν αναρωτήθηκε, δεν έκανε την παραμικρή ανάλυση, δεν μπήκε στην διαδικασία του στοιχειώδους προβληματισμού:

επειδή αυτό το διαδίκτυο και αυτές τις πληροφορίες έχεις

Τι λοιπόν συμβαίνει;

Ουσιαστικά, από την εποχή της «δικαιοσύνης» των όχλων, μας χωρίζουν λίγα εκατοστά καλωδίου ethernet που ωστόσο αυτό μπορεί να είναι πιο αποδοτικό, καθώς πιο εύκολα και πιο μεγάλη σε αριθμό, μπορεί να συγκροτηθεί μια στρατιά e-τιμωρών.

Όμως, τι πραγματικά σημαίνει αυτό;

Πως η Google, μπορεί – και το κάνει – να εφαρμόσει πολιτικές και να διαμορφώσει αντιλήψεις. Εδώ που τα λέμε, έχει την δύναμη να διαμορφώσει πολλά στοιχεία της ανθρώπινης ιστορίας, δίνοντας στις επόμενες γενιές διαφορετικά και αλλοιωμένα αληθοφανή στοιχεία.

Πρακτικά λοιπόν, όλοι αυτοί οι Youtube «ήρωες» από κάθε πλάτος και μήκος του πλανήτη, αυτό που θα κάνουν είναι να γυρνάνε από κανάλι σε κανάλι, κατεβάζοντας βίντεο τα οποία δεν συμφωνούν με τις εκάστοτε επικρατούσες πολιτικές και κοινωνικές αντιλήψεις!!!

Ποιος τις ορίζει όμως αυτές; Πολύ καλή ερώτηση και χαίρομαι που την κάνατε. Ας περάσουμε στην επόμενη…

Βέβαια, πολλοί χαφιέδες ιστορικά, θα κάνουν ό,τι κάνουν χωρίς να έχουν κανένα αντίκρυσμα, μα πάντα το κέρδος είναι επιθυμητό. Στην περίπτωσή μας οι «καθρεφτοχάντρες». Τα bonus δηλαδή για να ανέβεις στην κλίμακα των ρουφιάνων ή των «YT Heroes» στην προκειμένη:

• Κάνεις αναφορά για βίντεο που παραβαίνουν τις οδηγίες κοινότητας -> πάρε 1 πόντο.
• Συνεισφέρεις μια πρόταση που δημοσιεύεται σαν υπότιτλος (με ποια κριτήρια θα σας γελάσω)-> πάρε άλλον έναν 1 πόντο.
• Έδωσες την καλύτερη (για ποιους;) απάντηση σε ερώτηση χρήστη στο φόρουμ του YouTube -> εδώ τα πράγματα είναι απλόχερα και τσιμπάς 10 πόντους.

Είναι το ίδιο σύστημα που εφαρμόζεται και στα παιχνίδια, με την συλλογή πόντων / βαθμών. Αυτό – το εντελώς άυλο – σου δίνει την ώθηση και τα ερεθίσματα για να ανεβάσεις ακόμα περισσότερο το σκορ σου (απλή μελέτη ανθρώπινης συμπεριφοράς, τα είπαμε και πριν).

Πόσοι προβληματιστήκατε με το πρώτο;

Έδωσες κάποιους που παραβιάζουν τις «οδηγίες της κοινότητας»; Μπορείς να το χαρείς διπλά και τρίδιπλα αφού εκτός από το ότι το περιεχόμενο των βίντεό τους μπορεί να ήταν αντίθετο στα δικά σου πιστεύω, συγχρόνως τους έκοψες και τα ψίχουλα που παίρνει από την Google με τα adwords, κατεβάζοντάς τους τα βίντεο ή και κλείνοντάς τους το κανάλι.

Και γιατί αναφέρουμε τα adwords;

Επειδή από τα μέσα του καλοκαιριού (2016), η Google άρχισε να κόβει την χρηματοδότηση (από διαφημίσεις) για πάρα πολλά βίντεο και κανάλια, ισχυριζόμενη την μη συμμόρφωσή τους στις «πρακτικές ορθής χρήσης του Youtube». Άρα, είναι προφανές πως όλη αυτή η «ηθική» εκστρατεία μόνο τέτοια δεν είναι και οι προθέσεις είναι διαφορετικές.

Οι ψηφιακοί ρουφιάνο-ήρωες του αύριο:

Αν το δούμε καθαρά, έχουμε καθαρά – μαζί με τον χαφιεδισμό – και προσχηματική λογοκρισία. Και ποτέ η λογοκρισία δεν λειτούργησε ηθικά. Δεν δημιουργήθηκε άλλωστε για κάτι τέτοιο.

Όμως έχουμε και κάτι ακόμα. Κάτι που θα το δούμε σύντομα να γίνεται το επόμενο διθυραμβικό best-seller στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα, σε λίγο διάστημα η Google θα κυκλοφορήσει πως ο ΥΤ-hero χρήστης «Person of Stupidity» κατέβασε ένα βίντεο που περιείχε το «τάδε περιεχόμενο». Και όπου «τάδε» βάλτε ό,τι θέλετε. Ο όχλος θα σπεύσει να αναδημοσιεύσει και χειροκροτήσει και γιατί όχι; να φανταστεί τον εαυτό του στην θέση του. Οι «πολιτισμένοι» άνθρωποι άνθρωποι άλλωστε, διψάνε για αίμα και επίδειξη δύναμης.

Πλέον δεν έχει σημασία αν το αίμα είναι πραγματικό ή ψηφιακό ή αν οι άνθρωποι που κυνηγάνε τους είναι απολύτως άγνωστοι και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ζωή τους, πόσο μάλλον ολόκληρες κοινωνίες.

Άραγε, τι τύχη θα έχουν διαρροές βίντεο πχ σαν αυτά της αραβικής άνοιξης ή ακόμα περισσότερο σαν αυτό της Chelsea Manning;

Και εκτός αυτού, αναλογιστείτε τις ελευθερίες (sic) που δίνονται για μαζικό bullying, από τον όχλο, σε όσα βίντεο θεωρούνται τζιζ-κακό / αρνητικά/ μη συμμορφούμενα / ανεπιθύμητα.

Και φυσικά, το πιο σπουδαίο είναι πως η Google θα καταφέρει να κάνει την δουλειά της και τζάμπα, και γρήγορα, και έχοντας συνεχώς στην διάθεσή της ένα τσούρμο ανθρώπους να αστυνομεύουν στην υπηρεσία της.

Και ποιοι θα είναι αυτοί οι άνθρωποι; Αυτοί οι… «ήρωες»;

Προφανώς είναι αδύνατο να τους γνωρίζουμε, μα μπορούμε να μιλήσουμε για τον ανθρωπότυπο που υπάρχει παντού γύρω μας, και ψηφιακά τον συναντάμε στο Facebook, Twitter και αφυπνιστικά «ενημερωτικά» ιστολόγια, αναπαράγοντας κάθε τι έτοιμο από άλλους που ανταποκρίνεται στην δική τους αίσθηση των πραγμάτων και νοημοσύνη (not). Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που χρησιμοποιούν πολιτικές, θρησκευτικές και κάθε άλλου είδους οργανώσεις προσπαθώντας να περάσουν τις απόψεις και σκοπιμότητές τους. Είναι οι οπαδοί, τα fan-boys, οι χειροκροτητές και τέλος πάντων οι πρόθυμοι ηλίθιοι.

Χρειάζεται άραγε να υποθέσουμε πόσοι ερεθιστήκαν (και δεν είναι σχήμα λόγου) με αυτό; Πόσα εσώρουχα μούσκεψαν;

Όπως λέγεται, η συμμετοχή είναι τεράστια, μόλις λίγα λεπτά μετά από την δημοσίευση (όχι πως αμφιβάλλαμε).

Είμαι βεβαία πως σε κάποια πολυτελή γραφεία του Googleplex κάποιοι θα έχουν σκάσει από τα γέλια και θα τσουγκράνε τα ποτήρια με τα απεριτίφ τους, πίνοντας στην υγειά των προθύμων κορόιδων (και ρουφιάνων).

Επίλογος:

Οδεύοντας στον μισό αιώνα από το (πιο μαζικό) ξεκίνημα του διαδικτύου, θα πρέπει να αναθεωρηθούν πολλά και σημαντικά από τα όσα γράφονται πως είναι. Αν νομίζετε πως οι εποχές που διανύουμε είναι ελεύθερες και ψηφιακά κατέχονται από την ελεύθερη ροή πληροφοριών και ιδεών, θα πρέπει να κοιτάξετε καλύτερα γύρω σας και να παρατηρήσετε καλύτερα την ροή της πληροφορίας στο διαδίκτυο, επειδή είναι τόσο κοινή και πανομοιότυπη, και η κατάσταση κάθε μέρα (κυριολεκτικά) χειροτερεύει. Τα χαρακτηριστικά για καλύτερες selfies και επιλογές για likes αυξάνονται ενώ οι ελευθερίες, συγκαλυμμένα ή μη, ελαττώνονται.

Το «ελεύθερο» διαδίκτυο το διαχειρίζονται πολυεθνικές που θησαυρίζουν από τα δεδομένα μας, επιβάλλοντας ακαταλαβίστικα παρανοϊκούς «όρους, διατάξεις, πολιτικές» και άλλα, δημιουργώντας ένα τεράστιο ψηφιακό εμπορικό κέντρο με ασφάλεια σε κάθε γωνία, για απομάκρυνση όσων κρίνουν ως μη επικερδείς και ανεπιθύμητους – επειδή έτσι…

Και το να πεις: «υπάρχουν κι’ αλλού πορτοκαλιές» και να φύγεις (μαζικά) από την Google πηγαίνοντας πχ στην Vimeo ή στο MS-videos και όπου αλλού, δεν θα έχει αποτέλεσμα, τα ίδια ακριβώς θα ισχύουν και εκεί. Ακόμα και άλλες εναλλακτικές παρουσίες εξαγοράζονται. Αυτό έχει συμβεί αμέτρητες φορές στο παρελθόν και συνεχίζει να γίνεται με ρυθμούς που δεν φανταζόμαστε (και το YouTube εξάλλου από εξαγορά το απέκτησε η Google). Και στο φινάλε, δικό της είναι το μαγαζί και αυτό που θέλει κάνει.

Η μόνη λύση είναι να γίνουμε εμείς το διαδίκτυο και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με το P2P την παρούσα στιγμή.

Δεν γνωρίζω πόσες γενιές θα χρειαστούν για να αλλάξουν οι κοινωνίες και οι άνθρωποι να γίνουν κύριοι του εαυτού τους, σκεπτόμενα υπεύθυνα άτομα μέσα σε εντελώς ελευθεριακές κοινωνίες, καταργώντας εταιρείες και τον παράγοντα του κέρδους, μα είναι βέβαιο πως τα αμέσως επόμενα χρόνια θα ανήκουν στις πολυεθνικές και αυτό θα επιφέρει ολέθριες επιπτώσεις. Το μόνο βέβαιο πάντως είναι πως το διαδίκτυο ΔΕΝ είναι ελεύθερο και πως η πληροφορία που διακινείται είναι σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενη.

Δεν υπάρχει κανένας μπούσουλας για το τι μπορούμε να κάνουμε, μα σίγουρα είναι στο χέρι μας να μην είμαστε «πρόθυμοι ηλίθιοι».

ΠΗΓΗ: http://osarena.net, http://blogvirona.blogspot.gr/

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com