Το μανιφέστο των ηττημένων και ο τελικός της χρεοκοπίας ενός καταπονημένου κράτους

Είναι συγκλονιστικές οι αναφορές δύο νεαρών Ελληνίδων σε γερμανική εφημερίδα (πηγή), σύμφωνα με τις οποίες σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής:

“Η οικονομική κρίση είναι εξτρεμιστικά σκληρή για εμάς τους νέους και φαίνεται σαν να μη γίνει η ζωή μας ποτέ καλύτερη. Στην παρούσα χρονική στιγμή δεν μπορώ να φαντασθώ κανένα καλύτερο μέλλον. Η ψυχή μου είναι καταπονημένη από όλα αυτά τα αρνητικά σενάρια που κυκλοφορούν, ενώ αισθάνομαι εξαιρετικά ανασφαλής”.

“Δεν είμαστε πια θυμωμένοι – έχουμε απλά εγκαταλείψει τον αγώνα, νοιώθουμε ηττημένοι. Γνωρίζουμε πως μας εκμεταλλεύθηκαν όλοι – η κυβέρνηση μας, η Ευρώπη, οι πάντες. Δεν υπάρχει πλέον κάποιος που να μπορούμε να εμπιστευθούμε – δεν μας έχει απομείνει τίποτα. Οι πολιτικοί μας χρησιμοποιούν, κάνοντας ότι θέλουν μαζί μας. Εγκατέλειψαν όλους εμάς τους Πολίτες στην τύχη μας – είμαστε άδειοι, έχουμε δώσει όλα όσα μπορούσαμε να δώσουμε.

Για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση, χρειαζόμαστε ελπίδα, σχέδια, ιδέες. Δενυπάρχει όμως τίποτα. Δεν ξέρω που θα μας οδηγήσουν όλα αυτά. Ο πρωθυπουργός κάνει όλα όσα του ζητάει η ΕΕ, παρά το ότι ήταν εκείνος που είχε τοποθετηθεί αρχικά περισσότερο από όλους τους άλλους εναντίον των απαιτήσεων της Ευρώπης.

Έδωσε τόσο πολλές υποσχέσεις, άνοιξε όσο περισσότερο μπορούσε το μεγάλο στόμα του και, όπως τελικά αποδείχθηκε, βγήκε μόνο καυτός αέρας. Σήμερα διαμαρτύρονται εναντίον του ακόμη και αυτοί που είχε ο ίδιος στηρίξει. Πόσο ανόητο είναι αλήθεια αυτό; Γιατί λέει τόσο μεγάλες ανοησίες, όπως το ότι «δεν θέλουμε να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα που μας επιβάλλουν, αλλά πρέπει;». Γιατί είναι με το μέρος των ανθρώπων που διαδηλώνουν εναντίον του; Είναι γελοίο!

Στην πραγματικότητα μας εκβιάζει η ΕΕ, με την έννοια πως είτε θα πρέπει να εφαρμόσουμε τα εγκληματικά μέτρα που μας επιβάλλει αργοπεθαίνοντας, είτε θα μας εγκαταλείψει, αφήνοντας μας να πεθάνουμε. Δεν υπάρχει μέλλον για εμάς, ούτε με τις διαρθρωτικές αλλαγές. Κανένας δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας, κανένας δεν κάνει κάτι για εμάς. Όλοι παίρνουν ότι μπορούν, χωρίς να μας δίνουν τίποτα ως αντάλλαγμα“.

Αυτές είναι δυστυχώς οι απόψεις της πλειοψηφίας των Ελλήνων – ενώ η κυβέρνηση ασχολείται με εκείνα πολιτικά τεχνάσματα που θα της επιτρέψουν να παραμείνει στην εξουσία, αδιαφορώντας για το κακό που προξενεί στην πατρίδα της. Έτσι αποφάσισε την πρόωρη ψήφιση των νέων μέτρων που απαιτούν οι εντιμότατοι εταίροι μας –  για να μη προλάβουν να γίνουν γνωστά ούτε στους βουλευτές, ούτε στους Πολίτες, καθώς επίσης για να αποφύγει τις μαζικές διαδηλώσεις των ήδη εξαθλιωμένων Ελλήνων.

Στη συνέχεια θα προσπαθήσει να εκμαιεύσει μία έστω ασαφή δήλωση του Euro Group τη Δευτέρα, περί κάποιας διευθέτησης του χρέους, συν τη θετική αξιολόγηση – έτσι ώστε να μπορέσει ξανά να καταφύγει στην «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», στις εκλογές, για να ξεπλύνει τις αμαρτίες της.

Όμως, η στυγνή δολοφονία της ελπίδας μίας ολόκληρης χώρας, από ένα κόμμα που δεν τήρησε καμία απολύτως από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, ενώ πρόδωσε την ίδια την πολιτική του ιδεολογία, είναι μία αμαρτία που δεν ξεπλένεται με τίποτα – αν και, δυστυχώς για τους Έλληνες, πράγματι δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμη κανένα σοβαρό κόμμα στη χώρα, το οποίο να θέλει, καθώς επίσης να μπορεί να εφαρμόσει  μία ρεαλιστική πολιτική.

Εν τούτοις, δεν είναι σωστό να χαθεί η ελπίδα, επειδή ένας ακόμη πρωθυπουργός τη δολοφόνησε – αφού υπάρχει λύση, η οποία είναι μεν επώδυνη, αλλά οδηγεί πραγματικά στην έξοδο από την κρίση, αρκεί να υιοθετηθεί προτού λεηλατηθεί οικονομικά και γεωπολιτικά ολόκληρη η χώρα. Με απλά λόγια, όσο πιο πολύ καθυστερεί ο τελικός της αναπόφευκτης χρεοκοπίας, τόσο πιο επώδυνη θα είναι – ενώ από κάποια στιγμή και μετά η Ελλάδα δεν θα μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, μετατρεπόμενη από χώρα σε περιοχή.    

πηγη:http://news.analyst.gr/
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com