Η αντιρατσιστική λογική

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ιστορικού, διδάσκοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που έρχεται για ψήφιση στη Βουλή προβλέπει ποινή για όποιον αρνείται το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Γερμανούς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για μια επιτυχία της διεθνούς εβραϊκής κοινότητας που κατάφερε να επιβάλει διεθνώς τον όρο καθιστώντας τον υποχρεωτικό.

Το ζήτημα που ανακύπτει είναι πολιτικής και νομικής τάξεως. Διότι για πρώτη φορά στον σύγχρονο κόσμο επιβάλλεται διά νόμου ένας όρος. Το γεγονός αυτό είναι πρωτοφανές στα σύγχρονα πολιτικά και νομικά χρονικά, καθώς ο νεωτερικός πολιτισμός έχει θεμελιωθεί πάνω στην πλήρη ελευθερία της γνώμης και στη διάκριση ανάμεσα στη γνώμη και την πράξη. Μόνον πράξεις τιμωρούνται από το νόμο, ποτέ απόψεις.

Επανέρχεται έτσι, μέσα στην πολιτική κοινωνία, μια αμιγώς μεσαιωνική λογική. Διότι η προηγούμενη φορά που απαγορευόταν διά νόμου έκφραση γνώμης ήταν στη μακρά περίοδο της ρωμαιοκαθολικής κυριαρχίας στη μεσαιωνική Δύση, όταν δεν είχες τη δυνατότητα να αμφισβητήσεις την επίσημη διδασκαλία της εκκλησιαστικής ιεραρχίας. Η ποινή ήταν βέβαιη από τα δικαστήρια και άρχιζε από τον αφορισμό, την έξωση από το εκκλησίασμα και κατέληγε στα βασανιστήρια και πιθανόν στο θάνατο. Στο πλαίσιο αυτό είναι πασίγνωστες οι περιπτώσεις του Γαλιλαίου, του Λούθηρου, του Κοπέρνικου, του Τζορντάνο Μπρούνο κ.ά.

Αυτή ακριβώς τη λογική επαναφέρει η ιστορία με το εβραϊκό Ολοκαύτωμα. Επιπλέον εισάγει απαράδεκτη επιβολή ηθικών κανόνων μέσα στο νομικό σύστημα, το οποίο παύει έτσι να είναι ουδέτερο αλλά χρωματίζεται επικίνδυνα από την ηθική σφαίρα. Και αυτό είναι συνήθως η αρχή για την κατάργηση της ελευθερίας της γνώμης αρχικά και εν συνεχεία για την κατάργηση της πολιτικής ελευθερίας γενικά.

Οταν τη θέση του νόμου, που οφείλει να είναι ουδέτερος, πάρει η ηθική, τότε η δικαιοσύνη πάει περίπατο.

Εκατομμύρια Εβραίων θανατώθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα. Εάν αυτό εγώ το αποκαλέσω γενοκτονία και αρνηθώ τον όρο Ολοκαύτωμα, επειδή δεν μου αρέσει, τι πρέπει να γίνει; Να πάω φυλακή; Για ποιο λόγο; Γιατί ακριβώς με κατηγορούν; Αλλά ας πάμε και παρακάτω. Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι ιδεολογία. Φυσικά ευθύνεται για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά με κανένα τρόπο δεν μπορείς να απαγορεύεις πολιτικές απόψεις, όσο βίαιο χαρακτήρα και αν έχουν. Πράξεις ναι, απόψεις όχι. Ο σταλινισμός δεν ευθύνεται για τη θανάτωση εκατομμυρίων Ρώσων; Ο μαοϊσμός δεν ευθύνεται εξίσου; Οι Αμερικανοί δεν ξεπάστρεψαν εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους με ατομική βόμβα, χωρίς ποτέ να τιμωρηθούν; Τι πρέπει να γίνει τώρα; Να αρχίσουμε να συλλαμβάνουμε σταλινικούς, μαοϊκούς και φίλους της βόμβας παγκοσμίως, επειδή αρνούνται να αποκηρύξουν τις αρχές τους;

Οχι φυσικά. Η υπόθεση της επιβολής του όρου Ολοκαύτωμα είναι μια πολιτική επιτυχία των Εβραίων, η οποία τους βοηθάει στον ιδεολογικό πόλεμο που έχουν κυρίως με το Ισλάμ. Κατανοητό. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν αρνείται το δικαίωμα των Εβραίων να ζήσουν ελεύθερα και ειρηνικά στα πατρογονικά τους εδάφη. Αλλο όμως αυτό και εντελώς άλλο η ποινική δίωξη για όσους αρνούνται τη χρήση λέξεων. Οσο για το νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση, η κίνηση των 38 βουλευτών της Ν.Δ. είναι λογική, καθώς θέλουν κι αυτοί να πετύχουν αυτά που έχουν πετύχει οι Εβραίοι για το δικό τους Ολοκαύτωμα. Πού είναι λοιπόν το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι ότι η γνώμη σου δεν μπορεί να σε οδηγεί στη φυλακή.