Χρυσή Αυγή: Η πυώδης φουσκάλα-προβοκάτορας του καθεστώτος

Σεπτεμβρίου 21, 2013 από seisaxthiablog

Κάποτε πρέπει να το αντιληφτούμε: Η Χρυσή Αυγή δεν είναι το «μακρύ χέρι» του συστήματος (όπως λέει η «αριστερά»), αλλά μια πυώδης φουσκάλα του καθεστωτικού φασισμού που ζούμε: Ο «λαγός»-«προβοκάτορας» του «μακριού χεριού» του συστήματος. 

Και το «μακρύ χέρι» του σύγχρονου φασισμού που ζούμε είναι:

Ολόκληρο το κυβερνητικό οικοδόμημα και τα κόμματα που νομιμοποιούν την ΚΑΤΟΧΙΚΗ βουλή (τη Βουλή του 4ου Ράιχ), τα ΜΜΕ (η φρενοβλάβεια του φασιστικού σκοταδισμού), το κράτος-προτεκτοράτο καθώς και τα ποικίλα και πολύχρωμα ιερατεία: Πολιτικά, ακαδημαϊκά και CIA…

Όταν εστιάζουμε το φασισμό και μάλιστα σαν το πιο «μακρύ χέρι» του, στις πυώδεις φουσκάλες του (τις παρακρατικές του συμμορίες, σαν τη Χρυσή Αυγή), ΤΟΤΕ επικαλύπτουμε δολίως και ανοήτως το πραγματικό «μακρύ χέρι» του σύγχρονου φασισμού, εξωραΐζουμε και αθωώνουμε το «σύστημα» της φασιστικής βαρβαρότητας και τους διαχειριστές του (δωσίλογα ανδρείκελα κάθε χρώματος) μεταθέτοντας τη ΦΡΙΚΗ που σκορπούν και τα εγκλήματά τους, καθώς και τις προβοκάτσιές τους, στις συμμορίες και «αγέλες» των σκυλιών τους…

Με αυτό το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα, βεβαίως, συγκαλύπτουμε και τις δικές μας βρωμιές, καθώς και το γεγονός ότι λειτουργούμε σαν αναπόσπαστο γρανάζι αυτού του «συστήματος», σαν «αριστερά» τεκμήρια ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ της κατοχικής «νομιμότητας», της φασιστικής κακουργίας που κατασπαράζει την Ελλάδα και το λαό της…

Όλα αυτά τα εισαγωγικά τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά στα προηγούμενα κείμενά μας.

Εδώ θα μείνουμε σε μια μόνο διάσταση του προβλήματος: Στο άλλοθι που δίνει αυτή η «αριστερά» και στη δική της συμμετοχή στο παιχνίδι των δολοφονικών προβοκατσιών αυτού του σύγχρονου φασιστικού «συστήματος» και των καθεστωτικών του μηχανισμών.

Είναι γνωστό, αποτελεί ιστορικό αξίωμα, ότι όταν καταρρέουν τα καθεστώτα και όταν η λαϊκή ΟΡΓΗ κοχλάζει και είναι έτοιμη να εκραγεί, τότε η μόνη διέξοδος για το σύστημα είναι οι προβοκάτσιες, οι αιματηρές προβοκάτσιες.

ΤΟΤΕ, η «πολιτική» ασκείται, όλο και σε πιο συχνούς και εντατικούς ρυθμούς, από τους μηχανισμούς και τις προβοκατόρικες υπηρεσίες του καθεστώτος.

Σήμερα το δωσίλογο κυβερνητικό οικοδόμημα και ο Σαμαράς βρίσκονται σε ολοκληρωτικό αδιέξοδο, στα πρόθυρα της κατάρρευσης…

Από την άλλη αναπτύσσονται σε εκρηκτικούς ρυθμούς και με συχνότητα γεωμετρικής προόδου οι ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΕΣ διεργασίες. Η Λαϊκή ΟΡΓΗ κοχλάζει και πυροδοτεί «σκληρές», ρωμαλέες και μαχητικές απεργιακές και λαϊκές εκδηλώσεις.

Ο καταλύτης μιας γενικευμένης λαϊκής έκρηξης είναι προ των θυρών.

Η «ολοκληρωτική» κινητοποίηση των Εκπαιδευτικών (δίχως, ίσως, ιστορικό προηγούμενο) προβάλει σαν «συμπυκνωτής» της ΓΕΝΙΚΗΣ λαϊκής αγανάκτησης και σαν πυροδότης ΓΕΝΙΚΗΣ ανάφλεξης.

Σ’ αυτό το κρίσιμο, λοιπόν, σημείο ΤΟΜΗΣ όπου διασταυρώνεται το πλήρες αδιέξοδο της κυβέρνησης με τους «καταλύτες» μιας ΓΕΝΙΚΗΣ λαϊκής ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, έρχονται τα γεγονότα στο Πέραμα και «καπάκι» η δολοφονία του Φύσσα!!!

ΜΟΝΟ οι πολιτικά ανεγκέφαλοι ή οι αλλοτριωμένοι φωνακλάδες του «αντιφασισμού», καθώς και οι «επιδοτούμενοι» της «αντιφασιστικής» ρητορείας και υστερίας, ΔΕΝ μπορούν να καταλάβουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια προβοκάτσια του καθεστώτος και των μηχανισμών του ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ «συστήματος» που ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ, ανηλεώς και αδιαλείπτως, τον ελληνικό λαό: μεταφορικά και κυριολεκτικά…

Και όμως το δόλωμα της καθεστωτικής προβοκάτσιας το «κατάπιαν» τα κόμματα και τα αποκόμματα της «αριστεράς».

Αντί να ξεσκεπάσουν την καραμπινάτη προβοκάτσια του καθεστώτος ΣΥΝΟΛΙΚΑ (κυβέρνησης-κράτους-παρακράτους και CIA) και να δείξουν τους σκηνοθέτες, αλλά και τους πολιτικούς λόγους και της ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ αυτής της άγριας και προβοκατόρικης ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ, αντί για όλα αυτά, «κολλήσανε» στη Χρυσή Αυγή.

Το χειρότερο: Την αντιμετωπίζουν σαν «ανεξάρτητη» και «αυθύπαρκτη» πολιτική οντότητα, σαν «ναζιστική απειλή», και ΟΧΙ σαν μηχανισμό προβοκάτσιας του καθεστώτος, σαν διατεταγμένο πιόνι του φασιστικού ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ που ζούμε, σαν εκτελεστή «συμβολαίων θανάτου» της καθεστωτικής μαφίας.

Η «αριστερά» λειτούργησε με τους όρους της προβοκάτσιας και με την «ηλιθιότητα» που ισοδυναμεί με προβοκάτσια.

Φυσικά δεν το έκανε από ηλιθιότητα, αλλά διότι και η ίδια λειτουργεί σαν προνομιακό τεκμήριο και άλλοθι του ίδιου κατοχικού καθεστώτος: Του φασισμού του 4ου Ράιχ.

Έτσι το καθεστώς, (δηλαδή η πραγματική και φρενοβλαβής φασιστική κακουργία που ζούμε σε όλα τα ΕΠΙΠΕΔΑ), «βολεύτηκε» πολυδιάστατα:

α) Μετέφερε (το καθεστώς) και μετατόπισε την αιχμή της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και πολιτικής αντιπαράθεσης στο «κλούβιο αυγό» της, στην πυώδη φουσκάλα της: Στη Χρυσή Αυγή…

β). Άλλαξε τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές που έθετε από τη μια ο κυβερνητικός, δωσίλογος κανιβαλισμός και από την άλλη το ανερχόμενο και οξυμένο κίνημα της λαϊκής οργής. Άλλαξε, δηλαδή, τις κοινωνικές γραμμές και τα Μέτωπα σύγκρουσης: του λαού με την κυβέρνηση και το καθεστώς του 4ου Ράιχ, του λαού με τις κεντρικές κεφαλές του φασισμού.

Το καθεστώς «χάραξε», έτσι, ένα νόθο, εικονικό και διχαστικό πολιτικό μέτωπο ανάμεσα στην «αριστερά» και τους προβοκάτορες του καθεστώτος, τις πυώδεις φουσκάλες του…

γ). Αυτή η μετατόπιση των πραγματικών κοινωνικών και πολιτικών «διαχωριστικών ορίων» και μετώπων, που εστιάζει το «φασισμό» στα προβοκατόρικα σκυλιά του πραγματικού φασισμού, με κραυγές και συνθήματα στείρας αντιφασιστικής ρητορείας, ξεπλένει κυριολεκτικά τους κυρίαρχους δολοφόνους και τα δωσίλογα ανδρείκελα του πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ (το έχουμε αναλύσει).

δ). παράλληλα «λύνει» τα χέρια της κυβέρνησης των ανδρεικέλων, ώστε να αξιοποιήσει τις προβοκατόρικες και δολοφονικές συμμορίες του καθεστώτος, ΟΧΙ μόνο για να «ξεπλυθεί» η ίδια και να το παίζει «στυλοβάτης» της «δημοκρατίας», ΑΛΛΑ και για να κτυπήσει το λαϊκό κίνημα με τις δολοφονικές προβοκάτσιες, ταυτίζοντας κάθε κινηματικό, λαϊκό ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ με τη διατεταγμένη ΒΙΑ και κακουργία των σκυλιών του καθεστώτος.

Και εδώ γίνεται μετατόπιση της ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ βίας και δολοφονικής κακουργίας της κυβέρνησης στα εγκλήματα του προβοκάτορα του συστήματος (Χρυσή Αυγή) και στην ταύτιση αυτών των εγκλημάτων με τη δυναμική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του ελληνικού λαού και με την «βία» (αντί-βία) των λαϊκών κινημάτων.

Ο Σαμαράς ήταν σαφής: μίλησε για «εσωτερικές διαμάχες» (η δόλια θεωρία των «δύο άκρων»), ταυτίζοντας ανοικτά τις προβοκατόρικες εγκληματικές θηριωδίας της Χρυσής Αυγής με το συγκρουσιακό χαρακτήρα των ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, και εμφανίστηκε σαν ο «εγγυητής» της «νομιμότητας»: Της φασιστικής κατοχικής «νομιμότητας»:

«Το ξέρουμε όλοι ότι η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή και ότι ο λαός μας υπομένει τις μεγαλύτερες θυσίες, για να νικήσει την κρίση και να πετύχει την οικονομική του αναγέννηση. Δεν είναι ώρα για εσωτερικές διαμάχες. Ούτε για ένταση».

Πρόσθεσε ακόμα:

«Οπως συνέβη με την απάνθρωπη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που κάθε Ελληνας καταδικάζει με απέχθεια. Αγωνίζομαι και θα αγωνιστώ μέχρι τέλους για να τελειώσει η ανηφόρα των θυσιών του ελληνικού λαού. Ομως, η κατηφόρα της βίας καταστρέφει κάθε προοπτική να αποκτήσει η Ελλάδα εκείνο που της αξίζει: Ανάπτυξη, ειρήνη και ευημερία. Ας σεβαστεί λοιπόν ο καθένας το λαό, τους κόπους και τις θυσίες του».

Τα περαιτέρω σχόλια περιττεύουν…

ε). Τέλος υπάρχει και ένας ακόμα στόχος αυτής της δολοφονικής προβοκάτσιας: Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ και αυτής της ίδιας της ενσωματωμένης «αριστεράς», έτσι ώστε να εξαναγκάζεται πάντα να ανανεώνει (αναπαλαιώνει) τη ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ της στο καθεστώς της κατοχικής «νομιμότητας».

Ο προπαγανδιστής – επιτελάρχης του Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης, είχε δουλεμένη την κατάλληλη, δόλια ζαριά που ταύτιζε, μέσω της «στρατηγικής της έντασης», τη Χρυσή Αυγή με την «αριστερά» και ιδιαίτερα με το ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΛΟ το προπαγανδιστικό οπλοστάσιο του Φασισμού του 4ου Ράιχ και των εδώ ανδρεικέλων του, κινείται πάνω στην «αντιφασιστική» υστερία και πρακτική της «αριστεράς». Ρητορεία και πρακτική που δαιμονοποιεί τη Χρυσή Αυγή, την αποκόβει από τον καρκινώδη ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ιστό της και την καθιστά «φασιστική απειλή».

Έτσι το καρκινώδες απόστημα του σύγχρονου φασισμού, ο διατεταγμένος προβοκάτορας του καθεστώτος, μετατρέπεται σε «πηγή» του φασισμού και συνδέεται ΑΜΕΣΑ με τις απεργιακές και λαϊκές «εντάσεις» και κινητοποιήσεις, που δημιουργεί και προκαλεί η κακουργία των ανδρείκελων του 4ου Ράιχ!!!

Η Χρυσή Αυγή, ο δολοφόνος-προβοκάτορας του καθεστώτος, το διατεταγμένο πιόνι του παρακράτους, «χρεώνεται» στην ύπαρξη και «ένταση» των λαϊκών ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ εναντίον της κυβέρνησης, «χρεώνεται» ΟΧΙ στους υπόνομους του καθεστώτος, αλλά στη ΔΥΝΑΜΙΚΗ ανάπτυξης του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Το επόμενο βήμα θα είναι: Η στοχοποίηση και ενοχοποίηση της Χρυσής Αυγής από τα αφεντικά της, έτσι ώστε να επιβληθεί ο ΓΥΨΟΣ στις κοινωνικές και πολιτικές «εντάσεις» που γεννιούνται από τη φασιστική μήτρα (τους δήμιους, τους δυνάστες του 4ου Ράιχ και τα δωσίλογα ανδρείκελά τους),ΚΑΙ ταυτίζονται με τη δολοφονική πρακτική της Χρυσής Αυγής: Του κατασκευασμένου προβοκάτορα…

Για άλλη μια φορά το σύμπτωμα μεταβάλλεται σε ΑΙΤΙΟ και οι διατεταγμένες συμμορίες του καθεστώτος σε «όχημα» και «άλλοθι» του επελαύνοντος φασισμού: Για το «ξέπλυμά» του, αλλά και την προώθηση των εφιαλτικών του σχεδίων.

Και αυτόν τον εφιάλτη τον «στρώνει» η «αριστερά» με το να ανάγει τον διατεταγμένο προβοκάτορα-δολοφόνο του φασιστικού «συστήματος» σε «φασιστική απειλή» ΚΑΙ να μην ξεσκεπάζει όλο αυτό το άθλιο και μακάβριο προβοκατόρικο θέατρο που παίζεται γύρω από τις συμμορίες των «λυσσασμένων σκυλιών»…

Τα πράγματα είναι τόσο καθαρά και η ΙΣΤΟΡΙΑ τόσο κατηγορηματική που αφαιρεί κάθε πιθανότητα ηλιθιότητας: Δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι οι ηγέτες του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών.

Απλώς αποτελούν λειτουργικό «στοιχείο» αυτού του άθλιου παιχνιδιού: Είναι τα προνομιακά άλλοθι και «γρανάζια» του καθεστώτος, τα τελευταία «οχυρά» της …σωτηρίας του…

resaltomag