Ξύπνα ρε!

Του Ελευθέριου Ανεβλαβή

Και τώρα; Τι λες; Τι λες, στους νέους; Στα παιδιά μας; Στα εγγόνια μας;
«Με την αρετή η Ελλάδα, και τη φτώχια και τη σκλαβιά αντιμάχεται: Αρετή διαχρωμένη η Ελλάς, την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην.» (Ηρόδοτος)

Αυτήν την επικίνδυνη ΑΡΕΤΗ του Έλληνα να ξαναβρούμε, λέω. Ας ξαναβρούμε την αρετή και την τόλμη, που θέλει η ελευθερία του να είσαι άνθρωπος και όχι μαζάνθρωπος. Μπορούμε! Να γίνουμε, αυτό που είμαστε: ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Γιατί δεν είμαστε, αυτό που μας έκαναν: Ύες, γουρούνια, στο γουρουνοστάσι της Κίρκης, να τρεφόμαστε με βαλανίδια.

ΤΟΛΜΗΣΟΝ ΦΡΟΝΕΙΝ! Τόλμησε να έχεις γνώμη. Τόλμησε να αρθρώσεις Λόγο όχι λόγια. Τόλμησε να είσαι Πολίτης ελεύθερος. Η ελευθερία σου, η υπαρξιακή σου ελευθερία, αυτό που λέμε: αισθάνομαι ελεύθερος, σήμερα, — στις μέρες του νέου παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτισμού, που ανεμίζει, άδειο πουκάμισο, την παντιέρα της ελευθερίας του ατόμου —, μόνο μέσα στην πολιτική ελευθερία, που χαρίζει η Δημοκρατία, μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Δεν είναι μια λέξη μοναχά η ελευθερία. Ούτε την έγραψαν στον τοίχο με μπογιά. Με αίμα έχει γραφεί στα σταυροδρόμια του κόσμου. Είναι η ύπαρξη μας η ίδια. Είναι η ελευθερία του λόγου. Η ελευθερία της αντίθετης γνώμης. Η ελευθερία της επιλογής και της κριτικής.

Η ελευθερία της σκέψης, σήμερα, με την τεχνολογικά εξελιγμένη προπαγάνδα, δεν είναι κάτι το αυτονόητο, πια. Κάποιοι σκέπτονται πριν από μας, για μας, ενώ μας δίνουν την ψευδαίσθηση, πως εμείς οι ίδιοι σκεφτόμαστε.

Τόλμησον φρονείν. Τόλμησε να διακινδυνεύσεις την ησυχία σου, φροντίζοντας για τα κοινά. «Όποιος αρνείται την ελευθερία του για την ασφάλειά του δεν είναι άξιος ούτε της ελευθερίας ούτε της ασφάλειας», βροντοφωνάζει ο Αβραάμ Λίνκολν.

Τόλμησε, να αντιπαρατεθείς με την εξουσία, με τους ανίκανους, μικρούς, σπουδαιογελοίους άρχοντες. Να διεκδικήσεις την ελευθερία σου. Διότι τότε μόνον υπάρχει. «Η πρόοδος δεν γίνεται από τους καθεστωτικούς, αλλά από αυτούς που τολμούν να θίγουν τα κακώς κείμενα: ου δια τους εμμένοντας τοις καθεστώσιν, αλλά δια τους επανορθούντας και τολμώντας αεί τι κινείν των μη καλώς εχόντων.» (Ισοκράτης).

Θίγετε τα κακώς κείμενα. Μπορεί να βρωμάνε, όταν τα θίγετε, αλλά μόνον έτσι υπάρχει ελπίδα, κάποτε, να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου. Ας μην τους αφήσουμε, άλλο, να κλέβουν τα όνειρά μας. Να μας κάνουν ορθολογιστές του παγκοσμιοποιημένου τίποτα.

«Να ξεφτιλίζεις τους κακούς διόλου δεν είναι άπρεπο, ίσα-ίσα τιμά του καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι: Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν εστ επίφθονον, άλλα τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.» (Αριστοφάνους, Ιππής»

«Την φωτιά της δημιουργίας τη συντηρούν οι ανυπόταχτοι, οι ανικανοποίητοι, οι τυχοδιώκτες της ψυχής και του πνεύματος». (Γ. Θεοτοκάς)

«Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.» Κ. Βάρναλης

«Έλληνες ὄντες βαρβάροις δουλεύσομεν;» (Ευριπίδης)

Ανάρτηση από: http://www.zougla.gr