“Kρίση-μες χαζομαρούλες” ή “δουλεύοντας για την ακροδεξιά”

Καθεστωτικοί  ενάντια  στο  Λαό

γράφει ο Κλαίων Βιετναμέζος

Ζούμε σε μια περίεργη εποχή. Προχθές τα πήραμε στο κρανίο με τον Τράγκα. Σήμερα σειρά είχε να μας τρελλάνει ο Λιάκος και η παρέα του (Ρεπούση, Λιακόπουλα κ.λπ.)

Νέα αφορμή δόθηκε από την εκδήλωση της οργάνωσης “Πρωτοβουλία για την Υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας” (που φιλοδοξεί να εκφράσει όλους τους “ορθοφρονούντες ευνοημένους της εποχής Σημίτη-Γιωργάκη”) που έχει ως στόχο να πείσει ότι αποτελεί   Μέτωπο Αποκλειστικών Κατόχων της Ακαδημαϊκής Ιστορίας (Μ.Α.Κ.Α.Ι). Θα τους αποκαλούμε λοιπόν στη συνέχεια του άρθρου “οι   Μ.Α.Κ.Α.Ι.”

Στόχος της εκδήλωσης ήταν να απαντήσει ο χώρος τους στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τον αντιρατσιστικό νόμο και την ποινικοποίηση της Άρνησης.

Μας προϊδέασε για την εκδήλωση ο σύντροφος Κούλογλου (της ίδιας εποχής ευνοημένος και αυτός),  οποίος έδωσε χώρο στην αποκλειστική προβολή -και μόνο σ’ αυτές- των απόψεων Λιάκου-Ρεπούση. Οι απόψεις τους είναι γνωστές:
-άρνηση της Γενοκτονίας,
-αμφισβήτηση των γεγονότων,
-εξίσωση του αίματος,
-νεοτουρκοφιλικότητα και φιλοκεμαλισμός,
-αποδοχή της φασιστικής κεμαλικής
πολιτικής ενάντια στον απλό
μουσουλμανικό λαό,
με ματιά οριενταλιστική
αντίστοιχη με
αυτή των δυτικών
αποικιοκρατών .

Ο Λιάκος, που δεν ξέρει μέχρι σήμερα ποιός και γιατί πυρπόλησε τη Σμύρνη το Σεπτέμβρη του 1922 και έσφαξε τους Έλληνες και τους Αρμένιους, θα ισχυριστεί ότι:  “Δεν πρέπει να καταφεύγουμε σε μια αφελή συνομωσιολογική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι Νέοτουρκοι είχαν αποφασίσει να σκοτώσουν όλους τους Χριστιανούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κλπ. Η ίδρυση του τουρκικού κράτους, μέσα στις συνθήκες διάλυσης και ξένων επεμβάσεων, ήταν ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, δεν πρέπει να το μηδενίζουμε. Δημιούργησε την πρώτη εκκοσμικευμένη δημοκρατία σε μουσουλμανική χώρα….” (Οι υπογραμμίσεις είναι του Κούλογλου).

Eίναι αλήθεια ότι μέσα στις ιδεοληπτικές παραδοσιακές χαζομάρες, υπάρχουν και πολύ σωστές διαπιστώσεις.

Όπως: “Πρόκειται για την καλλιέργεια ενός πολιτισμικού τραύματος, σε διάκριση με το βιωμένο τραύμα. Πολιτισμικό τραύμα που γίνεται  στοιχείο ταυτότητας. Το θύμα προβάλει ηθικές αξιώσεις ως θύμα. Όμως στην περίπτωση αυτή δεν τις προβάλλει προφανώς το ίδιο το θύμα, αλλά οι κληρονόμοι της θυματοποίησης του, αυτοί που επιδιώκουν να αντλήσουν κύρος από τον σεβασμό που πρέπει να απευθύνεται προς τα θύματα. Μέσω αυτών δεν διαιωνίζεται η μνήμη, αλλά τροποποιείται, εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία, τοποθετείται σε διαφορετικά ερμηνευτικά πλαίσια, επαν-αφηγηματοποιείται.   Η δημόσια κουλτούρα πέρασε από τη λατρεία των ηρώων στη λατρεία των θυμάτων. Νομίζω, ότι όλα αυτά δεν τιμούν ούτε τη μνήμη των θυμάτων, γιατί τη βάζουν σε ένα πλαίσιο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ούτε, βέβαια, τιμούν την ιστορική κατανόηση ή τη συνεννόηση και την ειρήνη ανάμεσα σε λαούς…”

Αυτή η πλευρά όμως θα έπρεπε να συζητηθεί επισταμένως -μπας και τελικά σωθούμε-  αφού όμως έχει προϋπάρξει μια συμφωνία πάνω στην ιστορία.

Αλλά όπως είναι πλέον ορατό και στους πλέον αφελείς φίλους μας (που πίστεψαν ότι η Πρωτοβουλία που δημιούργησαν αποσκοπούσε σε διάλογο χωρίς ταμπού και  ότι ο χώρος αυτός είχε δημοκρατική αντίληψη), ότι ο Λιάκος και οι   Μ.Α.Κ.Α.Ι. του, δεν θέλουν το διάλογο και την συνεννόηση.

Θεωρούν τον εαυτό τους αυθεντία και αλάνθαστο και η μόνη τους έννοια είναι να υπονομεύσουν τη Μνήμη του Λαού και τις προοδευτικές πολιτικές κατακτήσεις -γιατί τέτοια είναι η αναγνώριση της Γενοκτονίας μετά από 7 δεκαετίες καταπίεσης της μνήμης από την εξουσία.

Μόνο που η στάση αυτή στην εποχή μας δεν είναι απλώς αδιέξοδη, αλλά είναι και επικίνδυνη γιατί ενισχύει τον εθνολαϊκιστικό λόγο της ακροδεξιάς και διαιωνίζει μια άχρηστη αντιπαράθεση.

Γνωρίζοντας ότι απευθυνόμαστε σε ξερόλες φανατικούς, τελειώνουμε αυτό το σημείωμα με την ίδια έκκληση που κάναμε στη Ρεπούση στο  προηγούμενο “αφιέρωμα” στον Τράγκα:

Απευθύνουμε επίσης μια έκκληση …..:

-Μην μπλέκεις την Ιστορία με την Πολιτική.

-Μην επιδιώκεις να πάρεις τη ρεβάνς για την αμφισβήτηση που δέχτηκες κατά την εποχή της σύγκρουσης για το βιβλίο ιστορίας. Περασμένα-ξεχασμένα!  Οι εμμονές σήμερα διευκολύνουν την αντίδραση και τον εθνολαϊκισμό.

-Μην προσβάλλεις το λαό.

-Μην κρύβεσαι πίσω από την επίκληση της ακαδημαϊκότητας για να προωθήσεις αντιδραστικές απόψεις.

Και πάνω απ’ όλα:

ΚΑΝΕ  ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΡΑΤΕΙ!!!!

Η ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΓΙΑ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΕΣ.

————————————————

Διαβάστε κάποια παλιότερα κείμενα:

-Ο Αντώνης Λιάκος ως ‘Αδωνις Γεωργιάδης !!!!

http://pontosandaristera.wordpress.com/2011/07/10/liakos-georgiadis/

About these ads