«Είσαι σχεδόν 30 ετών, έχεις την τύχη να είσαι Ελληνας, αρχιτέκτονας και με γνώσεις εφαρμοσμένων μαθηματικών.
Εκμεταλλεύσου τα αυτά.
Χρησιμοποίησέ τα στη μουσική σου» του είπε ο Ολιβιέ Μεσάν και 'κεί όλα ξεκίνησαν .
Και αντάμωσε στη Μουσική του τη Φυσική ,τα Μαθηματικά,
τη θερμοδυναμική,την ακολουθία Φιμπονάτσι, τη Χρυσή Τομή, τη θεωρία των πιθανοτητων ,τον Λε Κορμπιζιέ, τον Μεσιάν ...
Και την ονομάτισε ''Στοχαστική Μουσική''.
Καιρό -όχι πολύ-πρίν, κάποιοι - "άφηναν" στο τόπο τους μόνο ένα μέρος της οδοντοστοίχιας, του ουρανίσκου και του ματιού τους(από βλήμα βρετανικού άρματοs) όπως ο συνθέτης Γιάννηs Ξενάκηs, αρχιτέκτονας και μαθηματικός παγκόσμιου εύρους ( στα 22 του χρόνια και μέλος του λόχου Μπάυρον) και καταδικασμένος ως λιποτάκτης εις θάνατον.
Αυτός ο "ξένος", ο ανέστιος, ο λιποτάκτης -για την ''καθεστηκύια τάξη''- ο ''χωλόs'' στ'άριστερά του προσώπου,
που ως τελευταία του επιθυμία αιτήθηκε στην κηδεία του στο Παρίσι να ακουστεί ένα μονοτονικό ηπειρώτικο από αυτά που θρέφουν δυνατά του Νόστου τον καυμό.
Μια τέτοια μέρα - σαν χθες- ήταν του 2001...
Βλέπεις, κάποιοι τις ουλές τους τις 'φέραν περήφανα πάνω τους, για να τους θυμίζει πως άφησαν πίσω τους, μια Πατρίδα σε χέρια που τη ''σκύλευσαν''.
Τις δικές μας "ουλές" πόσο ακόμα θα τις περιφέρουμε σε "δημόσια ένδεια" και πολιτειακούs θώκους.
Πόσο ακόμα θα φωλεύει, στους νεκρούς,τη Μνήμη και τον τόπο μας ή Υβρις?
Επιτρέψτε μου την μνεία...''στουs αιώνια πληγωμένουs''.
Και πάντα ''στην αριστερή πλευρά''.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.