Χρύσα Μαστοροδήμου | Κλειδιά στο τραπέζι

[Κλειδιά στο τραπέζι]

έτσι μεγαλώσαμε

μέρες βουτηγμένες προσμονές
σε κουταλάκια του γλυκού
βανίλια υποβρύχιο
ραδιοφώνου παράσιτα

αφιερώσεις σε όνειρα πειρατικά
ρητορείες, ψευτοπολιτική
δήθεν αριστεροί, δήθεν σωσίες
δήθεν φιλοπάτριδες ή ορθολογιστές

έτσι ζήσαμε

μεροκάματα φθηνά
ελπίδες σταυρωμένες
μεγάλους έρωτες σε δωμάτια μικρά
λόγια και πράξεις δανεικά

πρόσκαιρη δόξα ντύθηκαν οι κισσοί
της εξουσίας την ποδιά χαϊδεύοντας
βούλιαξαν οι αμάρανθοι* στο κάθε μέρα
κι οι τάτουλες** στο πουθενά

έτσι μεγαλώσαμε

με χύμα αλκοόλ και φθηνό καπνό
φουμέρνοντας
ροκ ψευδαισθήσεις
μεθώντας με κλεμμένους ουρανούς
ανίδεοι μα όχι τόσο αθώοι

προσδοκώντας
μια ταινία της Κυριακής
απότομα γινήκαμε κομπάρσοι
σε ταινία υπερπαραγωγής

έτσι ωριμάσαμε

σε ένα παιχνίδι προκαθορισμένο
πιόνια στημένα στη σειρά
θαρώντας τα άμοιρα πως είναι
για όλους τα εκλεκτά

έτσι γελάσαμε πικρά

αντικρίζοντας τα βρόχινα όνειρά μας
κλειδιά σκουριασμένα
σε άδειο τραπέζι
πεταμένα αδιάφορα.

* Αμάρανθος – αγριολούλουδο της ελληνικής υπαίθρου
** Τάτουλας -μονοετές φυτό, επιστημ. Στραμώνιο, κοινή ονομασία διαβολόχορτο

---

[Βαλίτσα]

– Κι η ζωή;
τι είναι; ρώτησα
– Μια βαλίτσα,
είπες
που κουβαλάμε με τόση προσοχή
για να ανακαλύψουμε
πως σέρναμε
τόσο καιρό, επίμονα
τα λάθος πράγματα

---

[Φορτίο]

Κουβαλώ κατάσαρκα τους νεκρούς μου
χάντρες στο αόρατο βραχιόλι μου
κοιμούνται και ξυπνούν μαζί μου
με κοροϊδεύουν, με παροτρύνουν, με ενθαρρύνουν

Φύγετε πια τους λέω
στο άυλο τοπίο ανήκετε
μα αυτοί βουβά αγάλματα στέκουν εκεί πάντα
φωτεινά πουλιά με ακολουθούν

ζουμάροντας ξεδιάντροπα στις παλιές φωτογραφίες
εστιάζοντας στα σύννεφα που ταξιδέψαμε
στα μενεξεδένια δειλινά που ζήσαμε
στις αέρινες ψευδαισθήσεις που δεν τολμήσαμε

φύγετε πια, τους λέω
το γνωρίζω το φευγαλέο άγγιγμα της σάρκας
τη γελοιότητα των ανομολόγητων φόβων μας
το δεδομένο τέλος των ματαιώσεών μας

μα εκείνοι
βουβά τοπία χρόνων παιδικών
με καταδιώκουν, με λοιδορούν
κοιμούνται και ξυπνούν μαζί μου

---

[Πυγολαμπίδα]

Ο έρωτας
θανατηφόρο φως
που έλκει
την πυγολαμπίδα

Ξέρει πως θα καεί
μα ταξιδεύει αδιάφορα στο θάνατο
αρκεί για μια φορά

το φως να αγκαλιάσει.

ΠΗΓΗ: https://www.monocleread.gr/2019/10/01/xrysa-mastorodhmou-kleidia-sto-trapezi1/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com