O ΓΑΤΟΚΤΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΑΤΟΝΟΣ

Του ΣΤΑΘΗ*

Σας ευχαριστεί η θανάτωση γάτων; εμένα όχι, αλλά, ως φαίνεται, η αφεντιά μου στερείται καλλιτεχνικώς. Σας συγκινεί (διότι η τέχνη προσφέρει συγκίνηση) το κρέμασμα γατιών από τσιγκέλια; ενίοτε πτώματα και ενίοτε απεικονίσεις πτωμάτων; Σας

ταράζει η σταύρωση μιας γάτας, διότι κι αυτό το έχει κάνει ο κ. Φαμπρ. Ο κ. Φαμπρ είναι ο κ. Μπαλτάς! Και το θέμα δεν είναι μόνον οι τάχα συμβολισμοί ή οι αλληγορίες με πρώτη ύλη τον θάνατο και τη σκύλευση αθώων ζώων, είναι όλος αυτός

ο σουργελισμός που προϋποτίθεται για να μπορεί κανείς να πουλάει μούρη δια του πτύειν τους πάντες. Πρέπει να ’ναι κανείς πολύ σούργελο

για να βασανίζει ζώα ή να προβάλλει τον βασανισμό τους και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από οποιονδήποτε άλλον, πλην Μπαλτά, για να βρει ένα τέτοιο σούργελο και να το κάνει ό,τι έκανε ο κ. Μπαλτάς τον κ. Φαμπρ – διότι ο κ. Μπαλτάς είναι ο κ. Φαμπρ. Χρειάζεται πολύς ζαμανφουτισμός για να μην παίρνει σοβαρά το υπουργιλίκι του, ή να μην μπορεί να το πάρει στα σοβαρά – οπότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και πολύ χαλασμένα.

Ο κ. Τσίπρας καταχάρηκε που ο κ. Φαμπρ έκανε το Φεστιβάλ Διεθνές (λες και δεν ήταν) και επαίνεσε τον κ. Φαμπρ στο twitter. Μόλις όμως αντελήφθη τον ντόρο που ξεσήκωσε ο γατοκτόνος Βέλγος, ο γατόνος κ. Τσίπρας την έκανε γυριστή, διαβεβαιώνοντας το κοινό του ότι ο κ. Φαμπρ εκτός απ’ τα δικά του έργα θα πατικώσει κι ορισμένα ελληνικά τοιαύτα στο εν λόγω γκαλά. Και σωθήκαμε!

Όσο για τους Έλληνες καλλιτέχνες εξαγριώθηκαν απ’ τα καμώματα του κ. Μπαλτά – Φαμπρ, συνήλθαν σε εαρινή σύναξη και κατακεραύνωσαν τα τεκταινόμενα. Μαζί τους. Δεν είδα όμως πολλούς απ’ αυτούς τους καλλιτέχνες να εξεγείρονται όλα αυτά τα χρόνια εναντίον των δεινών που έχουν επιφέρει στον λαό τα μνημόνια. Πλην

Λακεδαιμονίων, οι περισσότεροι απ’ τους υπόλοιπους συνωστίζονταν γύρω απ’ την αυλή του κ.Λούκου. Αδιάφοροι για τα βάσανα του λαού, μερικοί εχθρικοί κιόλας, σταύρωναν κι αυτοί με τον τρόπο τους γάτες. Δηλαδή ανθρώπους. Και τώρα, δεν είναι το έργο του κ. Φαμπρ που προβλημάτισε ορισμένους απ’ αυτούς αλλά η εξαίρεσή τους απ’ τη γιορτή του κυνισμού.  Και του μπεζαχτά. Το ίδιο όπως και στο δικό μου σινάφι, τους δημοσιογράφους. Κάποιοι

εξ ημών, αδιάφοροι τόσα χρόνια για τα βάσανα των ανθρώπων, ακόμα κι εχθρικοί ορισμένοι, όλοι νεοφιλελεύθεροι και «εκσυγχρονιστές», έσκαβαν τον λάκκο του λαού. Τώρα που ήρθε η σειρά μας και ο κ. Κατρούγκαλος μας πετάει μέσα σ’ αυτόν τον λάκκο, ο κλάδος μας δύσκολα θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα διαθέτοντας την έξωθεν καλή μαρτυρία. Με ευκολία  

η κυβέρνηση Τσίπρα – Μέρκελ – Μπαλτά – Φάμπρ θα κινήσει εναντίον μας το διαίρει και βασίλευε, τον «κοινωνικό αυτοματισμό» καθώς λέγεται, ήτοι την ευχή πολλών να μας καεί και ημών το βίντεο.

Δεν έχει καμμία σημασία αν το Ταμείο μας δεν κοστίζει ούτε ένα ευρώ στον Προϋπολογισμό και συνεπώς στους Έλληνες πολίτες, στους φορολογούμενους, δεν έχει σημασία αν διαθέτει ακόμα το Ταμείο μας σημαντικά αποθεματικά (παρά τις λεηλασίες), σημασία έχει ότι θα σταυρωθούμε κι εμείς απ’ την κυβέρνηση Τσίπρα – Μέρκελ σαν τα ζωάκια που σταυρώνει ο κ. Φαμπρ, σαν τους ανθρώπους που τόσα χρόνια τώρα σταυρώνονται στη χώρα μας με τη βοήθεια της δημοσιογραφικής μελάνης.

Με το νέο ασφαλιστικό, ακόμα και το επάγγελμα δημοσιογράφος πέπρωται να εξαφανισθεί εις ό, τι αφορά τη δεοντολογία του, αλλά και την συνταγματική ιδιοπροσωπία του (οι υποχρεώσεις μας περί την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας). Για την Αριστερά του κ. Κατρούγκαλου και του κ. Καρανίκα οι δημοσιογράφοι είναι απλώς ελεύθεροι επαγγελματίες. Ο καθείς μόνος του. Χωρίς κλάδο, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς σωματείο (την ΕΣΗΕΑ) με τις προβλεπόμενες εκ του Συντάγματος υποχρεώσεις..

Αξιοποιώντας την παθολογία του κλάδου μας, μπλοκάκια, πολυδιάσπαση, επαγγελματική αγωνία λόγω της ανεργίας και της απληρωσιάς, αλλά και της κομματικής και συνδικαλιστικής πελατείας εν μέρει στην ΕΡΤ και στα Γραφεία Τύπου, η κυβέρνηση θα μας αφανίσει.

Ωρίμασε ο καιρός. Πολλά τα χρόνια που η τέχνη κατά μέγα μέρος έχει αφήσει ορφανόν τον λαό. Το ίδιο και κατά μέγα μέρος της η δημοσιογραφία. Καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι

επί χρόνια πολλά δεν αμείβονται για τη δουλειά τους, αλλά εξαγοράζονται για να απονευρώνουν την τέχνη οι μεν και να αποστρατεύουν τη δημοσιογραφία οι δε. Κι ήρθε ο καιρός της συγκομιδής. Στα χέρια μιας κυβέρνησης που παίζει τη διαδικασία του σοκ και του δέους στα δάκτυλα σε ένα σικέ παίγνιον, όμοιοι ομοίοις εκείνοι, αλοίμονο στους ανθρώπους. Και στις γάτες…

Υ.Γ. Επί του πιεστηρίου: o κ. Φαμπρ υπέβαλλε παραίτηση, ο κ. Μπαλτάς όχι και ο κ. Τσίπρας συνεχίζει το παίγνιον με τα τρία κεφάλια του Κέρβερου – ατραβοκοιτάζει το ένα…

Υ.Γ.2 Και ήρθε στο φως νεκρικός διάλογος Τόμσεν – Δρακουλέσκου, απ’ τον οποίον προκύπτει το σατανικό σχέδιο του ΔΝΤ να τραινάρει την αξιολόγηση της Ελλάδας έως το θέρος, ώστε εξαντλημένη η Ελλάς να υποκύψει! Τί μου λες; Τρομερό! Πώς δεν το είχαν σκεφθεί τα δημοσιεύματα που, εβδομάδες τώρα, περιγράφουν αυτό ακριβώς το σενάριο; Πάμε για επανάληψη του καλοκαιριού του 2015; Δεν θα το αντέξω! Να συμφωνήσουμε τώρα, βρε παιδιά! Να περάσει η συμφωνία στα μουλωχτά, Μεγαλοβδόμαδο, να αναστηθεί ύστερα η οικονομία και να μας ξεναπηδήξουνε την επόμενη φορά…  

*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr τη Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com