του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.
* Δεν κατέχει -Ο Τάσος Δούσης- τη διάγνωση της ασθένειας, που μαστίζει σήμερα τον ελληνικό τουρισμό!
Κι αν -όπως λέγεται- "η μισή αλήθεια είναι ένα ολόκληρο ψέμα"; Τότε: Λιγότερες απ' τις "μισές", ήταν οι "Αλήθειες" του Τάσου Δούση. Εκείνες, που εκστασίασαν το τουριστικό εκκλησιαστήριο ή και εκκλησίασμα, στο Internet, ωσάν να ήτανε η νέα "Αποκάλυψη του Ιωάννη"...
Ιδού κι ο σύνδεσμος που εδώ επικολλούμε, με ένα δημοσίευμα που εκφράζει πληρέστερα τις θέσεις του τηλεοπτικού παρουσιαστή, για τη διαφαινόμενη κρίση του ελληνικού τουρισμού.
Όσο όμως κι αν, γλαφυρά, περιγράφει, ο κ. Τάσος Δούσης,τ' αφήγημα των υφιστάμενων αρνητικών συμπτωμάτων στη διαχείριση του τουριστικού μας προϊόντος, αυτό, ίσως, αφορά μεμονομένες περιπτώσεις, που δεν σχετίζονται με κάποια εμπεριστατωμένη ανάγνωση ή και αναγνώριση, της υφιστάμενης κρίσης τ' ελληνικού τουρισμού.
Αντίθετα και κοντολογίς.
Η κρίση, ήταν ήδη, μεγάλη και προϋπήρχε, επί πολλά χρόνια και μέσα στα μνημόνια. Κι απλώς, τώρα, εντάθηκε. Η προϋπάρχουσα αυτή κρίση, στη διαχείριση και λειτουργία της τουριστικής μας δραστηριότητας, που διευρύνεται ολοένα, είναι τ' αποτέλεσμα του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI που διακονούμε.
Μέσα απ' την παγίδευσή μας, με Success Story, σε αφίξεις τουριστών. Με υπερεπέκταση και υπερδανεισμό μας, για αφύσικες επενδύσεις, μόνο σε τουρισμό και παρά τα Μνημόνια!
Με τη συστηματική του υποτιμολόγηση, εξ αιτίας των υπερεπενδύσεων που μόχλευσε η γερμανική TUI. Οδηγώντας -ως παράπλευρη συνέπεια- σε μη βιώσιμες αποδοχές των εργαζομένων του. Αποδοχές που εξώθησαν, σε Brain Drain, 700.000 νέους Έλληνες, την ίδια περίοδο.
Με εξάρτησή του, από τις παρασιτικές πρακτικές & λειτουργίες. Με ολοσχερή, σχεδόν, την κάλυψη των αναγκών του, σε συντελεστές παραγωγής, από εισαγωγές του κλάδου. Με τη μονομέρεια του παραγωγικού μοντέλου και την αντιπαραγωγική τουριστική μονοκαλλιέργεια & την ολική αποδιάρθρωση κλάδων & τομέων της παραγωγής κ.α..
Συνθήκες πραγματικότητας που βάθαιναν την κρίση, προξενώντας μια υπαρξιακή αγωνία, που παραλύει, αντί να κινητοποιεί. Και αναγάγει, το υπαρξιακό μας άγχος, σ' ένα βαρύ κι ανίατο νόσημα.
Ιδίως, εξ αιτίας της αρνητικής αποδοτικότητας του τουριστικού μας μοντέλου. Άλλωστε, η δραστηριότητά μας στον τουρισμό, ενώ αυξάνεται υπέρμετρα, χρόνο με το χρόνο, σε αφίξεις και τζίρο, έχει μετατραπεί σε ένα:
"Νέο Μνημονιακό Πίθο Δαναΐδων", με την αρνητική του οικονομική απόδοση & την ελλειμματική του διαχείριση!
Και σε ένα άλλο, παρασιτικό εθισμό & παραζάλη, εξάρτησης απ' ακραίες συμπεριφορές & πρακτικές τυχοδιωκτισμού, στη μεγάλη άγρια χίμαιρα, που μας κατατρέχει, καταβάλλοντάς μας, τελικά.
Πνίγοντας και τη βιωσιμότητα του κλάδου. Κι αντί της ποθητής ανάπτυξης -που προδήλως αναμέναμε- τέθηκε σε αμφισβήτηση ως κι η απλή επιβίωσή μας. Με τη τουριστική πλημμυρίδα, που μας κατακλύζει, ανελέητα, ακυρώνοντας κάθε υποψία σχεδίου, εγγενούς παραγωγικής μας ανασυγκρότησης και χωρίς κανένα εισιτήριο για την επιστροφή μας στην κανονικότητα...
Πιο συγκεκριμένα. Ο τηλεοπτικός παρουσιαστής, Τάσος Δούσης, "γκρέμισε", ξαφνικά, το διαδίκτυο, όταν ανάρτησε πως: "Ο τουρισμός μας, βρίσκεται ένα βήμα πριν το γκρεμό"! Αποδίδοντας αυτό τον κίνδυνο, στην μεγάλη υπαρξιακή του δοκιμασία, από τις αυξήσεις στις φετινές τιμές του, όπως, εσφαλμένα, θεώρησε. Αλλά αμέσως μετά, με τα προσωρινά, έστω, στοιχεία που δημοσιεύτηκαν, τον διάψευσε κι η "Τράπεζα της Ελλάδος". Με τις ακόλουθες καταγραφές της:
- Ποια ήταν -ακριβώς- η φετινή "ακρίβεια" μας, στον τουρισμό;;;
Ιδίως όταν, η διαμορφούμενη "προσωρινή" -το α' 5άμηνο του '23- "Μέση κατά κεφαλή τουριστική Δαπάνη" -κατά την Τ.τ.Ε.- δείχνει ότι βρίσκεται, κάτω απ' το μισό, της αντίστοιχης Δαπάνης, των άλλων ευρωπαϊκών τουριστικών χωρών. Φτάνει δε να υπολείπεται -στις ονομαστικές της τιμές- ακόμα κι απ' την κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη του 2019! Παρ' ότι μεσολάβησε ένας μεγάλος πληθωρισμός και μια ακόμη μεγαλύτερη αύξηση κόστους παραγωγής στον τουριστικό κλάδο. Μια αύξηση κόστους, δηλαδή, μεγαλύτερη του: +40%!
Πολλοί είδαν κι άλλες αιτίες, σαν αντιλήφθηκαν πως, αναδύθηκαν, στην επιφάνεια, προβλήματα που διαπίστωσαν, αλλά μόνο μετά απ' το Twitter, του Τάσου Δούση. Ομολογώντας & μονοσήμαντα εστιάζοντας, σε προβλήματα που προαναφέραμε. Όπως είναι:
Η ακρίβεια των τουριστικών τιμών, με τη βουλιμία που εκδηλώνεται, για "αρπαχτές στο τουριστικό μας προϊόν".
Η μη προστασία ή & καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, που το δυσφημίζει, υποτιμώντας και την αξία του στην τουριστική αγορά.
Η διόγκωση των φαινομένων τ' υπερτουρισμού & τα αυτογκόλ που προκάλεσε ήδη.
Οι ατιθάσευτες κι ολοένα εξαπλωνόμενες, "μαύρες τρύπες", των ασύδοτων βραχυχρόνιων μισθώσεων, του airbnb κ.α.. (Ιδίως, μάλιστα, όταν, οι πρόσοδοί τους, επαυξάνουν τις καταθέσεις, μόνο κάποιων Ελλήνων, στο εξωτερικό. Κι είναι ξένο ή ουδέτερο, ως στοιχείο για την εθνική μας οικονομία. Κατ' αναλογία, μάλιστα, επικαρπωτών των υπεξαιρέσεων, στα κοινοτικά προγράμματα, Ντελόρ, Σαντέρ κ.λπ., που ζημίωσαν τη χώρα & συνέβαλαν -μαζί με τον παγκόσμιο κλυδωνισμό της Lehman Brothers- στη χρεωκοπία της χώρας και στη φτωχοποίηση του λαού της.)
Επίσης. Η μη αξιοποίηση των δυνατοτήτων απορρόφησης της εγχώριας παραγωγής, απ' τον τουρισμό, ήταν στα προβλήματα που καθυστερημένα γνωρίσαμε. Μιας εγχώριας παραγωγής που δεν αρκεί ούτε & για μόνιμα διαμένοντες στην Ελλάδα. Εξάλλου, η υστέρηση της "Φέρουσας Ικανότητας" να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των τουριστικών μας προορισμών, ήταν μια ακόμα εξήγηση.
Αλλά όμως, ήταν απότοκο της αφύσικης τουριστικής υπερανάπτυξης που προξένησε η σχεδιασμένη υπερμόχλευση των τουριστικών επενδύσεων της γερμανικής TUI.
Όμως, για την μη άσκηση πολιτικών βιώσιμης ή και πράσινης ανάπτυξης κ.α., μόνο η ενεργειακή κρίση, δεν φαίνεται να ευθύνεται. Ούτε και τα ζητήματα για το κόστος της ενεργειακής κρίσης, τίθενται στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων, για αντιμετώπιση των θεμάτων που ταλανίζουν τον ελληνικό τουρισμό. Παρ' ότι αυτή, συνιστά -και σήμερα- έναν απ' τους κύριους παράγοντες διαμόρφωσης τουριστικής κίνησης. Ωστόσο, δεν αποτελεί παράμετρο, για τις αρνητικές επιδράσεις στον τουρισμό, ώστε να αντιμετωπισθεί με δράσεις, απ' το εσωτερικό. Ιδίως αν, οι επιδράσεις αυτές της ενεργειακής κρίσης, αντιρροπίζονται στο διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό, απ' ίδιες επιπτώσεις & στις άλλες χώρες της Ε.Ε.. Αλλά μη αγνοώντας, όμως, πως: το αμάρτημα της λαγνείας -τυφλής και άκριτης επιδίωξης, για όλο και μεγαλύτερο τζίρο, ακόμα & με ζημία στη συνολική οικονομική διαχείριση- γίνεται, πλέον, το θανάσιμο αμάρτημα και το πιο υπαρξιακό μας πάθημα, που οδήγησε στην παγίδα της TUI.
Στη τουριστική μας μονοκαλλιέργεια & στο ανεπαρκές και το στρεβλό παραγωγικό μας μοντέλο, στο οποίο πορευόμαστε & συνεχίζουμε να λειτουργούμε τόσο ανόητα. Μέσα σε μια τόσο αντιπαραγωγική & αντιαναπτυξιακή διάρθρωση της τουριστικής αγοράς που μας αποτελματώνει κι απειλεί να μας αποτελειώσει κιόλας. Με την υψηλή, μάλιστα, καθοδηγητική εποπτεία, απ' τα -πολύ επίβουλα- Καρτέλ, της γερμανικής TUI...
Κι επειδή δεν μπορεί να υπάρξει καμιά βιώσιμη, πράσινη ή άλλη ανάπτυξη του τουρισμού -ή και κάθε άλλου κλάδου ή τομέα παραγωγής- χωρίς την οικονομική του βιωσιμότητα. Και χωρίς αλλαγή του ελλειμματικού του μοντέλου και του περιορισμού, επίσης, των τουριστικών ροών, με την αναπροσαρμογή & των προτεραιοτήτων του, για το προσωπικό λειτουργίας του, μιας και ο τουριστικός κλάδος είναι, παντού ,στον κόσμο, κλάδος "εντάσεως εργασίας"...
Κι ωστόσο, με τον -ανεξέλεγκτα αυξητικό- τρόπο π' ακολουθήσαμε,δεν έγινε δυνατό ν' αποφευχθεί η σημερινή βαθιά κρίση στο τουρισμό μας. Ως η απόληξη, της χρόνιας, ελλειμματικής και τόσο ανισόρροπης, διάστασης, που τον διακρίνει στη διαχειριστική του λειτουργία. Όπως είναι και η λειτουργία του μοντέλου TUI που τηρούμε και οδήγησε, μοιραία, ήδη, στο μονοκαλλιεργητικό τουριστικό μας μοντέλο, το οποίο κι εξασκούμε, χωρίς αύριο, μαζί και με όλα του τα παρασιτικά χαρακτηριστικά του. Βασική και κυρίαρχη, εδώ, είναι και η εξάρτησή του, απ' τις εισαγωγές, για την παραγωγή του τουριστικού μας προϊόντος. Δημιουργώντας όμως, όρους και προϋποθέσεις, για την ευρύτερη καταστροφή & στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας.
Και δεν είναι -μόνο- ότι:
"βάλαμε, όλα τα αβγά της ανάπτυξης σε ένα καλάθι" (το καλάθι τουρισμού), που, αν ήταν σκάφος, θα ήταν μεγάλο & θα έγερνε μονόπαντα κι ούτε που θα χωρούσε, άλλωστε, σε ελληνικά λιμάνια. Αλλά τα αβγά αυτά, μοιάζει να τα τρύπησαν κι όλας και να τα ρουφάνε, δολερά φίδια των Καρτέλ της γερμανικής TUI... Κι έτσι, πια, να "χάνουμε και τ' αβγά και τα Πασχάλια", τελικά...
ΤΑ SUCCESS STORY ΔΕΝ ΕΊΠΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Επί μια δεκαετία, σχεδόν, λέγαμε -με ασίγαστη φωνή- πως: το μοντέλο των Success Stories της γερμανικής TUI, στις αφίξεις τουριστών, δεν λέει την αλήθεια, για τα προβλήματα, τα ελλείμματα & την αρνητική αποδοτικότητα του τουριστικού κλάδου. Με βαριές τις συνέπειες και στην ίδια τη βιωσιμότητα της χώρας, εξ αιτίας του τρόπου άσκησης του τουρισμού στην Ελλάδα. Χάριν του οποίου -με την παρότρυνση & της TUI- διαθέσαμε και τη τελευταία μας ικμάδα, απ' τις μελλοντικές και ανύπαρκτες, παραγωγικές μας δυνάμεις. Στις πρόωρες υπερεπενδύσεις & με προσχεδιασμένη, απ' την TUI, την υποδοχή και τη φιλοξενία των αφικνούμενων τουριστών, στα Success Story του φτηνοτουρισμού που εξυπηρετούσαμε. Αλλά με συνεχή τη ζημιογόνα μας διολίσθηση, σε τιμές & πληρότητες,που, στρουθοκαμηλοειδώς, θέλουμε ν' αγνοούμε. Σε βαθμό μάλιστα ώστε: ενώ πολλοί απ' τους συμπολίτες, γνωρίζουν, πάρα πολλά, για την αποδοτικότητα -π.χ.- του Στοιχήματος ή της Λοταρίας, ίσως να είναι πλήρως απληροφόρητοι, για την αρνητική αποδοτικότητα του ελληνικού τουρισμού, που τους πλήττει καίρια. Είναι, πάντως ανεπίτρεπτο, η αρνητική αποδοτικότητα τ' ελληνικού τουρισμού ν' αγνοείται, επιδεικτικά, ακόμα & σήμερα, απ' τις πολιτικές ηγεσίες όλων των κομμάτων. Ενώ διαφαίνεται πως, αδυνατούν να φτάσουν ως τη διάγνωση της παθογένειας, που πλήττει τον τουρισμό κι όλους μας. Και να αναγνωρίσουν τη βαριά & ζημιογόνα απόδοση του τουριστικού μας επιτηδεύματος και το αχρείαστο βάρος του, να κορυφώνεται, πλέον, σπρώχνοντάς μας μέχρι & την μονοκαλλιέργεια, στο παραγωγικό μας μοντέλο. Και με απουσία μιας διάγνωσης, που καταγράφεται, μόλις πριν κι απ' την οριστική έκδοση του πιστοποιητικού, του οικονομικού μας χαμού...
Εξ άλλου, είναι αποκαλυπτικές, οι ζημίες και οι σημειούμενες απώλειες, στα δεδουλευμένα έσοδα του ελληνικού τουρισμού, όπως φαίνονται στα αναρτημένα και κυλιόμενα, ραβδογραφήματα -που εικονίζονται στο διαδίκτυο και βασίζονται σε στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας- για τις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις στο τουρισμό. Κι όπου, το 2019, φαίνεται να κατατάσσουν την Ελλάδα, στη 13η θέση -στην παγκόσμια κατάταξη- σε αφίξεις τουριστών. Και στο αντίστοιχο, άλλο ραβδογράφημα, των εσόδων -το οποίο αναρτάται παράλληλα- για το τουρισμό των 20 περισσότερο αναπτυγμένων, τουριστικά, χωρών, απουσιάζει, εκεί, εντελώς η χώρα μας. Ενώ τη 13η θέση, στα έσοδα, την κατέχει μια χώρα, με 36 δις $, στα τουριστικά της έσοδα, για το 2019, πάντα... Όταν η Ελλάδα, ως γνωστόν, το 2019, είχε 18,1 δις €, ως τουριστικά της έσοδα, ή περίπου, 19,5 δις $...
Άλλες δικές μου μελέτες εκτιμούν ως απώλειες, για τα τουριστικά μας έσοδα, το 2019, ένα ύψος του: 5,5%, του Α.Ε.Π. ή περί τα: 10 δις €...
Κι ενώ -όπως διαφαίνεται- μας επιβαρύνουν τρομερά, οι εξελίξεις στο τουριστικό κλάδο, που ευλόγως, μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνες και για το προϋπάρχον και συνεχιζόμενο, Brain Drain της οικονομικής μετανάστευσης νέων μας, στο εξωτερικό. Αρχίζουμε, τότε, να υποψιαζόμαστε, σχετικά, ότι: οι χρόνιες αρνητικές αποδόσεις τ' ελληνικού τουρισμού, αδιαμφισβήτητα πια, θα πρέπει -λόγω και του μεγάλου εθνικολογιστικού μεγέθους που αντιπροσωπεύουν- να έχουν, ιδίως αυτές, συμβάλει, ως υπεύθυνες, στην υποτροπή μας στα Μνημόνια, με το μέγεθος & τον όγκο που είχαν προσλάβει. Τουλάχιστον για τα Μνημόνια που ακολούθησαν το 1ο απ' αυτά (που ήταν το αποτέλεσμα της αβελτηρίας του Κουρασμένου, μετά το ξέσπασμα & της διεθνούς κρίσης, απ' τη χρεοκοπία της Lehman Brothers...).
ΦΘΗΝΌΤΕΡΟ ΤΟΥΡΙΣΜΌ, ΓΙΑ ΕΙΣΕΡΧΌΜΕΝΟΥΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΎΣ, ΑΠΈΝΑΝΤΙ' ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΌ ΤΟΥΡΙΣΜΌ, ΜΑΣ ΕΠΈΒΑΛΕ Η TUI!!!
Σε ότι αφορά στις φετινές τιμές, σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, είναι -νομίζουμε- αποκαλυπτική & στα συμπεράσματά της, η ανάρτηση που ακολουθεί, με επικόλληση, μαζί & με τις καταγραφές, του παρατιθέμενου, πίνακά της. Όμως, τα σημειούμενα, ενδεικτικά, κοστολόγια προορισμών, που καταχωρήθηκαν εκεί, δεν δείχνουν να ανταποκρίνονται -με τις τιμές τους- στο σύνολο τ' ελληνικού τουρισμού. Κι ούτε απεικονίζουν, τις μεσοσταθμικές τιμές που προσεγγίζουμε κι εμείς, εκτιμητικά, για τη τρέχουσα τουριστική μας κίνηση. Αναφερόμαστε σε μια ελληνική τουριστική αγορά, που έχει τις διακρίσεις και υποδιαιρέσεις της, όταν πρέπει να αναγνωρίσει τις διάφορες κατηγορίες των τουριστών της. Όπως είναι και οι κατηγορίες:
(α) των εισερχόμενων αλλοδαπών τουριστών &
(β) του εσωτερικού τουρισμού.
Αφού, οι αναγραφόμενες τιμές τους, στον πίνακα -για τους 9, αναφερόμενους προορισμούς- εμφανίζουν μια "Μέση Κατά Κεφαλή Τουριστική Δαπάνη" -στους 8, απ' τους 9 προορισμούς (ενώ παραλείπεται η Λήμνος, λόγω του μικρού της τουριστικού όγκου)- στο μέσο ύψος των: 840 €, κατά κεφαλή. Ποσό το οποίο, εάν είναι ακριβές κι αντιπροσωπευτικό των επικρατουσών τιμών, σήμερα -τον Αύγουστο του 2023- αναφέρεται στο τουριστικό κοστολόγιο "Εσωτερικού Τουρισμού". Ένα τουριστικό κοστολόγιο, που φαίνεται να 'ναι έως +35%, ανώτερο, από την "Μέση κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη", για τα αναμενόμενα έσοδά μας, το 2023. Όπως, με το δικό μας κοστολογικό υπολογισμό βλέπουμε, χωρίς τη στάθμιση τιμών, για τα αστέρια των ξενοδοχειακών μας μονάδων, όταν, οι εισερχόμενοι αλλοδαποί τουρίστες, που μάλλον φιλοξενούνται σε περισσότερα αστέρια, έναντι των ξενοδοχειακών αστέρων, για τον εσωτερικό τουρισμό που φιλοξενούμε, επίσης. Αποκαλύπτεται, συναφώς, πως: η "Κατά Κεφαλή, του εσωτερικού τουρισμού, Μέση Τουριστική Δαπάνη", διαφέρει απ' τη "Μέση κατά κεφαλή δαπάνη τουριστών, εισερχόμενων αλλοδαπών", το 2023. Με μια διαφορά, που φτάνει να είναι, ως και: +65%, ανώτερη, της "κατά κεφαλήν δαπάνης, εισερχόμενων αλλοδαπών τουριστών"!!!
Το τελευταίο αυτό εκτιμητικό στοιχείο, για τις πολύ χαμηλές τουριστικές τιμές, εισερχόμενων αλλοδαπών το 2023, συγκριτικά με τις τιμές του εσωτερικού τουρισμού, είναι μια τόσο επιζήμια παραδοξότητα, που μας πλήττει βαρύτατα. Και οφείλεται, κυρίως, στην αβελτηρία, ανεπάρκεια κι απραξία της πολιτικής ηγεσίας, να ανέχεται τον ασκούμενο "αθέμιτο ανταγωνισμό", σε βάρος τ' ελληνικού τουρισμού, απ' τα Καρτέλ της TUI...
Ιδού, αμέσως εδώ, η επικόλληση του συνδέσμου της προαναφερθείσας ανάρτησης, της analyst.gr, με τον τίτλο:
"Η παγίδα του τουρισμού"*:
Κι αν έτσι είναι τα πράγματα; Και είναι! Τότε και τα συμπεράσματα, απ' τον πίνακα της ανάρτησης, δεν αφορούν, παρά ελάχιστα, στον Φ.Π.Α., όπως, εσφαλμένα, η ανάρτηση, αξιολογεί κι αναφέρει. Κι όπως, λαθεμένα τον επικαλούνται, στο άρθρο τους "Η παγίδα του τουρισμού" οι συντάκτες του. Άλλωστε κι άλλες τουριστικές ευρωπαϊκές χώρες, δεν έτυχαν καμιάς τέτοιας ή ανάλογης μεταχείρισης, για απαλλαγή -του τουριστικού τους προϊόντος- απ' τον Φ.Π.Α., που δημιουργεί ανταγωνιστικό προηγούμενο. Κι η αρνητική αυτή κατάσταση, στον τουρισμό, που μας καταβάλλει & σήμερα οικονομικά, δεν είν' ξαφνική & στιγμιαία. Είναι η διαχρονική και η μοιραία συνέπεια των πολύχρονων σφαλμάτων και αβελτηριών μιας ανύπαρκτης τουριστικής πολιτικής. Μα και η συνέπεια, μιας ανορθολογικής πολιτικής ή & της απουσίας της, για τη στοιχειώδη διασφάλιση όρων του υγιούς ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά, με την απόκρουση της εφαρμογής των σχεδίων, των Καρτέλ της γερμανικής TUI. Και στο μεταξύ, οι κατασκευές νέων ξενοδοχείων, όλης της χώρας, συνεχίζονται κι επαυξάνουν το αχρείαστο ξενοδοχειακό μας απόθεμα, έχοντας -σκανδαλωδώς- απαλλαγεί από τον Φ.Π.Α.! Από τον οποίο, ΦΠΑ, έχουν, ολοσχερώς απαλλαγεί, από τις: 30-6ου-2020 & για 8 χρόνια -παρακαλώ!!!- λόγω της πανδημίας Covid-19 -σικ- και παρά τα καταστροφικά αποτελέσματα, που σημειώθηκαν, απ' την απαλλαγή αυτή, στη χώρα και στον ίδιο τον τουρισμό. Μια απαλλαγή τους, απ' το Φ.Π.Α., υπέρ της ξενοδοχειακής μας υπερεπέκτασης, που είναι συνυπεύθυνη στην υπεραύξηση της προσφοράς κλινών & στην καθήλωση των τιμών, στα τουριστικά πακέτα. Αλλά & τη συνεχιζόμενη, χαρακτηριστική μας υστέρηση, στις τιμές των πακέτων & στις αμοιβές των εργαζομένων του κλάδο, απέναντι όλων των άλλων τουριστικών χώρών της Ε.Ε.. Και με τη συλλογιστική μας αυτή, τα συμπεράσματα της προαναφερόμενης ανάρτησης : "Η παγίδα του τουρισμού" -για τις τιμές στο τουρισμό, σε διάφορους προορισμούς- μεταστρέφονται και δείχνουν να αφορούν, σε άλλους υπεύθυνους κι όχι στον Φ.Π.Α., όπως υποδεικνύεται. Αλλά, σε κάποιους εξωτερικούς δρώντες και δολίως πράττοντες, σε βάρος του τουριστικού μας προϊόντος και της χώρας όλης. Με κύριους υπεύθυνους -για τις αρνητικές αυτές εξελίξεις, στη τουριστική μας αγορά- να αφορά τους συμπράττοντες και τους δημιουργούς του "αθέμιτου ανταγωνισμού". Της νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού της τουριστική μας αγορά, που μας επιβλήθηκε, πολλά χρόνια τώρα, απ' τα Καρτέλ της γερμανικής TUI...
Όσον αφορά στην αποδοτικότητα του ελληνικού τουρισμού -που αποτελεί το διαχρονικό ισχνό εξαγόμενο, της συνάρτησης, των πολύ χαμηλών τιμών & των μη βιώσιμων πληροτήτων του, στη φιλοξενία τουριστών, που η αποδοτικότητά της, επιδεινώνεται ολοένα- θεωρώ αποκαλυπτική & την πρόσφατη συνέντευξή μου, που ακολουθεί εδώ. Είναι η συνέντευξή μου, στην ΕΡΤ και στην εκπομπή του Θάνου Χούπη, "Έλληνες παντού", που περιέχεται στο Vibeo, π' αμέσως επικολλώ, με το σύνδεσμο που έπεται:
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=988672182149440&id=100030200024653
Προς συμπλήρωση της εικόνας, στα τουριστικά μας πράγματα, προσθέτω, σε ανακεφαλαίωση, το εξής: Τη τελευταία δεκαπενταετία, τουλάχιστον & στην περίοδο των Success Stories, σε αφίξεις τουριστών, είχαμε τις ακόλουθες εξελίξεις και διαδικασίες, στην κινηματογραφική ανάγνωση ή μεταγραφή. Κι όπου. Η ραγδαία τουριστική μας υπερεπέκταση, με την αφύσικη ανάπτυξη του ξενοδοχειακού μας δυναμικού, σε κλίνες, δεν ήταν δυνατόν να μην ξεσπάσει & εκφραστεί, στην μη επάρκεια του ικανού κι αναγκαίου αριθμού ξενοδοχο-ϋπαλλήλων, που χρειαζότανε, στη λειτουργία του, ο ελληνικός τουρισμός κι οι πελάτες του. Άλλωστε, ο κλάδος, παγκοσμίως, είναι "εντάσεως εργασίας". Και ενώ, κατά την είσοδο μας, στην εποχή των Μνημονίων και των Success Story, στις τουριστικές αφίξεις, το πρόβλημα από την προκαλούμενη έλλειψη του προσωπικού, που εμφανίστηκε, συγκαλύφθηκε, στη συνέχεια, αλλά, μόνο προσωρινά. Με την επέκταση του συστήματος, "All Inclusive", στη λειτουργία μεγάλου αριθμού ξενοδοχειακών μονάδων. Ενώ επεκτάθηκε, ποσοστιαία & στους περισσότερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας. Με ένα σύστημα λειτουργίας του, που αφορούσε σε εξυπηρέτηση μαζικού τουρισμού, το οποίο, συνήθως, ήταν, ιδίως, για χαμηλού εισοδήματος τουρίστες. Και το επεκτεινόμενο αυτό σύστημα, των All Inclusive τουριστικών πακέτων, εμπεριείχε & περιελάμβανε τις Self Services διαδικασίες, στην εξυπηρέτηση του. Διαδικασίες, ακριβώς, που επιτρέπουν χρήση μικρού αριθμού σε υπαλλήλους ξενοδοχειακού προσωπικού. Όμως, τα τελευταία χρόνια, αυτό το πρόβλημα, με την αδυναμία εξεύρεσης του αναγκαίου αριθμού εργαζόμενων, για λειτουργία ξενοδοχειακών μονάδων, έφτασε στα ακρότατα όριά του και μόνο μερικώς μπορεί να καλυφθεί πλέον, από οικονομικούς μετανάστες ή & Ρομά. Καθώς κι ο ελέφαντας του τουρισμού, όχι μόνο εξάντλησε το -χαμηλών ειδικεύσεων- εγχώριο δυναμικό μας, στη θεματική ενότητα: "Ήλιος και Θάλασσα", που, κατ' αποκλειστικότητα, σχεδόν, ρξασκούμε, αλλά σμίκρυνε κι άλλο και τις έως σήμερα, αρνητικές του αποδόσεις.
Εξ αιτίας:
(α) του εντεινόμενου δημογραφικού ζητήματος,
(β) των πολύ χαμηλών προσφερόμενων αμοιβών στο εργατικό δυναμικό του κλάδου -λόγω και ιδίως, της υποτιμολόγησης του τουριστικού μας προϊόντος- απ' τα Καρτέλ της γερμανικής TUI και
(γ) του συνακόλουθου, μα & συνεχιζόμενου, brain drain. Δηλαδή, της οικονομικής μετανάστευσης των νέων μας , που σημειώνεται ολοένα, παρ' ότι δείχνει να οδηγεί, σε τεράστια πολυπλόκαμη και ολόπλευρη νέα κρίση, τη χώρα και το επίπεδο διαβίωσης του Λαού μας...
Συναφώς, θα πρέπει, επειγόντως, οι αρμόδιοι για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής, στη χώρα, να αναστοχαστούν και να αναπροσανατολίσουν τον οικονομικό τους σχεδιασμό, καθώς και τις περιζήτητες νέες επενδύσεις, για οικονομική ανάπτυξη, σε τομείς & κλάδους, παραγωγής και οικονομίας, με υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία και υψηλή την παραγωγικότητα εργασίας. Όπως μπορεί να είναι κι οι επενδύσεις εκείνες, που αφορούν σε οικονομικές δραστηριότητες, που χαρακτηρίζονται "εντάσεως τεχνολογίας" ή & "κεφαλαίου", που αυξάνουν, πολλαπλασιαστικά, την παραγωγικότητα της εργασίας.
Αφού και οι οποιεσδήποτε άλλες, νέες επενδύσεις, εάν θα είναι εντάσεως εργασίας, δεν θα μπορούν, πλέον, να βρουν, εγχωρίως, τον αναγκαίο αριθμό των ανειδίκευτων εργαζόμενων που χρειάζονται για τη λειτουργία τους. Όπως ήδη γίνεται ορατό, με τις ελλείψεις προσωπικού που διαπιστώνονται, ιδίως εφέτος, στον τουριστικό κλάδο...
Ανάλογου περιεχομένου, ήταν και η προηγηθείσα συνέντευξη, στον Γιώργο Σαχίνη, στο ραδιόφωνο του 9.84 fm -με τίτλο: "Παναγιώτης Μυλωνάς, Οι αφίξεις δεν λένε την αλήθεια στην τουριστική οικονομία"- το σύνδεσμο της οποίας επικολλώ, επίσης, αμέσως εδώ:
*Η παγίδα του τουρισμού
Ο τουρισμός μάλλον δεν πάει καλά, όπως έχουμε επισημάνει πολύ πριν, ευχόμενοι να κάνουμε λάθος - ειδικά όσον αφορά τα παράπλευρα έσοδα του, από τη μαζική εστίαση κλπ. Φαίνεται τελικά πως οι ξένοι δεν είναι τόσο ανόητοι, ώστε να πληρώσουν τον υπερβολικά υψηλό ΦΠΑ, όπως αιτιολόγησε η κυβέρνηση τη μη μείωση του – ενώ τα προβλήματα, λόγω της μεγάλης επιβάρυνσης των «απαρχαιωμένων» υποδομών σε πολλές περιοχές, με επίκεντρο τα νησιά του Αιγαίου, όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, αλλά και σε άλλες περιοχές όπως η Καλαμάτα, έχουν επιδεινωθεί.
Εν προκειμένω, το χάσμα μεταξύ του επιπέδου των τιμών και του τουριστικού μας προϊόντος, παράλληλα με την υποβάθμιση των φυσικών τοπίων, προκαλούν μεγάλες ανησυχίες – ενώ οι συνεχείς αυξήσεις των τιμών, έχουν καταστήσει αδύνατες τις καλοκαιρινές διακοπές για έναν μεγάλο αριθμό Ελλήνων. Ακριβώς δηλαδή όπως συμβαίνει σε τουριστικούς προορισμούς του τρίτου κόσμου – οι οποίοι είναι απαγορευτικοί για τον εγχώριο πληθυσμό. Ειδικά για τον ελληνικό που εξαθλιώνεται μέρα με την ημέρα επί 13 χρόνια - σήμερα από την τριπλή ληστεία που υφίσταται με ευθύνη της κυβέρνησης.
Δηλαδή (α) από τους υψηλούς φόρους μέσω της διατήρησης των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές, (β) από τη μείωση της αγοραστικής αξίας των μισθών και των συντάξεων λόγω του πληθωρισμού, καθώς επίσης (γ) από την απώλεια άνω των 18 δις €, όσον αφορά τις τραπεζικές καταθέσεις.
Τέλος ο ανταγωνισμός, κυρίως από τη γειτονική Τουρκία, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της ισοτιμίας της λίρας, είναι τεράστιος – τεκμηριώνοντας πως είναι θανατηφόρο για μία χώρα της Ευρωζώνης να εξαρτάται σε τέτοιο βαθμό από τα τουριστικά της έσοδα, ιδίως όταν δεν έχει συνδέσει τον τουρισμό με την εγχώρια παραγωγή της.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.