Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020

Να μην ξεχνάμε...


ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ 

Να μην ξεχνάμε...

Η ελληνική σημαία του Πολυτεχνείου είναι αυτή που δέσποζε στην κεντρική πύλη του ιδρύματος και που κατέπεσε μετά την εισβολή του τανκ. Το αίμα πάνω της ήταν εκ των τραυματισμένων διαδηλωτών. Αναμφισβήτητα υπήρξε το πιο εμβληματικό σύμβολο της εξέγερσης. 

Να μην ξεχνάμε...

Τα τελευταία σπαρακτικά λόγια που ακούστηκαν ήταν του εκφωνητή Δημήτρη Παπαχρήστου να ψέλνει τον Εθνικό ύμνο!

__________******__________

Γιώργος Βαφόπουλος, 

"Τα νέα σατιρικά γυμνάσματα"

11
Τώρα όλα στην Ελλάδα έχουν αλλάξει.
Οι ξενοκίνητοι έλειψαν προδότες.
Τα παλιά ρούβλια εγίνηκαν στην πράξη
δολάρια, για τους γνήσιους πατριώτες.
Κι ας σχίζονται, μες στο Πολυτεχνείο,
οι αλήτες, δήθεν για Δημοκρατία,
ενώ συνωμοτούν στο καφενείο,
για να φέρουν μια νέα Λαοκρατία.
Της «Νέας Ελλήνων Τάξεως» παίδες ίτε,
με το στιλέτο πάντα γρηγορείτε.

33

Παιδιά του Μετσοβίου Πολυτεχνείου,
της λευτεριάς ανοίξατε τη στράτα.
Είστε ο Ιερός Λόχος του Δραγατσανίου,
που ’χε κι εκείνος τα δικά σας νιάτα.
Σας φέρνουν οι δειλοί άνθινα στεφάνια
και κροκοδείλια τώρα χύνουν δάκρυα
εκείνοι, που προσμέναν στην αφάνεια
«ευκαιρίες», ζαρωμένοι σε μιαν άκρια.
Των μεγάλων τα όπλα η υποκρισία.
Το δικό σας προνόμιον η θυσία.

Ο Γ. Βαφόπουλος δημοσίευσε Τα νέα σατιρικά γυμνάσματα το 1975 με το ψευδώνυμο Λουκίλιος Γιουβενάλης.

Το πήρα από την ανθολογία του Ηλία Γκρη «Το μελάνι φωνάζει – Η 17η Νοεμβρίου 1973 στη λογοτεχνία» των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.