... και ο δικός μας πολιτισμός παρακμάζει, συνηθίζει το τέρας και βρίσκεται στη Δύση του...

Του Γιώργου Τασιόπουλου

-Στο όνομα και με πρόφαση τους ΑΜΕΑ, με χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση, τσιμεντώνεται ο ιερός βράχος του Παρθενώνα...

-Στο όνομα του Θεού, τζιχαντιστές αποκεφαλίζουν τυχαία στο δρόμο...

-Στο όνομα της αλληλεγγύης, "αντιφασίστες" μιμούνται την πιο σκληρή όψη του ναζισμού...

Η πανδημία απειλεί τους κοινωνικά και βιολογικά αδύναμους, η κυβέρνηση αντί να στηρίξει τους ανέργους και το εθνικό σύστημα υγείας επιχορηγεί τα ΜΜΕ και την επικοινωνιακή προπαγάνδα...

________****_________

Ο νεωτερικός μας πολιτισμός έφτασε στα όριά του, η γέννηση και η άνθηση των μεγάλων πολιτισμών συνοδεύεται από μια απόπειρα πνευματικής νοηματοδότησης της ζωής, η οποία καταλήγει μοιραία σε μιαν υπερβολική εκλογίκευση και στην αποστέωση των δημιουργικών του ικανοτήτων, σύμφωνα με τον Σπένγκλερ.

Κάθε πολιτισμός είναι ένας οργανισμός που ακολουθεί έναν δικό του βιολογικό ρυθμό: γεννιέται, αναπτύσσεται, παρακμάζει και πεθαίνει.

Και ο δικός μας παρακμάζει, συνηθίζει το τέρας και βρίσκεται στη Δύση του. 

Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει οτι του μοιάζει. Και ή πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει ή ομορφιά... όπως έγραφε ο Μάνος Χατζιδάκις.

___***___

Ο πίνακας του Ιερώνυμου Μπος [Hieronymus Bosch 1450-1516]

Τα έργα του, παρά το ότι έχουν δημιουργηθεί πεντακόσια χρόνια πριν, φαίνονται σύγχρονα και μοιάζουν σουρεαλιστικά. Είναι η τέχνη

ενός κόσμου που βρίσκεται σε αναταραχή, σπαρασσόμενος από αντιφατικές τάσεις – ένας κόσμος όπου το φως της λογικής έχει σβήσει και τα ζωώδη ένστικτα κυριαρχούν, ένας κόσμος τρομοκρατίας και βίας, ένας ζωντανός εφιάλτης. Κοντολογίς, ένας κόσμος όπως ο σύγχρονος.

ΠΗΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com