ΣΤΗΝ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ

[ΠΙΝΑΚΑΣ: Caspar David Friedrich - Meeresküste bei Mondschein (1830)]

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

Δεν προλαβαίνεις να χαρείς από το εκλογικό ράπισμα στην αριστερά του φθόνου και της υποκρισίας και να, έρχονται οι «διανοούμενοι» της ελευθερόφρονος δεξιάς να σε επαναφέρουν στην τάξη και να σε κάνουν να σκεφτείς πόσο καλά πιασμένοι είμαστε στην μέγγενη του διπλού ιστορικού υλισμού. Ιδού πώς: Θα είδατε, φαντάζομαι το θέμα της εκθέσεως στην οποία εξετάστηκαν πρόσφατα οι μαθητές των επαγγελματικών λυκείων. Ήταν μερικοί στίχοι της σπουδαίας Ιταλίδας ποιήτριας Άλντα Μερίνι. Δυο στίχοι της όμως προκάλεσαν την αγανάκτηση δύο διαπρεπών (στα όρια της Ελλάδας βεβαίως) δημοσιογράφων καθημερινής εφημερίδας. Ήταν οι στίχοι «Δεν έχω ανάγκη από χρήματα… Έχω ανάγκη από αισθήματα… από όνειρα που κατοικούν στα δέντρα… Έχω ανάγκη από ποίηση…». 

Θα ήταν άνευ σημασίας αν η αντίδραση προερχόταν από χρηματιστές ή νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους που βλέπουν να θίγεται το ιερό τους δισκοπότηρο. Οι δημοσιογράφοι όμως (Τ. Θεοδωρόπουλος και Στ. Κασιμάτης) εμφανίζονται ως… συντηρητικοί. Κι εδώ αρχίζει η τραγωδία όχι μόνο του τόπου αλλά ολόκληρης της Ευρώπης, τραγωδία- γέννημα μιας τερατώδους σύγχυσης που θέλει να αγνοούνται τα θεμέλια μιας Πολιτικής Παράδοσης που είναι κατ’ εξοχήν οι αντιχρηματικές αξίες, οι αξίες της υποταγής της οικονομίας στην πολιτική και τον πολιτισμό. Αξίες τις οποίες η ελευθερόφρων κεφαλαιοκρατική δεξιά και οι ανανήψαντες (πρώην αριστεροί μα πάντα οικονομιστές στον πυρήνα της σκέψης και του βίου τους) δεν μπορούν να καταλάβουν ούτε καν για λόγους προπαγάνδας αφού η φυσική ανεπάρκεια χρήματος για όλους θα επέβαλλε να καλλιεργηθούν ιδέες πέραν του οράματος «ό, τι φάμε κι ό,τι πιούμε». Αυτά όμως είναι άχρηστες λεπτομέρειες για τον δημοσιογράφο που φαντάστηκε πως η άγνωστή του Μερίνι θα μπορούσε να είναι συνοδοιπόρος των… Ερυθρών Ταξιαρχιών. Άχρηστες λεπτομέρειες ίσως όλα τούτα μα χρήσιμη η αλαζονεία που κάτι προοικονομεί εν όψει πολιτικής μεταβολής. Μεταβολής που κάνει ακόμη πιο απελπιστική την απουσία στην Ελλάδα ενός ρωμαλέου κινήματος υπεράσπισης του γνήσιου ελληνικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού. 

ΠΗΓΗ: Kostas Hatziantoniou

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com