"Ἦταν γυναίκα, ἦταν όνειρο..."- Γιῶργος Σαραντάρης

«J'i cueilli ce brin de bruyère»

G. Apollinaire

Ἦταν γυναῖκα ἦταν ὄνειρο ἤτανε καὶ τὰ δυὸ

Ὁ ὕπνος μ᾿ ἐμπόδιζε νὰ τὴ δῶ στὰ μάτια

Ἀλλὰ τῆς φιλοῦσα τὸ στόμα τὴν κράταγα

Σὰν νὰ ἦταν ἄνεμος καὶ νὰ ἦταν σάρκα

Μοῦ ῾λεγε πὼς μ᾿ ἀγαποῦσε ἀλλὰ δὲν τὸ ἄκουγα καθαρὰ

Μοῦ ῾λεγε πὼς πονοῦσε νὰ μὴ ζεῖ μαζί μου

Ἦταν ὠχρὴ καὶ κάποτε ἔτρεμα γιὰ τὸ χρῶμα της

Κάποτε ἀποροῦσα νιώθοντας τὴν ὑγεία της σὰν δική μου ὑγεία

Ὅταν χωρίζαμε ἤτανε πάντοτε νύχτα 

Τ᾿ ἀηδόνια σκέπαζαν τὸ περπάτημά της 

ἔφευγε καὶ ξεχνοῦσα πάντοτε τὸν τρόπο τῆς φυγῆς της 

Ἡ καινούρια μέρα ἄναβε μέσα μου προτοῦ ξημερώσει 

Ἦταν ἥλιος ἦταν πρωὶ ὅταν τραγουδοῦσα 

Ὅταν μόνος μου ἔσκαβα ἕνα δικό μου χῶμα 

Καὶ δὲν τὴ σκεφτόμουνα πιὰ ἐκείνη

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com