"Καλοκαίρι, κάθε ημέρα ένα βιβλίο"!!!-"Η χρησιμότητα των άχρηστων γνώσεων" - Ordine Nuccio

Και φέτος από επιλογή ή γιατί η ωρίμανσή των χρόνων το επιβάλουν, αποφεύγουμε τις πολυσύχναστες παραλίες, τις "κοσμοπολίτικες" διαφυγές.  

Μόνος, αλλά με πολλούς φίλους, τους πιο πιστούς, δεκάδες βιβλία!!! 

Κρίμα όμως να συμπεριφερθούμε σαν μοναχοφάηδες.  Έτσι, προτείνουμε και σε εσάς: "Καλοκαίρι, κάθε ημέρα ένα βιβλίο"!!!

Κάθε ημέρα σας παρουσιάζουμε και ένα βιβλίο από το καφάσι με τα βιβλία που πήραμε μαζί μας στο χώρο αποθήκευσης του αυτοκινήτου για συντροφιά το καλοκαίρι.  

Ένας παράδεισος, όπως πάντα φανταζόταν τον Παράδεισο ο Μπόρχες, «σαν ένα είδος βιβλιοθήκης». Είναι και μια ανάγκη το διάβασμα όπως την περιέγραψε ο Προυστ. Ισχυριζόταν ότι «στην πραγματικότητα, κάθε αναγνώστης είναι, καθώς διαβάζει, αναγνώστης του ίδιου του του εαυτού». 

Όπως και να ‘χει, φαίνεται να είχε δίκιο o Κάρλος Ζαφόν: «Τα βιβλία είναι καθρέφτες. Βλέπεις μέσα τους μόνο αυτά που ήδη έχεις μέσα σου».

«Κανένας άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ένα βαθυστόχαστο βιβλίο μέχρι να έχει δει και να έχει ζήσει τουλάχιστον ένα μέρος από το περιεχόμενό του», ο Έζρα Πάουντ.

Το σίγουρο είναι ότι ισχύει το θαύμα που επισήμανε ο Ταρκόφσκι: «Ένα βιβλίο διαβασμένο από χίλιους διαφορετικούς ανθρώπους είναι χίλια διαφορετικά βιβλία».  

Έτσι διαβάζοντας, συναντιόμαστε με τη σκέψη του συγγραφέα και ενώ ταυτόχρονα  γνωρίζουμε καλύτερα τα ενδότερα του εαυτού μας, κοινωνούμε με πάμπολλους αναγνώστες του ίδιου βιβλίου.  Ελπίζοντας, μήπως και μέσα από τα δαιδαλώδη σοκάκια της σκέψης ξαναβρούμε τον αποδομημένο μετανεωτερικό εαυτό μας  και ξανασυναντηθούμε σε κοινούς δρόμους με το αληθινό πρόσωπο του αδελφού μας.

Για την ώρα διαβάζοντας, ΤΕΡΜΑ Η ΜΟΝΑΞΙΑ!!!

* Οι χρυσές αμμουδιές και τα διαυγή γαλανά νερά στις φωτογραφίες είναι οι ήσυχες παραλίες που πάντα βρίσκεις στην πατρίδα μου!!!

Γιώργος Τασιόπουλος

..................................................................................................................................

1ο ΒΙΒΛΙΟ!!!

"Η χρησιμότητα των άχρηστων γνώσεων"

Συγγραφέας/εις: Ordine Nuccio

 Ο συγγραφέας είναι καθηγητής της ιταλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας.

Ο Αδριανός είχε δίκιο: "Ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο έχει επί το πλείστον λεχθεί στα ελληνικά"

«Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να μεταβληθούν σε επιχειρήσεις, και οι φοιτητές δεν μπορούν να θεωρούνται πελάτες. Παρακολουθούμε μια επικίνδυνη μεταμόρφωση, η οποία αντικατοπτρίζεται εύγλωττα στην επιλογή των λέξεων: Ξέρετε ποιές είναι οι πρώτες δύο λέξεις με τις οποίες έρχονται αμέσως σε επαφή οι φοιτητές που εγγράφονται στο πανεπιστήμιο; Είναι οι όροι «πιστωτικές μονάδες» και «οφειλόμενα»! Η γλώσσα, όπως πολύ καλά ξέρετε, δεν είναι ποτέ ουδέτερη: πρόκειται για δύο λέξεις που έχουμε δανειστεί από το χώρο της οικονομίας και οι οποίες κυριαρχούν πλέον σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Ας σκεφτούμε την τραγική μοίρα της Ευρώπης: πιστώσεις και χρέη έχουν πλέον γίνει οι μοναδικές παράμετροι για να προσδιορίσουμε την ταυτότητα της. Για τους τραπεζίτες και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, κομμάτι της Ευρώπης αποτελεί το έθνος εκείνο που πληρώνει τα χρέη του: γι' αυτούς, δυστυχώς, είναι δυνατό να σκεφτεί κανείς μια Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα, χωρίς την Ιταλία ή χωρίς την Ισπανία. Κανένα σκάνδαλο, καμία έκπληξη. Οι πολιτισμικές ρίζες δεν μετρούν πλέον καθόλου: μετρούν μόνο οι ισολογισμοί και η πληρωμή του χρέους στους πιστωτές. [...] 

[…] Εάν αφουγκραστούμε μονάχα τις σειρήνες που τραγουδούν για το δόλωμα του κέρδους, θα δημιουργήσουμε απλώς ένα σύνολο χωρίς μνήμη που θα χάσει το νόημα της ζωής αλλά και της ίδιας της πραγματικότητας». - NUCCIO ORDINE

"Σε τί άραγε χρησιμεύει να διαβάσεις την Οδύσσεια ή ένα ποίημα της Σαπφούς; Σε τί άραγε χρησιμεύει να μελετήσεις λατινικά και αρχαία ελληνικά; Σε τί άραγε χρησιμεύει να ακούσεις Μότσαρτ, να επισκεφτείς τον Παρθενώνα, να δεις το ηλιοβασίλεμα από τον υπέροχο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο; Σε τί χρησιμεύει να θαυμάσεις τον πίνακα του Σεζάν Οι χαρτοπαίκτες; Σ' αυτές τις παράλογες ερωτήσεις είχε ήδη απαντήσει εξαίρετα ο Αριστοτέλης στο έργο του Μετά τα φυσικά. Σε όποιον τον ρωτούσε σε τί χρησιμεύει η φιλοσοφία απαντούσε ότι η φιλοσοφία «δεν χρησιμεύει», διότι δεν "κάνει εκδούλευση", διότι δεν είναι στην υπηρεσία κανενός, διότι είναι μια επιστήμη αυθύπαρκτη πού διδάσκει το δρόμο προς την ελευθερία: ακριβώς όπως ένας ελεύθερος άνθρωπος "υπάρχει για τον εαυτό του και όχι για κάποιον άλλον".

Το να συγκρίνουμε τα πολιτισμικά αγαθά με το πετρέλαιο ή να αξιολογούμε μια έκθεση με βάση τον αριθμό εισιτηρίων που έκοψε σημαίνει ότι παραβλέπουμε αυτή καθεαυτή την αξία της ομορφιάς, την πολιτισμική λειτουργία που μπορεί να έχει ή τέχνη στη διαμόρφωση της ταυτότητας και της πολιτισμικής ανάπτυξης ενός λαού.

Πράγματι, δεν συνειδητοποιούμε ότι η λογοτεχνία και οι ανθρωπιστικές γνώσεις, η κουλτούρα και η μόρφωση αποτελούν το ιδανικό αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο οι ιδέες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, του κοσμικού χαρακτήρα της κοινωνίας, του δικαιώματος στην κριτική, της ανοχής, της αλληλεγγύης, του κοινού καλού μπορούν να αναπτυχθούν δυναμικά".

Το βιβλίο αποτελεί μια δίγλωσση έκδοση - καταγραφή του κειμένου της ομιλίας του διακεκριμένου Ιταλού ακαδημαϊκού στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα, και ακολούθως στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στις αρχές Οκτωβρίου του 2015, που οργάνωσε το ΚΙΚΠΕ με το Megaron Plus.

Tο βιβλίο κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις, «Άγρα» σε μετάφραση  του Ανταίου Χρυσοστομίδη, Σε επόμενες αναρτήσεις μας θα σας παρουσιάσουμε το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα, "Μια χρονιά με τους κλασικούς" (Un anno con i classici). 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com