Από το πορνό στους αποκεφαλισμούς

Οι τελευταίες εξελίξεις της «τέχνης», στην πατρίδα του Γιαν Φαμπρ. 

Του Γιώργου Καραμπελιά από την Ρήξη φ. 131 που είχε αφιέρωμα η τέχνη την εποχή της παρακμής 

Οι Βρυξέλλες βρίσκονται σε αναταραχή. Για αρκετές εβδομάδες, οι κάτοικοι της βελγικής πρωτεύουσας ανακαλύπτουν, μόλις ξυπνούν, από τη νύχτα της 19 – 20 Σεπτεμβρίου 2016, μεγάλες τοιχογραφίες, ζωγραφισμένες στους τοίχους της πόλης, ενός ιδιαίτερου είδους.

Όλα ξεκίνησαν με έναν υπερμεγέθη φαλλό στον τοίχο του κολεγίου του Saint-Gilles, σε μια πολυσύχναστη περιοχή των Βρυξελλών, ενώ λίγες ημέρες μετά θα εμφανιστεί ένα υπερμέγεθες γυναικείο όργανο, καθώς και μια πράξη της διείσδυσης, που πιθανότατα προέρχονται από το ίδιο άτομο. Τέλος, το Σάββατο 1 Οκτωβρίου θα ακολουθήσει ένας τεράστιος πρωκτός, και πάλι στη συνοικία του Saint-Gilles και άλλες ανάλογες παραστάσεις στη συνέχεια.

Ο πρωκτός, περισσότερο ίσως από τις πρώτες παραστάσεις, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις μεταξύ των Βέλγων, εκείνων –των περισσότερων– που θεωρούν ότι πρόκειται για κάτι «αηδιαστικό» και «κατάπτυστο» και άλλων, που δηλώνουν εκστασιασμένοι από την «τόλμη» και την «προβοκάτσια». Όσο για τον δήμο, αρνείται να καλύψει αυτές τις τοιχογραφίες, αφήνοντας την επιλογή στους ιδιοκτήτες των τοίχων να τις κρατήσουν ή όχι.

Όμως, τρεις μήνες μετά, ένα νέο «βήμα». Στην οδό Brigittines κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Gare du Midi, αυτή τη φορά το σώμα ενός ανθρώπου χωρίς πρόσωπο, κρεμασμένου ανάποδα, και χωρίς εντόσθια, αιμορραγεί, σε ύψος δέκα ορόφων, πάνω στον λευκό τοίχο μιας εργατικής πολυκατοικίας.

Στην Πύλη της Φλάνδρας, μεταξύ της πόλης των Βρυξελλών και της περιβόητης πλέον περιοχής του Μόλενμπεκ, μια άλλη γιγάντια παράσταση κατατρομοκρατεί τους περαστικούς. Από μια σφιγμένη γροθιά αναδύεται μια κοφτερή λεπίδα, η οποία ετοιμάζεται να κόψει τον λαιμό ενός ανθρώπου που ουρλιάζει με το πρόσωπο καθηλωμένο στο έδαφος από το άλλο χέρι του δολοφόνου, χωρίς να γνωρίζουμε εάν το τρίτο χέρι, που κρατάει το χέρι του δολοφόνου, σκοπεύει να τον συνδράμει στο έργο του ή θέλει να τον εμποδίσει.

Αυτή η αναπαράσταση ενός πιθανού αποκεφαλισμού, σύμφωνα με τον σοσιαλιστή δήμαρχο Ιβάν Μάγιερ, θα μπορούσε(!) να υποκινεί σε βία! Άλλοι δημοτικοί υπεύθυνοι τη χαρακτήρισαν «πραγματικά πάρα πολύ σκληρή» και ως εκ τούτου πιστεύουν πως θα πρέπει να εξαφανιστεί.

Η πόλη των Βρυξελλών και οι γειτονικοί δήμοι που απαρτίζουν την περιφέρεια της πρωτεύουσας είχαν ήδη συμβιβαστεί με το τεράστιο πέος του Saint-Gilles, ή τον ξαπλωμένο άνθρωπο που ουρεί στο στόμα του, στο Jette, ή στις εικόνες πρωκτών, αυνανισμών ή διεισδύσεων που πλημμύρισαν τους τελευταίους μήνες πολλές περιοχές μιας πόλης, όπου, μέχρι τώρα, το street art ήταν περιορισμένο σε ορισμένα σημεία.

Με την αισθητική του Ισλαμικού Κράτους

«Εντάξει, να δεχτούμε το σεξ, έστω και αν είναι πορνό ή αηδιαστικό, αλλά είναι πιο δύσκολο, λιγότερο από ένα χρόνο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις, και κοντά στο Μόλεμπεκ, να επιτρέψουμε υπαινιγμούς που παραπέμπουν σε αποκεφαλισμούς κατά το στυλ του Ισλαμικού Κράτους» δηλώνει ένας δημοτικός σύμβουλος στην εφημερίδα Le Monde. Λίγο αργότερα, όμως, ζητώντας να παραμείνει ανώνυμος, άλλαξε γνώμη και συντάχθηκε με την επίσημη θέση του δημαρχείου: «Αναρωτιόμαστε, αλλά παραμένουμε σε εγρήγορση» (!)

Ο Σβεν Γκατζ, ο υπουργός Πολιτισμού της περιοχής, ένας Φλαμανδός φιλελεύθερος, είναι υπέρμαχος της ανοχής. Σχετικά με την τοιχογραφία της Πύλη της Φλάνδρας, έγραψε: «Η τέχνη είναι ελεύθερη. ¬Μήπως άραγε θα πρέπει να λογοκρίνουμε και τον Καραβάτζιο;» Πράγματι, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι η σκηνή αποκεφαλισμού έχει εμπνευστεί από τον πίνακα της θυσίας του Ισαάκ, που είχε ιστορηθεί στα τέλη του δέκατου έκτου αιώνα από τον Ιταλό καλλιτέχνη και στεγάζεται στο Uffizi της Φλωρεντίας.

Αλλά και το φρέσκο της οδού Brigittines, με το αποκεφαλισμένο πτώμα, έχει επίσης τις καλλιτεχνικές αναφορές του, εξηγούν οι ιστορικοί της τέχνης. Αναφέρεται σε μια λεπτομέρεια της ζωγραφικής του Ολλανδού ζωγράφου των μέσων του δέκατου έβδομου αιώνα, Jan de Baen, «Το Σώμα αδελφών de Witt», ένα έργο που περιγράφει τη δοκιμασία δύο πολιτικών της εποχής, που κατακρεουργήθηκαν από το εξαγριωμένο πλήθος. Μάλιστα, εκείνος που έστρεψε το πλήθος εναντίον των αδελφών Ντε Βιττ ονομαζόταν Κορνέλις Τρομπ. Τρεις μέρες πριν την η ανάληψη των καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο!

Μετά από τις πορνό προκλήσεις του 2016, που άφησαν άφωνους τους περισσότερους κατοίκους των Βρυξέλλών, ένα ακόμα βήμα της «τέχνης», που εθίζει ακόμα περισσότερο στη νοσηρότητα μιας εποχής παρακμής. Γιατί, άσχετα με το εάν οι συγκεκριμένες παραστάσεις έχουν αναφορές σε υπαρκτά έργα τέχνης, η μεταφορά τους δίκην γιγαντο-οθόνης στα κέντρα των πόλεων, και ο οπτικός εθισμός, ιδιαίτερα των παιδιών και των εφήβων με αυτά, αποτελεί ένα κυριολεκτικό εικαστικό και πολιτικό έγκλημα, που προετοιμάζει για άλλα εγκλήματα, ακόμα σοβαρότερα.

Και αυτό σε μία πόλη που λίγο πριν είχε αντιμετωπίσει τις τρομοκρατικές επιθέσεις που όλοι γνωρίζουμε. Εξάλλου, η παραπομπή σε υπαρκτά έργα τέχνης υποκρύπτει μάλλον την πανουργία εκείνων που κατασκεύασαν τις φρικτές τοιχογραφίες. Διότι, ποιος μπορεί να λογοκρίνει έναν Καραβάτζιο, όπως ισχυρίζεται και ο ηλίθιος υπουργός Πολιτισμού των Βρυξελλών; Επομένως, οι απαίσιες παραστάσεις μπορούν να συνεχίζουν να στοιχειώνουν τους εφιάλτες των κατοίκων. Εδώ, τα «παλλόμενα πέη» του επίσης Φλαμανδού Γιαν Φαμπρ, είχαν αποτελέσει το εισιτήριο του καλλιτέχνη για την ανάληψη του Φεστιβάλ Αθηνών από τον αντίστοιχο υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδας.

(Τα σχετικά στοιχεία από την εφημερίδα Le Monde, 05/10/2016 και 9 /02/ 2017 καθώς και τον δημοσιογράφο Jean-Pierre Stroobants)

ΠΗΓΗ: http://ardin-rixi.gr/archives/203090

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com