Να φύγει άμεσα από την Κύπρο το σύνολο των κατοχικών δυνάμεων και να μην υπάρχουν εγγυητές και προστάτες (ΦΩΤΟ)

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση της ΚΟ Κύπρου του ΚΚΕ

• 

Από την εκδήλωση της ΚΟ Κύπρου του ΚΚΕ

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, το Σάββατο το απόγευμα, η εκδήλωση με θέμα, οι θέσεις του ΚΚΕ για το Κυπριακό, που διοργάνωσε η ΚΟ Κύπρου του ΚΚΕ, στη Δημοσιογραφική Εστία, στη Λευκωσία.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ολόκληρη η ομιλία έχει ως εξής:

«Το ΚΚΕ προετοιμάζεται για το 20ό Συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί από τις 30 Μάρτη έως τις 2 Απρίλη και βρίσκεται σε εξέλιξη μία δημιουργική συζήτηση με εφόδιο τις θέσεις της ΚΕ, συζήτηση που παίρνουν μέρος τα μέλη αλλά και οι φίλοι του Κόμματος, μεγάλος αριθμός εργαζομένων.

Βασικός στόχος των Θέσεων της ΚΕ και των τελικών αποφάσεων του Συνεδρίου, είναι το ολόπλευρο ιδεολογικό - πολιτικό - οργανωτικό ατσάλωμα του ΚΚΕ και της Νεολαίας του ως Κόμματος της επαναστατικής ανατροπής. Αυτό το ατσάλωμα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να φέρουμε σε πέρας τα σύνθετα καθήκοντα της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της πάλης κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με στόχο την εργατική εξουσία.

Οι θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο δίνουν μεγάλο βάρος στις διεθνείς εξελίξεις και στις εξελίξεις στην περιοχή μας, αναλύουν τις αντιθέσεις που διαπερνούν το ιμπεριαλιστικό σύστημα, αναδεικνύουν τα χαρακτηριστικά των πολεμικών αναμετρήσεων και των θερμών εστιών, στη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, την Ουκρανία και σε άλλες περιοχές της υδρογείου, διαμορφώνοντας όρους ακόμα και για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στο κείμενο της ΚΕ κατέχουν τη δική τους θέση οι εξελίξεις στο Κυπριακό, οι σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα, οι κίνδυνοι που διαγράφονται π.χ στο Αιγαίο και τη Θράκη, στο περιβάλλον των αντιθέσεων των αστικών τάξεων και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Αγαπητοί Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Χαιρετίζουμε τους Ακελίτες και τις Ακελίτισες, τους Εδονίτες και τις Εδονίτισες και τιμάμε τους πολύχρονους κοινούς μας αγώνες. Το ΚΚΕ κοιτάζει στα μάτια τον κυπριακό λαό, με καθαρή συνείδηση, γιατί όλα αυτά τα χρόνια σε δύσκολες συνθήκες γεμάτες προκλήσεις και πολύμορφες παρεμβάσεις ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, το Κόμμα μας στάθηκε δίπλα στους Εργαζόμενους της Κύπρου, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους και εξέφρασε τη διεθνιστική του αλληλεγγύη αντιμετωπίζοντας το Κυπριακό πρόβλημα ως διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

Οι θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το ΚΥΠΡΙΑΚΟ που δημοσιεύτηκαν στις 30 Οκτώβρη 2016 βρήκαν πλατιά απήχηση στην Ελλάδα και στην Κύπρο :

Γιατί, χτυπάνε στην καρδιά του προβλήματος της εξάλειψης της Κατοχής και βασίζονται στην εργατική λαϊκή πάλη και όχι σε προσδοκίες από την παρέμβαση των ΗΠΑ, της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστών κέντρων.

Γιατί, αποκαλύπτουν τον επικίνδυνο χαρακτήρα της λύσης που προωθεί η Κυπριακή Κυβέρνηση, η οποία είναι διχοτομική-συνομοσπονδιακή λύση, παρόμοια με αυτή του σχεδίου Ανάν που νομιμοποιεί τις συνέπειες της εισβολής - κατοχής .

Γιατί, η πρόταση του ΚΚΕ θέτει τους βασικούς άξονες για πραγματικά φιλολαϊκή, βιώσιμη και δίκαιη λύση που μπορεί να ενώσει το νησί, τον Κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες, Αρμένιους και Λατίνους, στη βάση ενός και όχι δύο κρατών, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα, που είναι οι θέσεις που υπερασπίζεται με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ.

Το τελευταίο διάστημα έχει εκδηλωθεί μία οργανωμένη επίθεση με στόχο να μειωθεί η σημασία των θέσεων του Κόμματός μας για το Κυπριακό ή να διαστρεβλωθεί το περιεχόμενό τους. Οι ισχυρισμοί που χρησιμοποιούνται είναι εμπαθείς και ρίχνουν νερό στο μύλο της παραπλάνησης του κυπριακού και του ελληνικού λαού - καλλιεργώντας στην πράξη την υποταγή στις κυρίαρχες δυνάμεις.

Το Κόμμα μας επιμένει και θεωρεί αναγκαία την πραγματοποίηση ουσιαστικής συζήτησης για τόσο σύνθετα - δύσκολα προβλήματα, θεωρεί θεμιτή την τεκμηριωμένη διαπάλη ανάμεσα σε διαφορετικές θέσεις. Εξυπνακισμοί στο διαδίκτυο και συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί δείχνουν αδυναμία και προκατάληψη. Έχουμε πείρα, δυνάμεις που πολεμούν σήμερα το ΚΚΕ έχουν δώσει ξανά εξετάσεις, έχουν στηρίξει την αντιλαϊκή πολιτική του σοσιαλδημοκρατικού ΣΥΡΙΖΑ, αναμασώντας γνωστές θέσεις περί "αριστερών - προοδευτικών κυβερνήσεων" που στην πράξη υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και δουλεύουν για τη διαιώνιση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι φίλοι και φίλες του ΚΚΕ στην Κύπρο και στην Ελλάδα, τραβάνε μπροστά, υπερασπίζονται μία πολύ δίκαιη υπόθεση και θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη με οδηγό τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα.

Επιμένουμε στη συζήτηση, στη διαπάλη με πολιτικούς όρους και σε αυτή την κατεύθυνση θα απαντήσουμε σε ορισμένους ισχυρισμούς που ακούγονται αυτές τις μέρες και παρουσιάζονται με "προοδευτικό" μανδύα.

Πρώτον, κάποιοι λένε: το ΚΚΕ μιλάει για το Κυπριακό πρόβλημα, παραβιάζοντας την κομμουνιστική αρχή της Διεθνιστικής αλληλεγγύης, παρεμβαίνοντας στα εσωτερικά ενός άλλου κράτους ή λένε ότι το ΚΚΕ θα μπορούσε να μιλήσει μόνο για την ασφάλεια και τις εγγυήσεις.

Θα επαναλάβουμε ότι ο προλεταριακός διεθνισμός είναι η ψυχή του ΚΚΕ και αυτό έχει αποδειχθεί στην 100χρονη σχεδόν ιστορία του, σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, και αποδεικνύεται καθημερινά στην στάση αρχών που τηρεί στις σχέσεις του με δεκάδες κομμουνιστικά κόμματα, με τη στήριξη της πάλης των λαών σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη.

Η τοποθέτηση του ΚΚΕ για το Κυπριακό είναι υποχρέωσή του γιατί το πρόβλημα είναι διεθνές, επιδρά στις εξελίξεις στην περιοχή, στις εξελίξεις στην Ελλάδα και αφορά τον ελληνικό λαό. Το ΚΚΕ ασκεί το δικαίωμά του να υπερασπίζεται τη γνώμη του και θα λέγαμε στους θιασώτες αυτής της αβάσιμης άποψης να ξανασκεφτούν τις προεκτάσεις της και να πάρουν υπόψη ότι στελέχη των ελληνικών κομμάτων επισκέπτονται την Κύπρο και τοποθετούνται, ενώ στελέχη των κυπριακών κομμάτων πηγαινοέρχονται στην Αθήνα συζητούν με τις κυβερνήσεις όλα τα χρόνια, συζητούν με τα πολιτικά κόμματα, κάνουν εκδηλώσεις και πολλές φορές έχει ζητηθεί, ζητείται η στήριξη του ΚΚΕ- για το Κυπριακό.

Να θυμηθούμε την περίοδο του 2002-2004 επί σχεδίου Ανάν και την αγωνιστική συμβολή του ΚΚΕ στην απόρριψή του από τον κυπριακό λαό. Τη συμβολή του ΚΚΕ που και τότε έπιασε το σφυγμό των εξελίξεων με σταθερότητα, χωρίς ταλαντεύσεις, και ενώ όλα τα άλλα ελληνικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ, ο ΣΥΝασπισμός ήταν με το διχοτομικό σχέδιο.

Δεύτερον, λένε : Το ΚΚΕ μπλέκει το κυπριακό με τις ΕλληνοΤουρκικές σχέσεις και αυτό δεν πρέπει να γίνεται - η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος.

Ο ισχυρισμός αυτός είναι έξω από κάθε λογική προσέγγιση των εξελίξεων.

Όμως, θα θέσω ορισμένα ζητήματα γιατί οι εξελίξεις είναι πολύ ανησυχητικές και επιβάλλεται να ξεδιαλύνονται και να καταρρίπτονται μύθοι που εφευρίσκονται για καιροσκοπικούς λόγους.

Είναι αδύνατο να εξετάσεις σφαιρικά, ουσιαστικά το κυπριακό πρόβλημα ή τα προβλήματα στις ΕλληνοΤουρκικές σχέσεις ξεκομμένα, αποσπασμένα από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, την πορεία και την ένταση των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, την επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, σε ανταγωνισμό π.χ με τη Ρωσία για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους ενεργειακούς αγωγούς. Οι αντιθέσεις αυτές έχουν οδηγήσει στους πολέμους στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη και την Ουκρανία.

Δεν μπορείς να εξετάσεις το Κυπριακό πρόβλημα χωρίς να πάρεις υπόψη τη γενικότερη επιθετικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας και του τουρκικού κράτους που διατηρεί στην κατοχή του 37% του νησιού για 43 χρόνια, διαθέτει στρατιωτικές δυνάμεις π.χ στη Συρία, το Ιράκ, στρατιωτικές βάσεις στα Βαλκάνια και σε άλλες περιοχές. Ενώ παράλληλα μιλάει για «γκρίζες ζώνες», επιδίδεται σε καθημερινές παραβιάσεις των συνόρων, αμφισβητεί τα Ελληνικά νησιά, την κυριαρχία και την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, θέτει ζήτημα αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λοζάνης και αλλαγή συνόρων σε μια ευρύτερη περιοχή.

Οι επικίνδυνες αυτές εξελίξεις απαιτούν υπεύθυνη τοποθέτηση και καταπολέμηση αντιλήψεων που αντικειμενικά οδηγούν σε θέση που υποστηρίζει ότι μπορεί να καίγεται η περιοχή και να εξασφαλιστεί δίκαιη λύση στο Κυπριακό.

Να προεκτείνουμε το θέμα. Το ΚΚΕ π.χ θεωρεί αναγκαίο τα κυπριακά κόμματα να τοποθετούνται π.χ στο θέμα των εξελίξεων στο Αιγαίο να παίρνουν θέση για την πολιτική ελληνικών κομμάτων και την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία παράλληλα με την εφαρμογή των μνημονίων και της γενικότερης σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής, στηρίζει τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, εναρμονίζεται με την Κοινή πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας και εμπλέκει τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης για λογαριασμό των συμφερόντων της αστικής τάξης.

Τρίτον, λένε: το ΚΚΕ παρερμηνεύει τις δηλώσεις Ακιτζί ή Τούρκων κυβερνητικών - κρατικών παραγόντων «περί δύο κρατών».

Το ΚΚΕ μιλάει με στοιχεία και γεγονότα.

Ένα βασικό ζήτημα που ανατρέπει τον ισχυρισμό περί παρερμηνείας αφορά την αρχική συμφωνία, την κοινή ανακοίνωση του κ. Αναστασιάδη και του κ. Έρογλου τον Φλεβάρη του 2014 που μιλάει για "δύο συνιστώντα κράτη" με την οποία συμφώνησε ο κ. Ακιτζί - εκπληρώνοντας κι αυτός το δικό του ρόλο στην επιβολή διχοτομικής λύσης - δύο κρατών.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Σε όλη τη διάρκεια των δικοινοτικών συνομιλιών εκδηλώνονται παρεμβάσεις που θέτουν ότι η ηγεσία της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής πλευράς εμμένει στη διατήρηση της αποκαλούμενης "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου" που είναι προϊόν εισβολής - κατοχής.

Βασικό δόγμα της Τουρκικής και Τουρκοκυπριακής πλευράς είναι ότι το Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος θα είναι συνέχεια της "Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου" (ΤΔΒΚ) - Ο κ. Ακιντζί τον Απρίλη του 2015 μίλησε για "δύο ίσα κράτη".

Πρόσφατα, ο κ. Ερντογάν, απευθυνόμενος στην ΕλληνοΚυπριακή πλευρά, δήλωσε προκλητικά πως "χωρίς να ντρέπονται συμμετέχουν στις συνόδους της ΕΕ με σημαία που περιλαμβάνει ολόκληρη την Κύπρο. Δεν μπορείτε να έχετε τέτοια σημαία εκεί, υπάρχει και μία ΤΔΒΚ. Εσείς είστε η ελληνοκυπριακή διοίκηση Νότιας Κύπρου. Στο Βορρά υπάρχει τουρκική δημοκρατία …".

Στις 12 Γενάρη ο υπουργός εξωτερικών Τσαβούσογλου σχολιάζοντας την πορεία των συνομιλιών στη Γενεύη ανέφερε ότι η "Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου" είναι ώριμο και με όραμα κράτος και οι απόψεις της Τουρκίας συνάδουν με αυτό πλήρως…..».

Μας λένε ότι δεν μετράνε οι δηλώσεις, αλλά μετράει τι κατατίθεται και τι συζητείται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, κι εμείς λέμε ότι αυτό  είναι απλούστευση, γιατί αυτά που  θέτει το ΚΚΕ είναι πραγματικά γεγονότα που δείχνουν προθέσεις,  σχεδιασμούς της αστικής τάξης της Τουρκίας και κάθε προσπάθεια υποβάθμισης ενέχει κινδύνους προβολής ψεύτικης εικόνας, για να διαμορφωθεί κλίμα τεχνητής ευφορίας, αλλά κάνει ζημιά γιατί γεννάει ψεύτικες προσδοκίες, αμβλύνει αγωνιστικά αντανακλαστικά και ενισχύει τη χειραγώγηση του λαού.

Τέταρτον, λένε: το ΚΚΕ δεν μπορεί να μιλάει για τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης γιατί αποτελεί τη βάση δημιουργίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Κατ αρχήν, πρέπει να σημειώσουμε πως η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, την χαρακτηρίζει "εκλιπούσα" και δυστυχώς αυτό έχει γίνει συνήθεια που φτάνει μέχρι του σημείου του συμβιβασμού και της αποδοχής τέτοιων θέσεων όπως έγινε στην πρόσφατη Διάσκεψη στη Γενεύη 12 Γενάρη που ο πρόεδρος της Κύπρου αποκλήθηκε όχι με την πραγματική του ιδιότητα αλλά ως αξιότιμος κ. Αναστασιάδης όπως και ο κ. Ακιτζί.

Πραγματικά το ΚΚΕ ασκεί κριτική και στις τρεις συνθήκες, της Εγκαθίδρυσης η οποία προβλέπει και το καθεστώς των Βρετανικών βάσεων, της Συμμαχίας και των Εγγυήσεων και θεωρούμε ότι αυτή η στάση είναι αναγκαία και συμβάλλει στην πάλη του Κυπριακού λαού.

Άλλωστε δεν λέμε κάτι νέο. Αξιοποιούμε την πείρα των προηγούμενων χρόνων και επαναλαμβάνουμε το αίτημα να καταργηθεί το καθεστώς των Βρετανικών βάσεων που αποτελούν εργαλείο του ΝΑΤΟ στην Κύπρο και από κοινού με την Αμερικάνικη βάση στη Σούδα, χρησιμοποιούνται στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η κυριαρχία της Κύπρου δεν μπορεί να στηρίζεται στην προβληματική συμφωνία του 1960 αλλά στους αγώνες που έχει δώσει και πρέπει να δώσει ο κυπριακός λαός που δεν έχει ανάγκη από ιμπεριαλιστικά "δεκανίκια".

Ο σύντροφος Εζεκίας Παπαϊωάννου ΓΓ του ΑΚΕΛ για πολλά χρόνια, με τον οποίο το ΚΚΕ είχε συντροφική σχέση και τον τιμάει, έχει θέσει σημαντικά ζητήματα. Στο Βιβλίο του "Ενθυμίσεις από τη ζωή μου" αναφέρει σχετικά ότι "Οι χειρότερες πρόνοιες αυτής της συμφωνίας Ζυρίχης - Λονδίνου που επιμαρτυρούν τη συνθηκολόγηση με τον ιμπεριαλισμό είναι οι Συνθήκες Εγκαθίδρυσης και Εγγύησης και Συμμαχίας. Βάσει της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές εξασφάλισαν 99 τετραγωνικά μίλια κυπριακού εδάφους και 32 άλλα σημεία σε διάφορα μέρη της Κύπρου για τις Βρετανικές κυρίαρχες βάσεις" .. και ο σ. Εζεκίας μιλώντας για την αναγκαία αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων Κυπρίων αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι συνθήκες αυτές πραγματικά "ακρωτηρίαζαν την κυπριακή ανεξαρτησία".

Πέμπτον, λένε: το ΚΚΕ άλλαξε θέση και δεν στηρίζει σήμερα τη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία, το θέμα είναι: "Ενιαίο κράτος ή Ομοσπονδία;"

Η καλή ενημέρωση του Κυπριακού και του Ελληνικού λαού για την ιστορία της Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας είναι απαραίτητη.

Η τουρκική αστική τάξη προσπάθησε σχεδιασμένα να διαμορφώσει τετελεσμένα για τη δημιουργία δύο κρατών, αξιοποιώντας τα προβλήματα της συμφωνίας Ζυρίχης - Λονδίνου, τη θέση για "Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα", τη δράση ακραίων - εθνικιστικών δυνάμεων και από τις δύο πλευρές.

Οι τουρκικές επιδιώξεις προωθήθηκαν με την τουρκική εισβολή και κατοχή τον Ιούλη του 1974, μετά από το πραξικόπημα που οργανώθηκε στην Κύπρο με ευθύνη της Χούντας και τη συνένοχη στάση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Βρετανίας.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄60, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της συγκρότησης θυλάκων και μεταφέρθηκαν Τουρκοκύπριοι σε συγκεκριμένες περιοχές για τη διαμόρφωση εδαφικής τουρκοκυπριακής ζώνης .

Επειδή προβάλλονται πολύ οι συμφωνίες υψηλού επιπέδου Μακαρίου - Ντεκτάς το 1977 και Κυπριανού - Ντεκτάς το 1979 - ως βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αλλά χωρίς να τίθενται στοιχεία για τη συζήτηση που έγινε, τις σχετικές πιέσεις και εκβιασμούς, θα αναφέρουμε μόνο ένα στοιχείο. Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντεκτάς σε συνέντευξή του στο τουρκοκυπριακό περιοδικό "Olay" (16/7/79) δίνοντας το δικό του ορισμό για τη Διζωνική Ομοσπονδία σημείωσε πως: "Η έννοια της Διζωνικής είναι ότι είμαι κράτος με δική μου επικράτεια σαν ένα από τα δύο Ομόσπονδα Κράτη. Είμαι κυρίαρχο σε πολλά θέματα εντός της επικράτειας αυτής η κυριαρχία μου είναι απόλυτη και κανείς δεν μπορεί να μου την πάρει".

Το 1983 ανακηρύχθηκε η "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου" και αυτό αξιοποιήθηκε και πάλι για τη δημιουργία τετελεσμένων.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Στο βασικό ντοκουμέντο των δικοινοτικών συνομιλιών αυτής της περιόδου, δηλαδή στην Κοινή Ανακοίνωση Αναστασιάδη - Έρογλου της 11ης Φλεβάρη 2014, το προωθούμενο "σχέδιο επίλυσης του κυπριακού" προβλέπει τη δημιουργία "Δύο Συνιστώντων Κρατών" και παρά τις προσπάθειες εξωραϊσμού, η λύση αυτή είναι διχοτομική, επικίνδυνη.

Στην πράξη, όπως έγινε και με το σχέδιο Ανάν, η διχοτόμηση περνάει μέσα από τη λεγόμενη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία (ΔΔΚ) η οποία από "επώδυνος συμβιβασμός" όπως χαρακτηρίστηκε από κυπριακά και ελληνικά κόμματα, αντιμετωπίστηκε στη συνέχεια ως θέση αρχών.

Το ΚΚΕ, το οποίο είχε υιοθετήσει τη θέση της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας ως συμβιβασμό, εκφράζοντας και την αλληλεγγύη του στο ΑΚΕΛ, εξέτασε προσεκτικά τις εξελίξεις, μελέτησε την πείρα του Σχεδίου Ανάν, τις θέσεις που τέθηκαν στη συνέχεια και ιδιαίτερα τη θέση περί "Δύο Συνιστώντων Κρατών" και αποφάσισε να προσδιορίσει τη θέση του στη βάση των νέων δεδομένων, διατηρώντας το βασικό πλαίσιο για ΈΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, μία κυριαρχία, μία Ιθαγένεια, μία Διεθνή Προσωπικότητα που αποκτούν υπόσταση με την πρόταση του ΚΚΕ.

Όπως αναφέρεται στις θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας, "οι νέες διεργασίες οδηγούν στην οριστικοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου, ουσιαστικά στη συγκρότηση δύο ξεχωριστών κρατικών οντοτήτων που μόνο τυπικά και συγκυριακά θα συγκροτούν Ομοσπονδία".

Στην πράξη, δηλαδή πρόκειται για Συνομοσπονδία δύο κρατών, τα οποία θα έχουν τη δική τους εδαφική ακεραιότητα, τα δικά τους σύνορα και άρα κυριαρχία, το δικό τους σύνταγμα, βουλή, και κυβέρνηση, τη δική τους εσωτερική και εξωτερική πολιτική, τη δική τους πολιτική για την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, τις εργασιακές σχέσεις, ακόμα και τους μισθούς - ένα πλήθος διακρίσεων που εκτός των άλλων θα μπαίνουν εμπόδιο στην κοινή δράση των ΕλληνοΚυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων που θα συνεχίσουν να υφίστανται τις συνέπειες, υψηλού βαθμού εκμετάλλευσης.

Στην πράξη ακυρώνονται οι αρχές για μία Κυριαρχία, μία Ιθαγένεια και μία Διεθνή Προσωπικότητα, καθιστώντας χωρίς υπόσταση τα συνθήματα που μιλούν για την ένωση του νησιού.

Οι αρμοδιότητες που θα έχει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, δεν ανατρέπουν αυτή την κατάσταση. Ο βασικός παράγοντας που κρίνει είναι τα σύνορα, η εδαφική κυριαρχία (επικράτεια) και τα άλλα στοιχεία που σημειώσαμε πιο πάνω.

Η προσπάθεια εξομοίωσης της Κύπρου π.χ με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ελβετία δεν πατάει σε πραγματικές βάσεις, γιατί είναι άλλη η αφετηρία και η ιστορική διαδρομή, ισχυρές οι επιδράσεις της κατοχής. Στα κράτη που αναφέρονται ως παράδειγμα δεν υπάρχουν εσωτερικά σύνορα.

Στην πράξη, το Τουρκοκυπριακό Συνιστών Κράτος θα διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με το τουρκικό αστικό κράτος, θα εφαρμόζει δική του εξωτερική πολιτική.

Τα προβλήματα που προκύπτουν είναι πολύ σημαντικά, με γενικότερης σημασίας γεωστρατηγικές διαστάσεις και εμπλοκές.

Τι στάση θα κρατήσει το Τουρκοκυπριακό Συνιστών Κράτος στις σύνθετες εξελίξεις στην περιοχή μας, στην παρουσία τουρκικών δυνάμεων στη Συρία και στο Ιράκ; Τι θα γίνει στις σχέσεις με το ΝΑΤΟ; Τι θα κάνει με τα προβλήματα των ΕλληνοΤουρκικών σχέσεων, την παραβίαση των συνόρων, τις προκλήσεις του προέδρου Ερντογάν για την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λοζάνης, την ΑΟΖ, την Υφαλοκρηπίδα, με τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας του 1982;

Η διχοτομική λύση περιέχει μέσα της πολλά στοιχεία τα οποία στην εξέλιξή τους θα επιδράσουν αρνητικά και μπορεί να πυροδοτήσουν πάρα πέρα όξυνση των αντιθέσεων και της κατάστασης στην Ανατολική Μεσόγειο με πολύ οδυνηρές συνέπειες για τους λαούς στην περιοχή.

Η Κύπρος, λόγω της Γεωστρατηγικής της θέσης και του ρόλου της σε μια περιοχή γεωγραφικό σταυροδρόμι, με πλουτοπαραγωγικές πηγές, που διασταυρώνουν τα ξίφη τους πολύ ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα, αποτελεί πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων, με την εμπλοκή των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των αστικών τάξεων της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Κύπρου.

Το στοιχείο αυτό συνδέεται με τη γέννηση και τη διαιώνιση του Κυπριακού προβλήματος και σήμερα είναι φανερό πως το πρόβλημα έχει περάσει σε νέα φάση όξυνσης, λόγω των ιμπεριαλιστικών πολεμικών επιχειρήσεων στην περιοχή και των ανταγωνισμών για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και τους ενεργειακούς αγωγούς.

Οι συστηματικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ και της Ε.Ε για να επισπευσθούν οι συνομιλίες και να υπογραφεί συμφωνία "πάση θυσία", στοχεύουν στη δημιουργία τετελεσμένων με στόχο να ανοίξει ο δρόμος για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων του νησιού προς όφελος των συμφερόντων των αστικών τάξεων και των ευρωατλαντικών σχεδιασμών.

Μιλάμε για πολύ μεγάλα συμφέροντα, αντιπάλους του Κυπριακού λαού και πρέπει να κατανοηθεί πως «καρφί δεν τους καίγεται» για δίκαιη και βιώσιμη λύση, για την ενότητα των εργαζομένων της Κύπρου.

Μία ματιά φτάνει. Τα μονοπώλια έχουν πάρει τη θέση τους. "Noble Energy", "Delek", "ΕΝΙ/TOTAL", "Exxon/Mobil/" με "Qatar Petroleum", "Statoil" και άλλα.

Δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει ο στόχος για την αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της Κύπρου στον ανταγωνισμό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε με τη Ρωσία στις συνθήκες της όξυνσης των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που έχουν εκδηλωθεί στην περιοχή μας, στην οποία μαίνονται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Το τελευταίο διάστημα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, κλασικοί υπερασπιστές του σχεδίου Ανάν αλλά και διάφοροι άλλοι υποστηριχτές της νέας έκδοσης της διχοτομικής λύσης, υποβαθμίζουν επίμονα τις διεθνείς διαστάσεις του κυπριακού προβλήματος και προσπαθούν να περάσουν κλίμα υποτίμησης της εισβολής - κατοχής περιορίζοντας τις αιτίες του προβλήματος σε εξελίξεις, σε γεγονότα της δεκαετίας του ΄60 τα οποία βεβαίως έχουν τη δική τους σημασία. Αλλά είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιούνται για να μειωθεί ο ρόλος της εισβολής - κατοχής που είναι τομή, ποιοτικό στοιχείο και βασική αιτία της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στο νησί.

Οι ίδιες δυνάμεις επίσης, υμνούν το ρόλο της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και καλλιεργούν απατηλές προσδοκίες για το ρόλο της, ενώ επιχειρούν να ωραιοποιήσουν το ρόλο της αστικής τάξης της Τουρκίας - προσδοκώντας οφέλη από τη συνεργασία της με την αστική τάξη της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ο κυπριακός και ο ελληνικός λαός επιβάλλονται να είναι σε ετοιμότητα γιατί τέτοιου είδους θέσεις δεν είναι τυχαίες αλλά εκπληρώνουν το ρόλο του "λαγού", προετοιμάζοντας το έδαφος για πολύ επιζήμιες εξελίξεις, την αποδοχή της διατήρησης κατοχικών δυνάμεων στην Κύπρο και διαιώνιση του καθεστώτος των εγγυήσεων, στο όνομα του ρεαλισμού της υποταγής.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Από το Νοέμβρη και εδώ, προβλήθηκαν πολύ οι συνομιλίες στην Ελβετία και ιδιαίτερα καλλιεργήθηκαν φρούδες ελπίδες για τη Διάσκεψη της Γενεύης στις 12 Γενάρη, αποσιωπώντας ότι οι συνομιλίες είναι υπονομευμένες και τα αποτελέσματά τους καθορισμένα από το πλαίσιο των "δύο συνιστώντων κρατών".

Σχετικά με την ερμηνεία των συζητήσεων στην Ελβετία γίνεται προσπάθεια να χαρακτηριστούν ως θετικές, δικαιολογώντας τη συνέχειά τους στην ίδια βάση .

Με ποια κριτήρια αξιολογούνται ως θετικές;

Να δούμε ορισμένα παραδείγματα.

Για το Εδαφικό λέγεται, ότι το θετικό είναι ότι οι δύο πλευρές κατέθεσαν τους χάρτες που φυλάσσονται από τον ΟΗΕ.

Αναζητείται συμφωνία για τα εδάφη που θα παραμείνουν στον έλεγχο των τουρκοκυπριακών αρχών σε ποσοστό ανάμεσα στο 28,2% σύμφωνα με την πρόταση της ΕλληνοΚυπριακής πλευράς και 29,2% της Τουρκοκυπριακής. Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με την περιοχή της Μόρφου και της Καρπασίας για τις οποίες ήδη η τουρκική πλευρά έχει αντιδράσει αρνητικά. Όμως, η θετική εκτίμηση δεν τεκμηριώνεται. Το 1977 π.χ το ποσοστό στην πρόταση που έθετε η ΕλληνοΚυπριακή πλευρά ήταν στο 19,7% και από εκεί και πέρα αυξανόμενο, μέχρι το 28,7% του Σχεδίου Ανάν.

Τι γίνεται με την επιστροφή των προσφύγων;

Με την εισβολή - κατοχή ξεριζώθηκαν περίπου 200.000 πρόσφυγες.

Στο Μοντ Πελεράν συμφωνήθηκε κατ' αρχήν η επιστροφή 78.247 το ελάχιστο και 94.484 το μέγιστο με υποχώρηση της ελληνοκυπριακής πλευράς στις 92 χιλιάδες. Η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν το τήρησε αυτό και πρότεινε την επιστροφή 65.000 περίπου. Σε προηγούμενες περιόδους η συζήτηση γινότανε για αριθμούς που προέβλεπαν επιστροφή 120.000 προσφύγων περίπου.

Πώς έχει το θέμα με το Περιουσιακό; Μετά από τόσα χρόνια συνομιλιών δεν έχει καθοριστεί αν ή όχι θα έχει προτεραιότητα στην πράξη ο νόμιμος ιδιοκτήτης σε σχέση με το χρήστη.

Για τους Εποίκους, η Τουρκία κάνει τα πάντα να νομιμοποιηθεί μεγάλος αριθμός εποίκων, σε αναντιστοιχία ακόμα και με τον αριθμό των Τουρκοκυπρίων.

Ειπώθηκε ότι προωθείται συμφωνία για τη Διακυβέρνηση αλλά πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί θετικό αποτέλεσμα ότι εξετάζεται διαδικασία αντιμετώπισης αδιεξόδων με κλήρωση στο επίπεδο του Υπουργικού Συμβουλίου, ώστε μία 4μελής επιτροπή να γίνεται 3μελής για να λαμβάνεται απόφαση με πλειοψηφία - μειοψηφία- για σοβαρά ενδεχομένως κρίσιμα πολιτικά προβλήματα.

Τι γίνεται τέλος με τις εγγυήσεις - την ασφάλεια, τα κατοχικά στρατεύματα ;

Ασκήθηκε κριτική στο ΚΚΕ με το σαθρό ισχυρισμό πως δεν είναι αλήθεια ότι εξετάζεται αντικατάσταση των εγγυητριών δυνάμεων από μηχανισμό της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ.

Ο κ. Ακιτζί το Μάρτη του 2016 δήλωσε ότι "Δεν μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς εγγυήσεις της Τουρκίας".

Στις 25 Γενάρη 2017, ο κ. Ακιτζί δήλωσε ότι "Ο τουρκικός στρατός δεν θα αποχωρήσει πλήρως μετά από μία λύση ….και σε περίπτωση που απειληθεί η συνταγματική τάξη, οι Τ/κ να μπορούν να καλέσουν την Τουρκία με απόφαση της βουλής τους …".

Δεν είναι κρυφό ότι η κ. Υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ κ.Νούλαντ έχει θέσει επίμονα θέμα διατήρησης των κατοχικών δυνάμεων προκρίνοντας τη λύση της δημιουργίας τουρκικής στρατιωτικής βάσης στην Κύπρο.

Δεν είναι επίσης κρυφό ότι γίνεται προσπάθεια να καθιερωθεί η ΕΕ ως εγγυήτρια δύναμη ή ότι εξετάζεται η αποστολή διεθνούς αστυνομικής δύναμης - από ισλαμικές ή και άλλες χώρες.

Είναι αναγκαίο να φύγει άμεσα από την Κύπρο το σύνολο των κατοχικών δυνάμεων, να μην υπάρχουν εγγυητές και προστάτες - κάθε υποχώρηση από το στόχο αυτό αναπαράγει το πρόβλημα.

Όσο δε, για τις προσδοκίες που καλλιεργούνται για Σύμφωνο Φιλίας μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου ή Ειδική (εγγυητική) απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την απάντηση την δίνει η κατοχή των 43 χρόνων και με ευθύνη του ΟΗΕ, την δίνει ο ρόλος του ως εργαλείο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους π.χ στη Γιουγκοσλαβία, τη Λιβύη, ενώ τα Σύμφωνα Φιλίας και τα μέτρα Εμπιστοσύνης έχουν λειτουργήσει σαν βαλβίδα προσωρινής εκτόνωσης χωρίς να αντιμετωπίζεται η ουσία των προβλημάτων, δεν είναι πανάκεια.

Να θέσω ένα παράδειγμα. Τόσο με τη συμφωνία του Ντέιτον, όσο και με τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ υποτίθεται πως διασφαλιζόταν ότι το Κοσσυφοπέδιο ήταν αναπόσπαστο μέρος της Σερβίας αλλά στην πράξη αυτό δεν τηρήθηκε - το Κοσσυφοπέδιο μετατράπηκε σε προτεκτοράτο.

Το ΚΚΕ λέει στον Κυπριακό και στον Ελληνικό λαό να προσέξουν γιατί κυκλοφορούν θέσεις, σενάρια που δεν έχουν στο κέντρο της προσοχής τους την κατάργηση της κατοχής και των εγγυήσεων αλλά τον εκσυγχρονισμό τους.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Η πρόταση του ΚΚΕ δίνει διέξοδο, υποστηρίζει την άμεση αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων και όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων κι αυτή είναι πρόταση λαϊκής πάλης, διεκδίκησης, για άμεση εφαρμογή - κρυστάλλινη, χωρίς ήξεις-αφήξεις. Η πρόταση του ΚΚΕ πατάει γερά στο έδαφος των ενιαίων συμφερόντων του εργαζόμενου λαού της Κύπρου, σέβεται τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, των Ελληνοκυπρίων, των Μαρωνιτών, των Λατίνων και των Αρμενίων.

Δείχνει το δρόμο για Κύπρο Ανεξάρτητη, Ενιαία, δηλαδή ένα και όχι δύο κράτη, με δικαίωμα στην ελεύθερη, ανεμπόδιστη διακίνηση, εγκατάσταση και διαμονή εργατικών - λαϊκών οικογενειών σε όλες τις περιοχές του νησιού, χωρίς όρους και δεσμεύσεις.

Με εξασφάλιση των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών δικαιωμάτων χωρίς διακρίσεις κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Με σεβασμό στο δικαίωμα στη γλώσσα, στη μόρφωση, στις θρησκευτικές επιλογές και πολιτιστικές παραδόσεις.

Η εργατιά, οι άνθρωποι του μόχθου έχουν δικαίωμα να ζήσουν χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και οι δυνάμεις που ενοχοποιούν την πάλη για το Σοσιαλισμό βάζουν πλάτη για τη διαιώνιση της αστικής εξουσίας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Τιμώντας, γιορτάζοντας τα 100 χρόνια της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες σε κάθε χώρα πρέπει να ελέγξουν το στίγμα τους και την πορεία τους, να δυναμώσουν την πάλη για το σοσιαλισμό.

Η πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων παντού, στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Τουρκία και στις άλλες χώρες της περιοχής θα δυναμώνει στο βαθμό που ισχυροποιείται ο Προλεταριακός Διεθνισμός και η πάλη κατευθύνεται ενάντια στα μονοπώλια και το εκμεταλλευτικό σύστημα, για την εργατική εξουσία και την κοινωνικοποίηση του πλούτου, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, για τη διαμόρφωση των συνθηκών για διεθνείς σχέσεις που θα στηρίζονται στο αμοιβαίο όφελος.

Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο προσανατολισμός που αντιστοιχεί στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και μπορεί να δώσει ώθηση, μεγάλη δύναμη, στη συντονισμένη πάλη, να επιτρέψει να αντιπαλέψουμε την επίθεση του κεφαλαίου, να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ή σε γενικευμένο πόλεμο.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Ακούμε απαράδεκτες συκοφαντίες περί εθνικισμού αλλά αυτοί που τις εκστομίζουν ή τις ανέχονται εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Τους λέμε μόνο ότι σε "τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει".

Το ΚΚΕ συγκρούεται με τον αστικό εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό, που υπηρετούν και οι δύο τη διχοτόμηση της Κύπρου με ανοικτή ή συγκαλυμμένη μορφή και θέλουμε να σημειώσουμε πως μπορεί να κατανοηθεί ότι ο εθνικισμός πλήττεται από τις θέσεις του ΚΚΕ, που ακυρώνουν την πολιτική των δύο κρατών, η οποία περιχαρακώνει, αναπαράγει κάθε λογής διακρίσεις και βάζει εμπόδια στην κοινή πάλη του κυπριακού λαού - Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων που δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν.

Σε αυτές τις σύνθετες συνθήκες αναδεικνύεται η μεγάλη σημασία της αναγκαιότητας της ανάπτυξης της εργατικής, λαϊκής πάλης και της αποφασιστικής αντιμετώπισης των αυταπατών που έχουν καλλιεργηθεί για το ρόλο των ΗΠΑ, της Βρετανίας και άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών. Η αναμονή για λύση από τα «πάνω» διευκολύνει κινήσεις που παίζουν το Κυπριακό στη σκακιέρα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ιδιαίτερα επιβάλλεται να δοθεί μάχη ενάντια σε θέσεις που παρουσιάζουν ως φιλολαϊκή λύση την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε και θεωρούν ως πανάκεια το λεγόμενο "κοινοτικό κεκτημένο" που ταυτίζεται με την προώθηση της στρατηγικής και τα συμφέροντα του κεφαλαίου που είναι αντίθετα με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού της Κύπρου».

ΠΗΓΗ:http://www.902.gr/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com