Όταν Περνούν Οι Γερανοί (1957) - Με Ελληνικούς Υπότιτλους

Η ταινία απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών το 1958 και τιμητική διάκριση για την πρωταγωνίστρια.

Ένα ερωτικό – αντιπολεμικό ποίημα, που έκανε εκατομμύρια μάτια να δακρύσουν. Και σήμερα, η ιστορία της Βερόνικα, της κάθε απλής Βερόνικα, συγκινεί το ίδιο, αυτή η απλή αλλά υπέροχη ιστορία αγάπης μας πλημμυρίζει από θλίψη, αλλά μας δίνει και κουράγιο. Μας στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα μέσα από τις εκθαμβωτικά λυρικές σκηνές: Μας λέει: μην ανησυχείτε, ο έρωτας δεν πέθανε, ο μοναδικός, ο ανεπανάληπτος, ο αθώος, ο άδολος έρωτας ζει και θα ζει, θα αντέχει για πάντα. Θα ανθίζει εκεί που υπάρχουν άνθρωποι, που βλέπουν τα πουλιά να πετούν και συγκινούνται.

Λίγο πριν τον πόλεμο στην Σοβιετική Ένωση, δύο νέοι, ο Μπόρις και η Βερόνικα, ζούν τον έρωτά τους κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Το ξέσπασμα του πολέμου θα ανατρέψει τα πάντα. Ο Μπόρις θα στρατολογηθεί εθελοντικά και θα βρεθεί στο μέτωπο.

Από κακή συγκυρία, την ημέρα που ο Μπόρις αναχωρεί για το μέτωπο, η Βερόνικα φτάνει στο σπίτι του όταν εκείνος έχει φύγει . Στο σημείο αναχώρησης έχει συρρεύσει κόσμος πολύς. Ανάμεσα στους εθελοντές και ο Μπόρις που ψάχνει τη Βερόνικα. Aπό την άλλη μεριά, αγωνιώντας μέσα στο πλήθος, η Βερόνικα αναζητά τον αγαπημένο της. Παρά τις προσπάθειές τους, δεν θα συναντηθούν.

Κι ενώ ο Μπόρις κατατάσσεται εθελοντικά βάζοντας την πατρίδα πάνω από την αγαπημένη του, ο εξάδελφός του Μαρκ, ο οποίος είναι ερωτευμένος με τη Βερόνικα, καταφέρνει να απαλλαγεί. Κατά τη διάρκεια ενός βομβαρδισμού, οι γονείς της Βερόνικα σκοτώνονται και οι γονείς του Μπόρις της προτείνουν να την φιλοξενήσουν. Μαζί τους μένει και ο Μαρκ που είναι αποφασισμένος να αποκτήσει τη Βερόνικα.

Η συνέχεια της ταινίας του Μιχαήλ Καλατόζοφ επί της οθόνης...

Λυρικό αλλά ταυτόχρονα και σκληρό δοκίμιο πάνω στα αιώνια θέματα της ζωής αλλά και του κινηματογράφου: ο έρωτας, ο χωρισμός, το καθήκον, η πατρίδα, η προσωπική αγωνία, ο θάνατος, η αθανασία, η ελπίδα, η απελπισία, η πίστη και η προσδοκία. Μια ταινία που έδειξε με συγκινητικό τρόπο τον αντίκτυπο του πολέμου πάνω στους απλούς πολίτες. Η ελπίδα και ο χαμός των αγαπημένων προσώπων και τα βάσανα του απλού πολίτη μπαίνουν στο κινηματογραφικό παιχνίδι και το αποτέλεσμα ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του σοβιετικού κινηματογράφου. Ο Καλατόζοφ παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας μαζί με τον θαυμάσιο οπερατέρ του Σεργκέι Ουρουσέφσκι και τις φωτογραφικές λήψεις του, επινοώντας ευρηματικές γωνίες λήψης και δημιουργώντας εκπληκτικά πλάνα, χωρίς τη χρήση οπτικών εφέ για εύκολο εντυπωσιασμό. Όλη η συγκίνηση αιχμαλωτίζεται στο φακό μέσα από την ερμηνεία της πανέμορφης Τατιάνα Σαμοΐλοβα.

Ένα ερωτικό – αντιπολεμικό ποίημα, που έκανε εκατομμύρια μάτια να δακρύσουν. Και σήμερα, η ιστορία της Βερόνικα, της κάθε απλής Βερόνικα, συγκινεί το ίδιο, αυτή η απλή αλλά υπέροχη ιστορία αγάπης μας πλημμυρίζει από θλίψη, αλλά μας δίνει και κουράγιο. Μας στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα μέσα από τις εκθαμβωτικά λυρικές σκηνές: Μας λέει: μην ανησυχείτε, ο έρωτας δεν πέθανε, ο μοναδικός, ο ανεπανάληπτος, ο αθώος, ο άδολος έρωτας ζει και θα ζει, θα αντέχει για πάντα. Θα ανθίζει εκεί που υπάρχουν άνθρωποι, που βλέπουν τα πουλιά να πετούν και συγκινούνται.

Η ταινία απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών το 1958 και τιμητική διάκριση για την πρωταγωνίστρια.

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com