Το εθνικό Σύνταγμα είναι πάνω από το μπόι τους και δεν πρέπει να τους επιτραπεί να το μαγαρίσουν

Η ψευτοαριστερά της απάτης, αφού πρώτα ολοκλήρωσε την πολιτική της μεταστροφή, και από εκλεγμένη κυβέρνηση εξέπεσε και κατήντησε μια παρέα από ταπεινωμένα γιουσουφάκια της Μέρκελ… 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αφού διέψευσε αδίστακτα και τις τελευταίες προσδοκίες των αφελών που την εμπιστεύτηκαν, και αυτοπροσδιορίζεται πλέον ως το πιό πρόθυμο και δουλοπρεπές δεκανίκι της ξένης κατοχής…

Αποφάσισε να επιχειρήσει ένα νέο προκλητικό σάλτο μορτάλε, με την πρόθεσή της να μαγαρίσει αυτή τη φορά και τυπικά το Σύνταγμα της χώρας, μετά τον καθολικό του βιασμό, τόσο από την ίδια, όσο και από το σύνολο των κατοχικών ανδρεικέλων που προηγήθηκαν.

• Πρόκειται για μια κορυφαία πρόκληση αδίστακτων,που αυτή τη φορά στοχοποιεί ευθέως την ίδια την ταυτότητα της χώρας μας…
• Πρόκειται για μια επίθεση θρασύτητας με στόχο τη θεμελιώδη ατζέντα των αξιών, και ως τέτοια θα πρέπει ν αντιμετωπιστεί απ όποιον αγαπά αληθινά αυτό τον τόπο…
• Πρόκειται για μια επικίνδυνη εξέλιξη που θα πρέπει πάση θυσία να αποτραπεί, αφού η οποιαδήποτε απόπειρα ενασχόλησης με το Σύνταγμα αυτού του επικίνδυνου εθνομηδενιστικού τσίρκου, θα οδηγήσει και τυπικά στην… αποκαθήλωση του τελευταίου οχυρού, ανοίγοντας έτσι και την Κερκόπορτα στη γενικευμένη επίθεση της Νέας Τάξης.

Χρειάζεται τροποποίηση το εθνικό Σύνταγμα με στόχο  την επικαιροποίησή του και την προσαρμογή στα δεδομένα της νέας εποχής???

Προφανώς χρειάζεται. Αν και το Ελληνικό Σύνταγμα τροποποιήθηκε τρεις φορές μετά τη μεταπολίτευση, επί της ουσίας δεν κατέστη δυνατόν να δραπετεύσει οριστικά από τη σχέση του με τις κακοδαιμονίες των πολιτικών διαχειριστών που ενορχήστρωσαν τις Συνταγματικές τροποποιήσεις που έχουν προηγηθεί.

Έτσι, πέρα από τις διαχειριστικές του προβλέψεις τις οποίες στην πράξη ουδείς και ουδέποτε σεβάστηκε, παραμένει στην ουσία του ένα Σύνταγμα που πρωτίστως χρησιμοποιήθηκε…

• Πρώτον: Ως θεσμικός θεματοφύλακας του συστήματος το οποίο υπηρετεί (και αυτό εν πολλοίς είναι αναμενόμενο), και…
• Δεύτερον: Ως θεσμικό πλυντήριο μαζί και προστάτης του πολιτικού προσωπικού, των πολιτικών του ανομιών, και εν τέλει των εγκληματικών του πρακτικών και αποφάσεων.

Είχε ωστόσο την ιδιότητα ως κορυφαίος θεσμός στη χώρα, να προσδιορίζει με σχετική σαφήνεια μια σειρά από θέσφατα, θεσμικά, αξιακά, φυσιογνωμικά, πολιτισμικά κ.ά που προσδίδουν ταυτότητα στην εθνική μας υπόσταση, και από την άποψη, συνιστά ένα ασφαλές μέτρο και ταυτόχρονα κριτήριο, που μας δίνει σήμερα και τη δυνατότητα να μιλάμε ακόμη και για επίορκους, αποτιμώντας τη θεσμική μεταχείριση και την πολιτική συμπεριφορά, του πολιτικού προσωπικού,  που ιδιαίτερα τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, ενέδωσε, προσκύνησε, αυτοταπεινώθηκε και εν τέλει λειτούργησε, όχι με γνώμονα τις συνταγματικές προβλέψεις και προτροπές, οχι με γνώμονα αδιαφιλονίκητες εθνικές προτεραιότητες, αλλά υπηρετώντας ανερυθρίαστα τις κατοχικές απαιτήσεις.

Οι αναγκαίες όμως ιστορικά τροποποιήσεις αυτού του Συντάγματος, βρίσκονται μοιραία αντιμέτωπες με ένα δίλημμα που την κατεύθυνση της επίλυσής του, θα την καθορίσουν πρωτίστως τρεις παράγοντες:

• Πρώτον: Η κυρίαρχη πολιτική αντίληψη την περίοδο που θα δρομολογηθούν οι συνταγματικές μεταβολές…

Δεύτερον: Το ιστορικό και γεωπολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διεκπεραιώνονται. Και…

Τρίτον: Η αξιακή φυσιογνωμία των πρωταγωνιστών που θα κληθούν να σχηματίσουν τις κατά το νόμο προβλεπόμενες πλειοψηφίες για τη θεμελίωση των συνταγματικών μεταβολών.

Η πρόκληση επομένως είναι ξεκάθαρη, και έτσι το υπό διαμόρφωση Σύνταγμα…

• Ή θα καταστεί δημοκρατικότερο – όπου είναι απαραίτητο – και ταυτόχρονα θα οχυρώσει επαρκώς την εθνική κυριαρχία, και μαζί της την πολιτισμική και ιστορική ταυτότητα και φυσιογνωμία της χώρας…
• Ή θα καταστεί ακόμη πιο αντιδημοκρατικό, και ταυτόχρονα θα αποδομήσει και το τελευταίο ίχνος Εθνικού προστατευτισμού, κύρους θεσμών και εθνικής – λαϊκής κυριαρχίας.

Και ακόμη…

• Ή θα απαλλαγεί από τα καρκινώματα που απενοχοποιούν με διαχειριστικά και νομικά τερτίπια το πολιτικό προσωπικό που ενέχεται για πολιτικά, οικονομικά και εθνικά εγλήματα…
• Ή θα ισχυροποιήσει τη δυνατότητά του να απαλλάσσεται από τις βαρύτατες και ιστορικές του ευθύνες, όπως γίνεται κατά κανόνα μέχρι και σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία και το εμπλεκόμενο πολιτικό προσωπικό που θα κληθεί να διαχειριστεί αυτή την πολύ σοβαρή – εθνική υπόθεση, και το οποίο στην ολότητά του εμπλέκεται με πρακτικές κατάλυσης του Συντάγματος, δεν αποτελεί στοιχείο που εγγυάται την ποιότητα των δρομολογούμενων συνταγματικών μεταβολών…

Και φυσικά σε κάθε περίπτωση, η ενασχόληση αυτής της κυβέρνησης, που τη συναποτελεί η συγκεκριμένη πολιτική συντροφιά με την ερμαφρόδιτη φυσιογνωμία και τις πλέον εξευτελιστικές επιδόσεις σε ζητήματα εθνικού προσανατολισμού και διαχείρισης εθνικών προτεραιοτήτων, συνιστά παράγοντα που μόνο για τα χειρότερα μπορεί να προϊδεάζει.

Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτή η κυβέρνηση – ιδιαίτερα αυτή η κυβέρνηση – θα πρέπει με κάθε τρόπο να εμποδιστεί να βάλει τη δική της σφραγίδα σε οποιαδήποτε συνταγματική τροποποίηση, και προς τούτο θα πρέπει να αξιοποιηθεί κάθε πολιτική και διαδικαστική δυνατότητα.

Αν αυτό δε συμβεί… Αν επιτραπεί να λειτουργήσουν τα παζάρια των προσωπικών συμψηφισμών και των μειοδοτικών εκπτώσεων, τότε ο κίνδυνος να αντικατασταθεί και τυπικά ως Σύνταγμα (αυτό το Σύνταγμα) και να μετατραπεί απροκάλυπτα σε καρικατούρα Συντάγματος, ή σε κατοχικό χρυσόβουλο, με το οποίο δε θα κυβερνάται αλλά θα διοικείται η χώρα μέσα στον επόμενο αιώνα, είναι όχι μονάχα υπαρκτός, αλλ΄ακαι εν πολλοίς δεδομένος.

Ιουνίου 10, 2016 από seisaxthiablog

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com