Γερομοριάς: Τούρκοι, Κούρδοι, οι Αμερικανοί και το αίνιγμα της Κόμπανι

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Τούρκοι, Κούρδοι, οι Αμερικανοί και το αίνιγμα της Κόμπανι

Φωτογραφία: Γυναίκες στα όπλα στη Κόμπανι

Pepe Escobar (μτφ. Κριστιάν)

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες της Κόμπανι όπου οι Κούρδοι της Συρίας μάχονται το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) με τη δύναμη της απελπισίας.

Μάχονται επίσης ενάντια στα ύπουλα σχέδια των ΗΠΑ, της Τουρκίας και της κυβέρνησης του ιρακινού Κουρδιστάν. Ποιος θα νικήσει;

Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για τη Ροζάβα (Rojava), η οποία ανήκει στις τρεις επαρχίες με κουρδική πλειοψηφία στο βόρειο τμήμα της Συρίας.

Η πλήρης σημασία της ύπαρξης της Ροζάβας εξηγείται σ’ ένα κύριο άρθρο [1] που έγραψε (στα τουρκικά) ο φυλακισμένος ακτιβιστής Κενάν Kirkaya.

Υποστηρίζει ότι η Ροχάβα προτείνει ένα επαναστατικό μοντέλο που αμφισβητεί την ηγεμονία του καπιταλιστικού συστήματος έθνους-κράτους , γεγονός που υπερβαίνει κατά πολύ τη περιφερειακή σημασία της για τους Κούρδους, τους Σύρους ή για το Κουρδιστάν.

Η Aïn al-Arab ή Kobané είναι μια πόλη στη βόρεια Συρία, σήμερα το συριακό Κουρδιστάν, που βρίσκεται στα τουρκικά σύνορα

Η Kobané, μια αγροτική περιοχή, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του μη-βίαιου πειράματος της δημοκρατίας, που κατέστη δυνατή από μια συμφωνία μεταξύ της Δαμασκού και της Ροζάβας (δεν ζητάτε αλλαγή του καθεστώτος - θα σας αφήσουμε ήσυχους).

Στο άρθρο που αναφέρεται στη σημείωση [2] (στα περσικά), για παράδειγμα, αναφέρεται ότι ακόμη και αν εξασφαλιζόταν εκεί η επιβίωση της μιας πτυχής και μόνο του αληθινού σοσιαλισμού, εκατομμύρια δυσαρεστημένοι θα συγκλίνουν προς το Kobané.

Στην Ροζάβα, οι αποφάσεις λαμβάνονται από πολυπολιτισμικές και πολυ-θρησκευτικές συνελεύσεις. Οι τρεις κυριότεροι ηγέτες του κάθε δήμου αποτελούνται από έναν Κούρδο, έναν Άραβα και έναν Χριστιανό Ασσύριο ή Αρμένιο, έναν εκ των οποίων θα πρέπει να είναι γυναίκα.

Οι μη-κουρδικές μειονότητες έχουν τους δικούς τους θεσμούς και μπορούν να εκφραστούν στη δική τους γλώσσα.

Ανάμεσα σε μια μυριάδα συμβούλιων που αποτελούνται από γυναίκες και νέους διακρίνεται ένας στρατός από γυναίκες, για τον οποίον ακούγεται όλο και περισσότερα: η πολιτοφυλακή YJA Star (Ένωση των Ελεύθερων Γυναικών) , το αστέρι (Star) αναφερόμενο στη αρχαία θεά της Μεσοποταμίας Ιστάρ (Ishtar).

Το συμβολική φορτίο δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο εμφανές.

Ο στρατός της Ιστάρ (Μεσοποταμία) καταπολεμά τον στρατό του Ισλαμικού Κράτους (του οποίου το αγγλικό ακρωνύμιο ISIS [3] αντιστοιχεί στο όνομα μιας αιγυπτιακής θεάς), η οποία μεταμορφώθηκε σε δυσανεκτικό χαλιφάτο.

Σ’ αυτή την αρχή του εικοστού πρώτου αιώνα, τα οδοφράγματα πίσω από τα οποία παίρνουν θέση οι γυναίκες της Kobané βρίσκονται στη μετωπική γραμμή του αγώνα κατά του φασισμού.

Αναπόφευκτα, θα μπορούσαν να εξαχθούν ορισμένες παράλληλες γραμμές μεταξύ των Διεθνών Ταξιαρχίων, που πολέμησαν κατά του φασισμού στην Ισπανία το 1936 και του τι συμβαίνει στη Rojava, όπως το σημειώνει το προαναφερόμενο άρθρο στη σημείωση [4], ένα από τα λίγα σχετικό με το θέμα που δημοσιεύθηκε στα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Αν αυτά τα δεδομένα δεν ήταν αρκετά για να τρελάνουν τους βαθιά δυσανεκτικούς ουαχαμπιτούς (και τους ισχυρούς συνεργάτες τους με τα πετροδολάρια του Κόλπου), υπάρχει επίσης και η παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα.

Η μάχη στη Ροχάβα καθοδηγείται ουσιαστικά από το PYD [5], το οποίο είναι η συριακή διακλάδωση του τουρκικού ΡΚΚ [6], του μαρξιστικού αντάρτικου κινήματος σε πόλεμο κατά της Άγκυρας από το 1970.

Η Ουάσινγκτον, οι Βρυξέλλες και το ΝΑΤΟ, υπό τη συνεχή πίεση της Τουρκίας, ταξινόμησαν πάντα επίσημα το PYD και το ΡΚΚ ως τρομοκράτες.

Μια προσεκτική ανάγνωση της Δημοκρατικής Συνομοσπονδίας [7], το βιβλίο του ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν που θα πρέπει απαραιτήτως να διαβάσετε, κατεδαφίζει την εξίσωση που τον κάνει σταλινικό τρομοκράτη (ο Οτζαλάν φυλακίζεται στο νησί-φυλακή Ιμραλί από το 1999 ).

Το τι φιλοδοξούν το ΡΚΚ και το PYD, είναι ο ελευθεριακός κοινοτισμός.

Στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς αυτό που η Ροζάβα προσπαθεί να εισαγάγει: αυτόνομες κοινότητες που ασκούν την άμεση δημοκρατία βασισμένη σε συμβούλια, λαϊκές συνελεύσεις και συνεταιρισμούς που υπερασπίζονται από λαϊκές πολιτοφυλακές.

Η Ροζάβα βρίσκεται έτσι στην πρώτη γραμμή ενός παγκόσμιου κινήματος που ευνοεί την οικονομία και τη δημοκρατία που βασίζεται στη συνεργασία, και του οποίου ο τελικός στόχος είναι να ξεφύγουμε από την έννοια του έθνους-κράτους.

Εκτός από αυτό το συνεχιζόμενό πολιτικό πειραματισμό στη Βόρεια Συρία, σε στρατιωτικό επίπεδο, είναι το PKK και PYD που έσωσαν δεκάδες χιλιάδες Yazidis που είχαν περικυκλωθεί από το ΙΚ στα ύψη του Όρου Sinjar, και όχι οι αμερικανικές βόμβες, όπως ισχυρίστηκε.

Προς το παρόν, όπως υποδεικνύεται από την συν-πρόεδρο του PYD, Άσια Αμπντουλάχ [8], αυτό που χρειάζεται είναι ένας διάδρομος για να σπάσει την περικύκλωση της Kobané από τους βάρβαρους του χαλίφη Ιμπραήμ.

Το παιχνίδι εξουσίας του σουλτάνου Ερντογάν

Από την πλευρά της, η Άγκυρα φαίνεται να είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την πολιτική της να έχειπολλά προβλήματα με τους γείτονές της.

Για τον Τούρκο Υπουργό Άμυνας Ισμέτ Γιλμάζ, η κύρια αιτία της παρουσίας του ΙΚ είναι το συριακό καθεστώς.

Για να μην υστερήσει, ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, στον οποίο οφείλουμε το δόγμα μηδέν προβλήματα με τους γείτονές μας, σήμερα πεθαμένο και θαμμένο, έχει τονίσει επανειλημμένα ότι η Άγκυρα δεν θα παρέμβει στο έδαφος στη Kobané για να υπερασπιστεί τους Κούρδους παρά μόνο αν η Ουάσιγκτον παρουσιάζει ένα σχέδιο για μια μετα-Άσαντ εποχή.

Και μετά, υπάρχει αυτό το παράφυση μεγάλο πρόσωπο, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, άλιας Σουλτάνος Ερντογάν.

Οι όροι του σουλτάνου Ερντογάν είναι πασίγνωστοι.

Οι Κούρδοι της Συρίας θα πρέπει να αγωνιστούν εναντίον της Δαμασκού υπό τη διαταγή της ανύπαρκτής επαναστατημένης φατρίας του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (του οποίου η εκπαίδευση θα γίνει στη Σαουδική Αραβία, τίποτα το λιγότερο!).

Θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάθε μορφή αυτονομίας. Θα πρέπει να υποστηρίξουν μακάρια το αίτημα της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον, για τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία, καθώς και μια συνοριακή ασφαλή ζώνη σε συριακό έδαφος.

Το PYD και η Ουάσινγκτον και τα δύο απέρριψαν αυτά τα αιτήματα και δεν υπάρχει τίποτα το εκπληκτικό για αυτό.

Ο σουλτάνος Ερντογάν ονειρεύεται να επαναλάβει την ειρηνευτική διαδικασία με το PKK, αλλά από ισχυρή θέση.

Η μόνη παραχώρηση του μέχρι στιγμής ήταν να επιτρέψει στους Ιρακινοκούρδους Peshmerga να εισέλθουν στη βόρεια Συρία για να αντισταθμίσουν τις πολιτοφυλακές του PYD και του ΡΚΚ και να αποφευχθεί έτσι η ενίσχυση του αντι-τουρκικού κουρδικού άξονα.

Ο Σουλτάνος Ερντογάν γνωρίζει ότι το ΙΚ έχει ήδη στρατολογίσει περίπου 1.000 κατόχους τουρκικών διαβατηρίων. Ένας άλλος από τους εφιάλτες του, είναι ότι το τοξικό μείγμα αερίων Syrak θα περάσει αργά ή γρήγορα τα σύνορα με την Τουρκία.

Οι βάρβαροι στις πύλες

Οι βάρβαροι του Χαλίφη Ιμπραήμ έχουν ήδη τηλεγραφήσει την πρόθεσή τους να σκοτώσουν ή να υποδουλώσουν ολόκληρο τον άμαχο πληθυσμό της Kobané.

Ωστόσο, αυτή η πόλη δεν έχει καμία στρατηγική αξία για το ΙΚ (αυτό είναι εξάλλου το τι είπε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι την περασμένη εβδομάδα, πριν να το αποσύρει όπως ήταν αναμενόμενο).

Ο διοικητής του PYD για τον οποίον γίνεται λόγος στο άρθρο που αναφέρεται στη σημείωση [9] είναι πολύ πειστικός, αλλά έχει παρ 'όλα αυτά επίγνωση της απειλής του ΙΚ.

Η Kobané δεν είναι υψίστης σημασίας όπως η Ντέιρ αλ-Ζορ (με το αεροδρόμιο της που επιτρέπει τον ανεφοδιασμό του Συριακού Αραβικού Στρατού) ή η πόλη Χασακέ της Συρίας (όπου βρίσκονται κοιτάσματα πετρελαίου που ελέγχονται από τους Κούρδους με τη βοήθεια του Συριακού Αραβικού Στρατού).

Η Kobané δεν έχει ούτε αεροδρόμιο, ούτε πετρελαιοπηγές.

Πρέπει να ομολογήσουμε, ωστόσο, ότι η πτώση της Kobané θα ήταν μια μεγάλη επιτυχία για τις δημόσιες σχέσεις για τα κτήνη του χαλίφη, διότι θα ενισχυόταν η εντύπωση ότι είναι ένας νικηφόρος στρατός, ιδιαίτερα για τους δυνητικούς νεοσύλλεκτες με διαβατήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Θα τους επέτρεπε επίσης να δημιουργήσουν μια ισχυρή βάση κοντά στα τουρκικά σύνορα.

Ουσιαστικά, το παιχνίδι του σουλτάνου Ερντογάν είναι να καταπολεμήσει τόσο τη Δαμασκό (μακροπρόθεσμα) όσο και τους Κούρδους (μεσοπρόθεσμα), αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό (βραχυπρόθεσμα) στο ΙΚ.

Αν κοιτάξουμε λίγο πιο πέρα, τότε πρέπει να συμφωνήσουμε με τον Fehim Tastekin: η εκπαίδευση φανταστικά μέτριων Σύρων ανταρτών [10] στη Σαουδική Αραβία θα φέρει αναπόφευκτα τηπακιστανοποίηση της Τουρκίας.

Σαν να ήταν τα πράγματα όχι αρκετά συγκεχυμένα, έρχεται η Ουάσιγκτον και τα γυρίζει όλα ανάποδα και αρνείται το δόγμα της για τους τρομοκράτες, συνομιλώντας τώρα με το PYD.

Δεν ήθελε τιποτ’ άλλο για να προκαλέσει νέο πονοκέφαλο στο σουλτάνο Ερντογάν.

Η φύση των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ουάσινγκτον και του PYD δεν έχει ακόμη καθοριστεί.

Αλλά κάποια γεγονότα επί του εδάφους δεν ψεύδονται: περισσότερες βόμβες και προμήθεια εξοπλισμού με αλεξίπτωτα από τις ΗΠΑ.

Δεν θα πρέπει να ληφθεί όμως ελαφρά ένα σημαντικό στοιχείο.

Μόλις η Ουάσιγκτον αναγνώρισε λίγο πολύ το PYD, ο ηγέτης του, Σαλίχ Μουσλίμ, επισκέφθηκε τον Μασούντ Μπαρζανί, τον πονηρό ηγέτη της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG). Είναι ακριβώς εκείνη τη στιγμή που το PYD υποσχέθηκε το μοίρασμα της εξουσίας στη Ροζάνα με τους πεσμαρκά του Μπαρζανί.

Οι Κούρδοι της Συρίας που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Κobané και να εξοριστούν στη Τουρκία, και οι οποίοι υποστηρίζουν το PYD, δεν μπορούν να επιστρέψουν στη Συρία. Οι Κούρδοι του Ιράκ αντίθετα, μπορούν να έρχονται και να φύγουν χωρίς πρόβλημα.

Αυτή η ύποπτη συμφωνία αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης από τον επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών του KRG, Lahur Ταλαμπανί.

Κύριο σημείο, η περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν συνεννοείται πολύ καλά με την Άγκυρα.

Αυτό μας επιτρέπει να κατανοήσουμε ακόμα καλύτερα το παιχνίδι του Ερντογάν.

Εξέφρασε την ελπίδα ότι οι πεσμαργκά, που είναι ορκισμένοι εχθροί του PKK, θα πάρουν το πάνω χέρι στον πόλεμο κατά του ΙΚ, για να υπονομεύσει καλύτερα τη συμμαχία PYD / PKK.

Και πάλι, η Τουρκία βάζει Κούρδους ενώπιων Κούρδων.

Από την πλευρά της, η Ουάσιγκτον χειραγωγεί τη Kobané για να νομιμοποιήσει τη σταυροφορία της εναντίον του ΙΚ (ας μην ξεχνάμε ότι όλα ξεκίνησαν με ένα μπαράζ μπλαμπλά για το Χορασάν, αυτή η ομάδα φάντασμα η οποία ήταν έτοιμη να επαναλάβει το κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου).

Το τι σημαίνουν όλα αυτά μακροπρόθεσμα, είναι σίγουρα μια σοβαρή απειλή για το πείραμα της άμεσης δημοκρατίας σε εξέλιξη στη Ροζάβα, το οποίο η Ουάσιγκτον ερμηνεύει ως επιστροφή του κομμουνισμού.

Η Kobané έγινε ένα τεράστιο πιόνι ενός παιχνιδιού που χειραγωγείται από τη Ουάσιγκτον, την Άγκυρα και την Αρμπίλ.

Κανένας από αυτούς τους παίκτες δεν θέλει το πείραμα της άμεσης δημοκρατίας στη Kobané και να ανθήσει στη Ροζάβα, να επεκταθεί και να επιστήσει την προσοχή στο μεγάλο νότο.

Οι γυναίκες της Kobané δεν βρίσκονται μόνο σε θανάσιμο κίνδυνο να γίνουν δούλες, αλλά επίσης να είναι πικρά προδομένες.

Είναι ακόμη πιο ανησυχητικό όταν βλέπεις το παιχνίδι του ΙΚ στη Kobané για αυτό που ουσιαστικά είναι: μια κίνηση αντιπερισπασμού, μια παγίδα για την κυβέρνηση Ομπάμα.

Αυτό που θέλουν πραγματικά τα κτήνη του Χαλίφη είναι η επαρχία Ανμπάρ στο Ιράκ, που ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό, και τη ζώνη γύρω από τη Βαγδάτη, ζωτικής σημασίας.

Οι βάρβαροι βρίσκονται στις πύλες όχι μόνο της Kobané αλλά και της Βαγδάτης.

Pepe Escobar

Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά: Turks, Kurds, Americans: the Kobani riddle, Russia To Day, 22-10-2014

Μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Daniel για Vineyardsaker.fr

Σημειώσεις

[1] Rojava, sadece bir yön tayini değildir, Özgür Gündem, 29-08-2014

[2] جذابیت کوبانی برای جوانان در چیست؟, Hafteh.de, 04-10-2014

[3] ISIS est l’acronyme anglais de Islamic State in Iraq and Syria, appelé en français l’État islamique en Irak et en Syrie (EIIS).

[4] Why is the world ignoring the revolutionary Kurds in Syria ?, The Guardian, 08-10-2014

[5] Partiya Yekîtiya Demokrat ou Parti de l’union démocratique

[6] Partiya Karkerên Kurdistan ou Parti des travailleurs du Kurdistan

[7] Confédéralisme démocratique, par Abdullah Ocalan, première édition, 2011[8] Asya Abdullah : Kobane corridor is essential, Kurdish Question, 2014