Η Τεχνική ως ιδεολογία, προετοιμάζει μια αντι-ανθρώπινη οντολογία
“…η Τεχνική μας υποχρεώνει να πηγαίνουμε ολοένα και πιο γρήγορα, αντικαθιστά το στοχασμό με την ανακλαστική αντίδραση”.
“Η Τεχνική απαιτεί από τον άνθρωπο να μην στοχάζεται (…) δεν ανέχεται να την κρίνουν. Δηλαδή, οι Τεχνικοί, τεχνολόγοι και τεχνοκράτες δεν ανέχονται να ασκείται ηθική κριτική στις πράξεις τους. Όμως η δυνατότητα να θέτει ηθικά καιπνευματικά κριτήρια στις πράξεις του, αποτελούσε ανέκαθεν την ύψιστη ελευθερία του ανθρώπου. Επομένως, μας στερεί την ύψιστη ελευθερία μας”
Αυτά και άλλα πολλά μας αφηγείται ο Ζάκ Ελλύλ, στο ενδιαφέρον βίντεο που ακολουθεί και μας μιλά για την “Πλάνη της Τεχνικής”. Μιας Τεχνικής που στην εποχή της μετα-νεοτερικότητας, έχει εξυψωθεί από ¨δεξιούς και “αριστερούς” οπαδούς της “προόδου” και της “εξέλιξης”, σε μια τεχνοσυστημική ειδωλολατρική ιδεολογία. Η Τεχνική νοείται ως μια έννοια ευρύτερη από την τεχνολογία. Είναι το σύνολο των μέσων και των μεθόδων που επινοούνται χρησιμοθηρικά και επιλέγονται ορθολογιστικά σε κάθε τομέα της ζωής, με αποκλειστικό κριτήριο την αποτελεσματικότητα σε κάθε στιγμή.
Προσωπικότητα με οξύ πνεύμα ο Ελλύλ και συχνά με αντιφάσεις. Διαπραγματεύεται το ζήτημα της ελευθερίας και της αυτονομίας του ανθρώπου, που διαρκώς θυσιάζεται σαν τίμημα και κόστος για μια κυριαρχική εξάπλωση της Τεχνικής ως Συστήματος. Ενός Συστήματος, θεοποιημένου και αυτονομημένου, με τέτοια όμως μορφή που διογκώνει το Κράτος και συρρικνώνει την πνευματική σκέψη. Με τα έργα του, συμβάλλει στην απομυθοποίηση του ρόλου της τεχνολογίας στο σύνολο του κοινωνικού πεδίου, στην κριτική της πολιτικής σαγήνευσης, της “θεαματικής” επικοινωνίας και της προπαγάνδας, των υπερβολών της σύγχρονης τέχνης, της μόδας, κ.α.
Νεο-αναρχική σκέψη; στοχαστής μιας μεταφυσικής αναζήτησης του ανθρώπου, πιο κοντά στο μέτρο της “παραδοσιακής” κοινωνίας; Συχνά μας θυμίζει τη σκέψη του Καστοριάδη, μιλώντας για τον ανορθολογισμό και τον τεχνοφασισμό του διαστρεβλωμένου δυτικού ορθολογικού πνεύματος. Κριτικός απέναντι στο κόσμο του εμπορεύματος και του υπερ-τεχνολογικού θεάματος, συχνά με ριζοσπαστικές συνθέσεις για να συνομιλήσει ο αναρχισμός με τον χριστιανισμό. Επίσης, κοντά θα λέγαμε σε μια οικο-λογική φιλοσοφία που μπορεί να εμπνεύσει την ανατρεπτική οικολογία, θεωρώντας την απο-ανάπτυξη και τις εναλλακτικές μορφές συμβίωσης του ανθρώπου με τη φύση, ως αντίδοτο στην καταστροφή του βιοψυχικού περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η σύγχρονη Τεχνολογική βιοεξουσία. Σίγουρα πνεύμα, ανήσυχο και στήριγμα στην οντολογική αγωνία μας για την ουσιαστική απελευθέρωση του ανθρώπου από την αναγκαιότητα.
Δημ. Ναπ. Γιαννάτος
Πηγή: http://tokoinonikoodofragma.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.