Οι βρικόλακες του ναζισμού & η Χρυσή Αυγή

του Χρήστου Χαλαζιά από το Άρδην τ. 91

Η ναζιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή» προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκρύψει τις πραγματικές βλέψεις της. Αλλά, ενώ «θέλει να αγιάσει, ο διάολος δεν την αφήνει». Πώς να πειθαρχήσεις κάποιους που θεωρούν ότι είναι ξεχωριστοί από το σύνολο των συμπολιτών τους. Ακολουθώντας την παρανοϊκή, σχιζοφρενική ιδεολογία του Χίτλερ, που δολοφόνησε για την ικανοποίηση του παρανοϊκού του Εγώ 50.000.000 ανθρώπους, χωρίς καμιά διάκριση αν είναι παιδιά, γυναίκες ή παππούδες. Γι’ αυτές τις εγκληματικές ναζιστικές πράξεις γράφουν: «Aμφιβάλλαμε και αμφιβάλλουμε για όσα λέγονται εναντίον του εθνικοσοσιαλισμού, αλλά και είμαστε υπερασπιστές του, γνωρίζοντας ότι αυτή η ιδέα, η κοσμοθεωρία, ο τρόπος ζωής, είναι η ελπίδα του Ανθρώπου για ένα αξιοπρεπές και ευτυχισμένο μέλλον. Υπερασπιζόμαστε με τον γραπτό λόγο την ιδέα του εθνικοσοσιαλισμού…» (Χρυσή Αυγή, τεύχος 3, 1986)

Αυτοί που θέλουν να μιλάνε για την ιδέα της πατρίδας και του έθνους δεν μας λένε τίποτα για τα τραγικά εγκλήματα που διέπραξε ο ναζισμός και τα παρανοϊκά στρατιωτάκια των Ες Ες, της σωματοφυλακής του Χίτλερ, σε βάρος του ελληνικού λαού. Δεν μας λένε τίποτα για τους 700.000 πολίτες που δολοφονήθηκαν από αυτά τα τετράποδα με τη μαύρη στολή. Η Χρυσή Αυγή γράφει: «Όσον αφορά τα ηρωικά κατορθώματα των Waffen SS, λίγο εκπλήσσει το γεγονός ότι αυτά (Waffen SS) εκέρδισαν την μεγαλύτερη δόξα και αναγνώριση, τόσον μέσα από το Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα όσον και εκτός. Αλλά τα SS ως σύνολο ήταν ένας οργανισμός στον οποίον ο ηρωισμός και τα κατορθώματα στην υπηρεσία του κινήματος δεν ήταν η εξαίρεση». Και συνεχίζει για την εγκληματική αυτή οργάνωση «…Ναι! Τα SS διέπραξαν πολλά κατορθώματα, τα οποία πρέπει να είναι μια αιώνια πηγή υπερηφάνειας για όλους τους Εθνικοσοσιαλιστές της σήμερον… τα SS επέδειξαν όχι μόνο στρατιωτικές αρετές –ανδρεία, πίστη υπακοή, μαχητικόν πνεύμα– αλλά τα ουσιαστικότερα συστατικά της Χιτλερικής ιδεολογίας…». (Τεύχος 17, Οκτωβρίου 1987). Δεν μας λένε τίποτα για τη λεηλασία της χώρας, απεναντίας δοξάζουν τους δολοφόνους, που άφηναν τους πολίτες της χώρας μας να πεθαίνουν από την πείνα για να περνάν καλά οι ναζί κατακτητές. Δεν μας λένε τίποτα, σε κανένα έντυπό τους, για την εν ψυχρώ σφαγή του Διστόμου, των Καλαβρύτων και άλλων πενήντα δύο περιοχών σε όλη την Ελλάδα, όπου έσφαζαν νεογέννητα παιδιά και εγκύους γυναίκες, και γέροντες, και μπροστά στη σεξοπενία τους, δεν δίστασαν να βιάσουν νέες κοπέλες και μετά να τις δολοφονήσουν, ενώ δεν σεβάστηκαν ούτε και τους παπάδες των χωριών. Αλλά υποστηρίζουν ότι όλα αυτά είναι ψέματα και προπαγάνδα του εχθρού, αυτή την άποψη γράφουν στο περιοδικό τους Χρυσή Αυγή: τον Απρίλη του 1986, ότι είναι ψέματα τα ναζιστικά εγκλήματα: «Σαράντα ολόκληρα χρόνια η ανθρωπότητα βρίσκεται κάτω από την επίδραση μιας καταιγιστικής προπαγάνδας σχετικά με τον εθνικοσοσιαλισμό. Δεν υπάρχει άνθρωπος σ’ ολόκληρο τον κόσμο που να μην έχει ακούσει για τους κακούς ΝΑΖΙ, που έβαλαν τους δύστυχους Εβραίους στους φούρνους, που δολοφόνησαν μικρά παιδιά και που ήθελαν να κατακτήσουν τον κόσμο. Απ’ όλη όμως την τεράστια αυτή εκστρατεία ψεύδους και συκοφαντίας υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που, μελετώντας με ψύχραιμο πνεύμα την ιστορία, κατόρθωσαν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά και ότι όλα αυτά είναι έργο της σιωνιστικής συνωμοσίας κατά του κόσμου, που σκοπό έχει την σπίλωση του μόνο πραγματικά επικίνδυνου εχθρού του, του Εθνικοσοσιαλισμού». (τεύχος 3, Απρίλης 1986).
Τους υπερπατριώτες υμνητές του ναζισμού δεν τους άκουσα πουθενά να μιλάνε για τα κλεμμένα χρήματα της χώρας, ούτε να κάνουν διαμαρτυρίες και πορείες στη γερμανική πρεσβεία για τις πολεμικές αποζημιώσεις από την καταστροφική επιδρομή των ναζί. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνάει η χώρα.
Σε όλα τα έντυπα τους, ακόμη και σήμερα, υμνούν τον δολοφόνο και καταχραστή της περιουσίας και του πλούτου της Ελλάδας. «Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας HEIL HITLER» (τεύχος 13, Μάης 1987). Δεν θα σταθώ στα γελοία πρωτοσέλιδα του περιοδικού Χρυσή Αυγή, που παρουσιάζουν ως ηγέτη τον σχιζοφρενή δολοφόνο Χίτλερ με τη συμμορία του. Σε άλλο τεύχος γράφουν για τον εγκληματία της ανθρωπότητας: «Χίτλερ: Ένα όνομα με τρία γράμματα, που έγινε θρύλος, μύθος, αντικείμενο λατρείας, φόβητρο… και μια ακόμη ατελείωτη σειρά από κολοσσιαίου μεγέθους χαρακτηρισμούς, μα πάνω από όλα σύνθημα, ο πραγματικός καλλιτέχνης, ο εμπνευσμένος προπαγανδιστής, ο θαρραλέος στρατιώτης, ο ατρόμητος-αρχηγός ήρωας». Βέβαια όλα αυτά δεν είναι μόνο γελοία, αλλά, με το να λέγονται σήμερα, παραχαράσσουν επιπλέον την ιστορία.
Είναι αστείο πλέον, στον 21ο αιώνα, που η γενετική έχει αποκωδικοποιήσει το DNA του ανθρώπου, να μιλάμε για φυλετικές διακρίσεις. Όμως, πρέπει να μιλάμε για την Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Ατομικά Δικαιώματα και τη Δημοκρατία. Για τη «Χρυσή Αυγή» η Δημοκρατία απορρίπτεται: «Μια από τις αξίες αυτές της Δημοκρατίας, που δεν μπορεί να έχει καμιά προοπτική στο δικό μας πολιτειακό οικοδόμημα, είναι ακριβώς η πεπλανημένη και υποκριτική ‘‘Αρχή της Πλειοψηφίας’’.
Δηλαδή είναι υπέρ της δικτατορίας και του κοινωνικού στρατώνα. Με αυτό τον τρόπο πολιτεύεται η Χρυσή Αυγή.

Νεοναζισμός και αποκρυφισμός

Η ναζιστική ιδεολογία στη χώρα μας το πρώτον εμφανίστηκε την περίοδο του Ι. Μεταξά, και κατά τη γερμανική Κατοχή, ένα μεγάλο κομμάτι των οργανώσεων συνδέθηκε άμεσα με τα ναζιστικά στρατεύματα, εξυπηρετώντας τα με το να φτιάξουν ειδικά τάγματα εφόδου, ομάδες κρούσεις, από συνεργάτες, κουκουλοφόρους, ενάντια στον ελληνικό λαό, ο οποίος με κάθε τρόπο αγωνιζόταν ενάντια στον κατακτητή και τη γερμανική κατοχή. Με τη λήξη του πολέμου, οι περισσότεροι συνεργάτες του ναζισμού διέφυγαν στο εξωτερικό και κύρια στη Γερμανία, για να αποφύγουν τη δικαιοσύνη για τα εγκλήματα που διέπραξαν.
Στη μεταπολεμική περίοδο, δημιούργησαν παρακρατικές οργανώσεις, μέχρι την ημέρα του απριλιανού πραξικοπήματος, που και πάλι βγήκαν από τα λαγούμια τους αναλαμβάνοντας τους ρόλους που καλά γνώριζαν: Να καταδίδουν στην ασφάλεια κάθε πολίτη που δεν συμπαθούσε το δικτατορικό καθεστώς.
Στη μεταπολιτευτική περίοδο, όσο και αν προσπάθησαν να παίξουν κάποιο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, με τα δήθεν πατριωτικά και ψευδοεθνικιστικά συνθήματα, δεν τα κατάφεραν, γιατί ο ελληνικός λαός δεν έχει ανοσοποιηθεί απέναντι στα απολιθωμένα φαντάσματα και τους συνεργάτες του κατακτητή. Αυτό που κατάφεραν από το 1974 ήταν να συσπειρώσουν ένα 2,2% και να εκλέξουν, λόγω εκλογικού συστήματος, έναν ευρωβουλευτή για μία και τελευταία φορά.
Τον Δεκέμβριο του 1980, κάνει την εμφάνισή του το περιοδικό ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όργανο του Λαϊκού Συνδέσμου, που θέλει να διαδώσει τις εθνικοσοσιαλιστικές απόψεις του εγκληματία της ανθρωπότητας Αδόλφου Χίτλερ, και της ομάδας του.
Οι εθνικοσοσιαλιστικές απόψεις, που έχουν ταυτιστεί με αποκρυφιστικές τελετές, μάγους, χαρτορίχτρες, παγανιστές και ό,τι άλλο σκοτεινό μπορεί να κατεβάσει ένας αρρωστημένος εγκέφαλος, που δεν δέχεται κανέναν άλλο πολιτισμό ή ιδέα πέρα από τη δική του θέση, της Άριας Φυλής, δημιούργησαν, τέλος, ένα ανθρώπινο σφαγείο σε όλη την Ευρώπη, δολοφονώντας 50.000.000 ανθρώπους και στέλνοντας εκατομμύρια πολίτες σε στρατόπεδα εξόντωσης, απλώς και μόνο επειδή δεν συμφωνούσαν με τις προδιαγραφές τους, σαν να ήταν απλά προϊόντα που θα έπρεπε να πεταχτούν στον σκουπιδοτενεκέ του ναζισμού.

Χρυσή Αυγή: ο υποστηρικτής του νεοναζισμού

Η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή προσπαθεί με διάφορα τερτίπια κατά καιρούς να μας πει ότι δεν είναι ναζιστική οργάνωση, αλλά εθνικιστική. Στις διακηρύξεις της, με τις οποίες εκφράζει τις θέσεις της, και είναι για προσηλυτισμό αφελών, δεν υπάρχει η λέξη «εθνικοσοσιαλισμός» αλλά τονίζει ότι: «…Υπερασπιζόμαστε τον Εθνικισμό του Λαού μας, που βασίζεται στην λαϊκή του παράδοση και τον πολιτισμό του, προβάλλοντας ταυτόχρονα σαν υπέρτατο σκοπό την Ενότητα της Ευρώπης, σαν αληθινής πολιτιστικής και πολιτικής πατρίδας του Ελληνοκεντρικού πολιτισμού. Αυτός είναι ο αγώνας μας». Ενώ σε άρθρο στο περιοδικό Χρυσή Αυγή, που είναι το επίσημο όργανό της, γράφει: «Η γοητεία του Αγκυλωτού Σταυρού, το Μεγαλείο της Μαυροκόκκινης Σημαίας είναι ζωντανό σήμερα, σαράντα δυο χρόνια μετά, υπάρχουμε. Τιμή και το εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον, κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας. HEIL HITLER» (Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τεύχος 13(26), Μάιος 1987).
Σε άρθρο του, ο αρχηγός αυτής της οργάνωσης γράφει: «Τι είναι η προσπάθειά μας, ποιος ακριβώς είναι ο χαρακτήρας του αγώνα μας; Είναι αγώνας κοινωνικός; Τι από όλα αυτά, όλα αυτά ή τίποτα από όλα αυτά; Έχει η προσπάθειά μας χαρακτήρα ιδεολογικό κατά τούτο: ασχολείται με τη διάδοση της ιδέας του Εθνικοσοσιαλισμού, θεωρώντας το σαν πρώτο σημαντικό βήμα στην όλη μας πορεία. Να είναι αγώνας ιδεολογικός, χωρίς όμως σε καμιά περίπτωση να έχει σχέση με καταστάσεις, σχήματα και τρόπους ενός εκφυλισμένου διανοουμενισμού». (Ν.Γ. Μιχαλολιάκος, Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τεύχος 8, Δεκέμβριος 1986).
Σε καμιά ιστορική περίοδο ο ελληνικός λαός δεν αποδέχθηκε να στηρίξει αντιδημοκρατικές ιδέες, πέρα από τις ξενοκίνητες οργανώσεις που έρχονται με τον μανδύα του εθνικισμού, απορρίπτοντας τη δημοκρατία. Η Χρυσή Αυγή διακηρύσσει ότι: «Η δημοκρατία είναι και αυτή από τις μεγαλύτερες απάτες του συστήματος. Χρησιμοποιώντας μια λέξη από την αρχαία μας ιστορία, ισχυρίζεται πως με την τυραννία των κομμάτων οι πολίτες απολαμβάνουν την ελευθερία. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Τα κόμματα δεν είναι τίποτα άλλο από όργανα της κεφαλαιοκρατίας, που με ψεύτικα συνθήματα και απατηλές υποσχέσεις εξαπατούν και παρασύρουν τον Λαό». ( Τι είναι η Χρυσή Αυγή). Εφόσον αρνείται τη δημοκρατία και το σύστημα, δεν μας λέει με ποιο τρόπο θα υλοποιήσει όλα αυτά που υπόσχεται! Και γιατί συμμετέχει, εκμεταλλευόμενη τα δικαιώματα που της προσφέρει;

Από τον Αποκρυφισμό στην Καλτσοδέτα

Οι εγκέφαλοι της Χρυσής Αυγής, πιστοί στα ναζιστικά κηρύγματα του Αδόλφου Χίτλερ και των στενών συνεργατών του, πέρα από την απόρριψη του δημοκρατικού πολιτεύματος προτείνουν τη διακυβέρνηση από τον έναν και μοναδικό αρχηγό. Θέλουν να μας επιστρέψουν όχι μόνο πίσω στον μεσαίωνα, αλλά σε πιο σκοτεινές εποχές.
Στο ναζιστικό σύστημα κυρίαρχο ρόλο έπαιζαν οι μάγοι, οι σατανιστές, οι χαρτορίχτρες, οι αστρολόγοι, μυστικιστικές οργανώσεις και εταιρείες, ακόμη και οι Ιππότες της Καλτσοδέτας.
Ο Αδόλφος Χίτλερ και πολλοί στενοί συνεργάτες του, όπως ο Ρούντολφ Ες, πίστευαν ότι ευνόησαν στη άνοδο του Γ’ Ράιχ στην εξουσία, και γι’ αυτό, περιβάλλονταν από ένα πλήθος τυχάρπαστων αποκρυφιστών.
«Ο Χανς Χάινιζ Εβέρς, φανατικός του αποκρυφισμού και της μαύρης μαγείας και ναζί, από την πρώτη στιγμή, ήταν αυτός που είχε παρουσιάσει τον μάγο Χανσούσεν στον Αδόλφο Χίτλερ. Δημιουργήθηκε μια πραγματική και ειλικρινή φιλία, που συνέδεσε τον μάγο συγγραφέα με τον Φύρερ. Ο Εβέρς μάλιστα ήταν σχεδόν ο μόνος «διανοούμενος που ανεχόταν αυτόν τον αυτοδίδακτο και ημιμαθή μάγο Χανούσεν. Από την άλλη μεριά, τα διηγήματα του Εβέρς, γεμάτα αίμα και σκοτάδι, ασκούσαν μια απερίγραπτη όσο κι έντονη γοητεία στο ταραγμένο πνεύμα του δικτάτορα Φύρερ».
Πολύ σύντομα ο Χίτλερ κατέληξε να ζητά τη συμβουλή του σε κάθε περίσταση. Έτσι ο Χανούσεν αποκτούσε πάνω του τεράστια επιρροή, που έκανε να σβήνει κάθε μέρα και περισσότερο η επιρροή των φίλων του πρώτου καιρού, όπως ήταν ο Ρούντολφ Ες, ο Χάϊντριχ, ο Γκέμπελς κ.ά. Μετά από έρευνες της Γκεστάπο, βρέθηκαν αποδείξεις ότι αυτός ο φανατικός υπερασπιστής του αρειανισμού, αυτός ο αντισημίτης, στη καταγωγή του ήταν Εβραίος.
Το επιτελείο του ναζισμού παρακολουθούσε με παθιασμένο ενδιαφέρον τις εργασίες της Κληρονομιάς των Προγόνων, μιας εταιρείας μισο-επιστημονικής, μισο-πολιτικής, που είχε τάξει σαν προορισμό της τη συλλογή όλων των αυθεντικά γερμανικών παραδόσεων, με σκοπό την επιστροφή στις γνήσιες πηγές του γερμανικού πολιτισμού, της γερμανικής σκέψης και του γερμανικού «αισθήματος». Ο γενικός γραμματέας αυτής της εταιρείας, Βόλφραμ Σίβερς, ήταν ο στενός τους φίλος.

Το Τάγμα της Καλτσοδέτας

Δεν είναι ένα φανταστικό όνομα ενός μεταφυσικού τάγματος ιπποτών, αλλά πραγματικότητα. Στο βιβλίο του, ο Βέρνερ Γκέρσον γράφει, στη σελίδα 193: «…Η αδελφότητα αυτή φαίνεται πως δεν έχει την προέλευσή της στους χριστιανούς ιππότες, αλλά στη μαγεία. Και φαίνεται ότι η ‘‘λειτουργία’’, που τελείται με τόση μεγαλοπρέπεια στο Ουίνδσωρ, έχει κάποια σχετική ‘‘συγγένεια’’ με τις εωσφορικές τελετές, σαδιστικές και ιερόσυλες, που απόηχό τους βρίσκουμε κάθε τόσο στον βρετανικό Τύπο και στους Τάιμς». Αυτή η αγαπημένη του Ρούντολφ Ες μυστικιστική, αποκρυφιστική, αντιχριστιανική οργάνωση πήρε το όνομά της όταν «η λαίδη που έχασε την καλτσοδέτα της στον ανακτορικό χορό δεν ήταν η κόμισσα του Σαλίσμπουρυ, αλλά η μύστης ενός coven (αδελφότητας) που τα μέλη του λάτρευαν μια κέλτική θεότητα με δύο πρόσωπα και πόδια τράγου. Ο βασιλιάς, μαζεύοντας την καλτσοδέτα, δήλωνε πως συμμετείχε και ο ίδιος στην παγανιστική λατρεία».

Για την Ορθοδοξία

«Ο Χριστιανισμός μετέθεσε το πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης εκτός Ιστορίας. Το μήνυμα αγάπης και ειρήνης που εκόμισε δεν έχει τίποτε το φυσικό και το ιστορικό. Ό,τι είναι περιουσία του Ανθρώπου, είναι ακριβώς η Ιστορία του και η αέναη πάλη του για πολιτιστική δημιουργία. Ο Χριστιανισμός υπήρξε ξένος προς την Αρία ιδιοσυγκρασία, τη διηνεκώς ανήσυχη, τραγική και ηρωική. Το κήρυγμα αγάπης που εκόμισε στον Κόσμο, όταν εφαρμόσθηκε στο ιστορικό πεδίο, οδήγησε την ανθρωπότητα σε δυσθεώρητες εξάρσεις μισαλλοδοξίας και σκοταδιστικού φανατισμού, εξοντωτικούς πολέμους και φρικιαστικά εγκλήματα, ανοσιουργήματα κατά του πνεύματος και του πολιτισμού και στις πλέον αιματηρές διαμάχες και συγκρούσεις. Αν το χριστιανικό όραμα λοιπόν βοηθά τους απανταχού παρίες της ιστορίας να αρνηθούν τη φύση τους και να αποθέσουν την ελπίδα για ένα δικαιότερο κόσμο στην ‘‘άλλη ζωή’’, δεν τους καθιστά έτσι παρά δραπέτες και ριψάσπιδες της αγωνιστικής εμβίωσης αυτής εδώ της ζωής, στην οποία ο Άνθρωπος είναι προορισμένος να θέσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της περιουσίας του.
Στον καιρό μας ο Εθνικοσοσιαλισμός κομίζει το μήνυμα της ευρωπαϊκής Αναγέννησης, που αποκαθαρμένη από τον αναγκαστικό ιουδαιοχριστιανικό ζυγό 20 αιώνων, ευαγγελίζεται μια νέα αυθεντική αριο-ευρωπαϊκή πολιτιστική συγκομιδή. Απέναντι στην Εβραϊκή Αντίληψη Ζωής, διά της οποίας ο ιουδαιοχριστινισμός εισήλθε στην ιστορία… Στους κόλπους της Εθνικοσοσιαλιστικής αναγέννησης δεσπόζουσα θέση κατέχει η γνήσια θρησκεία της Ευρώπης, ο παγανισμός ως αυθεντική έκφραση της θρησκευτικότητας του Αρίου ανθρώπου.
(Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τεύχος 59 σσ. 13-14)

Για να μας επιστρέψει σε παγανιστικές τελετές και να δείξει τη ρίζα της, με αοριστίες και χωρίς κανένα συγκεκριμένο στοιχείο, προσπαθεί να μας πείσει για την απάτη του… Χριστιανισμού: «Ήδη η λαίλαπα του Εβραιοχριστιανισμού και των υποδούλων σ’ αυτόν αρχόντων είχε αφανίσει με λύσσα και μισαλλοδοξία πάμπολλα στοιχεία του Λευκού Πολιτισμού, γκρεμίζοντας τους Αρχαίους Θεούς από τα βάθρα τους και ξεκληρίζοντας τους πιστούς». Και συνεχίζει στο ίδιο άρθρο «…Όταν ο Ήλιος ξαναγεννιέται και ζειδωρεί την πλάση ολάκερη. Για μια ακόμη φορά ο Προστάτης του Ωραίου και του Αγαθού, ο Αχούρα Μαζδά καταβάλλει τον βέβηλο και σκοτεινό Αριμάν, στέλνοντας ανάμεσα στους Αρίους τον Μίθρα – Χριστό. Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθιέρωση των Χριστουγέννων (που μέχρι και τον 4ο αιώνα γιορτάζονταν μαζί με τα Θεοφάνεια), στις ημέρες της πανάρχαιης Yule, της μεγάλης γιορτής των Πρώτων Αρίων». Και καταλήγουν ότι «τα Θεοφάνεια ή Επιφάνεια είναι τα γενέθλια του Ανίκητου Ηλίου….»
«Αν η Αγία Γραφή είναι το ιερό βιβλίο των Χριστιανών, αν το Κεφάλαιο είναι το ευαγγέλιο των μαρξιστών κι αν τα δύσοσμα έργα του εβραϊκού συρμού είναι λατρεμένα ινδάλματα των αστών κάθε εποχής, για μας τους εθνικοσοσιαλιστές, πηγή αστείρευτης ζωής και Κοσμικός Λόγος ήταν και θα είναι στους αιώνες το Θείο τραγούδι της Ιλιάδας». (Ιδεολογική Πολιτική Διακήρυξη Χρυσής Αυγής). Πού κολλάνε όλα αυτά, όταν πηγαίνουν να συμπαρασταθούν στους διαμαρτυρόμενους χριστιανούς, στη θεατρική παράσταση «Corpus Christi», αν όχι σε καιροσκοπικούς και ψηφοθηρικούς λόγους.
Σε αυτό τον πολιτικό σκοταδισμό της Καλτσοδέτας και όπου φυσάει ο αέρας θέλει με διάφορα ψέματα να μας οδηγήσει η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή ή Λαϊκός Σύνδεσμος
.