Το ζήτημα της διευθέτησης του ελληνικού δημοσίου χρέους- ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΑΣ

Το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους της Ελλάδος, αποτελεί ένα κρίσιμο στοίχημα για την ελληνική οικονομία. Ο νέος πρόεδρος του Eurogroup ο Πορτογάλος Mario Centeno με δηλώσεις του επανέλαβε όσα δήλωνε και ο προηγούμενος επικεφαλής ότι το ζήτημα του ελληνικού χρέους θα εξεταστεί στο τέλος του προγράμματος. Βεβαίως είχαμε και τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της ΕΕ Βάλντις Ντομπρόβσκις, ότι οι συζητήσεις θα αρχίσουν τον Φεβρουάριο –Μάρτιο 2018.

Όμως, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί αρμοδιότητα του Eurogroup όπου συμμετέχουν οι χώρες μέλη, και, οι οποίες , ουσιαστικά, είναι υπεύθυνες για το δανεισμό των χωρών της ευρωζώνης.

Συνεπώς μεγαλύτερο βάρος θα πρέπει να δοθεί σε αυτό που υποστηρίζει ο επικεφαλής του Eurogroup. 

Το ελάχιστο ζητούμενο εδώ, από τη μεριά της Ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να υπάρξει μια αναγκαία (αν και όχι ικανή) κανονικότητα είναι αφενός να εφαρμοστούν τα ήδη αποφασισμένα μεσοπρόθεσμα μέτρα και να ληφθούν ορισμένα ακόμα , όπως, το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα περίπου 25 δις ευρώ που θα περισσέψουν από το πρόγραμμα των 86 δις ευρώ. Το χειρότερο σενάριο είναι αυτό να επιστραφούν στον ESM και επομένως να μην υπάρχουν πόροι για πιθανή χρησιμοποίησή τους :

- για συμμετοχή στη δημιουργία του αποθέματος ύψους 15 δις ευρώ που θα χρησιμεύσει ως κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας , τουλάχιστον για το πρώτο έτος μετά τη λήξη του προγράμματος ,-

- σε περίπτωση ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος, -

- ή την αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ.

Τα θέματα του χρέους έχουν πάρει μια περίεργη κατεύθυνση από τη στιγμή που ο ESM αναθεώρησε τις εκτιμήσεις του σχετικά με τη μείωση που θα επιφέρουν στο λόγο Δημόσιο Χρέος προς ΑΕΠ , τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους .

Οι τελευταίες εκτιμήσεις θεωρούν ότι ο λόγος ΔΧ/ΑΕΠ θα μειωθεί κατά περίπου 25 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2060 και τον λόγο Ακαθάριστων Αναγκών Χρηματοδότησης προς το ΑΕΠ κατά περίπου έξι ποσοστιαίες μονάδες. 

Η προηγούμενη εκτίμηση του Μηχανισμού ήταν για μείωση του χρέους ως ποσοστού επί του ΑΕΠ κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες.

Πάντως ένα είναι βέβαιον, το ελληνικό χρέος για τους ευρωπαίους κρίνεται «βιώσιμο» έως το 2022 δηλαδή για τα επόμενα 5 χρόνια σε αντίθεση με τις απόψεις του ΔΝΤ αλλά και της ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι την προσεχή πενταετία , λίγα ουσιαστικά πράγματα θα επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι να συμβούν , πάντοτε εντός του πλαισίου - λογικής που έχουν οι ίδιοι χαράξει. Εκτός της επίτευξης των πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ, οι ιδιωτικοποιήσεις φαίνεται ότι θα αποτελέσουν τα κριτήρια πίεσης για περαιτέρω πιθανές διευκολύνσεις στο ελληνικό δημόσιο χρέος. Συγκεκριμένα τα ποσά που προβλέπεται να συλλεγούν από τις ιδιωτικοποιήσεις για τα έτη 2017,2018,και 2019 είναι αντίστοιχα: 1,4 δις ευρώ, 2,0 δις ευρώ και 1,0 δις ευρώ, έναντι 0,3 δις ευρώ και 0,5 δις ευρώ το 2015 και το 2016 αντίστοιχα. Βεβαίως θα πρέπει να περιμένουμε τις αποφάσεις προκειμένου να τις αξιολογήσουμε με σωστό τρόπο. Πάντως , δοθείσας της ευκαιρίας , θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πλέον καμία αντίθεση (ιδεολογική, πολιτική) δεν προβάλλεται από την κυβέρνηση για τις ιδιωτικοποίησης σχεδόν του συνόλου της δημόσιας περιουσίας.

ΠΗΓΗ:

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com