Στην ταινία «I, Daniel Blake», ο Ντάνιελ Μπλέικ είναι ένας 59χρονος ξυλουργός ο οποίος έπειτα από ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο θα πρέπει να σταματήσει να δουλεύει μέχρις ότου η καρδιά του γίνει ξανά πιο δυνατή. Η γιατρός του τον κρίνει ακατάλληλο για εργασία, όμως οι κοινωνικές υπηρεσίες του Νιούκαστλ όπου ζει θεωρούν ότι δεν δικαιούται το ανάλογο επίδομα, μα το επίδομα κάποιου που θα έπρεπε να ψάχνει για δουλειά.
Παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ των Καννών ο Κεν Λόουτς, καθώς για πρώτη φορά επισκέφθηκε την Κρουαζέτ το 1979, με το φιλμ «Black Jack» (1979), αποσπώντας το Βραβείο FIPRESCI (International Federation of Film Critics), ενώ το 2006 τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα της διοργάνωσης, για το υπέροχο αριστούργημά του: Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι (The Wind That Shakes the Barley).
Παραλαμβάνοντας τον Χρυσό Φοίνικα ο Κεν Λόουτς δήλωσε σχετικά:
«Είναι παράξενο το γεγονός ότι παραλαμβάνω αυτό το βραβείο αυτή τη στιγμή είναι παράξενο γιατί οι άνθρωποι που ενέπνευσαν αυτήν την ταινία, που δεν έχουν να φάνε, έχουν ευκαιρία να τους σκεφτούμε και να μιλήσουμε για αυτούς. Το σινεμά μάς κάνει καμιά φορά να βλέπουμε καθαρότερα τον κόσμο κι ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει, από τις ιδέες που αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό που απειλεί να μας φτάσει στην καταστροφή, στη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Ελλάδα ως τη Βραζιλία. Το σινεμά έχει πολλές παραδόσεις. Μία είναι το σινεμά της διαμαρτυρίας, αυτό που δείχνει τους ανθρώπους ενάντια στην εξουσία. Ελπίζω η ταινία μας να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Κινδυνεύουμε να απελπιστούμε κι όταν υπάρχει τόση απελπισία, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται - πρέπει να πιστέψουμε ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός κι απαραίτητος.»
«Νομίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ενσωματώνει τον νεοφιλελευθερισμό. Μπορείτε να το δείτε με τον τρόπο που ταπείνωσαν τον ελληνικό λαό. Έχει προκαλέσει δεινά και φτώχεια, για εκατομμύρια ανθρώπους, καθώς και μια μεγάλη μάχη για πολλούς άλλους πολίτες που δεν είναι απελπισμένοι, αλλά τα καταφέρνουν δύσκολα. Έτσι απλά στην ταινία λέμε μία μικρή ιστορία, για μία από τις συνέπειες που βιώνουν πολλά εκατομμυρίων ανθρώπων. Λέμε μία μικρή ιστορία και απλά ελπίζουμε ότι αυτή θα αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο που θα ενώσει τους ανθρώπους. Αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε.»
Ανάρτηση από:
geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.