Μίσος ανήκατε μάχαν!

αναδημοσίευση από anarchypress.wordpress.com

Μίσος ταξικό, μίσος μηδενιστικό, μίσος έτσι, μίσος γιουβέτσι, μίσος στο φούρνο με πατάτες και δενδρολίβανο. Το μίσος ως φθηνότατο ιδεολόγημα, ως εργαλείο αφομοίωσης κι εκφυλισμού της φυσικής τάσης προς ανυπακοή. Το μίσος ως συνεκτικός ιστός, για την πολιτικοποίηση και κεφαλαιοποίηση, από την αριστερά, της αντίδρασης των ανθρώπων στις βουλές της κυριαρχίας. Όπως κι αν έχει, το να γίνεσαι απάνθρωπος, να υποβιβάζεις την ακεραιότητα του ήθους σου σε επίπεδο βρακολάστιχου και να παραδίδεις, αμαχητί, το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουν οι καταπιεσμένοι (αυτό της αγάπης για τον άνθρωπο, για την ίδια τη ζωή) στους καταπιεστές, είναι σαν να πηγαίνει ο λύκος οικιοθελώς στον οδοντογιατρό, προς αφαίρεση των κυνοδόντων του.

Βεβαίως, υπάρχει και η εξυπνακίστικη, εκ του πονηρού λογική ότι το μίσος σε κάνει φοβερό και τρομερό μαχητή, Ράμπο σκέτο (και βάλε) ένα πράγμα, σε ντοπάρει ψυχολογικά πριν την (όποια) δράση. Μάλιστα. Δεν θα δώσω εγώ, λοιπόν, πόντικας γαρ, την όποια απάντηση σε αυτό. Ας δούμε τι μας λέει μια γυναίκα που, ΤΩ ΩΝΤΙ, βρίσκεται σε καθημερινή σχέση με το θάνατο, χειρίζεται τυφέκια μάχης, οπλοπολυβόλα κι αντιαρματικά κι αναγκάζεται να σκοτώνει, ΔΙΧΩΣ ωστόσο στάλα μίσους για τον αντίπαλο και, το σημαντικότερο ίσως όλων, χωρίς να το κάνει θέμα· για όσα πιστεύει, για το σύνολο των πραγμάτων που αυτή θεωρεί ΠΑΤΡΙΔΑ, είτε συμφωνούμε μαζί της είτε όχι. Μιας γυναίκας που έχει απέναντι της μια από τις χειρότερες και βιαιότερες μορφές εξουσίας, που έχει ποτέ εμφανιστεί.

Το όνομα της είναι Janda, είναι είκοσι ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Tirbespi, του Συριακού Κουρδιστάν και συμμετέχει στο YPJ, τις κουρδικές γυναικείες μονάδες προστασίας (women protection units), που ιδρύθηκαν στις 2 Απρίλη 2013. Αναφέρει τα εξής: 

Είναι λάθος η δολοφονία μιας ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά δε μας αφήνουν καμία άλλη επιλογή. Δεν είμαστε υπερήφανες όταν σκοτώνουμε, είναι μια άδικη πράξη, δεν έχουμε όμως επιλογή. Υπάρχουμε για τον ανθρωπισμό και προσπαθούμε να το διατηρήσουμε ακέραιο. Αγαπάμε τον ανθρωπισμό, διότι, πρωτίστως, είμαστε ανθρώπινα πλάσματα όλοι. Δε θα σκοτώσουμε κανέναν, αν ο εχθρός σταματήσει να μας επιτίθεται. Γιατί μας επιτίθενται κι έτσι μας αναγκάζουν να υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, παρά να τους πυροβολούμε, να τους κρατήσουμε μακρυά. Στη μνήμη μου έχω διατηρήσει με θλίψη την εικόνα ενός εχθρού, που έχει υποστεί «πλύση εγκεφάλου», να μας πολεμά υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. Μας αναστατώνει, όταν βλέπουμε τους περισσότερους από αυτούς σε τέτοια κατάσταση, στη μάχη. Είναι κι αυτοί, ωστόσο, ανθρώπινες υπάρξεις, μολονότι έχουν υποστεί «εγκεφαλική πλύση», με ναρκωτικές ουσίες, έχω δει, η ίδια, πολλά παραδείγματα. Στη μάχη για την κατάληψη του Serakaniye (Ras Al-Ain), ένας εκ των εχθρών βάδιζε εμπρός μας, όντας μαστουρωμένος. Μπορούσε να δει ότι βρισκόταν στο οπτικό μας πεδίο, αλλά ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών και δεν το αντιλαμβανόταν. Ήταν σχεδόν αναίσθητος όταν βάδιζε μπροστά μας. Όλοι κατάλαβαν πως ήταν «φτιαγμένος», διότι κανείς δε θα συμπεριφερόταν έτσι, μέσα σ’ εχθρική γραμμή. Κάτι τέτοιο σίγουρα σε επηρεάζει και σε φορτώνει με αναμνήσεις άσχημες. Ένα ανθρώπινο πλάσμα, σε τέτοια κατάσταση να φωνάζει «Allah Akbar» (ο θεός είναι μεγάλος). Αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το Ισλάμ, ούτε με τον Αλλάχ. Είναι θλιβερό να τους βλέπεις μαστουρωμένους, δίχως στολές, δίχως αυτοπειθαρχία, να θέλουν απλώς και μόνο να δολοφονήσουν. Το βίωμα τέτοιων στιγμών θα αναστάτωνε οποιονδήποτε θεωρεί εαυτόν ανθρώπινο πλάσμα. Κάποιοι εξ αυτών έχουν μακριές γενειάδες, περπατούν ξυπόλυτοι και ζέχνουν απλυσιά. Είναι πραγματικά άσχημο να τους βλέπεις σε αυτή την κατάσταση. Είναι κι αυτοί, όπως κι εμείς, ανθρώπινες υπάρξεις, δυστυχώς όμως, έχουν υποστεί «εγκεφαλική πλύση».

Πόντιξ ο Σισύφειος

πηγη:https://tokoinonikoodofragma.wordpress.com/

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com