-ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ-
Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ*
(ΔΙΑΡΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ), εκδόσεις Ηρόδοτος (1988)
(Περικοπή από τον πρόλογο στην ελληνική έκδοση του Περικλή Ροδάκη).
Η γενοκτονία των Αρμενίων το 1915-16 έγινε για να αφανιστεί ένας πανάρχαιος λαός που ζούσε πάντα στο χώρο της Μικράς Ασίας, επειδή απέκτησε εθνική συνείδηση και διεκδίκησε την αυτοΰπαρξή του ως έθνος.(...)
Οι Τούρκοι με τον κατώτερο πολιτισμό τους θα είχαν αφομοιωθεί από τις εθνότητες που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία αν δεν είχαν αναγνωρίσει αυτές τις εθνότητες σαν κάτι ξεχωριστό και αν δεν διατηρούσαν την αποκλειστική τους κοινότητα.
Ένας από τους εξέχοντες απολογητές του Τουρκισμού και Παντουρκισμού, ο Τεκίν Αλπ, μιλώντας για την αναγνώριση των εθνοτήτων και ιδιαίτερα των χριστιανών Ελλήνων και Αρμενίων γράφει:
"Η δημιουργία των Πατριαρχείων σήμαινε ότι υψωνόταν ένα φράγμα ανάμεσα στους Τούρκους και τους χριστιανούς υπηκόους τους. Διαφορετικά θα έπρεπε να έχουμε υποταχτεί πνευματικά πριν από πολλά χρόνια".
Οι Τούρκοι δεν ήταν δυνατό να αφομοιώσουν τους κατοίκους της Μικράς Ασίας στο δικό τους πολιτισμό! Έτσι, διασώθηκαν οι ίδιοι αφού διαμόρφωσαν μία αποκλειστική κοινωνία(...)
Στο δεύτερο μισό του 19ου αι. οι εθνικές ιδέες αγκαλιάζουν όλους τους λαούς της Βαλκανικής. Η πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ανακατώσει του λαούς που ζούσαν στη Βαλκανική κατά τέτοιον τρόπο, που όταν αναπτύχθηκε η εθνική συνείδηση ήταν αρκετά ασαφής ο χώρος που η κάθε εθνότητα διεκδικούσε για δική της πατρίδα.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να εκραγεί. Αυτό που σημειώνεται στη Βαλκανική εμφανίζεται και στους Αρμένιους στη Μικρά Ασία, που οι Τούρκοι τους λογαριάζουν πάντα ως περισσότερο πιστούς στην εξουσία τους. Οι Αρμένιοι πρώτοι από τους λαούς (εθνότητες) της Μικράς Ασίας δέχονται την επίδραση των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης και απαιτούν κάποια εθνική αποκατάσταση στη μορφή της αυτονομίας. Αυτό ήταν που έβαλε φωτιά στα μυαλά των Τούρκων(...)
Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν έχει ομοιότητα με τις προηγούμενες βαρβαρότητες των Τούρκων. Η γενοκτονία των αρμενίων στα 1915-16 και η σφαγή των Ελλήνων του 1922 είναι η εκτέλεση μιας πολιτικής απόφασης των Νεοτούρκων που πάρθηκε με ψυχρή λογική και εκτελέστηκε με τη γνωστή βαρβαρότητα της πολεμικής ομάδας των Τούρκων. Όλες οι προηγούμενες βαρβαρότητες (σφαγές αθώων, φιλήσυχων κατοίκων και αρπαγή της περιουσίας τους) ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων περιστάσεων. Το 1821 έσφαξαν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη και σε πολλές μεγάλες πόλεις, απαντώντας στην επανάσταση που κηρύχθηκε στις ηγεμονίες και στη συνέχεια στην Πελοπόννησο! Ήταν η απάντηση του άγριου πολεμιστή που νιώθει το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια του.
Στην περίπτωση της γενοκτονίας των Αρμενίων δεν υπήρχαν ούτε καν τα προσχήματα για αγανάκτηση του άγριου πολεμιστή. Η απόφαση για εκκαθάριση του εδάφους της Μικράς Ασίας από τους Αρμενίους που απέκτησαν εθνική συνείδηση και διεκδικούσαν εθνική αποκατάσταση πάρθηκε πολύ πριν από τη στιγμή της σφαγής. Επίσημα, η απόφαση για εκκαθάριση των Αρμενίων πάρθηκε στο συνέδριο των Νεοτούρκων του 1911 στη Θεσσαλονίκη. Από το 1911 ως το 1915 οι Νεότουρκοι περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία για την πραγματοποίηση της(...)
Ο ίδιος ο Κεμαλισμός σήμερα συνεχίζει την εκκαθάριση των εθνοτήτων στο πρόσωπο των Κούρδων, που στη μεγάλη γενοκτονία των Αρμενίων χρησιμοποιήθηκαν και αυτοί από τους Τούρκους. Τότε τους θεωρούσαν τουρκοποιημένους. Όταν θα αποκτήσουν και αυτοί εθνική συνείδηση θα γνωρίσουν το τουρκικό σπαθί στο λαιμό τους.
Το γεγονός ότι δεν καταδικάστηκε το αίτημα το έγκλημα της γενοκτονίας επιτρέπει στους κληρονόμους των Νεοτούρκων και του Κεμάλ να συνεχίσουν το εγκληματικό τους έργο.
Παρά τη γενοκτονία και τον ξεριζωμό ούτε οι Αρμένιοι χάθηκαν ούτε οι Έλληνες. Η ιστορία θα κρίνει το μέλλον. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι τα δεν πνίγονται δεν χάνονται με σφαγές.
*Εκδόσεις Ηρόδοτος(1988), Μετάφραση από τα Αγγλικά και Γαλλικά:
Γιάννα Κούρτοβικ-Σήφη Κασσεσιάν
Επιμέλεια: Γιάγκος Ανδρεάδης, Περικλής Ροδάκης, Δημήτρης Σταμούλης, Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Να αναφέρουμε και τα αποκαλυπτικά βιβλία των εκδόσεων Γόρδιος:
Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΊΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΊΩΝ ΣΤΟΝ ΟΗΕ (2001)
από τη ΔΙΕΘΝΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
του Varoujan Attarian.
Και των εκδόσεων ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ:
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ (2002) του ΒΑΧΑΚΝ ΝΤΑΝΤΡΙΑΝ
και
ΑΡΜΕΝΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΕΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ (2003) του ΟΧΑΝΕΣ ΣΑΡΚΙΣ ΑΓΑΜΠΑΤΙΑΝ
ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.