07 Δεκεμβρίου 2025

Γιατί η Τουρκία ασχολείται τόσο πολύ με τον Σάββα Καλεντερίδη;

Του Παντελή Σαββίδη 

Το τουρκικό ιστολόγιο


αφιέρωσε ένα εκτενές άρθρο του αναλυτή Hasan Mesut Onder στον γνωστό γεωπολιτικό αναλυτή, εκδότη, ταξίαρχο ε.α. και πρώην αξιωματούχο της ΕΥΠ (σύμφωνα με όσα έχουν γραφεί δημοσίως) Σάββα Καλεντερίδη.

Και η έκταση του άρθρου και το περιεχόμενό του ξενίζουν διότι εστιάζουν λεπτομερώς σε έναν άνθρωπο που μπορεί στο παρελθόν να επηρέασε, κάπως, τις ελληνοτουρκικές ισορροπίες αλλά εδώ και καιρό είναι ένας αναλυτής με επιρροή αλλά δεν είναι σίγουρο ότι επηρεάζει την διαμόρφωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Συνεπώς, γιατί τέτοια έμφαση στο πρόσωπό του.

Το άρθρο είναι καλά δομημένο, σοβαρό και χρησιμοποιεί ψυχολογικά στοιχεία για να αναλύσει την προσωπικότητα του Καλεντερίδη με ψυχραιμία. Δύσκολα θα εντοπίσει ο αναγνώστης λανθασμένα περιγραφικά στοιχεία. Χρησιμοποιεί εργαλεία από τρεις σχολές (Φροϋδική παράδοση, Έρικ Έρικσον και Βαμίκ Βόλκαν) για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Καλεντερίδης δεν λειτουργεί ως ψύχραιμος αναλυτής, αλλά ως υποκείμενο καθοδηγούμενο από ασυνείδητα τραύματα (Φρόιντ), κρίση ταυτότητας (Έρικσον) συλλογική ιστορική μνήμη και ανάγκη εκδίκησης (Βόλκαν).

Είναι δηλαδή μια επιχείρηση ψυχαναλυτικής-ιδεολογικής αποδόμησης του προσώπου του, όχι μια πολιτική ανάλυση με την κλασική έννοια.

Ο αρθρογράφος Hasan Mesut Onder φαίνεται να έχει θεωρητικό υπόβαθρο, σύμφωνα με το βιογραφικό του που παρατίθεται στο τέλος του κειμένου αλλά εδώ διακρίνεται καθαρά μια συντονισμένη προσπάθεια επαγγελματικού χαρακτήρα με σαφή στόχο.

Το ιστολόγιο είναι νέο (δημιουργήθηκε τον Ιούνιο του 2024) και οι αναλύσεις του γενικότερα έχουν χαρακτήρα σαν και αυτόν του άρθρου για τον Καλλεντερίδη. Ανήκει, δε, σε σημαντικό όμιλο ΜΜΕ στην Τουρκία.

Αν υποθέσουμε ότι κριτήριο για την επιλογή των άρθρων ενός ιστολογίου είναι να ανταποκρίνονται στο επίκαιρο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, αναρωτιέται κανείς αν την τουρκική κοινή γνώμη ενδιέφερε αυτήν την περίοδο ο Σάββας Καλεντερίδης και όσα υποστηρίζει για την Τουρκία στα ελληνικά ΜΜΕ.

Άρα, το άρθρο γράφηκε με κάποια στόχευση. Ποια είναι αυτή; Και απο ποιούς μπορεί να υποκινήθηκε;

Το ιστολόγιο που το δημοσίευσε είναι αγγλόφωνο και ένας απο τους στόχους του είναι η ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για την Τουρκία. Η διεθνής ενημέρωση, δηλαδή, ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τουρκικά. Και επειδή οι άνθρωποι αυτοί στην Ευρώπη μπορεί να αναζητούν να ενημερωθούν απο πηγές εκτός Τουρκίας διότι γνωρίζουν την λογοκρισία στην γειτονική χώρα,

προφανώς, οι τουρκικές υπηρεσίες ασφαλείας θα φρόντισαν να αποδομήσουν τον χαρακτήρα και την εγκυρότητα ενός έλληνα αναλυτή που καθημερινά ενημερώνει για τις εξελίξεις στην γειτονική χώρα.

Εν ολίγοις, οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας θα είχαν κάθε λόγο να αποδομήσουν στο διεθνές ακροατήριο τον Καλεντερίδη και να τον καταστήσουν εμμονικό και αναξιόπιστο.

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Επιγραμματικά, το άρθρο επιχειρεί να αποδομήσει τον Καλεντερίδη σε τρία επίπεδα:

1) Μετατρέπει την πολιτική του στάση σε ψυχολογικό τραύμα

Αντί να τον αντιμετωπίζει ως στρατιωτικό, αναλυτή ή πρώην αξιωματικό πληροφοριών, τον παρουσιάζει ως:

προϊόν παιδικών τραυμάτων,

φορέα συλλογικής μνήμης του Πόντου,

άνθρωπο που δεν βλέπει την Τουρκία στρατηγικά αλλά συναισθηματικά.

Δηλαδή, επιχειρεί να τον απογυμνώσει από επαγγελματική υπόσταση και τον περιορίζει στην ψυχολογία της παιδικής ηλικίας.

2) Αποδίδει τις σημερινές θέσεις του σε ιδεολογική εμμονή και όχι σε ανάλυση

Το άρθρο υποστηρίζει ότι:

δεν διαθέτει αντικειμενικότητα,

διαβάζει κάθε κίνηση της Τουρκίας ως απειλή λόγω εσωτερικών φόβων,

λειτουργεί με φίλτρο «ιστορικής εκδίκησης» και όχι λογικής.

Αυτό τον παρουσιάζει ως αναξιόπιστο, συναισθηματικά φορτισμένο και μη αναλυτικό.

3) Τον εντάσσει σε συλλογικό τραύμα για να μειώσει την προσωπική ευθύνη των απόψεών του

Το κείμενο τον δείχνει ως:

φορέα της εθνικής ελληνικής πληγής,

με ψυχολογική ταύτιση Οτζαλάν–Κολοκοτρώνη,

άνθρωπο που αντιλαμβάνεται τΟ Ναϊρόμπι ως υπαρξιακή ήττα.

Δηλαδή, οι θέσεις του παρουσιάζονται όχι ως επιλογή, αλλά ως αναπόφευκτο προϊόν ιστορικών τραυμάτων και ιδεολογικών παρορμήσεων.

Το άρθρο προσπαθεί να πει ότι ο Καλεντερίδης δεν σκέφτεται ως ειδικός, αλλά αντιδρά ως πληγωμένη ταυτότητα.

Δεν λειτουργεί με στρατηγική λογική, αλλά με ψυχολογικό θυμό και ιστορικές εμμονές.

Οι αναλύσεις του δεν βασίζονται σε δεδομένα, αλλά σε ιδεολογική και συναισθηματική φόρτιση.

Διαβάστε το άρθρο εδώ




ΠΗΓΗ:

https://www.facebook.com/share/p/1ATfmDziMy/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.