ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Του Νίκου Παστελάκου 

Το Μακεδονικό ζήτημα γεννήθηκε από την ύπαρξη πολλών και διαφορετικών πληθυσμιακών στοιχείων στον μακεδονικό χώρο, καθώς και λόγω της ύπαρξης αντικρουόμενων συμφερόντων μεταξύ των Ελλήνων, Σέρβων και Βουλγάρων. 

Ουσιαστικά αποτελεί πτυχή του Ανατολικού ζητήματος δηλαδή του διαμοιρασμού των εδαφών της διαλυόμενης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 

Αλλά υπήρχε και η εμπλοκή κυρίως αυστρογερμανικών αλλά και ρωσικών παραγόντων για την προώθηση των δικών τους γεωπολιτικών συμφερόντων. 

Κύριο αντικείμενο της διένεξης μεταξύ των τριών κύριων διεκδικητών της Μακεδονίας (Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας) αποτέλεσε η ταυτότητα του σλαβόφωνου πληθυσμού. 

Ο πληθυσμός αυτός στις αγροτικές περιοχές οδηγείτο σε πλήρη εξελληνισμό κυρίως λόγω της οικονομικής και πολιτιστικής παρουσίας του ελληνισμού στην ευρύτερη Μακεδονία. 

Καταλυτικός ήταν και ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου που ενίσχυσε τον εξελληνισμό αυτόν καθώς και ο Μακεδονικός Αγώνας προς απόκρουση των Βουλγάρων κομιτατζήδων που τρομοκρατούσαν τις ελληνόφωνες αλλά και σλαβόφωνες περιοχές να ακολουθήσουν την Βουλγαρική Εξαρχία.

 

Μετά τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) μια ακόμη σελίδα, η τελευταία του ίσως, ήταν, κατά την γνώμη μου, η δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α', τον Μάρτιο του 1913, η οποία παραμένει ως σήμερα επισήμως ανεξιχνίαστη. Δράστης ήταν ο, σε μόνιμη ένδεια ευρισκόμενος, Αλέξανδρος Σχινάς. 

Ο συγκεκριμένος δράστης μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι είχε, παρ' όλα αυτά, ταξιδέψει σε Βερολίνο και Κωνσταντινούπολη και είχε έλθει σε επαφές με Γερμανοαυστριακούς διπλωμάτες. Οι φάκελοι της ανάκρισης κάηκαν όταν πήρε φωτιά το ατμόπλοιο που μετέφερε το ανακριτικό υλικό από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, ο δε μοναδικός αυτόπτης μάρτυς, ο υπασπιστής του δολοφονηθέντος βασιλέως, διετάχθη να μεταβεί στην Αμερική και να μην επιστρέψει ποτέ.

Η επικρατούσα άποψη στους ιστορικούς ερευνητές είναι ότι ο Αλέξανδρος Σχινάς δεν ενήργησε μόνος του, δεν ήταν καθόλου τρελός, αλλά υπήρξε όργανο γερμανοαυστριακών συμφερόντων στα Βαλκάνια, που εξυπηρετούνταν εκείνη την περίοδο από την δολοφονία.

 

Η πιθανότερη εκδοχή, σύμφωνα με όλους τους ερευνητές, είναι ότι ο βασιλιάς έπεσε θύμα της γερμανικής διπλωματίας, μιας και η πολιτική του Γεωργίου που συνέπιπτε με εκείνη του Ελευθερίου Βενιζέλου, δηλαδή την επέκταση του ελληνικού κράτους σε Μακεδονία και Θράκη και πλήρη έλεγχο της σπουδαιότερης πόλης των Βαλκανίων (πλην της Κων/Πολης) Θεσσαλονίκης, ήταν αντίθετη με τα σχέδιά τους στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. 

Οι ίδιοι οι Γερμανοί ιθύνοντες της εποχής ήθελαν με κάθε τρόπο να βρίσκεται στην κορυφή του ελληνικού κράτους ο γερμανόφιλος διάδοχος Κωνσταντίνος που ταυτιζόταν με τη γερμανική πολιτική στην Ελλάδα, ο οποίος και θα εξεπλήρωνε το όνειρο του γερμανικού παράγοντα για μόνιμη έξοδο στο Αιγαίο.

Εκατό και κάτι χρόνια μετά, η αμετάβλητη γερμανική πολιτική, για έλεγχο της περιοχής μέσω των αγωγών, των λιμένων και των αεροδρομίων, που οι διακομματικές κυβερνήσεις των μνημονίων ήδη παρεχώρησαν σε αυτούς, η Γερμανία με την καταλυτική βοήθεια των ΗΠΑ, που συνέταξαν το κείμενο δια χειρός Μάθιου Νίμιτς, πίεσε να υπογραφεί η απαράδεκτη συνθήκη των Πρεσπών. 

Έτσι θα δύναται μακροπρόθεσμα να ελέγχει μόνιμα και σταθερά την πολυεθνική ενιαία περιοχή που σκοπεύουν να δημιουργηθεί τα επόμενα έτη στα Δυτικά Βαλκάνια με την είσοδο όλων των χωρών σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. 

Έτσι θα μπορεί να ανασύρει, όποτε την βολεύει, την "Μακεδονία" και τους "Μακεδόνες", “Νότιους” ως δήθεν διακριτή εθνότητα, προς εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων της, σε περίπτωση δικής μας αντίδρασης στο απώτερο μέλλον.

 

Πριν από την υπογραφείσα συνθήκη των Πρεσπών τα ελεγχόμενα ΜΜE και τα τσιράκια των Γερμανών προστατών μας, μετέδιδαν, μεταξύ άλλων, συνεχώς, ότι δήθεν κατέχουμε, ως Ελλάς, με την συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, μέρος (52%) της όλης Μακεδονίας. 

Οι ανιστόρητοι αυτοί δεν γνώριζαν ότι η Ευρωπαϊκή Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ως Διοικητική διαίρεση τα βιλαέτια με υποδιαίρεση τα σαντζάκια και τους καζάδες. 

Στα Δυτικά Βαλκάνια υπήρχε το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης, το βιλαέτι του Κοσσυφοπεδίου, το βιλαέτι του Μοναστηρίου και αυτό της Σκόδρας. Το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης συνόρευε ανατολικά με το βιλαέτι της Εντιρνέ (Αδριανούπολης) που σημειωτέον περιελάμβανε όλη την σημερινή Θράκη και επίσης την σημερινή Ανατολική Μακεδονία.

 

Η συνθήκη του Βουκουρεστίου, που μοίρασε εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ των νικητριών δυνάμεων, ανέφερε τα παραχωρηθέντα εδάφη ως βιλαέτια ή καζάδες κατά την οθωμανική διαίρεση. 

Στο βιλαέτι της Θεσσαλονίκης υπήρχε κυρίως κομμάτι της γεωγραφικής αρχαίας Μακεδονίας. Τα Σκόπια ανήκαν ως περιοχή κατά κύριο λόγο στο βιλαέτι του Κοσσυφοπεδίου και το βιλαέτι του Μοναστηρίου είχε εδάφη της αρχαίας Μακεδονίας, της σημερινής Αλβανίας (περιοχή Κορυτσάς) και της Ηπείρου.

Είναι λοιπόν αποπροσανατολιστικό και απολύτως ψευδές ότι το κρατίδιο των Σκοπίων έχει δήθεν το 30% περίπου της έκτασης της "Αρχαίας Μακεδονίας". 

Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ τέτοια διαίρεση περιοχής στα νικήσαντα κράτη και, σε κάθε περίπτωση, η σημερινή περιοχή του κρατιδίου έχει λιγότερο του 10% της πραγματικής αρχαίας Μακεδονίας, κυρίως στην περιοχή της λίμνης της Αχρίδος. 

Κι όμως σχεδόν σύμπασα η πολιτική ηγεσία μας, εγκληματικά ανιστόρητη και αγεωγράφητη παραχώρησε αμετακλήτως το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στο τιτοικό αυτό μόρφωμα.

"Μακεδονική" εθνότητα ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε στην ευρύτερη περιοχή. ΟΥΔΕΠΟΤΕ κατεγράφη στις Οθωμανικές απογραφές, όπου ανεγράφοντο όλες οι εθνικές καταγωγές των υπηκόων της Αυτοκρατορίας. 

Να μια απογραφή του 1906 που διενεργήθηκε από τους ΤΟΥΡΚΟΥΣ έδωσε για τα βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου τα ακόλουθα πληθυσμιακά δεδομένα:

ΕΘΝΟΤΗΤΕΣ

..........................Έλληνες...............Βούλγαροι

Βιλαέτι Θεσσαλονίκης ...........263.881.................155.710

Βιλαέτι Μοναστηρίου............ 286.001.................197.088

Σύνολο.....................................549.882................352.798

Αναφέρονται ακόμη Βλάχοι, Εβραίοι, Σέρβοι, Τσιγγάνοι και Οθωμανοί, αλλά πουθενά "Μακεδόνες" Τα ίδια, ως προς τις εθνότητες, και στις αντίστοιχες Ελληνικές και Βουλγαρικές στατιστικές. 

Οι Βούλγαροι γελάνε. "Ποια μακεδονική γλώσσα; Αφού βουλγαρική διάλεκτο μιλάνε και τα καταλαβαίνουμε όλα". Στις λίγες δε συναντήσεις των Βουλγάρων αντιπροσώπων με τους ομολόγους Σκοπιανούς, δεν απαιτείται η παρουσία διερμηνέα, αφού ομιλούν την ίδια γλώσσα. 

Με εντολή του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών που ήθελαν να υποστηρίξουν τον Τίτο, επειδή τα έσπασε με την Σοβιετική Ένωση, ως Ελλάς, βγάλαμε μεταπολεμικά τον σκασμό, όταν η περιοχή ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ μετονομάστηκε σε "Μακεδονία"

.

Στα 2024, Δημιούργησε ένα Ινστιτούτο και ο.... Τσίπρας, συνεκάλεσε Διεθνή Διάσκεψη, και μαζί με τον Σκοπιανό Ζάεφ, τίμησαν τον Αμερικανό Μάθιου Νίμιτς.  Ο εθνικός εξευτελισμός πλέον δεν έχει όρια. Και την πολιτική αυτή συνεχίζει και η σημερινή κυβέρνηση, που άλλα έλεγε στο προεκλογικό της πρόγραμμα.

Η εθνικά επονείδιστη συμφωνία των Πρεσπών, αναγνώρισε ως 'Μακεδόνες" ομιλούντες "Μακεδονική" γλώσσα, τους κατοίκους του μορφώματος αυτού, που είναι διαφόρων εθνικοτήτων. Βούλγαροι, Αλβανοί, Σέρβοι, Τούρκοι, Βλαχόφωνοι Ρουμάνοι, Βλαχόφωνοι Έλληνες και Ρομά. 

Οι πράγματι ομιλούμενες γλώσσες στο κρατίδιο αυτό είναι τα Βουλγαρικά, τα Αλβανικά, τα Σερβικά και τα Βλάχικα. 

Γνωρίζοντας πολύ καλά την γεωπολιτική ιστορία της περιοχής ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε επισημάνει μετά την «ανεξαρτητοποίηση» της Νοτιοσλαβίας, σε επιστολή του προς τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο, ότι είναι ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ στις προκλήσεις των Σκοπιανών και ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα συναινέσει σε de jure η de facto αναγνώριση των Σκοπίων εφόσον χρησιμοποιηθεί το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στο μόρφωμα αυτό, ως επιθετικός προσδιορισμός ή υπό οιαδήποτε άλλη μορφή. 

Έφυγε από κοντά μας ο μεγάλος Ανδρέας Παπανδρέου και ανέλαβαν τις τύχες των κομμάτων (πλην του καταρτισμένου και με διδακτορικό για τα ζητήματα εθνικής εξωτερικής πολιτικής του μεσοπολέμου και εθνικώς σκεπτόμενου Κώστα Καραμανλή) ολίγιστοι πολιτικοί, εθνικά και ιστορικά αγράμματοι και έρμαια των συμφερόντων των Γερμανών και των αισχρών «Δημοκρατικών» Αμερικανών.

Αποτέλεσμα της εθνικής βλακείας, της αγραμματοσύνης και του κομματικού φανατισμού που μας δέρνει, είναι ότι φθάσαμε μετά την υπογραφή της επονείδιστης συνθήκης, που συνέγραψε ο  βραβευθείς Μάθιου Νίμιτς, να έχουμε γίνει η χλεύη των Σκοπιανών που παραβιάζουν, όποτε γουστάρουν, και αυτή την συνθήκη, την οποία ούτε η κυβέρνηση Μητσοτάκη ΤΟΛΜΑ να ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ.  

Εμείς είμαστε οι ιδιοκτήτες του ονόματος Μακεδονία, Έλληνες ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής, ελληνικά ομιλούσαν, από εμάς έπρεπε να "αγοράσουν" το όνομα οι Σκοπιανοί και όχι από τα άλλα 193 κράτη του ΟΗΕ. Την δική μας υπογραφή ήθελαν και δυστυχώς την πήραν από τους ανίκανους κυβερνώντες...

Πηγές τα βιβλία των Νικολάου Μάρτη, Ιάκωβου Μιχαηλίδη, Απόστολου Βακαλόπουλου και πολλών άλλων.

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/1E1EeUQrZZ/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com