Του Κώστα Κουτσουρέλη
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι οι ένδοξες μέρες του γουοκισμού και της πολιτικής ορθότητας στη Δύση σιγά σιγά εξαντλούνται. Αν η Χάρρις ηττηθεί στις προεδρικές εκλογές της παραμεθεπόμενης Τρίτης, θα έχει συμβάλλει, άθελά της, πολύ σ' αυτό το τέλος. Καμιά της παρέμβαση σε αυτόν τον εκλογικό κύκλο δεν προκάλεσε τόση θυμηδία, όσο εκείνο το προ τετραετίας βίντεο που έφεραν στο φως οι Ρεπουμπλικάνοι και την παρουσιάζει να υποστηρίζει με πάθος, τι; Ότι το σωφρονιστικό σύστημα πρέπει να καλύπτει το κόστος της "θεραπείας" για τους παράνομους μετανάστες που εκτίουν ποινή φυλάκισης στις αμερικανικές φυλακές και θέλουν... να αλλάξουν φύλο.
Ακόμη και μετριοπαθείς υποστηρικτές των Δημοκρατικών δεν κρύβουν πλέον την αγανάκτησή τους για αυτή την αυτοθέλητη αιχμαλωσία του κόμματος στην φαιδρότητα του περιθωρίου. Και φερέλπιδες Δημοκρατικοί πολιτικοί βλέπουν την υποψηφιότητά τους να βουλιάζει κάθε φορά που αναγκάζονται να υπερασπιστούν την συμμετοχή βιολογικών ανδρών στα γυναικεία σπορ ή να υπεκφύγουν στο ερώτημα "τι είναι γυναίκα;"
Γενικά, τα ιδεολογικά λάβαρα του αριστερώνυμου λιμπεραλισμού είναι σε υποστολή. Στο εντελώς πρόσφατως βιβλίο του, "We Have Never Been Woke. The Cultural Contradictions of a New Elite", ο κοινωνιολόγος Μούσα αλ-Γκάρμπι δείχνει πώς οι νέες καπιταλιστικές ελίτ καταχράστηκαν τη γλώσσα της κοινωνικής δικαιοσύνης για να συγκεντρώσουν περισσότερη εξουσία και κύρος και χωρίς να βοηθούν σε κάτι πραγματικά τους περιθωριοποιημένους και τους μειονεκτούντες.
Η κυρίαρχη ιδεολογία αυτών των "συμβολικών καπιταλιστών", όπως τους ονομάζει ο συγγραφέας, είναι η wokeness. Όμως ακόμη και όταν η πίστη τους στην ισότητα είναι ειλικρινής, οι ίδιοι ωφελούνται ενεργά από τις ανισότητες που καταγγέλλουν και με τις πράξεις τους τις διαιωνίζουν.
Φυσικά, παρόμοια και πολύ πιο διεισδυτική κριτική στον γουοκισμό έχει ασκηθεί πολλά χρόνια πριν από αρκετούς άλλους - που ξεσήκωσαν τότε κατακραυγή εναντίον τους και στιγματίστηκαν ενίοτε ως "ακροδεξιοί". Είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς ότι ακόμη και συνεργάτες του Γκάρντιαν και των ΝΥΤ, όπως είναι ο αλ-Γκάρμπι, σπεύδουν τώρα να προσχωρήσουν, δεν θα έλεγα στις θέσεις τους, αλλά στην κοινή λογική.
Αν όπως φαίνεται η Χάρρις χάσει όντως τις εκλογές, είναι βέβαιο ότι τα εκ των ένδον βέλη θα πληθύνουν. Όμως ακόμη και αν τις κερδίσει, ο γουκισμός ως φέρουσα ιδεολογία αυτή τη στιγμή σαν να ασθμαίνει.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.