Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2020

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΠΑΪΝΤΕΝ..

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΠΑΪΝΤΕΝ…


Του Γιώργου Ζουρίδη.



Η νεώτερη ελληνική Ιστορία μας διδάσκει ότι οι Έλληνες δεν έχουν να προσδοκούν τίποτε ιδιαίτερο από τους «φίλους συμμάχους» έξω από την σύσφιξη των «δεσμών» που οι πρότεροι έχουν επιβάλλει στη χώρα και στον λαό της.

Σε ότι με αφορά πάντα πίστευα, ότι αν υπήρχε μια πολιτική και ιδεολογική καθοδήγηση που να έχει καθαρή και έντιμη θέση για την προνομιακή τοποθέτηση της πατρίδας μας στο γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής αλλά και συνείδηση για την μειονεκτική θέση της στο διεθνή καταμερισμό της παραγωγής και του πλούτου, τότε θα «αποκαλύπτετο» ότι η μόνη δυνατότητα μας για να αναπτυχθούμε, είναι να ενεργοποιήσουμε δραστικά τον λαϊκό παράγοντα, εμπιστευόμενοι την διαίσθηση, τις διανοητικές, επιστημονικές και ψυχικές ικανότητες-δεξιότητες του.

Κάθε «ψεύτικη συνείδηση» που χειροκροτεί και αναμένει τον εκάστοτε νέο «Σωτήρα» (όπως συμβαίνει και σήμερα με τον νεοεκλεγέντα Αμερικανό Πρόεδρο Μπάϊντεν) θα βρεθεί στο ίδιο αδιέξοδο που και εγώ βρέθηκα, όταν πριν δύο χρόνια έψαχνα να "αναδείξω" κάποια ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του απερχόμενου Τραμπ με την ευκαιρία των διακηρύξεων του στον ΟΗΕ, όπως την ανάγκη αναβίωσης της ιστορικής οντότητας του Έθνους-Κράτους.

Εκεί ο Τραμπ "ισχυριζόταν" (δίνοντας ελπίδες στις Χώρες υπό εξάρτηση) ότι η αναβίωση αυτή θα αποτελούσε κινητήρια δύναμη για τις μελλούμενες διεθνείς οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις ενάντια στην απρόσωπη και καταστροφική για τους φτωχούς λαούς Παγκοσμιοποίηση. Και έμεινε στο θα-θα-θα!!

Σε αντιδιαστολή η τεράστια εμπειρία του Μπάϊντεν ως Γερουσιαστή αλλά και δίπλα στο Ομπάμα ως Αντιπρόεδρος του, και οι συναινετικές ομιλίες του με στόχο την ενότητα των Αμερικανών σε σχέση με τον εμπρηστικό λόγο του Τραμπ, εκτιμάται ότι θα φέρει την Αμερική στην κλασσική τροχιά μιας Υπερδύναμης, με βασικό πάντα στόχο την αμερικανική Επικυριαρχία ανά τον πλανήτη.

Εύχομαι αυτή η εκλογική του συμπεριφορά να μην αποδειχθεί πλασματική μια και θυμάμαι με τρόμο την αλαζονεία κάποιου άλλου Δημοκρατικού Προέδρου, του Λίντον Τζόνσον πριν μισό αιώνα, που φέρεται να είπε προκλητικά για την Ελλάδα μας: «Άκουσέ με κύριε Έλληνα πρεσβευτά, γαμώ τη Βουλή σας και το Σύνταγμά σας. Η Αμερική είναι ελέφαντας. Η Κύπρος (ως και η Ελλάς) είναι ψύλλος. Αν αυτοί οι δύο ψύλλοι εξακολουθούν να τσιμπούν τον ελέφαντα, ίσως ο ελέφαντας να τους δώσει καμιά με την προβοσκίδα του»!!

Και προειδοποίησε με κυνισμό: «Αν ο Πρωθυπουργός σας μου κάνει διάλεξη για τη Δημοκρατία, τη Βουλή και το Σύνταγμα, η δική του Βουλή και το δικό του Σύνταγμα μπορεί να μην κρατήσουν πολύ» θυμίζοντας μας με την "προσομοίωση" της Ελλάδας και Κύπρου ως ψύλλων, την λαϊκή ρήση «ότι όποιος δεν έχει νύχια να ξυστεί δεν περιμένει από τους άλλους να τον ξύσουν»!!

Και όλα αυτά γιατί ο αείμνηστος Γέρος της Δημοκρατίας τόλμησε, σε συνεννόηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, να αμφισβητήσει κάποιες παραγράφους του «φιλοτουρκικού» Σχεδίου Άτσεσον που ο Τζόνσον ήθελε να επιβάλλει, και που η εφαρμογή του θα επέφερε την de facto διχοτόμηση της Κύπρου.

Και βεβαίως ακολούθησε η ανατροπή του Γ. Παπανδρέου και της Κυβερνήσεως του, η κυβέρνηση των αποστατών και το μετέπειτα πραξικόπημα της Χούντας των συνταγματαρχών, με την κατάλυση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού μας και την προδοτική πολιτική του Ιωαννίδη, που προκάλεσε την τούρκικη εισβολή και την κατοχή μεγάλου τμήματος του νησιού, πάντα υπό το δημοκρατικό βλέμμα των κρατούντων Αμερικανών!!

Για αυτό και επιμένω ότι μόνο ένας βαθιά πολιτικοποιημένος και συνειδητοποιημένος σε πατριωτική βάση Λαός, μπορεί να εγγυηθεί την Εθνική ακεραιότητα, ανεξαρτησία και πρόοδο της Χώρας, αμφισβητώντας ΣΥΘΕΜΕΛΑ το πλαίσιο της διαχρονικής εξάρτησης της και δημιουργώντας επικερδείς πολυσυλλεκτικές συμμαχίες, για το συμφέρον του Έθνους και του Λαού.

Μόνο έτσι οι άλλοι λαοί και κύρια οι ηγεσίες τους θα πάψουν να μας αντιμετωπίζουν ως ψύλλους, κουνούπια ή μύγες και θα δείξουν τον δέοντα σεβασμό για την ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ μας.

Διαφορετικά θα πω ότι καλά τα χειροκροτήματα και οι ιαχές για τον εκάστοτε νικητή (ντόπιο ή ξένο), που όμως επαληθεύουν απλά μια άλλη λαϊκή ρήση: «Κάθε φτωχός και η μοίρα του…»
ΠΗΓΗ: https://kentrikaimeli.blogspot.com/2020/11/blog-post_9.html
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.