Το 1821 και το μαρτύριο του σκλαβωμένου γένους δεν αναθεωρείται.
του Γιώργου Τασιόπουλου
Ο Πηνειός και στο βάθος ο λόφος Ακροπόλεως στη Λάρισα με την εκκλησία του Αγίου Αχιλλίου, γνωστή τότε ως Βασιλική του Καλλιάρχη και τα υπόλοιπα κτίσματα του λόφου. Γκραβούρα από το πρωτοσέλιδο του Γαλλικού περιοδικού «Le Monde Illustre», κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου. Δημοσιεύτηκε στο τεύχος Νο 2091 στις 24 Απριλίου 1897. |
Ο Κωνσταντίνος Κούμας, ίσως ο πιο αγαπημένος μαθητής του Αδαμάντιου Κοραή, κορυφαία μορφή του νεοελληνικού διαφωτισμού αναφέρει για τον εαυτό του όταν ήταν παιδί:
"Δεκαετής έγινε χωρίς να ίδη ούτε εκκλησίαν ούτε κοινόν σχολείον, διότι εφυλάττετο έγκλειστος, δια τον φόβον των Γιανιτσάρων"1.
Άλλη προσωπική μαρτυρία του Κωνσταντίνου Κούμα
"Οι άγριοι Γιανίτσαροι κατέτρωγαν τους πτωχούς χριστιανούς ασπλάχνως(...) Πολλοί έπιπταν θύματα των Γιανιτσάρων ατιμωρητί εις τους δρόμους. (...) Η τιμή των αρρένων εθυσιάζετο εις τα άγρια πάθη των. Και όσοι φιλόστοργοι και οπωσούν ευκατάστατοι γονείς δεν υπέφεραν την αισχύνην ταύτην, ηναγκάζοντο να εξορίζωσι τα τέκνα των απο τας πατρικάς των αγκάλας εις κώμας κατοικουμένας υπό μόνων χριστιανών"2.
Στην γκραβούρα ο Μητροπολιτικός Ναός της Λάρισας, αφιερωμένος στον πολιούχο της τον Άγιο Αχίλλιο. Η εικονιζόμενη εκκλησία του Αγίου Αχιλλίου ή Βασιλική του Καλλιάρχη, ήταν η 2η κατά εκκλησία, που χτίστηκε στο λόφο του Ακροπόλεως, χάρη στις ενέργειες του Μητροπολίτη Λαρίσης Διονυσίου του Καλλιάρχου.
Η προγενέστερη εκκλησία, έργο του Αγίου Βησσαρίωνος, κάηκε και καταστράφηκε από μαινόμενο πλήθος Τούρκων στις 12 Ιουνίου 1769. Η εικονιζόμενη εκκλησία θεμελιώθηκε στις 5 Μαρτίου 1794, μετά από φιρμάνι του Σουλτάνου Σελίμ του Γ', που υπήρξε από τους πιο φιλελεύθερους σουλτάνους. Για να χτιστεί ο Ναός δούλευαν νυχθημερόν περισσότεροι από 200 μαστόροι και πάρα πολλοί Λαρισαίοι Χριστιανοί. Μετά από 36 μέρες το κτίσιμο της εκκλησίας ολοκληρώθηκε την Μεγ. Παρασκευή το βράδυ στις 9:00. Λίγα χρόνια μετά, το 1798, ξαναχτίστηκε και το παλιό σχολείο της πόλης, το οποίο η Λάρισα στερούνταν για τριάντα χρόνια, όπου και ανεδείχθη διδάσκαλος ο Κ. Κούμας.
1,2 Κων. Κούμας, Ιστορίαι των Ανθρωπίνων Πράξεων από των Αρχαιοτάτων χρόνων έως των Ημερών μας, τ. 12, σσ. 583 και 539-540
ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.